FULMINANTE INFARCTIE - Oorzaken en symptomen

FULMINANTE INFARCTIE - Oorzaken en symptomen

Fulminant infarct is een van de belangrijkste oorzaken van plotse dood. Na een hartaanval kan het hart stoppen met werken omdat het necrose heeft opgelopen in een uitgestrekt gebied van uw spier of omdat er een kwaadaardige aritmie is ontstaan. In beide gevallen wordt het hart niet in staat om het bloed op de juiste manier te pompen, waardoor de patiënt in de bloedsomloop instort, wat een situatie is waarin de organen en weefsels van het lichaam geen goed bloed ontvangen.

In deze tekst zullen we uitleggen hoe een hartaanval ontstaat, wat een kwaadaardige hartritmestoornis is en waarom sommige mensen een hartaanval hebben en het ziekenhuis op tijd kunnen bereiken, terwijl anderen een plotselinge doodinfarct hebben.

Als u op zoek bent naar informatie over andere oorzaken van een plotselinge dood, lees dan in aanvulling op een fulminant infarct: OORZAKEN VAN PLECHTIGE DEATH - Volwassenen, atleten en baby's.

Hoe komt een hartaanval voor?

We noemen een fulminant infarct dat de dood van de patiënt veroorzaakt voordat er tijd is voor een medische zorg, dat wil zeggen, de patiënt sterft voordat hij in het ziekenhuis aankomt. Ongeveer 15% van de infarcten manifesteert zich met een plotse dood, waardoor de patiënt geen kans krijgt. Gelukkig kan de andere 85% op tijd het ziekenhuis bereiken.

Laten we beginnen met de basis. Elke cel in ons lichaam heeft bloed nodig om te leven; wanneer een slagader een plotselinge obstructie van de bloedstroom ondergaat, lijden de weefsels die daardoor worden gevoed, aan ischemie en necrose. Aan deze dood van een weefsel geven we de naam van een infarct. Een infarct kan optreden in de hersenen, de nieren, de longen of elk ander orgaan van het lichaam. Een hartaanval of een hartinfarct betekent daarom de dood van de hartspiercellen (het zogenaamde myocardium) vanwege een gebrek aan bloedtoevoer.

De bloedvaten die bloed naar de weefsels van het hart transporteren, worden kransslagaders genoemd. Ons hart heeft twee belangrijke slagaders die verantwoordelijk zijn voor de hartbloedvoorziening: de linker kransslagader, die de linkerkant van het hart voedt, en de rechter kransslagader, die de rechterkant van het hart voedt. Voor alle hartweefsel om bloed te ontvangen, moeten deze kransslagaders vertakken, waardoor een groot web van bloedvaten rondom het gehele hart wordt gevormd.

Hoe groter het geïnfarcteerde gebied, dwz hoe uitgebreider het spiergebied dat door gebrek aan bloedvoeding aan necrose leed, des te groter de ernst van het infarct. Kijk naar de illustratie hieronder voor een voorbeeld van 3 verschillende locaties voor een obstructie van de kransslagaders en de gevolgen daarvan.

Het is mogelijk om op te merken dat hoe dichter bij de geboorte van de kransslagaders de obstructie optreedt, hoe groter het getroffen gebied. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de obstructie in de derde figuur veel ernstiger is dan in de eerste. Al die necrotische spieren worden nutteloos en kunnen niet samentrekken om het bloed te pompen. Wanneer we plotseling onze bloedpomp kwijtraken, vallen we in elkaar, wat circulatieschok wordt genoemd.

Naast de bloedsomloop, die in dit specifieke geval van cardiogene shock wordt genoemd omdat het in het hart ontstaat, is er nog een andere belangrijke oorzaak voor een snelle dood na een hartaanval: hartritmestoornissen. Het hartweefsel dat aan een infarct lijdt, kan niet langer de normale elektrische impulsen van het hart overbrengen, wat storingen in de elektrische geleiding veroorzaakt, wat het uiterlijk van ernstige hartritmestoornissen bevordert. Kwaadaardige aritmieën zijn de belangrijkste oorzaak van plotse hartdood. Meer dan 70% hiervan vindt plaats als gevolg van ischemische hartaandoeningen.

In feite is een uitgebreide hartaanval een groot risico, maar het is niet de enige oorzaak voor hartstilstand. Verschillende kleine infarcten die zich in de loop der jaren hebben opgehoopt of een enkele ischemie, zelfs als ze niet erg uitgebreid zijn, maar grillig op een primair gebied van de opwekking en overdracht van elektrische impulsen van het hart zijn gelokaliseerd, kunnen ook kwaadaardige aritmieën veroorzaken die tot een hartstilstand leiden. Daarom zijn twee factoren belangrijk in de prognose van een infarct: grootte en locatie van het getroffen gebied.

