LEVOTIROXINE (Puran T4) - Indicaties, doses en bijwerkingen

Levothyroxine natrium is de synthetische vorm van het belangrijkste hormoon geproduceerd door de schildklier, thyroxine genaamd, ook bekend onder de afkorting T4. Levothyroxine is daarom een ​​geneesmiddel dat is geïndiceerd voor de behandeling van hypothyreoïdie, de ziekte die wordt veroorzaakt door een gebrekkige productie van hormonen door de schildklier.

De bekendste namen van levothyroxine in Brazilië zijn Puran T4, Euthyrox en Synthroid; in Portugal zijn de Eutirox en de Letter de bekendste merken.

In dit artikel bespreken we de indicaties, werkingsmechanisme, handelsnamen, dosering, hoe te gebruiken, bijwerkingen, contra-indicaties en geneesmiddelinteracties van levothyroxine.Laten we ook praten over de werkzaamheid van levothyroxine als een remedie tegen gewichtsverlies.

Als u op zoek bent naar meer informatie over ziekten van de schildklier, ga dan naar ons tekstbestand over het onderwerp via de volgende link: ZIEKTES VAN TIREOIDE.

Waar wordt levothyroxine voor gebruikt?

Levothyroxine is een synthetisch schildklierhormoon. Het moet worden gebruikt wanneer de patiënt kunstmatige vervanging van schildklierhormonen nodig heeft.

De schildklier is een klier aan de basis van de nek, waarvan de functie is om het metabolisme van het lichaam te controleren, dat wil zeggen, de manier waarop het lichaam zijn energiebronnen beheert. Wanneer de hersenen onze stofwisseling willen stimuleren, stimuleert het de schildklier om meer schildklierhormonen te produceren. Evenzo, wanneer het doel is het metabolisme te vertragen, "waarschuwen de hersenen" de schildklier om minder hormonen te produceren. Het doel van de schildklier is om altijd hoeveelheden hormonen te produceren die nodig zijn om het metabolisme adequaat te houden, afhankelijk van de huidige omstandigheden van het leven van de patiënt. De gezonde schildklier produceert niet meer of minder hormonen, precies wat nodig is.

Hypothyreoïdie is een ziekte die ontstaat wanneer de schildklier minder hormonen gaat aanmaken dan nodig is voor de normale werking van ons lichaam. In dit geval is het voor het metabolisme van het lichaam niet nodig om failliet te gaan, het is nodig om het schildklierhormoon te vervangen door medicatie, omdat de schildklier ziek is en niet in staat is om het adequaat te produceren.

De belangrijkste en bijna exclusieve indicatie voor het gebruik van levothyroxine is daarom hypothyreoïdie (voor meer informatie over hypothyreoïdie, zie: Hypothyreoïdie). Levothyroxine kan ook worden gebruikt als een complete behandeling voor sommige soorten schildklierkanker.

Werkingsmechanisme van levothyroxine

Bij gezonde mensen neemt de schildklier het jodium op dat in het dieet wordt verbruikt en gebruikt het om twee hormonen te creëren: triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4).

De T3 en T4 geproduceerd door de schildklier worden vrijgegeven in de bloedbaan, waar ze direct in de cellen van ons lichaam zullen werken, en dicteren hoe ze zuurstof en glucose in energie zullen veranderen. De hoeveelheid hormonen geproduceerd door de schildklier is als volgt verdeeld: 80% T4 en 20% T3.

T4 is in feite een voorloper van T3. Wie echt op de cellen inwerkt, is T3. Veel van de geproduceerde T4 wordt bij aankomst in organen of weefsels getransformeerd in T3 voor celgebruik. Daarom is T3 in feite het schildklierhormoon dat in ons lichaam werkt. De T4 is een soort reserve, die wordt gebruikt om meer T3 te genereren wanneer dat nodig is.

Wanneer de patiënt een lage productie van schildklierhormonen heeft, wordt de vervanging bij voorkeur uitgevoerd met levothyroxine (kunstmatige t4), zodat het lichaam op een bepaalde manier, met de controle over hoeveel T4 zal worden omgezet naar T3, volgens zijn nodig heeft. Als vervanging altijd rechtstreeks met T3 zou plaatsvinden, zou het risico van overdosering met hormonen veel hoger zijn. Er zijn zelfs medicijnen met kunstmatige T3, maar de meeste patiënten bereiken een goede controle van hypothyreoïdie alleen met T4-vervanging. Het is duidelijk dat als een overmatige dosis T4 wordt toegediend, dat overschot uiteindelijk zal worden omgezet in T3.

