HOE TE BEËINDIGEN MET CHULÉ - SLECHTE RUIK IN DE VOETEN
De beroemde chulé, populaire term die wordt gebruikt om de slechte geur van de voeten te beschrijven, ontvangt in de geneeskunde de naam van plantar bromidrose.
Cholé en andere geuren uit het lichaam ontstaan meestal na de puberteit en treden op door de werking van bacteriën in het zweet van bepaalde delen van het lichaam.
In deze tekst gaan we praten over hoe de chulé verschijnt, wat zijn de factoren die de slechte geur in de voeten begunstigen en wat zijn de mogelijke behandelingen om de chulé te beëindigen.
Hoe de Chulé verschijnt
Zoals hierboven geciteerd, ontstaat bij de introductie van de tekst de cholé door de werking van bacteriën in het zweet in bepaalde delen van het lichaam. Maar als we allemaal zweet en bacteriën op onze huid hebben, waarom ruiken sommige mensen dan gewoon slecht op hun voeten? Laten we een paar regels doorgeven om uit te leggen wat bromidrose is.
Ons zweet wordt geproduceerd door de zweetklieren en is van nature een vloeistof zonder geur. Er zijn twee soorten zweetklieren: eccrien en apocrien.
De eccriene klieren zijn de meest voorkomende en zijn verdeeld over het oppervlak van de huid. Het zweet geproduceerd door deze klieren bestaat uit 99% water en 1% minerale zouten, zoals natriumchloride (zout) en ureum. De belangrijkste functie van de eccriene klieren is om de temperatuur van ons lichaam te beheersen, dus transpireren we elke keer dat het erg heet is of wanneer we oefeningen doen. Het zweet dient om ons lichaam te koelen en helpt het te houden tussen 36ºC en 37ºC.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is zweet geen bron van toxine-eliminatie en dient het niet om het lichaam te "zuiveren". Tijd doorbrengen in een sauna kan zelfs ontspannend zijn, maar het zal u er niet toe brengen om iets in relevante hoeveelheden behalve water en zout te elimineren.
De apocriene klieren zijn op hun beurt alleen aanwezig in sommige delen van het lichaam, zoals de oksels, liezen, regio rond de tepels en de anus. De apocriene klieren verschijnen tussen 8 en 14 jaar oud en produceren een heel ander type zweet dat niet verdampt en geen thermoregulerende functie heeft.
Zowel de eccriene als de apocriene klieren produceren geurloos zweet. Door de werking van bacteriën die van nature op de huid aanwezig zijn, kunnen de gebieden met meer transpiratie een onaangename geur hebben.
De gebieden met apocriene klieren, zoals axillae en genitaliën, zijn meestal meer bevorderlijk voor de ontwikkeling van bromidrose, omdat het olieachtige zweet van deze klieren gemakkelijker door bacteriën wordt verteerd en gassen met een onaangename geur afgeeft. We zullen specifiek praten over de stank veroorzaakt door de oksels in een apart artikel, dat toegankelijk is via deze link: BROMIDROSE - Slechte okseldarm.
Op plaatsen waar er eccriene klieren zijn, is het zweet feitelijk water en zout, omdat er geen substraat is voor de bacteriën om een stank te produceren. De chulé is echter een apart geval. In de voeten kunnen de zweetklieren, hoewel eccrien, ook een stank veroorzaken.
Door onze sociale gewoonten dragen we schoenen en sokken gedurende een groot deel van de dag, meerdere dagen per week, zelfs in tijden van warmer weer. Omdat ze altijd zijn ingesloten, doen zich twee factoren voor bij de voeten:
1- Het is te veel om te proberen de temperatuur te regelen. De voeten zijn van de plaatsen van het lichaam waar er meer zweetklieren zijn, die overvloedig zweten kunnen veroorzaken.
2 - het geproduceerde zweet heeft meer moeite om te verdampen, waarbij de voeten altijd met wat vochtigheid worden gehouden, wat de proliferatie van bacteriën bevordert.
Onze huid heeft een eiwit dat keratine wordt genoemd en dat voortdurend wordt vernieuwd. In de voeten wordt dit eiwit, wanneer het constant aan vocht wordt blootgesteld, gemakkelijker van de huid losgemaakt, waardoor het een goed voedsel voor de bacteriën vormt. Het is de afbraak van keratine door bacteriën die een sterke geur afgeeft, waardoor de chulé ontstaat.
Factoren die het uiterlijk van slechte geur bevorderen
Bijna iedereen brengt de dag door met zijn voeten bedekt met sokken en schoenen, maar niet iedereen heeft een trap in dezelfde intensiteit. De aanwezigheid van zweet en bacteriën in de voeten is de hoofdoorzaak van cholé, maar er zijn nog andere factoren die bijdragen aan de intensiteit ervan.
