APENDICITE - Symptomen, oorzaken en behandeling
Blindedarmontsteking is de naam die wordt gegeven aan de ontsteking van de appendix, die meestal optreedt als een intense pijn aan de rechterkant van de buik.
Blindedarmontsteking is, in het algemeen, een medisch noodgeval dat chirurgische behandeling vereist. Als het niet op tijd wordt behandeld, is er kans op een scheuring van de appendix en gegeneraliseerde infectie.
In dit artikel zullen we uitleggen wat de appendix is en wat appendicitis is, evenals de oorzaken, symptomen en behandelingsmogelijkheden voor acute appendicitis.
Wat is de appendix?
De appendix is een uitbreiding van de blindedarm, een regio die het einde van de dunne darm en het begin van de dikke darm (colon) begrenst. De appendix is ongeveer 10 cm lang en heeft een blinde bodem, net als een gehandschoende vinger. De vorm lijkt op die van een worm, daarom wordt hij ook wel de wormvormige appendix genoemd.
Het is gebruikelijk om op school te leren dat de appendix een orgaan zonder functie is. Deze informatie is niet helemaal correct, maar kan ook niet als absurd worden beschouwd. De appendix is geen volledig nutteloos of inert orgaan. De wand bevat lymfatisch weefsel, dat deelneemt aan de productie van antilichamen. Daarnaast dient de appendix ook als reservoir van darmbacteriën die helpen bij het verteringsproces.
De functies van de appendix gaan echter niet veel verder en lijken slechts een evolutionair overblijfsel te zijn. De waarheid is dat als de appendix helemaal niet nutteloos is, het ook niet lijkt te ontbreken wanneer het operatief wordt verwijderd.
Wat veroorzaakt blindedarmontsteking?
De appendix produceert gewoonlijk een constant volume slijm dat in de blindedarm wordt gedraineerd en in de feces wordt gemengd. Het grote probleem is om de enige regio van het gehele maagdarmkanaal te zijn met een blinde bodem, wat betekent dat het een doodlopende weg is, zoals een gehandschoende vinger. Elke obstructie van de drainage van het slijm zorgt ervoor dat het slijm accumuleert, waardoor de appendix groter wordt. Naarmate het orgel voller wordt, is er sprake van compressie van de bloedvaten, met als gevolg necrose van de wand. Het proces kan doorgaan tot de scheuring van de appendix, die etterende appendicitis wordt genoemd.
Er zijn verschillende oorzaken voor appendixobstructie. Bij jonge mensen is een toename van het lymfeweefsel als reactie op een virale of bacteriële infectie gebruikelijk. Omdat de binnendiameter van de appendix minder is dan 1 cm, kan een toename in uw muur de uitlaat belemmeren. Bij ouderen is de meest voorkomende obstructie door droge ontlastingsstukken. Er is ook de mogelijkheid van obstructie door tumoren of darmwormen, zoals oxyurius.
Wanneer de appendix verstopt raakt en ontstoken raakt, kunnen de bacteriën die erin leven over de wand gaan en de bloedcirculatie en het peritoneum bereiken (membraan dat het hele darmkanaal bedekt). Dit proces wordt bacteriële translocatie genoemd en is verantwoordelijk voor de meeste symptomen van appendicitis.
Symptomen van blindedarmontsteking
De blindedarm en appendix bevinden zich in het kwadrant rechtsonder in de buik, dus een blindedarmontsteking presenteert zich meestal als een pijn in deze regio. Het probleem is dat in de vroege stadia, wanneer er alleen maar uitzetting van de appendix is, nog steeds zonder intense ontsteking eromheen, de symptomen erg vaag kunnen zijn en niet noodzakelijkerwijs op deze locatie liggen.
Aan het begin van de blindedarmontsteking kan de pijn diffuus zijn, meestal gelokaliseerd in het maaggebied of rond de navel. De appendix is zeer weinig geïnnerveerd en de geïsoleerde ontsteking wordt slecht door de hersenen waargenomen. Alleen wanneer het peritoneum, dat rijk is aan zenuwuiteinden, ontstoken raakt, identificeren de hersenen de getroffen regio nauwkeuriger. Het typische symptoom van blindedarmontsteking is een pijn rond de navel, die intenser wordt naarmate hij naar het kwadrant rechtsonder gaat.
Misselijkheid, braken en koorts zijn veel voorkomende symptomen in de gevorderde stadia van blindedarmontsteking. Er kan ook diarree of obstipatie zijn.
Kan blindedarmontsteking tot de dood leiden?
Wanneer ontsteking en uitzetting leiden tot perforatie van de appendix, ontstaat peritonitis (ontsteking van het peritoneum) door de intense stroom van fecaal materiaal en darmbacteriën in de buikholte.