Commerciële namen van levothyroxine

Levothyroxine natrium is een geneesmiddel dat al generiek in de handel wordt gebracht, zowel in Brazilië als in Portugal. Er zijn ook verschillende merken waarvan levothyroxine de werkzame stof is. Laten we er een paar noemen.

Commerciële namen van levothyroxine in Brazilië:

• Puran T4.
• Synthroid.
• Euthyrox.
• Levoid.

Commerciële namen van levothyroxine in Portugal:

• Letter.
• Eutirox.
• Thyrax.

Hoe wordt levothyroxine ingenomen

Er zijn verschillende beschikbare doseringen van levothyroxine, waarvan de meest voorgeschreven 25 mcg (0, 025 mg), 50 mcg (0, 05 mg), 75 mcg (0, 075 mg), 88 mcg (0, 088 mg), 100 mcg (0, 1 mg) is 150 mcg (0, 15 mg), 175 mcg (0, 175 mg), 200 mcg (0, 2 mg) en 300 mcg (0, 15 mg) 0, 3 mg).

De dosis levothyroxine moet worden aangepast om de TSH-spiegels te handhaven (minder dan 4, 5 tot 5, 0 mU / L). Voor een beter begrip van de relatie tussen T4- en TSH-waarden, lees: TSH EN T4 GRATIS | Schildklierexamens.

Gemiddeld is de dosis die nodig is om hypothyreoïdie onder controle te houden 1, 6 mcg / kg, wat iets oplevert rond 112 mcg voor een patiënt van 70 kg. Opgemerkt moet echter worden dat de aanvangsdosis gewoonlijk lager is, vooral bij ouderen en bij patiënten met hartproblemen, aangezien een overmaat T4 aritmieën of ischemische gebeurtenissen kan veroorzaken. In deze risicogroep is de aanbevolen startdosis 25 tot 50 mcg per dag, met aanpassingen om de 4 tot 6 weken. Bij jonge patiënten zonder andere ziekten kan de startdosis 1, 6 mcg / kg zijn.

Een andere belangrijke tip is om de patiënt te begeleiden om een ​​merk te kiezen en er trouw aan te worden. Er zijn verschillen in biologische beschikbaarheid van T4 tussen de verschillende merken, inclusief generieke geneesmiddelen van verschillende fabrikanten. Als u generieke levothyroxine-natrium inneemt, versier dan het farmaceutische bedrijf dat verantwoordelijk is voor de productie en vraag de apotheker om niet te veranderen bij het kopen van een nieuwe doos. Als verandering van merk of laboratorium onvermijdelijk is, wordt een nieuwe dosis TSH na 6 weken voorgesteld om de noodzaak van dosiscorrectie te beoordelen.

Levothyroxine moet worden ingeslikt, bij voorkeur 1 uur vóór het ontbijt. Een in Nederland uitgevoerd onderzoek concludeerde dat levothyroxine die 's nachts vóór het slapengaan werd ingenomen beter zou presteren dan de klassieke ochtend- en vastende vorm. Deze studie vertoont echter enkele tekortkomingen, zoals een groot interval tussen nuchtere etentjes en 's nachts en slechts 30 intervallen tussen de ochtenddosis en de eerste maaltijd van de dag. Daarom is de beste tijd om levothyroxine in te nemen nog steeds 's morgens en nuchter.

Symptomen van hypothyreoïdie verbeteren meestal met 2 tot 3 weken behandeling, maar het maximale effect van het medicijn duurt minstens 6 weken. Daarom moet de patiënt, totdat de juiste dosis levothyroxine is vastgesteld, elke 6-8 weken TSH-assays nemen. Zodra de symptomen verdwijnen en TSH wordt gestabiliseerd bij waarden lager dan 4, 5-5, 0 mU / L, kan de TSH-dosis slechts één of twee keer per jaar worden herhaald.

Voor kinderen die moeite hebben met het slikken van tabletten, kan het worden geplet en gemengd in 10 ml water. Dit mengsel moet onmiddellijk worden ingenomen, het kan niet worden bewaard voor verdere toediening.

Geneesmiddelinteracties van levothyroxine

Gastro-intestinale absorptie van levothyroxine is zeer grillig en kan worden beïnvloed door een aantal factoren, zoals de leeftijd van de patiënt, het merk van geneesmiddelen, maagproblemen, voedsel en gelijktijdig ingenomen medicijnen.

Sommige geneesmiddelen, zoals hieronder genoemd, mogen niet binnen de eerste 4 uur na toediening van levothyroxine worden ingenomen, dus er is geen belemmering voor de absorptie ervan:

• Cholestyramine.
• Calciumcarbonaat.
• Sevelamer.
• Aluminiumhydroxide.
• IJzerzouten.
• Multivitaminen.
• Orlistat.
• Sucralfaat.
• Calciumpolystyreensulfonaat.