We raden ook aan de tekst te lezen: MYOCARDIALE INFARCTIE | Oorzaken en preventie

Wat kenmerkt een kwaadaardige aritmie?

We noemen dat kwaadaardige aritmie die niet de elektrische impulsen produceert die nodig zijn voor de juiste hartslag. Het hart werkt op een zeer gesynchroniseerde manier. Als de elektrische impulsen niet op het juiste moment optreden en niet goed worden overgedragen, kan het hart niet samentrekken en het bloed op de juiste manier pompen.

De belangrijkste hartritmestoornis die verantwoordelijk is voor hartdood is ventriculaire fibrillatie . Tijdens ventriculaire fibrillatie worden de elektrische stimuli chaotisch, omdat ze niet in staat zijn om op een gesynchroniseerde manier een samentrekking van de hartspier te genereren; het hart begint gewoon te trillen en kan niet langer bloed naar de rest van het lichaam pompen. Een hart in ventriculaire fibrillatie is in feite een stil hart, onderhevig aan een storm van nutteloze elektrische impulsen.

Na een paar minuten ventriculaire fibrillatie beginnen de weefsels van de rest van het lichaam te sterven, inclusief de hersenen. Een persoon met ventriculaire fibrillatie is technisch dood en moet onmiddellijk worden gereanimeerd voordat het brein sterft aan een gebrek aan bloedcirculatie. Als de patiënt niet onmiddellijk wordt omgedraaid met een defibrillator (elektrische schok), sterft de patiënt in enkele minuten.

Wanneer de patiënt in ventriculaire fibrillatie is, is alleen hartmassage niet voldoende om zijn leven te redden. Dat is de reden waarom in de afgelopen jaren, luchthavens, vliegtuigen, concertzalen, winkelcentra en andere plaatsen met een grote openbare beweging elektrische defibrillators beschikbaar hebben gesteld voor het uiteindelijke geval van plotselinge hartstilstand in hun vestigingen.

We raden ook aan de tekst te lezen: PALPITATIONS, TACHYCARDIA AND CARDIAC ARRHYTHMIAS.

Symptomen van een fulminant infarct

De patiënt begint meestal een foto van vermoeidheid, zweten en pijn op de borst, net als bij elke andere hartaanval. Als het aangetaste hartgebied te groot is, klapt het hart in elkaar en evolueert de patiënt snel naar een cardiogene shock, die wordt gekenmerkt door hypotensie en intense kortademigheid. Als de patiënt een kwaadaardige aritmie heeft, verliest hij het bewustzijn en stopt hij met ademen. Het beeld is dramatisch omdat, zoals al gezegd, ventriculaire fibrillatie een vorm van hartstilstand is.

Het is belangrijk op te merken dat de aritmie op elk moment kan verschijnen. Bij sommige patiënten lijkt het snel na het begin van de symptomen; in andere gevallen kan het pas na enkele uren na het begin van het infarct optreden, vaak met de patiënt al in het ziekenhuis, wat in dit geval de kansen op terugkeer van de aandoening aanzienlijk vergroot.

Elke patiënt met plotselinge pijn op de borst moet door een arts worden beoordeeld. Het is onmogelijk, zonder medische evaluatie, om te voorspellen welk infarct goed of slecht zal verlopen, alleen gebaseerd op de eerste symptomen.

Is het mogelijk om een ​​fulminerende hartaanval te voorspellen voordat het infarct optreedt?

Het is niet altijd mogelijk om met grote vooruitgang te voorspellen wie het risico loopt op een fulminant infarct. De belangrijkste risicofactoren zijn hetzelfde voor elke hartaanval:

- Leeftijd ouder dan 50 jaar.
- Diabetes Mellitus.
- Roken.
- Obesitas.
- Cocaïnegebruik.
- Hoog cholesterolgehalte.
- Alcoholisme.

Hoe meer risicofactoren een persoon heeft, hoe groter de kans dat hij of zij coronaire aandoeningen krijgt, waardoor het risico op een uitgebreidere hartaanval groter wordt. Patiënten met veel risicofactoren, vooral als zij mannen van 50 jaar of ouder zijn, moeten worden beoordeeld door een cardioloog.

Preventie van een hartinfarct

Wanneer coronaire obstructie langzaam en pre-progressief is, begint de patiënt symptomen van verminderde bloedtoevoer naar het hart te ervaren. Het is de zogenaamde angina, een pijn op de borst die optreedt bij inspanning of in perioden van stress, en verdwijnt in rust. Angina is een tijdelijke ischemie die wordt veroorzaakt door een gedeeltelijke obstructie van de kransslagaders. Bloed komt in kleinere hoeveelheden naar de hartspier, maar is niet genoeg verminderd om necrose te veroorzaken.