De patiënt met peritonitis presenteert intense pijn en de buik is meestal hard als een steen. De patiënt voelt pijn met eenvoudige stimuli, zoals op de vloer stappen of van positie veranderen.
Deze aandoening wordt vaak de acute buik genoemd en de behandeling van appendicitis wordt een noodsituatie, omdat de aandoening snel verergert. Als het niet snel werd gebruikt, kan de patiënt overlijden door sepsis, ook bekend als gegeneraliseerde infectie.
Aan welke kant van de buik ligt de pijn van appendicitis?
Zoals eerder uitgelegd, bevindt de pijn van blindedarmontsteking zich meestal in het kwadrant rechtsonder in de buik. Maar bedenk dat het niet altijd zo goed gelokaliseerd is. Diffuse pijn in de onderbuik onder de navel kan ook de presentatievorm van blindedarmontsteking zijn. Aan de andere kant wordt een geïsoleerde pijn aan de linkerkant meestal niet veroorzaakt door de appendix. Een appendicitis met linkerpijn is niet onmogelijk, maar het is zeer ongewoon.
→ Om meer oorzaken van buikpijn te kennen, lees: ABDOMINALE PIJN - Belangrijkste oorzaken
→ Lees voor meer informatie over de tekenen en symptomen van appendicitis: 10 SYMPTOMEN VAN DE APPENDIX - Volwassenen en kinderen
Chronische blindedarmontsteking
Sommige patiënten presenteren zich met intermitterende obstructie van de appendix, met spontane deblokkering wanneer de druk in het orgel verhoogd is. Stel je een uitgedroogd stuk ontlasting voor dat net buiten de appendix is geplaatst en de stroom van het geproduceerde slijm blokkeert. Als deze kleine ontlasting niet strak is bevestigd, omdat de druk in de appendix groter wordt, wordt deze door overtollig opgehoopt slijm geduwd en verdwijnt de obstructie. Een andere zeer geaccepteerde hypothese is de hypertrofie van het appendix mucosa (weefsel dat de binnenwand bedekt), wat leidt tot de reductie van de diameter van zijn uitgangsopening, wat resulteert in accumulatie van afscheidingen binnenin. Naarmate de druk toeneemt, kunnen de secreties de obstructie overwinnen en, als ze worden verdreven, leiden tot de verbetering van ontsteking en symptomen.
Chronische blindedarmontsteking presenteert als een beeld van cyclische buikpijn dat meestal moeilijk te diagnosticeren is. De symptomen verdwijnen alleen permanent als de appendix chirurgisch wordt verwijderd.
Diagnose van appendicitis
Zoals bij elke ziekte begint de diagnose appendicitis met het evalueren van de tekenen en symptomen door de klinische geschiedenis en het lichamelijk onderzoek. Zoals hierboven uitgelegd, is de appendix slecht geïnnerveerd en wanneer er geen ontsteking is van de organen eromheen, in het bijzonder het peritoneum, zijn er mogelijk geen duidelijke symptomen van blindedarmontsteking bij lichamelijk onderzoek.
Naarmate de ontsteking vordert, wordt het gemakkelijk om intense pijn te detecteren bij diepe palpatie in het kwadrant rechtsonder in de buik. Wanneer er peritonitis is, voelt de patiënt veel pijn tijdens het lichamelijk onderzoek wanneer we met één hand op de buik drukken en deze plotseling verwijderen. Deze decompressiepijn is typisch voor inflammatoire processen van het peritoneum.
Laboratoriumtests zijn ook nuttig, omdat patiënten met peritonitis meestal leukocytose vertonen (hoog aantal leukocyten in het bloedbeeld).
Een klinisch / laboratoriumverdenking op een ontstoken peritoneum is echter niet voldoende om de diagnose blindedarmontsteking te sluiten, omdat er verschillende andere oorzaken zijn voor peritonitis (zie hieronder bij differentiaaldiagnose).
Typische gevallen van blindedarmontsteking, vooral als deze worden geëvalueerd door ervaren artsen, kunnen zonder grote problemen worden gediagnosticeerd, maar op dit moment is het heel gebruikelijk en eenvoudig om beeldvormingstests aan te vragen om de diagnose te bevestigen. De twee meest gevraagde tests zijn echografie en computertomografie, waarbij de laatste het meest wordt vermeld in twijfelgevallen of met vermoedelijke complicaties.
Ziekten die kunnen lijken op blindedarmontsteking
Blindedarmontsteking is een van de belangrijkste oorzaken van pijn en behoefte aan abdominale chirurgie. Verscheidene andere ontstekingsprocessen in de buik of het bekken kunnen echter vergelijkbaar zijn met de symptomen van appendicitis, zoals:
- Diverticulitis.
- De ziekte van Crohn.
- Pelvic inflammatory disease.
- Diverticulitis van Merckel.
