AASINFORMATIE - ASPIRIN
Acetylsalicylzuur, afgekort als AAS, is een medicijn van de salicylaatgroep, dat sinds 1899 op de markt is onder de handelsnaam Aspirin® van het Duitse bedrijf Bayer.
AAS behoort ook tot de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), hetzelfde als de beroemde diclofenac, ibuprofen, nimesulide en ketoprofen. Echter, aspirine heeft een aantal bijzondere gunstige en bijwerkingen die het onderscheiden van de rest van de ontstekingsremmende geneesmiddelen (lees: ANTI-INFLAMMATORY | ACTIE EN BIJWERKINGEN).
Een bijzonderheid van aspirine is het feit dat, afhankelijk van de gebruikte dosis, de effecten volledig anders zijn. Vanaf de 500 mg-dosis oefent ASA zijn ontstekingsremmende, antipyretische (koorts) en pijnstillende (pijn) effecten uit. Bij gebruik in lagere doses, 100 mg of 200 mg, heeft ASA slechts één effect van het remmen van de werking van bloedplaatjes.
Antiplatelet effect van ASA (aspirine)
AAS wordt tegenwoordig veel meer gebruikt als een antibloedplaatjesagens dan als een ontstekingsremmer. Laten we het uitleggen.
Bloedplaatjes zijn de bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor het starten van het coagulatieproces. Coagulatie is een lichaamsverdedigingsmechanisme voor het in stand houden van bloedingen. Wanneer een bloedvat wordt verwond, gaan een handvol bloedplaatjes naar de locatie, samenvoegend om een soort beschermend net te vormen, het stoppen van het bloeden tot de komst van de stollingsfactoren die de definitieve reparatie van de laesie zullen maken. De perfecte functie van bloedplaatjes is daarom essentieel voor een goede coagulatie.
Aspirine heeft als een van zijn effecten remming van deze aggregatie van bloedplaatjes, waardoor het initiële stollingsproces moeilijker kan plaatsvinden. Dit is het effect dat in de volksmond bekend staat als "het afstemmen van het bloed."
Maar waarom moeten artsen hun bloed afstellen, dat wil zeggen de aggregatie van bloedplaatjes bij sommige patiënten remmen?
Trombose is in feite een abnormale stolling die in het bloedvat optreedt, waardoor de bloedstroom wordt belemmerd. Een trombose in een hartkamer is de oorzaak van een hartinfarct, net zoals een trombose in een hersenschot een beroerte veroorzaakt. Het continue gebruik van ASA belemmert de vorming van stolsels, wat ook de vorming van trombi bemoeilijkt.
Daarom is het gebruik van aspirine geïndiceerd bij alle patiënten met een hoog risico op het ontwikkelen van trombus.
AAS wordt gebruikt als een antiaggregant in doses variërend van 75 tot 325 mg. Hogere doses, boven 200 mg, worden vaak gebruikt bij mensen die een cardiovasculaire gebeurtenis hebben gehad. Bij patiënten met een hoog risico, maar die nog nooit eerder een trombotische aandoening hebben gehad, schrijven wij gewoonlijk AAS voor het kind voor, waarvan de dosis 100 mg is.
Aspirine is een belangrijk wapen ter voorkoming van trombose van stents geplaatst in angioplastiek van de kransslagader. Het wordt gewoonlijk samen met een ander plaatjesaggregatieremmer zoals clopidogrel of ticlopidine voorgeschreven om de bloedplaatjesremming te versterken.
Anti-inflammatoire effecten van ASA (aspirine)
Bij doses hoger dan of gelijk aan 500 mg werkt aspirine niet alleen als plaatjesaggregatieremmer, maar ook als ontstekingsremmend middel. Het effect ervan is echter vaak lager dan dat van verschillende andere ontstekingsremmende geneesmiddelen die het meest recent op de markt zijn geïntroduceerd. AAS is bijvoorbeeld een slechte pijnstiller voor spierpijn, darmkrampen en huidontsteking.
