WETENSCHAPPELIJKE PIJN - oorzaken, symptomen en behandeling
Heupzenuwpijn, ook wel ischias, ischias of gewoon ischias, is een neuropathische pijn die optreedt wanneer de heupzenuw ontstoken is.
Het klassieke klinische beeld van ischias is lumbale pijn met bestraling naar een van de benen, en er kan verlies van spiergevoeligheid en zwakte in de aangedane ledemaat zijn.
Wat is de heupzenuw?
De nervus ischiadicus, ook wel heupzenuw genoemd, komt voort uit de kruising van de zenuwwortels die worden geboren tussen de 4e lendenwervel en de derde wervel van het heiligbeen, waardoor een dikke zenuw ontstaat die afdaalt naar de onderste extremiteit.
De heupzenuw is de langste zenuw in ons lichaam, gaande van de lumbale wervelkolom naar de voeten, door de bilspieren, dijen en benen. Langs het pad worden verschillende takken gelanceerd om de structuur van de onderste ledematen, zoals spieren, gewrichten en huid, te laten regenereren.
De compressie van een zenuwwortel van de wervelkolom wordt radiculopathie genoemd. Ischias vindt meestal plaats door de compressie van een van de wortels in de lumbale of sacrale wervelkolom, wat wordt beschouwd als een lumbale radiculopathie.
Wanneer een zenuw wordt samengedrukt, wordt deze gezwollen en ontstoken, waardoor er pijn op zijn pad ontstaat en in sommige gevallen verlies van spierkracht en gevoelloosheid in het getroffen gebied.
Oorzaken van ischias
De belangrijkste oorzaak van ischiaszenuw compressie en dientengevolge heuppijn is de hernia in de lumbale wervelkolom (lees: DISORDER HERNIA | SYMPTOMEN EN BEHANDELING).
Andere oorzaken van heupzenuwcompressie omvatten spondylolisthesis (slippen van de ene wervel boven de andere), trauma, tumoren of lumbale wervelkolominfecties, stenose (vernauwing) van het wervelkanaal waar het ruggenmerg passeert, osteofyten (papegaaienbek) of artrose van de kolom.
Een andere mogelijke oorzaak van sciatische zenuwpijn is een aandoening die piriformis-spiersyndroom wordt genoemd. Dit probleem ontstaat wanneer de piriformis-spier, gelegen in het gluteale gebied, een spasme ondergaat en compressie veroorzaakt van de heupzenuw die eronder passeert.
Risicofactoren voor ischias
De belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van een ischias zijn:
- Ouderen : oudere patiënten lopen een groter risico op degeneratieve wervelkolomproblemen, waarbij hernia's, papegaaienbek of spinale artrose veel vaker voorkomen.
- Obesitas : overgewicht, vooral na lange jaren, overbelast de lumbale wervelkolom, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan het optreden van laesies of anatomische veranderingen daarin (lees: 60 TIPS VOOR GEWICHTSVERLIES).
- Zwaar werk : het type beroepsbezetting is ook een relevante risicofactor voor sciatische zenuwcompressie. Mensen met een zwaar gewicht die vaak hun rug moeten duwen of lange uren zitten of staan in dezelfde positie, hebben ook een hogere incidentie van ischias.
- Sedentarisme : het sedentarisme en het gebrek aan oefeningen voor de musculatuur van de lumbale regio geven ook de voorkeur aan problemen in de kolom.
- Diabetes mellitus : Diabetes is een ziekte die op zichzelf letsel aan de perifere zenuwen veroorzaakt, en de heupzenuw en de vertakkingen kunnen er één van zijn (lees: WAT IS DIABETES?).
- Zwangerschap : snelle gewichtstoename, lichaamsaanpassingen en hormonale werking, die ontspanning van pezen en gewrichtsbanden veroorzaakt, kan anatomische veranderingen in de lumbale wervelkolom veroorzaken, waardoor heupzenuwcompressie wordt bevorderd (zie: 20 EERSTE SYMPTOMEN ZWANGERSCHAP).
