HOE TE VOORKOMEN HIV-INFECTIE

introductie

Toen het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) in de jaren tachtig werd ontdekt, waren de enige manieren om infectie te voorkomen sexuele onthouding of het gebruik van condooms (condooms) met latex. Hoewel onthouding de enige 100% effectieve manier was, hielp het condoom het risico te verminderen, maar het was niet helemaal veilig, vooral omdat de kwaliteit van het product op dat moment nog steeds niet strikt werd gecontroleerd en er geen voorlichtingscampagnes waren over hoe te gebruiken het condoom.

Al tientallen jaren is deze foto niet veranderd. Prospectieve ontwikkeling van een effectief vaccin tot nu toe is niet uitgekomen en antiretrovirale geneesmiddelen, gebruikt voor de behandeling van AIDS, waren niet effectief genoeg om transmissie van het virus naar partners of partners van HIV-positieve patiënten te voorkomen (als u de wegen niet kent overdracht, lees: HOE HET HIV-VIRUS IS GEKREGEN).

Gelukkig begon het verhaal vanaf 2010 te veranderen. Met de opkomst van steeds effectievere antiretrovirale behandelingsschema's zijn er twee nieuwe situaties uitgekomen: het gebruik van drugs als een vorm van profylaxe tegen HIV-overdracht (pre- blootstelling en blootstelling na blootstelling) en het toenemend aantal HIV-positieve patiënten die niet langer in staat waren om HIV aan andere mensen door te geven door niet-detecteerbare niveaus van virus in het bloed te bereiken.

De huidige hiv-behandelings- en preventieprogramma's worden zo effectief dat UNAIDS, een programma van de Verenigde Naties dat in 1996 is opgericht om aids te helpen bestrijden, het doel heeft gesteld om de wereldwijde AIDS-epidemie tegen 2030 te beëindigen.

index

In dit artikel bespreken we de belangrijkste manieren om HIV-overdracht te voorkomen, waaronder:

• Condooms.
• Profylaxe vóór de blootstelling - PrEP.
• Profylaxe na blootstelling - PEP.
• Behandeling als een vorm van preventie.
• Andere vormen van preventie: gecombineerde preventie, seksuele onthouding, besnijdenis en vaccins.

condooms

Een condoom is een condoom dat dienst doet als een anticonceptiemethode en als een barrière tegen de overdracht van seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder het HIV-virus.

Sinds de jaren 1920 op de markt verkrijgbaar, hebben latexcondooms sinds de jaren tachtig veel populariteit gekregen, juist vanwege de aids-epidemie. Sindsdien is de kwaliteit en veiligheid van het product enorm toegenomen, grotendeels dankzij de grotere controle van gezondheidsbewakingsagentschappen.

Tegenwoordig wordt elk condoom elektronisch getest op gaten en defecten voordat het wordt verpakt. Na deze eerste test worden sommige monsters van elke batch willekeurig geselecteerd en getest om de sterkte, het lekrisico en de integriteit van het pakket te beoordelen. Als een van de monsters niet slaagt voor de test, moet de hele batch worden weggegooid.

Al deze kwaliteitscontrole maakt condooms een zeer effectieve methode om HIV-overdracht te voorkomen. Bij correct gebruik ligt het effectiviteitspercentage zeer dicht bij 100%. In de enkele gevallen van falen, is het probleem meestal van het individu, die niet wist hoe het condoom op de juiste manier te gebruiken, en de breuk of de uitgang van het condoom tijdens de seksuele daad bevoordeelde uit de penis.

Een meta-analyse die in 2001 werd gepubliceerd (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=11687062) liet zien hoe effectief het pad is bij de preventie van hiv. In de studie werden serodiscordante paren (dwz de ene HIV-positieve partner en de andere negatieve) geëvalueerd en verdeeld in twee groepen: de een meldde condooms te hebben gebruikt bij alle geslachten en de andere meldde nooit condooms te hebben gebruikt tijdens geslachtsgemeenschap. Na ongeveer 3 jaar waren er van de 587 paren die altijd condooms gebruikten slechts 11 gevallen van besmetting van de partner (1, 87%). Van de 276 paren die nooit condooms gebruikten, was het aantal partners 40 (14, 5%). Dit betekent dat het condoom het transmissierisico met maximaal 80% heeft verminderd.

We hebben een specifiek artikel over het condoom, dat toegankelijk is via de volgende link: EFFICIËNTIE VAN DE MANNELIJKE T-SHIRT.

Profylaxe vóór de blootstelling - PrEP

Pre-exposure profylaxe (PrEP) is een vorm van preventieve behandeling waarbij dagelijks een tablet van het antiretrovirale medicijn Truvada® (emtricitabine + tenofovir) wordt toegediend aan seronegatieve personen met een hoog risico op besmetting.

