De behoefte om te huilen als iemand te sterk is
We blijven iemand die schreeuwt als iemand fragiel beschouwen. En we houden ons tegen, zelfs als tranen komen vanwege moeilijke omstandigheden.
Lees ook: Waarom moeten we huilen?
Ondersteun een moeilijke situatie na de andere, wees de ruggengraat van het gezin, wees altijd opstaan als je maar één wens hebt: loslaten ...
Je dwingt jezelf sterk te zijn terwijl alles om je heen struikelt.
Je bent niet in steen, je hebt aanvallen vanuit veel fronten tegelijkertijd.
Het ergste dat je zou kunnen doen, is die tranen tegenhouden. Slik ze in en doe alsof je ze niet nodig hebt. Maar je weet wel dat ze vroeg of laat in tranen zullen uitbarsten. Zelfs als je naar het moment kijkt, zullen ze komen. 
En nog minder wanneer alles om hem heen tegen hem ingaat. Dus, huil. Haal alle woede, frustratie en vermoeidheid weg die je vanbinnen hebt. Je zult je veel beter voelen na. Uiteindelijk exploderen we allemaal.
Resistent zijn is allemaal verantwoordelijkheid. Het is echter op een gegeven moment nodig om al deze druk waaraan we worden blootgesteld los te laten.
Mis het niet: de spijt is niet alleen huilen: wie spijt heeft van veranderingen Accepteer dit en sta toe je probeert niet zo perfect te zijn.
De behoefte om te huilen, de vrucht van stress
Onze behoefte om te huilen na tijden waarin we enorm zijn teruggehouden, is het resultaat van geaccumuleerde stress.
Of we het nu leuk vinden of niet, deze toestand vergezelt ons in vele momenten en situaties. En het lijkt wanneer we het het minst verwachten. Soms moedigt het ons aan om dingen te vertragen, te stoppen en te stoppen met het dragen van te veel verplichtingen voor ons.
Maar stress omvat drie heel verschillende fasen die je moet weten hoe je
kunt identificeren. Om alles wat er om ons heen gebeurt beter te beheren
De alarmfase
Het is wanneer de ontsnappingsreactie wordt geactiveerd, degene die ons klaar maakt om gevaar te lopen. Op dat moment denken we niet, we handelen alleen.
De periode van verzet
Als de vorige situatie wordt verlengd, gaan we naar dit stadium waar
we klaar zijn om het hoofd te bieden aan wat er gebeurt, ongeacht dat is. We stellen alles in het werk om stevig te blijven, maar we raken uiteindelijk uitgeput.
Het stadium van uitputting
De situatie die ons heeft benadrukt, verdwijnt niet, maar ons alertheidsniveau
Het is dan dat we ons tot tranen wenden, op zoek naar deze release die ons in staat stelt alles los te laten, omdat we te veel weerstand hebben geboden.
Ontdekken: de kunsttherapie van stenen : nieuwe techniek om stress te verlichten Grenzen instellen
Als iemand deze situatie niet heeft gekend, is het moeilijk om actie te ondernemen om dit te voorkomen.
Daarom is het erg belangrijk grenzen stellen, aan zichzelf denken en niet geven als we niets meer te bieden hebben.
Soms, omdat we ouders zijn, figuren van autoriteit of omdat we een specifieke verantwoordelijkheid opgelegd hebben, leggen we een oneindige lading op die ons uiteindelijk doen zinken.
We zijn sterk, maar zoals we hebben gezien, duurt het niet lang. Uiteindelijk vernietigt de stress waaraan we onderworpen zijn ons.
We zijn mensen, geen machines. We hebben een limiet.
Daarom is het belangrijk om alert te zijn op deze fasen om alles wat we doen te stoppen en ons te beïnvloeden.
Remmen in de tijd is voordelig om te weten hoe ver we kunnen gaan.
Lees voordat je gaat: 8 dingen die je echt met je partner moet bespreken
- Maar er is iets belangrijks dat je moet leren. Accepteer dat je niet altijd die muur kunt zijn waarop anderen vertrouwen, deze straal die alles draagt.
- . Alleen als je dit accepteert, kun je terugkomen en maatregelen nemen die je beschermen, die je niet tot het uiterste leiden.
Alleen jij weet hoe ver je kunt gaan. Leeg jezelf niet helemaal.
- Als dat niet lukt, maakt het niet uit. Je behoefte om te huilen is positief, het zal je helpen.
We krijgen altijd wat we geven
Zelfs als we ons er niet van bewust zijn, ontvangen we altijd wat we geven. Waarom nu iedereen ons alleen laat -es? Waarom zijn we plots teleurgesteld? De resultaten van onze acties zijn niet meteen duidelijk. Het kost tijd om alles te oogsten wat we hebben gezaaid. Daarom zijn we, wanneer we ze realiseren, vergeten wat we eerder hebben gedaan.
