Remedies voor erectiestoornissen - seksuele impotentie

Lange tijd was de behandeling van seksuele impotentie beperkt tot injecties in de penis, mechanismen die vacuüms of protheses creëren die door operaties worden geïmplanteerd. Sinds het einde van de jaren negentig is er echter een eenvoudige en gemakkelijke keuze voor erectiestoornissen, de Phosphodiesterase Type 5-remmers (PDE-5), in de handel bekend als Viagra, Cialis en Levitra.

In dit artikel zullen we uitleggen hoe geneesmiddelen tegen erectiestoornissen werken. Laten we het ook hebben over hun indicaties, contra-indicaties en de meest voorkomende bijwerkingen.

Als u op zoek bent naar informatie over de oorzaken van seksuele impotentie, ga dan naar de volgende link: SEKSUAL IMPOTENCE - Oorzaken en behandeling.

Hoe ontstaat een erectie?

Om te begrijpen hoe PDE-5-remmers werken, moet u weten hoe een normale erectie van de penis optreedt.

Er zijn twee sterk gevasculariseerde cilindrische structuren in de penis, de corpora cavernosa. Wanneer seksuele stimulatie optreedt, neemt de bloedtoevoer naar deze structuren toe, waardoor de penis groter wordt en de penisaders compacter worden. Deze aderen zijn verantwoordelijk voor de terugkeer van bloed naar de rest van het lichaam en dus kunnen ze, wanneer ze worden samengeperst, hun rol niet spelen. Dit leidt tot bloedretentie in het corpus cavernosum, waarbij de erectie behouden blijft, die alleen onderbroken wordt als de seksuele stimulatie eindigt. Wanneer er een orgasme is of wanneer de erectiestimulus voorbij is, wordt het holle lichaam leeg en wordt de penis weer slap.

Anatomie van de penis (klik om te vergroten) Waarschuwing: de bovenstaande afbeelding kan voor sommige mensen als beledigend worden beschouwd)

Om het caverneuze lichaam met bloed te vullen, krijgt het een signaal van het centrale zenuwstelsel, waardoor een stof, stikstofoxide genoemd, vrijkomt. Deze neurotransmitter ontspant de bloedvaten van het corpus cavernosum en vergemakkelijkt het binnendringen van bloed. Zolang er stikstofmonoxide in het corpus cavernosum zit, blijft de penis vol met bloed en daarom rechtopstaand; wanneer de niveaus van stikstofoxide dalen, eindigt de erectie.

Erectie is echter een complexer proces dan hierboven uitgelegd. Hormonale en psychologische factoren interfereren met dit mechanisme. Mannen met een laag testosterongehalte kunnen bijvoorbeeld onvoldoende hoeveelheden stikstofoxide produceren. Hetzelfde kan gebeuren tijdens perioden van stress of angst. Erectie is daarom afhankelijk van vasculaire, neurologische, hormonale en psychologische factoren. Een patiënt met diabetes en zieke bloedvaten zal mogelijk niet voldoende bloed kunnen leveren om de penis te vullen, zelfs als er voldoende stikstofmonoxide is.

Bekijk voordat je verdergaat een korte video over erectiestoornissen van psychische oorsprong.

Hoe Viagra, Cialis en Levitra werken

Om geen ingewikkelde biologische en chemische mechanismen te benaderen, kunnen we grofweg zeggen dat de stof die verantwoordelijk is voor de uitroeiing van stikstofmonoxide, verantwoordelijk voor de erectie, Phosphodiesterase Type 5 (PDE-5) wordt genoemd. Wanneer we geneesmiddelen toedienen die deze PDE-5 remmen, hebben we een langere werking van stikstofmonoxide, waardoor een groter gemak bij de toevoer van bloed aan het corpus cavernosum wordt gegarandeerd.