Momenteel kan PrEP worden aangeboden aan de volgende patiënten:

• Niet-geïnfecteerde HIV-positieve mannen en vrouwen met een HIV-positieve partner met een detecteerbare virale lading (als de geïnfecteerde partner in staat is om de virale lading gedurende zes maanden achter elkaar te detecteren, kan stopzetting van de profylaxe vóór blootstelling worden overwogen).
• Homomannen of transgendervrouwen die seks hebben met mannen als ze in de afgelopen zes maanden een hoog risico hebben gehad op seksueel gedrag, zoals onbeschermde anale seks met meerdere of onbekende seksuele partners.
• Homomannen of transseksuele vrouwen die seks hebben met mannen als ze in de afgelopen zes maanden een bevestigde seksueel overdraagbare aandoening hebben gehad.
• Heteroseksuele mannen die onbeschermde seks hebben met vrouwen uit regio's met gegeneraliseerde HIV-epidemieën (HIV-prevalentie bij de bevolking groter dan 2 tot 3%).
• Heteroseksuele mannen die onbeschermde seks hebben met vrouwen met een hoog risico op hiv-infectie, zoals sekswerkers of injecterende drugsgebruikers.
• Heteroseksuele vrouwen die zich bezighouden met onbeschermde seks met mannen met een hoog risico op hiv-infectie, zoals injecterende drugsgebruikers, mannelijke biseksuele partners of partners in gebieden met een hoge hiv-prevalentie.
• Sex professionals.
• Injecteerbare drugsgebruikers die de afgelopen zes maanden melding hebben gegeven van het delen van naalden.
• Personen die vaak PEP gebruiken (profylaxe na blootstelling).

Alle PrEP-kandidaten moeten voorafgaand aan de start van de behandeling en elke 3 maanden een HIV-serologie hebben om niet-contaminatie te bevestigen (lees: HIV TEST - Hoe weet ik of ik HIV heb). Als een serologie positief is, moet PrEP worden gestaakt en de patiënt verwijst naar de behandeling voor HIV.

Pre-exposure profylaxe vermindert, indien correct genomen, het risico op overdracht van HIV met 90%, een snelheid hoger dan die van een condoom. Onder mensen die injecterende drugs gebruiken, is PrEP iets minder effectief, waardoor het risico met iets meer dan 70% wordt verminderd.

Zelfs als PrEP wordt gebruikt, wordt patiënten geadviseerd om condooms te gebruiken als middel om de preventie te verbeteren. Als het doel is om zwanger te worden, kan het condoom worden stopgezet na 20 dagen na aanvang van de profylaxe, wat de minimale tijd is voor de behandeling om effect te hebben bij vrouwen.

Patiënten met chronisch nierfalen of patiënten met chronische hepatitis B zijn niet kandidaat voor PrEP vanwege het risico van verergering van hun ziekte.

Profylaxe na blootstelling - PEP

Profylaxe na blootstelling (PEP) is een vorm van HIV-preventie vergelijkbaar met PrEP, met het verschil dat wordt geïnitieerd nadat de patiënt mogelijk is blootgesteld aan het virus, zoals in gevallen van verkrachting, verstoring van het condoom in relatie tot iemand die bekend staat als HIV-positief, drugsgebruikers die naalden of beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg deelden die gewond waren geraakt door naalden of potentieel verontreinigd biologisch materiaal.

PEP wordt ook gegeven bij de toediening van antiretrovirale geneesmiddelen, die zo snel mogelijk moeten worden gestart, bij voorkeur binnen de eerste twee uur na blootstelling aan het virus en hoogstens binnen 72 uur. Het vroege begin van profylaxe elimineert het HIV-virus voordat het zich in het lichaam van de patiënt kan vermenigvuldigen, waardoor het permanent wordt besmet. Profylaxe na blootstelling duurt 28 dagen en de patiënt moet nog 90 dagen worden opgevolgd door het team.

Momenteel is er meer dan één PEP-schema beschikbaar. De meest aangegeven opties zijn meestal:

• Tenofovir / Lamivudine + Atazanavir / Ritonavir, 1 tablet elk, eenmaal daags.
• Tenofovir / Emtricitabine + Raltegravir, eenmaal daags 1 tablet.
• Tenofovir / Emtricitabine + Dolutegravir, eenmaal daags 1 tablet.
• Tenofovir / Emtricitabine + Darunavir / Ritonavir, elk 1 tablet, eenmaal daags.

Direct na het begin van PEP moet de patiënt op HIV getest worden om er zeker van te zijn dat de patiënt niet langer seropositief is. Als het resultaat positief is, wordt de profylaxe stopgezet en moet de patiënt worden doorverwezen om de hiv-behandeling te starten. Als het eerste resultaat negatief is, moet de patiënt de test na 1 en 3 maanden herhalen.

Een studie gepubliceerd door de Federale Universiteit van Rio de Janeiro (UFRJ) evalueerde de werkzaamheid van PEP in een groep van 200 homoseksuele patiënten. Hiervan kwamen er 68 overeen om PEP te hebben in geval van een risicoverhouding en 132 namen geen medicijnen. Na 2 jaar was slechts één patiënt in de PEP-groep besmet (1, 5%), terwijl 10 patiënten in de antiretrovirale groep seropositief werden (7, 5%). Dit resultaat wijst op een reductie van het risico op besmetting met 80% door het gebruik van profylaxe na blootstelling.