Er zijn echter enkele ziekten waarbij het ontstekingsremmende en pijnstillende effect van aspirine nog steeds het meest effectief is. Ze zijn:
- Reumatische koorts.
- Pericarditis.
- Reumatoïde artritis.
- Ziekte van Kawasaki.
- Migraine.
Acetylsalicylzuur bleek ook effectief te zijn bij andere ziekten, zoals de behandeling van menstruele krampen, het voorkomen van pre-eclampsie en het voorkomen van darmpoliepen en darmkanker.
Bijwerkingen van ASA (aspirine)
Als AAS de incidentie van trombose vermindert, waarom zou u het dan niet wereldwijd gebruiken? Vanwege de bijwerkingen. Zoals bij alle ontstekingsremmende stoffen, presenteert ASA als bijwerking een hogere incidentie van gastrieten, maag- en darmzweren en bijgevolg spijsverteringsbloedingen. Hoe hoger de dosis ASA, hoe groter het risico op maagletsel: zelfs lage doses, zoals 80 mg, lopen risico.
AAS bindt onomkeerbaar aan bloedplaatjes. Dit betekent dat die bloedplaatjes die aspirine ondergingen, nooit in staat zullen zijn om aan de stolling deel te nemen. Daarom duurt het antiaggregant effect van ASA gedurende de levensduur van bloedplaatjes, wat 5 tot 10 dagen is, dat wil zeggen dat de ASA die vandaag wordt genomen effectief zal zijn gedurende ten minste 5 tot 7 dagen. Deze informatie is belangrijk voor operaties, gebitsextractie of enige andere mogelijk hemorragische gebeurtenis, wanneer perfecte coagulatie noodzakelijk is voor de veiligheid van de procedure.
Remming van de plaatjesfunctie is ook verantwoordelijk voor de contra-indicatie van ASA bij dengue of een andere ziekte die met lage bloedplaatjes verloopt, zoals idiopathische trombocytopenische purpura. Stel je de schade voor die kan optreden wanneer een patiënt die al weinig bloedplaatjes heeft en het risico loopt te bloeden, een medicijn neemt dat hun functie verstoort.
AAS dient ook niet te worden gebruikt bij ziekten zoals waterpokken en griep, vooral bij kinderen en adolescenten, vanwege het risico op het verschijnen van het syndroom van Reye, een ernstige ziekte die optreedt met hersenoedeem en fulminant leverfalen.
Aspirine en andere ontstekingsremmende geneesmiddelen moeten worden vermeden bij patiënten met chronisch nierfalen. Hoe hoger de dosis, hoe groter het risico op verslechtering van de nierfunctie (lees: RECHTSMIDDELEN DIE BLOED SOORT). Het gebruik ervan mag alleen worden toegestaan als de voordelen opwegen tegen de risico's, zoals bijvoorbeeld lage doses AAS bij patiënten met een hoog cardiovasculair risico.
Chronisch gebruik van aspirine wordt ook geassocieerd met een verhoogd risico op presbyacusis, bekend als doofheid van ouderen.
Koortsblaasjes zijn een infectie van de mond en lippen veroorzaakt door een virus genaamd Herpes simplex-virus type 1. De laesies zijn typisch en worden gekenmerkt door kleine geclusterde blaren op de lip van de geïnfecteerde patiënt. Deze blaren zijn pijnlijk en breken na een paar dagen, waardoor kleine korsten op hun plaats blijven.
RIVOTRIL (CLONAZEPAM) - VEREENVOUDIGD LAMP
Clonazepam, beter bekend onder de handelsnaam Rivotril, is een geneesmiddel behorende tot de klasse van benzodiazepines, dat ook deel uitmaakt van diazepam, alprazolam, bromazepam, lorazepam, midazolam en diverse andere. Clonazepam wordt vaak gebruikt bij de behandeling van paniekstoornis, beheersing van aanvallen, bipolaire stoornis en rustelozebenensyndroom
