ALGEMENE ANESTHESIE - Hoe het gedaan wordt, risico's en voordelen
Algemene anesthesie is een anesthesietechniek die de afschaffing van pijn bevordert (vandaar de naam anesthesie), spierverlamming, het opheffen van reflexen, geheugenverlies en, voornamelijk, bewusteloosheid.
Deze vorm van anesthesie zorgt ervoor dat de patiënt niet in staat is om te voelen en / of reageert op een stimulus van de omgeving, wat de techniek is die het meest wordt aangegeven in complexe, lange en grote operaties.
Algemene anesthesie wordt zeer gevreesd door de algemene bevolking, vooral omdat er verschillende mythen over bestaan en er weinig informatie beschikbaar is voor het lekenpubliek.
Hier zullen we ons uitsluitend richten op algemene anesthesie. Als u op zoek bent naar informatie over andere vormen van anesthesie, bezoek dan het volgende artikel: SOORTEN ANESTHESIE - Algemeen, Lokaal en Raquidiaan en Epiduraal.
Voordat we verder gaan, bekijk deze korte video over algemene anesthesie geproduceerd door ons team (de video wordt geopend in een ander venster).
Hoe wordt algemene anesthesie gedaan?
Algemene anesthesie bestaat uit vier fasen: premedicatie, inductie, onderhoud en herstel.
De premedicatiefase wordt gedaan zodat de patiënt aankomt bij de kalme en ontspannen chirurgische handeling. Een kortwerkende anxiolytische (tranquillizer), zoals midazolam, wordt meestal gegeven, waardoor de patiënt een lichte mate van sedatie heeft. Op deze manier komt het onder minder stress de operatiekamer binnen.
De inductiefase wordt meestal gemaakt met intraveneuze geneesmiddelen, waarbij Propofol het meest wordt gebruikt.
Na inductie komt de patiënt snel in diepere sedatie terecht, dat wil zeggen, verliest het bewustzijn, raakt in een staat die in de volksmond wordt aangeduid als geïnduceerde coma. De patiënt kan, hoewel hij bewusteloos is, nog steeds pijn voelen en het is noodzakelijk om de anesthesie voor de uit te voeren operatie verder te verdiepen. Hiervoor gebruikt de anesthesist ook meestal een opioïde analgeticum (van de morfinefamilie) zoals Fentanyl.
Op dit moment vertoont de patiënt al een belangrijke mate van sedatie, omdat hij zijn luchtwegen niet meer kan beschermen tegen secreties van de mondholte, zoals speeksel. Bovendien is het bij de meeste operaties met algemene anesthesie belangrijk om de spieren te ontspannen, waardoor de ademhalingsspieren worden geremd. De patiënt moet dan worden geïntubeerd * en worden gekoppeld aan mechanische beademing om voldoende oxygenatie te krijgen en hun secreties niet op te zuigen.
* Bij sommige snelle operaties, of die de borstkas of de buik niet naderen, is intubatie misschien niet nodig en heeft de patiënt alleen een zuurstofmasker nodig.
Aan het begin van de onderhoudsfase beginnen de geneesmiddelen die bij inductie worden gebruikt en die een korte duur hebben, hun effect te verliezen, waardoor de patiënt meer anesthetica nodig heeft om de procedure voort te zetten. In dit stadium kan anesthesie worden gedaan met anesthetica, hetzij inademing of intraveneus.
In de meeste gevallen heeft de inhalatieroute de voorkeur. De anesthetica worden toegediend via de orotracheale buis in de vorm van gas (dampen) samen met zuurstof, worden geabsorbeerd door de alveoli van de long en passeren snel in de bloedbaan.
Enkele voorbeelden van inhalatie-anesthetica zijn gehalogeneerd stikstofoxide en anesthetica (halothaan, sevofluraan en desfluraan), geneesmiddelen die gedurende de gehele chirurgische procedure continu worden toegediend.
De diepte van de anesthesie is afhankelijk van de operatie. Het niveau van anesthesie om de huid te snijden is bijvoorbeeld anders dan het niveau om de darmen te naderen.
Naarmate de chirurgische procedure vordert, probeert de anesthesist altijd de patiënt te laten met zo weinig mogelijk anesthetica. Zeer diepe anesthesie kan hypotensie en vertraging van de hartslag veroorzaken, wat de doorbloeding van het bloed naar de lichaamsweefsels enorm kan verminderen.