Antiretrovirale behandeling als een vorm van preventie

Behandeling als preventie is een relatief nieuw concept, dat is gebaseerd op het feit dat seropositieve patiënten die niet-detecteerbare bloedvirale lading bereiken via antiretrovirale behandeling een zeer laag risico op virusoverdracht hebben.

Tot enkele jaren geleden werd antiretrovirale behandeling alleen geïnitieerd bij seropositieve patiënten met specifieke criteria met betrekking tot hun virale lading en het aantal CD4-lymfocyten. Momenteel wordt de behandeling echter aangeboden aan alle HIV-positieve patiënten, ongeacht hun immuunstatus of infectietijd.

Wanneer een seropositieve patiënt een toestand van permanente onderdrukking van het virus bereikt, dat wil zeggen een niet-waarneembare virale lading gedurende 6 maanden op rij, wordt het risico van HIV-transmissie vrijwel nul. Het risico is zo laag dat 600 organisaties in meer dan 75 landen een gezamenlijke verklaring hebben ondertekend waarin het risico op overdracht van hiv in deze gevallen wordt geclassificeerd als "onbeduidend", dat wil zeggen zo klein dat het niet de moeite waard is om te overwegen (https: // www .preventionaccess.org / consensus).

Andere vormen van preventie

Gecombineerde preventie

We noemen de gecombineerde preventie van HIV de strategie om tegelijkertijd of achtereenvolgens meer dan één van de vormen van profylaxe zoals hierboven beschreven te gebruiken. De associatie van het condoom met PrEP of met de antiretrovirale behandeling zijn de meest gebruikte vormen.

Het gebruik van een glijgel op waterbasis om wrijving en trauma tijdens het vrijen te verminderen, het gebruik van PEP bij de pasgeborene om verticale transmissie van het virus te voorkomen (overdracht van HIV van moeder op kind op het moment van de bevalling) en de behandeling van andere seksueel overdraagbare aandoeningen maken ook deel uit van de gecombineerde preventiestrategie.

Seksuele onthouding

Seksuele onthouding is de meest effectieve vorm van hiv-preventie. Behalve dat het een onaantrekkelijke strategie is, is het echter ook niet onfeilbaar, omdat mensen die voor deze methode kiezen op enig moment in hun leven PEP nodig hebben, als ze het slachtoffer zijn van seksueel geweld of als ze prikongevallen hebben.

besnijdenis

Studies tonen aan dat besnijdenis het risico op HIV-infectie vermindert. Dit gebeurt blijkbaar omdat er een hoge dichtheid van HIV-doelwitcellen in de mannelijke voorhuid is.

Gerandomiseerde klinische onderzoeken in Afrika hebben aangetoond dat besnijdenis het risico op overdracht van HIV van vrouwen op mannen met 50 tot 60% vermindert. Het tegenovergestelde is echter niet waar. De overdrachtssnelheid van besneden mannen naar vrouwen is niet lager.

Tot op heden is er geen gerandomiseerde gecontroleerde studie uitgevoerd in de homoseksuele populatie. Omdat de meeste mannen die relaties hebben met andere mannen passief en actief gedrag vertonen, is het erg moeilijk om studies uit te voeren die een voordeel van circumcision in deze setting aantonen. Het kan zelfs bestaan, maar het is nog niet aangetoond.

Besnijdenis is daarom een ​​manier om het risico op overdracht van HIV alleen aan heteroseksuele mannen te verminderen.

We hebben een specifiek artikel over circumcision, dat toegankelijk is via de volgende link: CIRCUMCISION - Risico's en voordelen.

HIV-vaccin

Toen het HIV-virus werd ontdekt in de vroege jaren 1980, bestond de verwachting dat een vaccin binnen 2 of 3 jaar zou kunnen worden ontwikkeld. Dit gebeurde echter nooit. Tot op heden zijn alle geteste vaccins niet effectief.

Er zijn momenteel enkele onderzoeken met goede resultaten bij apen die al bij mensen worden getest. De eerste resultaten zouden rond 2021 en 2022 gepubliceerd moeten zijn.

HOOFDFUNCTIES VAN DE LEVER

De lever is een vitaal orgaan, zonder welke het niet mogelijk is om te overleven. Naast het grootste vaste orgaan en de grootste klier in het lichaam, is de lever ook verantwoordelijk voor honderden functies in ons lichaam. In dit artikel zullen we ingaan op de belangrijkste kenmerken van de lever, met de nadruk op de belangrijkste functies van dit orgaan

(geneeskunde)

BRANDSTOF LEVENS - Behandeling en basisverzorging

In deze tekst behandelen we lichte brandwonden, die geen behandeling op ziekenhuisniveau vereisen. We zullen de basiszorg en de behandeling van lichte brandwonden benadrukken. Mate van verbranding Eerstegraads brandwonden: zijn die waarbij alleen de epidermis is betrokken, de meest oppervlakkige laag van de huid

(geneeskunde)