Ik ben niet alles wat je ziet en je ziet niet wat ik ben
Ik ben veel meer dan een fysieke envelop en een glimlach die geluk en empathie uitstraalt. Beoordeel me dus niet op alles wat je ziet , en denk niet dat je me kent wat anderen over mij zeggen We zijn zowel ons verleden als ons heden, evenals onze dromen. Daarom moeten we de schijn nooit vertrouwen. Vandaag, in dit artikel, nodigen we je uit om na te denken over je verleden, je verborgen littekens en dagelijkse maskers die we gebruiken om te verbergen sommige dingen.
En nog minder wanneer alles om hem heen tegen hem ingaat. Dus, huil. Haal alle woede, frustratie en vermoeidheid weg die je vanbinnen hebt. Je zult je veel beter voelen na. Uiteindelijk exploderen we allemaal.
Resistent zijn is allemaal verantwoordelijkheid. Het is echter op een gegeven moment nodig om al deze druk waaraan we worden blootgesteld los te laten.
Mis het niet: de spijt is niet alleen huilen: wie spijt heeft van veranderingen Accepteer dit en sta toe je probeert niet zo perfect te zijn.
De behoefte om te huilen, de vrucht van stress
Onze behoefte om te huilen na tijden waarin we enorm zijn teruggehouden, is het resultaat van geaccumuleerde stress.
Of we het nu leuk vinden of niet, deze toestand vergezelt ons in vele momenten en situaties. En het lijkt wanneer we het het minst verwachten. Soms moedigt het ons aan om dingen te vertragen, te stoppen en te stoppen met het dragen van te veel verplichtingen voor ons.
Maar stress omvat drie heel verschillende fasen die je moet weten hoe je
kunt identificeren. Om alles wat er om ons heen gebeurt beter te beheren
De alarmfase
Het is wanneer de ontsnappingsreactie wordt geactiveerd, degene die ons klaar maakt om gevaar te lopen. Op dat moment denken we niet, we handelen alleen.
De periode van verzet
Als de vorige situatie wordt verlengd, gaan we naar dit stadium waar
we klaar zijn om het hoofd te bieden aan wat er gebeurt, ongeacht dat is. We stellen alles in het werk om stevig te blijven, maar we raken uiteindelijk uitgeput.
Het stadium van uitputting
De situatie die ons heeft benadrukt, verdwijnt niet, maar ons alertheidsniveau
Het is dan dat we ons tot tranen wenden, op zoek naar deze release die ons in staat stelt alles los te laten, omdat we te veel weerstand hebben geboden.
Ontdekken: de kunsttherapie van stenen : nieuwe techniek om stress te verlichten Grenzen instellen
Als iemand deze situatie niet heeft gekend, is het moeilijk om actie te ondernemen om dit te voorkomen.
Daarom is het erg belangrijk grenzen stellen, aan zichzelf denken en niet geven als we niets meer te bieden hebben.
Soms, omdat we ouders zijn, figuren van autoriteit of omdat we een specifieke verantwoordelijkheid opgelegd hebben, leggen we een oneindige lading op die ons uiteindelijk doen zinken.
We zijn sterk, maar zoals we hebben gezien, duurt het niet lang. Uiteindelijk vernietigt de stress waaraan we onderworpen zijn ons.
We zijn mensen, geen machines. We hebben een limiet.
Daarom is het belangrijk om alert te zijn op deze fasen om alles wat we doen te stoppen en ons te beïnvloeden.
Remmen in de tijd is voordelig om te weten hoe ver we kunnen gaan.
Lees voordat je gaat: 8 dingen die je echt met je partner moet bespreken
- Maar er is iets belangrijks dat je moet leren. Accepteer dat je niet altijd die muur kunt zijn waarop anderen vertrouwen, deze straal die alles draagt.
- . Alleen als je dit accepteert, kun je terugkomen en maatregelen nemen die je beschermen, die je niet tot het uiterste leiden.
Alleen jij weet hoe ver je kunt gaan. Leeg jezelf niet helemaal.
- Als dat niet lukt, maakt het niet uit. Je behoefte om te huilen is positief, het zal je helpen.
We krijgen altijd wat we geven
Zelfs als we ons er niet van bewust zijn, ontvangen we altijd wat we geven. Waarom nu iedereen ons alleen laat -es? Waarom zijn we plots teleurgesteld? De resultaten van onze acties zijn niet meteen duidelijk. Het kost tijd om alles te oogsten wat we hebben gezaaid. Daarom zijn we, wanneer we ze realiseren, vergeten wat we eerder hebben gedaan.
Ik ben niet alles wat je ziet en je ziet niet wat ik ben
Ik ben veel meer dan een fysieke envelop en een glimlach die geluk en empathie uitstraalt. Beoordeel me dus niet op alles wat je ziet , en denk niet dat je me kent wat anderen over mij zeggen We zijn zowel ons verleden als ons heden, evenals onze dromen. Daarom moeten we de schijn nooit vertrouwen. Vandaag, in dit artikel, nodigen we je uit om na te denken over je verleden, je verborgen littekens en dagelijkse maskers die we gebruiken om te verbergen sommige dingen.