Er zijn momenteel drie verschillende geneesmiddelen die PDE-5 remmen:

• Sildenafil (Viagra®)
• Vardenafil (Levitra®)
• Tadalafil (Cialis®)

Nu we weten hoe erectie werkt en hoe deze geneesmiddelen werken, is het mogelijk om je voor te stellen dat Viagra of andere PDE-5-remmers mogelijk niet werken bij sommige patiënten, vooral die met problemen met de zenuwen en bloedvaten van de penis. Het slagingspercentage is ongeveer 70%, hoger bij patiënten met alleen psychische problemen en lager bij patiënten met slecht gecontroleerde diabetes of bekkenzenuwbeschadiging na prostaatoperatie.

Sildenafil (Viagra®)

Sildenafil, sinds 1998 op de markt gebracht onder de naam Viagra®, was het eerste medicijn in de klasse van PDE-5-remmers dat op de markt werd gebracht. Het is momenteel het meest geteste en bestudeerde orale medicijn voor seksuele impotentie.

Viagra wordt verkocht in tabletten van 25 mg, 50 mg of 100 mg, met een dosering variërend van 25 mg tot 100 mg per dag, afhankelijk van de medische evaluatie. De tablet moet idealiter op een lege maag worden ingenomen (minstens 2 uur na de laatste maaltijd) en 1 uur vóór de geslachtsgemeenschap. Sildenafil is geen medicijn dat dagelijks wordt gebruikt; het minimuminterval tussen de doses moet ten minste 24 uur zijn.

De werking van Viagra begint met 30 minuten en duurt maximaal 4 uur, maar dit betekent niet dat de patiënt tijdens deze periode een erectie zal krijgen. Sildenafil is alleen een facilitator van erectie omdat het de bestaansduur van het reeds geproduceerde stikstofoxide verhoogt, niet rechtstreeks van invloed op de productie ervan. Als er geen seksuele stimulus is, zal er geen stimulans zijn voor de afgifte van stikstofmonoxide en bijgevolg erectie, net zoals normaal bij alle mensen.

Contra-indicaties voor Viagra

Viagra is een redelijk veilige drug met meer dan 12 jaar op de markt. Zoals elk geneesmiddel zijn er echter contra-indicaties en bijwerkingen. De meest bekende contra-indicatie is bij patiënten met een hartaandoening die nitraten gebruikt.

Sildenafil is een vaatverwijder en hoewel het bij voorkeur op de bloedvaten van de penis inwerkt, is er ook een toename van systemisch stikstofmonoxide wat leidt tot een verlaging van de bloeddruk. Bij gezonde mensen is deze herfst klein en meestal asymptomatisch. Het gebruik van Viagra met geneesmiddelen voor hypertensie moet echter met de nodige voorzichtigheid gebeuren. Nitraten (isordil, monocordil, monoket, etc.), gebruikt voor hartaandoeningen, zijn vaatverwijders waarvan de werking door Sildenafil excessief wordt versterkt en die een significante daling van de bloeddruk kunnen veroorzaken, syncope (lees: DEATH, SYNCOPE AND VAGAL REFLEX) en voor cardiale ischemie (zie: Oorzaken en preventie van myocardiaal infarct).

Medicijnen die worden gebruikt voor prostaathypertrofie, zoals doxazosine en terazosine, hebben ook vaatverwijdende effecten die worden versterkt door Viagra en kunnen ook hypotensie veroorzaken. Van deze klasse lijkt tamsulosine het veiligste medicijn dat samen met Viagra moet worden ingenomen.

Bij patiënten met hartfalen (zie: HARTUITVAL | OORZAKEN EN SYMPTOMEN), mag Viagra ook niet worden gebruikt zonder uitdrukkelijke medische toestemming, omdat dit decompensatie van de aandoening kan veroorzaken. Patiënten met een voorgeschiedenis van een beroerte, vooral in de laatste 6 maanden, moeten ook voorzichtig zijn met het gebruik van Sildenafil (zie: Stroke, Symptoms and Treatment).