Wanneer de operatie zijn laatste fase ingaat, begint de anesthesist de toediening van de geneesmiddelen te verminderen, terwijl hij al van plan was om de anesthesie stop te zetten, samen met het einde van de chirurgische procedure. Als er sprake is van overmatige spierontspanning, worden geneesmiddelen die werken als tegengiffen gegeven.
In dit stadium van herstel worden opnieuw opioïde analgetica toegediend, zodat de patiënt niet wakker wordt van anesthesie met pijn op de plaats waar het werd gesneden.
Terwijl de inhalatie-anesthetica uit de bloedbaan worden verwijderd, begint de patiënt weer bij bewustzijn te komen en kan hij weer zelfstandig ademen. Wanneer de patiënt de luchtwegreflexen al volledig onder controle heeft, kan de orotracheale buis worden verwijderd.
Op dit moment, hoewel de patiënt al een redelijke mate van bewustzijn heeft, zal hij zich nauwelijks herinneren wat er in dit herstelstadium is gebeurd als gevolg van de amnesie-effecten van medicijnen.
Risico's van algemene anesthesie
Er is een mythe dat algemene anesthesie een gevaarlijke procedure is. Exclusieve complicaties van algemene anesthesie zijn zeldzaam, vooral bij gezonde patiënten.
In de meeste gevallen zijn de complicaties afgeleid van ernstige ziekten die de patiënt al had, zoals een gevorderde hart-, nier-, lever- of longaandoening, of complicaties van een operatie, zoals bloeden of letsel / falen van vitale organen.
Net als een voorbeeld, een Canadese studie uit 1997, met alleen algemene anesthesie-operaties, dat wil zeggen operaties met een laag risico uitgevoerd bij gezonde patiënten, ontdekte een sterftecijfer van slechts 1, 4 per 1 miljoen procedures. Dit type onderzoek toont ons dat de anesthesie zelf erg veilig is.
In het algemeen is het sterftecijfer van algemene anesthesie slechts 1 op 100.000 tot 200.000 procedures, wat betekent een overlijdensrisico van miserabele 0.0005% tot 0.001%.
Het is belangrijk op te merken dat veel operaties onder algemene anesthesie worden uitgevoerd bij patiënten met ernstige ziekten of bij complexe risicovolle operaties. In de overgrote meerderheid van de gevallen, wanneer de uitkomst tragisch is, is dit echter zelden de fout van algemene anesthesie.
Er moet ook worden opgemerkt dat algemene anesthesie een complexe procedure is en alleen moet worden uitgevoerd door gekwalificeerde professionals en in omgevingen met voldoende structuur daarvoor.
Factoren die het risico op algemene anesthesie verhogen
Vóór elke operatie zal een anesthesist u raadplegen om uw chirurgisch risico te beoordelen. Naast de voorafgaande herkenning van ernstige ziekten die de chirurgische ingreep kunnen compliceren, is het belangrijk dat de anesthesist enkele persoonlijke informatie van de patiënt kent die het risico op anesthesie kan vergroten, zoals:
- Vorige geschiedenis van anafylactische reactie.
- Voedselallergieën of medicijnen.
- Veelvuldig gebruik van alcoholische dranken.
- Gebruik van drugs, voornamelijk cocaïne.
- Gebruik van medicijnen.
- Geschiedenis van roken.
- Slaapapneu.
- Obesitas.
Conclusie over algemene anesthesie
Algemene anesthesie is een uiterst veilige procedure wanneer deze wordt uitgevoerd door een getraind team en is meestal de meest geschikte anesthesiemethode voor middelgrote / grote operaties.
MEFENAMIC ACID - Remedy voor menstrual cramps
Mefenaminezuur, ook bekend onder de handelsnaam Ponstan, is een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID), dat pijnstillende en ontstekingsremmende eigenschappen heeft. Hoewel mefenaminezuur een inflammatoir en analgetisch effect heeft van milde tot matige intensiteit, lijkt het vooral effectief te zijn bij de behandeling van menstruatiekrampen.
LACTOSE-INTOLERANTIE - Symptomen en behandeling
Lactose-intolerantie is de veel voorkomende ziekte veroorzaakt door het onvermogen om lactose te verteren, een suiker die wordt aangetroffen in melk en zuivelproducten. Het ontbreken van lactase, een enzym dat lactose verteert, leidt tot het optreden van gastro-intestinale symptomen wanneer een product op melkbasis wordt geconsumeerd