Patiënten met angina pectoris zoeken meestal medische hulp voordat er sprake is van een volledige obstructie van de kransslagaders en via hartkatheterisatie kunnen ze obstakels tijdig identificeren en corrigeren voordat ze een beroerte hebben. Om meer te weten over angina, raad ik aan de tekst ACUTE INFARCTIESYMPTOMEN te lezen MYOCARDIO EN ANGINA.

Door katheterisatie, ook wel coronaire angiografie genoemd, is het mogelijk om alle bloedvaten in het hart in kaart te brengen. Als de arts bijvoorbeeld een slagader met 80% of 90% obstructie vindt, weten we al van tevoren dat deze patiënt op het punt staat een hartaanval te krijgen. Deze obstructie moet door een angioplastiek worden uitgevoerd. Sommige patiënten hebben zulke ernstige coronaire letsels dat ze een operatie nodig hebben, de safena-ader genaamd, om de aangetaste slagaders te vervangen (lees: CARDIAC CATHETERISM).

Preventie van kwaadaardige aritmie

Patiënten die eerder eerdere infarcten hadden gehad, met verschillende kleine delen van necrotisch hartweefsel of hartfalen, lopen een groot risico op maligne aritmieën. Door middel van studies van de elektrische activiteit van het hart kan de arts herkennen aan wie de patiënten een hoog risico lopen op maligne aritmie.

In deze gevallen kan de cardioloog aangeven dat een implanteerbare defibrillator is geplaatst, een klein apparaat dat lijkt op een pacemaker en in staat is het begin van een hartritmestoornis te herkennen. Wanneer de patiënt een kwaadaardige aritmie oploopt, herkent de defibrillator het probleem en redt het zijn levensduur door onmiddellijk een elektrische schok af te geven die de aritmie kan afbreken.

Echter, niet alle patiënten hebben een bepaald type symptoom vóór het infarct. Daarom herhaal ik dat de evaluatie van een cardioloog altijd noodzakelijk is bij mensen met risicofactoren.

Wat is de behandeling voor een fulminante hartaanval?

Als de patiënt lijdt aan hartischemie en evolueert met een kwaadaardige aritmie uit een ziekenhuisomgeving, zijn de overlevingskansen erg klein. Ventriculaire fibrillatie moet binnen enkele minuten worden omgekeerd met een defibrillator. Na 10 minuten fibrilleren kunnen de meeste patiënten niet meer worden bespaard, zelfs niet als een elektrische schok van de defibrillator wordt gegeven. Bovendien, hoe langer de patiënt zonder medische zorg in een hartstilstand blijft, hoe groter het risico op onomkeerbare schade aan de hersenen. Zolang het hart wordt gestopt, ontvangen de hersenen geen bloed.

Het is vanwege deze urgentie in de behandeling van kwaadaardige aritmieën die, zoals reeds vermeld, op sommige openbare plaatsen al automatische defibrillatoren hebben. Over het algemeen zijn deze machines eenvoudig in gebruik en kunnen ze door leken worden bediend; sluit eenvoudig de paddles aan op de borst van de patiënt zoals aangegeven, schakel de machine in en ga weg. De rest van het werk zal ze alleen doen.

Als de patiënt eerder is beoordeeld door een cardioloog en een implanteerbare defibrillator heeft, zal deze waarschijnlijk zijn leven redden, omdat de schok direct zal optreden nadat de aritmie begint.

Het is belangrijk op te merken dat aritmieomkering slechts de eerste stap is in de behandeling van een ernstig infarct. Deze patiënt stopt niet met het krijgen van een hartaanval alleen omdat de aritmie is behandeld; hij moet worden opgenomen in het ziekenhuis en kan nog steeds sterven aan verschillende andere complicaties van het infarct, zoals ernstig hartfalen (lees: HARTSTORING).


LARVA MIGRANS CUTÂNEA - Transmissie, symptomen en behandeling

LARVA MIGRANS CUTÂNEA - Transmissie, symptomen en behandeling

Cutane larve migrans, in de volksmond bekend als een geografische bug, is een infectie veroorzaakt door larven van parasieten die leven in de darmen van honden en katten, zoals de helminten Ancylostoma braziliense of Ancylostoma caninum. In deze tekst zullen we uitleggen wat de cutane larve migrans is, hoe het wordt overgedragen, wat de symptomen zijn en wat de behandelingsmogelijkheden zijn

(geneeskunde)

LAGE DRUK - Symptomen, oorzaken en behandeling

LAGE DRUK - Symptomen, oorzaken en behandeling

Normale bloeddruk is gemiddeld 120/80 mmHg. Echter, waarden als 80/50 mmHg of tot 149/89 mmHg kunnen ook voldoende zijn, afhankelijk van de klinische context van de patiënt. Een lage bloeddruk of bloeddruk onder het populatiegemiddelde is niet noodzakelijk een probleem, vooral als deze druk de normale activiteiten van het individu niet verstoort.

(geneeskunde)