Sommige geneesmiddelen veranderen het effect van Viagra en de associatie ervan moet ook worden vermeden, waaronder:
- Erytromycine, ketoconazol, cimetidine, itraconazol, rifampicine, fenytoïne, indinavir en ritonavir.

Viagra mag niet worden gebruikt in combinatie met andere PDE-5-remmers zoals Cialis en Levitra. Er is geen versterking van de erectie met deze combinatie en er is nog steeds een hoog risico op toxiciteit. PDE-5-remmers in zeer hoge doses (hierboven aangegeven) kunnen ernstige beroertes en hypotensie veroorzaken.

Bijwerkingen van Viagra

De meest voorkomende bijwerking van Sildenafil is hoofdpijn en duizeligheid, veroorzaakt door de systemische effecten van vaatverwijding. Maagzuur is ook een veel voorkomend symptoom.

Andere, meer zeldzame effecten zijn visuele veranderingen zoals blauwachtig zicht, wazig zicht of verhoogde gevoeligheid voor licht. Gehoorstoornissen zoals gehoorverlies (in sommige gevallen definitief) kunnen ook voorkomen.

Priapisme, een langdurige en pijnlijke erectie, is een zeer zeldzame gebeurtenis, maar kan optreden na het gebruik van Viagra. Elke patiënt met een continue erectie gedurende meer dan 4 uur moet een hulpdienst zoeken omdat er een risico is op ischemie en trombose van de penis. Priapisme is een vaker voorkomende bijwerking wanneer Viagra recreatief door jongeren wordt gebruikt en wordt geassocieerd met andere drugs zoals ecstasy, cocaïne en amfetaminen.

Vardenafil (Levitra®)

Levitra is een medicijn dat in 2003 werd geïntroduceerd en op de markt is gebracht in tabletten van 2, 5 mg, 5 mg, 10 mg en 20 mg. Net als Viagra, moet het 1 uur vóór de geslachtsgemeenschap worden ingenomen, en bij voorkeur weg van de laatste maaltijd. De actie duurt ook ongeveer 4 uur.

De bijwerkingen en contra-indicaties van Levitra zijn vergelijkbaar met Viagra.

Tadalafil (Cialis®)

Cialis werd ook gelanceerd in 2003 en wordt op de markt gebracht in tabletten van 5 mg, 10 mg en 20 mg. Er zijn geen verschillen tussen de werkzaamheid van Cialis, Levitra en Viagra, maar de eerste heeft enkele eigenaardigheden: Cialis heeft een langer effect, dat tot 36 uur aanhoudt, lijkt niet de zeldzame visuele veranderingen van Viagra en Levitra te veroorzaken., en kan dichtbij maaltijden worden genomen. Afgezien van deze kleine verschillen, lijken de 3 geneesmiddelen erg op elkaar.

VIDEO: MICROSCOOP IN DE UNIONS

Bezoek ons ​​YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/mdsaude Videotranscript Hallo, wist u dat tot 10% van de volwassen bevolking en 20% van de oudere bevolking nagelschimmel heeft? Mycose van de nagel, ook bekend als onychomycosis, treedt op wanneer een of meer vingernagels of voeten geïnfecteerd raken met schimmels. In

(geneeskunde)

WIJZIGINGEN IN DE KLEUR VAN URINE (Urine groen, paars, oranje, blauw ...)

Menselijke urine is gewoonlijk geelachtig en er kunnen variaties in de tint van het geel zijn afhankelijk van de hoeveelheid water die daarin aanwezig is. Wanneer we uitgedroogd zijn, hebben de nieren de neiging om water in het lichaam vast te houden, waardoor de urine sterker geel wordt. Aan de andere kant, als we veel water drinken, of als we diuretische stoffen gebruiken, die van medicijnen tot alcoholische dranken kunnen zijn, laten de nieren water verloren, waardoor de urine erg verdund wordt en met een verkleuring die meestal erg helder is, vergelijkbaar met water

(geneeskunde)