Handen hebben ongeveer dezelfde hoeveelheid zweetklieren als voeten, maar tenzij u de dag van de handschoen passeert, is het onwaarschijnlijk dat uw hand geuren zoals uw voeten uitademt. Daarom zijn de twee belangrijkste factoren voor het ontstaan van cholé de hoeveelheid zweet die gedurende de dag wordt geproduceerd en de hoeveelheid tijd die het individu passeert met volledig bedekte voeten, zonder contact met de lucht, zodat het zweet kan verdampen. Mensen die bijvoorbeeld hun hele dag in de hitte doorbrengen op zware hitte hebben de neiging om meer trappen te hebben dan degenen die de hele dag in de airconditioning zitten en lichtere schoenen kunnen dragen die een betere ventilatie van de voeten mogelijk maken.
Patiënten die overdreven zweten, een aandoening die hyperhidrose wordt genoemd (lees: HYPERIDROSE - Zweet in overmaat), om voor de hand liggende redenen, hebben een grotere kans op een stinkende geur. Sommige mensen met hyperhidrose zweten zo veel dat ze nat worden in sokken, zelfs als ze in rust zitten of zitten.
Slechte voethygiëne kan ook bijdragen aan het uiterlijk van de haan, omdat het bacteriële proliferatie bevordert. Het meerdere dagen achter elkaar herhalen van sokken en / of schoenen vergemakkelijkt ook de groei van bacteriën, waardoor het risico op hoesten toeneemt.
Sommige voedingsmiddelen kunnen ook de samenstelling van het zweet veranderen, waardoor bromidrose wordt bevorderd. De meest voorkomende zijn: knoflook, ui, alcohol, kerriesaus (curry) en peper. Sommige medicijnen kunnen ook bijdragen aan de blubber, zoals het antibioticum penicilline.
Zwaarlijvige patiënten (lees: OBESITY - Metabolic Syndrome), diabetici (lees: DIABETES SYMPTOMS), rokers (lees: SIGARETTEZIEKTEN - Hoe te stoppen met roken) of met huid- of nagelaandoeningen vertonen meestal ook meer cholé dan de rest van de bevolking .
Hoe de chulo te stoppen
Nu u de oorzaken van de cholé kent, is het gemakkelijker om uw behandeling te plannen. Twee stappen zijn essentieel: verminder het vocht in de voeten en het aantal bacteriën in de huid.
Sommige zeer eenvoudige attitudes kunnen het probleem van chulo in de minder intense gevallen oplossen. Draag niet dagenlang dezelfde schoenen. Het ideaal is om de hele week 2 of 3 paar schoenen te draaien. Ongebruikte schoenen moeten altijd in goed geventileerde ruimtes worden bewaard en indien mogelijk een paar uur aan de zon worden blootgesteld. Geef waar mogelijk de voorkeur aan lichter schoeisel en zorg voor een betere ventilatie van de voeten. Iedereen had al die schoen die geweldig is om te dragen, maar hij ziet eruit als een schoenenfabriek. Deze worden meestal gemaakt met meer isolatiemateriaal, zoals rubber of plastic, dat de ventilatie van de voeten voorkomt en de verspreiding van bacteriën bevordert.
Vermijd het dragen van schoenen zonder sokken omdat ze helpen bij het absorberen van vocht. Schoenen zonder sokken veroorzaken meestal meer kauwen. Bij het dragen van sokken zijn de beste dun en gemaakt van katoen. Als je veel doet, verander je je sokken minstens één keer per dag. Als je merkt dat je voet aan het einde van de dag nat wordt, probeer dan talkpoeder in je sokken en schoenen te gebruiken om het gemakkelijker te maken om vocht te absorberen. Sommige talks zijn antiseptisch en hebben parfum, wat nog meer helpt om de chulé weg te nemen. Wanneer je thuis bent, loop je liever op blote voeten of slipper in plaats van met sokken en / of dichte schoenen.
Was uw voeten dagelijks, bij voorkeur met antiseptische zeep. Grondig nadrogen, vooral tussen de tenen. Het gebruik van een droger helpt bij deze taak.
Als de wang niet verbetert met deze tips of als er tekenen zijn van huidaandoeningen zoals voetschimmel, is het het beste om de hulp in te roepen van een dermatoloog (lees: FRIEIRA). Patiënten met hyperhidrose moeten ook een medische behandeling krijgen om hun squeal te behandelen.
MYCOSIS IN DE VIRILHA - Symptomen, oorzaken en behandeling
Mycose in de lies, genoemd in de geneeskunde van tinea cruris, is een van de meest voorkomende schimmelinfecties van de huid. Tinea cruris bereiken meestal de lies-, dij- en bilstreek, met rode plaques en intense jeuk tot gevolg. In deze tekst behandelen we de volgende punten: Oorzaken van mycose in de lies
VESICLE STONE - Symptomen, oorzaken en chirurgie
De galblaas is een kleine peervormige buidel, gelegen in het kwadrant rechtsboven van de buik net onder de lever. Cholelithiasis is de naam die wordt gegeven aan de aanwezigheid van stenen in de galblaas, een aandoening die in sommige gevallen asymptomatisch kan zijn, maar ook ernstige buikpijn kan veroorzaken als er een ontsteking van de galblaas is