Er zijn ook geneesmiddelen die, zelfs als ze lang worden ingenomen in relatie tot levothyroxine, hun werkzaamheid kunnen verminderen, zoals: rifampicine, carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital, sertaline, raloxifen en omeprazol. In deze gevallen kan een verhoging van de dosis levothyroxine nodig zijn.

Levothyroxine blokkeert het effect van de anticonceptiepil niet, maar elk oestrogeen-gebaseerd medicijn kan de maagabsorptie van het schildklierhormoon verstoren en een verhoging van de dosis levothyroxine kan nodig zijn om TSH te bestrijden.

Bijwerkingen van levothyroxine

Over het algemeen is levothyroxine een geneesmiddel dat door patiënten goed wordt verdragen. De nadelige effecten treden meestal op wanneer de patiënt een hogere dosis neemt dan nodig is om zijn hypothyreoïdie onder controle te houden.

Het is het teveel aan schildklierhormonen dat veel van de volgende nadelige effecten kan veroorzaken: palpitatie, tachycardie, aritmieën, hypertensie, pijn op de borst, agitatie, angst, hoofdpijn, slapeloosheid, tremor, prikkelbaarheid, zweten, overmatige hitte, verlies van gewicht, menstruele veranderingen, diarree, braken, verhoogde eetlust, buikkrampen en haaruitval.

Allergische reacties zijn zeldzaam maar kunnen voorkomen.

Bij elke patiënt met symptomen die wijzen op een teveel aan circulerend schildklierhormoon, moet de TSH opnieuw worden beoordeeld, voor mogelijke correctie van de dosis levothyroxine.

Contra-indicaties van levothyroxine

Er zijn weinig contra-indicaties voor het gebruik van levothyroxine. Dit geneesmiddel kan worden gebruikt tijdens de zwangerschap en tijdens het geven van borstvoeding.

De start van de behandeling met levothyroxine moet worden vermeden bij iedereen met verdenking op hyperthyreoïdie (een ziekte die leidt tot een overmatige productie van schildklierhormonen - lees: HYPERTIREOIDISM), bij patiënten met een vermoedelijke ischemische hartziekte (infarct of onstabiele angina), of bij mensen met onbehandelde bijnierinsufficiëntie.

Verliest levothyroxine gewicht?

Als een geneesmiddel dat het basaal metabolisme verhoogt, is levothyroxine ten onrechte gebruikt om gewichtsverlies te veroorzaken bij patiënten zonder hypothyreoïdie.

Levothyroxine mag NIET worden gebruikt als middel om af te vallen. Als de persoon geen hypothyreoïdie heeft en hormonen begint te gebruiken, ontwikkelt het een hyperthyreoïdie van het geneesmiddel, een ziekte met verschillende schadelijke effecten voor het lichaam, waaronder osteoporose, angstaanvallen, haarverlies, menstruatie veranderingen, onvruchtbaarheid, hartritmestoornissen en tot een acuut myocardinfarct.

Bij patiënten met hypothyreoïdie leidt het medicijn tot een gewichtsverlies dat niet alleen ontstaat door het verbranden van het vet, maar vooral door het verminderen van vochtretentie. Over het algemeen verliest de patiënt slechts 2 tot 3 pond. Bij patiënten zonder hypothyreoïdie is de werkzaamheid van levothyroxine bij gewichtsverlies zelfs nog lager en gaat dit ten koste van een groter verbruik van spiermassa dan van vet. Vergeet niet: niet altijd gewicht verliezen en afvallen zijn synoniemen.

Daarom zijn de bijwerkingen van levothyroxine, wanneer alleen gebruikt voor het doel van gewichtsverlies, veel relevanter dan het verminderen van lichaamsvet.

Als u wilt lezen over geneesmiddelen voor gewichtsverlies, bezoek dan het volgende artikel: VERHAALSMIDDELEN VOOR GEWICHTSVERLIES.

RED-VLEES VEROORZAAKT WERKELIJK KANKER?

In oktober 2015 bracht de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een rapport uit van het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IACR) waarin rood verwerkt vlees werd geclassificeerd als een carcinogeen kankerverwekkend groep I. dezelfde groep waartoe sigaretten, asbest en ioniserende straling behoren

(geneeskunde)

SARNA HUMANA - ESCABIOSE - Symptomen en behandeling

Schurft, algemeen bekend als menselijke schurft of pereba, is een huidziekte veroorzaakt door een mijt genaamd Sarcoptes scabiei . Schurft is een besmettelijke infectie die zich snel kan verspreiden door nauw lichamelijk contact, zoals gebeurt tussen mensen die in hetzelfde huishouden wonen of kinderen in kinderdagverblijven

(geneeskunde)