Symptomen van heupzenuwpijn
Wanneer een zenuw wordt samengedrukt, wordt deze gezwollen en ontstoken, waardoor er pijn op zijn pad ontstaat en in sommige gevallen verlies van spierkracht en tactiele gevoeligheid.
In het specifieke geval van heupzenuwcompressie is het meest voorkomende symptoom een lumbale pijn die eenzijdig naar de gluteus uitstraalt, langs de achterkant van de dij en de zijkant van het been en de voet (zie onderstaande figuur). Het is belangrijk op te merken dat er een ischiaszenuw in elke onderste ledematen is, maar de ischias meestal slechts één van hen treft, waardoor de pijn alleen in een van de benen ontstaat.
De intensiteit van pijn verschilt sterk van geval tot geval. Het kan mild zijn, met slechts af en toe ongemak of verbranding tot gevolg. In meer ernstige gevallen kan de pijn ondraaglijk zijn, waardoor de patiënt niet kan staan. Een gevoel van elektrische schok door het zenuwpad is ook gebruikelijk.
Ischias kan verergeren na inspanning, hoesten of niezen. Langdurig zitten verergert ook de symptomen van ischias.
Naast pijn kan compressie van de heupzenuw ook gevoelloosheid, tintelingen of verminderde spierkracht in het getroffen ledemaat veroorzaken. In ernstige gevallen kan de patiënt urinaire of fecale incontinentie vertonen.
Diagnose van ischias
In veel gevallen is ischias typisch en zijn complexe onderzoeken niet nodig voor de diagnose. Aanvullende tests worden meestal gevraagd wanneer de pijn erg intens is en / of wanneer er geen verbetering is na de eerste behandeling.
Studies over elektronenuromografie en zenuwgeleiding kunnen nuttig zijn als er twijfel bestaat over de diagnose. Beeldvormingstests, zoals magnetische resonantie beeldvorming of computertomografie, worden vaak gebruikt om de oorzaak van ischias te identificeren, vooral als het wordt veroorzaakt door laesies zoals een hernia, vernauwing van het ruggenmerg of tumoren.
Behandeling van ischias
De eerste behandeling van ischias is met pijnstillers, zoals ontstekingsremmers of veel voorkomende pijnstillers. In veel gevallen duurt de pijn een paar dagen en verdwijnt zonder agressiever gedrag.
In gevallen van ernstige pijn kunnen opioïden (morfinederivaten) nodig zijn. Het gebruik van spierverslappers of benzodiazepines, zoals diazepam, helpt ook om de symptomen onder controle te houden. Omdat de pijn van ischias een pijn van neurologische oorsprong is, kunnen medicijnen met antidepressiva of anticonvulsiva worden gebruikt om meer chronische pijn onder controle te houden.
Lees ook: BESTE REMEDIES VOOR VERSCHILLENDE TYPES PIJN.
Er is geen fysieke rust nodig. In feite lijken lichte activiteiten, die de wervelkolom niet overbelasten, de ischias te verbeteren in plaats van in bed te liggen. Zwemmen en fysiotherapie hebben de neiging om een goede respons te hebben. In sommige gevallen vertoont acupunctuur ook goede resultaten.
Afhankelijk van de oorzaak of de ernst van ischias, is chirurgie voor correctie van de lumbale wervelkolombeschadiging de enige optie voor definitieve pijnbeheersing.
PAIN IN THE RIM - Wat zijn de oorzaken?
Pijn in de nieren, gekenmerkt door pijn in de onderrug, is een veel voorkomende klacht bij de algemene bevolking. In tegenstelling echter tot wat de meeste mensen geloven, worden de overgrote meerderheid van de gevallen van rugpijn niet veroorzaakt door de nieren, maar door de wervelkolom en aangrenzende structuren
12 TERUGBETALINGSMOGELIJKHEDEN
De term worm is een onwetenschappelijke manier om elk dier met een langwerpig en zacht lichaam te beschrijven, dat geen ledematen of intern of extern skelet heeft, zoals een worm. Wormen worden ook veel gebruikt door de lekenpopulatie om de verschillende soorten protozoa en helminten te beschrijven die ons darmkanaal kunnen parasiteren, zoals amoeben, giardia, ascaris en lintwormen