- Acute Ileitis (ontsteking van het ileum, eindgedeelte van de dunne darm).
- Draai van de eierstok cyste.
Behandeling van blindedarmontsteking
De behandeling van appendicitis wordt in de meeste gevallen gedaan door appendectomie, dat wil zeggen operatieve verwijdering van de appendix. De appendectomie kan op een traditionele manier worden gedaan, open operatie of laparoscopie.
De laparoscopische benadering wordt momenteel het meest gebruikt in gevallen van ongecompliceerde appendicitis, omdat het minder invasief is en een kortere hersteltijd biedt. Laparoscopie kan bij elke patiënt worden aangegeven, maar het is de geprefereerde chirurgische vorm voor obese, oudere patiënten of wanneer de diagnose van appendicitis nog steeds niet 100% zeker is op het moment van de operatie.
Open chirurgie is ook een geldige optie. Hoewel het een meer agressieve procedure is en met een langere hersteltijd, heeft het een lagere complicatiesnelheid dan de laparoscopische route. De beslissing van de chirurgische route is aan de chirurg. Hij zal, afhankelijk van de klinische kenmerken van de patiënt, kiezen welke route het meest geschikt is voor elke situatie.
Is het mogelijk om appendicitis zonder operatie te behandelen?
De operatie van appendicitis is onmiddellijk aangewezen in die gevallen met minder dan 3 dagen van evolutie. In gevallen waarin de patiënt wordt uitgesteld om zorg te zoeken, kan de ontsteking zo groot zijn dat het de onmiddellijke actie van de chirurg belemmert, waardoor het risico op complicaties tijdens en na de operatie wordt verhoogd. In deze gevallen, als de CT-scan de aanwezigheid van veel ontsteking rondom de appendix toont, met abcesvorming, kan het de voorkeur verdienen om de infectie met antibiotica gedurende enkele weken te behandelen om het ontstekingsproces te verminderen voordat de patiënt tot een operatie wordt overgegaan.
Een andere situatie waarin blindedarmontsteking kan worden behandeld zonder operatie is in geval van diagnostische twijfel. Als na alle onderzoeken het medisch team niet zeker is van de diagnose blindedarmontsteking, of als het geval erg mild lijkt en de patiënt in goede algemene conditie verkeert, kan behandeling met alleen antibiotica aangewezen zijn. De operatie is alleen gereserveerd voor gevallen die niet verbeteren. Dit gedrag is echter meestal niet het meest gebruikt door chirurgen, omdat de mate van terugval op de middellange termijn hoog is.
Postoperatieve appendicitis
Omdat appendectomie een operatie is die vaak wordt uitgevoerd bij jonge en gezonde mensen, gaat een van de meest voorkomende twijfels over de noodzakelijke rusttijd.
Over het algemeen duurt ziekenhuisopname slechts 1 of 2 dagen, als er geen directe postoperatieve complicaties worden vastgesteld.
De hersteltijd na verwijdering van de appendix is afhankelijk van verschillende factoren: leeftijd van de patiënt, klinische status, type operatie, intraoperatieve complicaties, etc.
In de regel zijn de eerste 7 dagen absolute rust. De patiënt moet inspanning vermijden en zelfs het besturen van voertuigen wordt meestal afgeraden. Na de 7e dag kan de patiënt weer normaal gaan werken. Kinderen kunnen teruggaan naar school en volwassenen naar hun werk.
Tijdens de eerste maand moet de patiënt echter fysieke inspanningen of situaties vermijden die de buikspieren sterk dwingen. Oefen sporten alleen na een minimum van 4 tot 6 weken na de operatie. Geslachtsgemeenschap moet binnen de eerste 10 dagen worden vermeden. Na deze periode, als het herstel in orde is, kan de chirurg de terugkeer van de relaties op een spaarzame manier autoriseren.
CONTACT DERMATITE - Oorzaken, symptomen en behandeling
Contactdermatitis, ook bekend als contacteczeem of allergische dermatitis, is, zoals de naam al zegt, een ontsteking van de huid die optreedt wanneer het in contact komt met een stof die allergie of irritatie veroorzaakt. Contacteczeem veroorzaakt gewoonlijk intense roodheid en jeuk, die beperkt is tot waar de irriterende stof in contact is gekomen
HOE NEEMT U DE ANTICONCEPCIONAL PILL
De anticonceptiepil, ook wel oraal anticonceptiemiddel of oraal anticonceptiemiddel genoemd, is een methode voor anticonceptie sinds de jaren 60. Als de anticonceptiepil correct wordt ingenomen, heeft deze een uitvalpercentage van slechts 0, 1%. Echter, in het echte leven, als gevolg van fouten bij het nemen van het medicijn, wordt ongeveer 9% van de vrouwen die de pil gebruiken zwanger, vooral in het eerste jaar van gebruik
