Een getrouwd paar sterft 75 jaar in hetzelfde bed, een paar uur uit elkaar.
voor veel mensen, eeuwige liefde is een verhaal verzonnen door de auteurs van verhalen en romans .
in het algemeen, de meeste relaties niet lang overleven, en het is vaak die nodig zijn om een aantal mensen voor het vinden van een die ons leven aanvult tot in de perfectie, en waarmee we leven de grote liefde te leren kennen.
Zelfs als het gaat als de meeste van de tijd, er zijn fantastische verhalen die we aantonen dat niets onmogelijk is, en dat twee mensen van elkaar kunnen houden , of zelfs de dood.
Het is het verhaal van een getrouwd stel dat in Californië woonde, in de Verenigde Staten.
De twee partners ontmoetten elkaar toen ze 8 jaar oud waren en bleven de rest van hun leven. Ze waren 75 jaar getrouwd en verlieten onze wereld bijna tegelijkertijd
De dood kon ze niet scheiden
de geschiedenis van dit ongelooflijke liefde werd onthuld door Aimee Toczko-Cushman,
een van de dochters van het paar, die de passie gedeeld zijn ouders met de wereld.
Toczko Alexander en zijn vrouw Jeanette waren afkomstig uit Connecticut,
en had ontmoet toen ze slechts 8 jaar oud. Aangekomen bij een redelijke leeftijd, namen ze beslissing om te trouwen in 1940.
Volgens de onthullingen van hun dochter Aimee over ABC, "Ze hielden er niet van gescheiden te zijn ed. Alsof hun twee harten tegelijk moesten kloppen. "
Alexander, die op 95-jarige leeftijd stierf,
speelde graag golf, tot zijn gezondheid hem niet langer toestond, vanwege een slechte val die vreselijke pijn heeft veroorzaakt gedurende vele weken voor zijn dood. Ondanks dat hij werd verzorgd door de grootste specialisten, verbeterde zijn gezondheid nooit en hij verslechterde elke dag. Toen ze opmerkte dat de toestand van haar man niet verbeterde, begon Jeanette, toen 96, gezondheidsproblemen te krijgen.
Ze was eindelijk geplaatst in hetzelfde bed als haar man Alexander, een toestand die lijkt op deze. zijn laatste wens was om in bed met haar man Alexander, om te zorgen voor hem zelfs in zijn laatste momenten.
Het paar was op een kritiek moment aangekomen. Alexander kon niet opstaan en Jeanette was erg depressief.
Ze keken uit naar 29 juni om hun 75 jaar huwelijk te vieren.
Helaas hebben ze niet in geslaagd om gelijke tred te houden deze symbolische datum.
Desondanks waren ze in staat om de duurste van al hun wensen te bereiken: om samen te zijn, in elkaars armen totdat hun laatste adem.
met zijn vier broers, Aimee Toczko-Cushman bleef op het bed van zijn ouders tijdens hun ziekte.
het is het slechte nieuws aan zijn moeder. Ze vertelt
"
Ik vertelde mijn moeder dat mijn vader weg was Ze nam het in haar armen en vertelde hem. Zie je, dat is wat je wilde. sterven in mijn armen. ik hou van je. maanden wachten, want in een korte tijd, zullen we herenigd . "
op dit moment, alle kinderen van het gezin de beslissing genomen om de kamer te verlaten hun moeder om hem een moment van rust te geven
met de man van wie ze haar hele leven had gehouden. Tot ieders verbazing, in minder dan 24 uur, vertrok Jeanette om zich bij haar man te voegen. De dode lichamen van de twee nonagenarians werden gevonden in de armen van elkaar, zoals ze altijd al hadden gewenst. Het beeld van dit moment is gefotografeerd en is al over de hele wereld geweest Miljoenen mensen hebben daar gezien de uitdrukking van een liefde van zeldzame zuiverheid, zelfs in de laatste momenten van zijn bestaan. Jeanette en Alexander Toczko
rusten nu samen op Miramar National Cemetery in San Diego, Californië.
Het is niet gemakkelijk om met deze emotioneel geladen situaties om te gaan, waarbij heel concrete gebieden van onze hersenen worden geactiveerd. Wanneer we met respectloos of zelfs bedreigend worden behandeld, zijn de gebieden van de prefrontale cortex, amygdala, anterieure en insulaire cystische cortex nemen controle.
Als liefde onderdrukt, komt dat omdat het niet de juiste maat is
Soms hebben we problemen bij het kiezen van de juiste maat . Er zijn momenten waarop we dagelijks te veel verantwoordelijkheid op ons nemen, we hebben de neiging om te veel dingen tegelijk te willen en we realiseren ons dat ons brein overwerkt is. Toch, zoals wanneer we volwassen worden, ons bewust worden van wat we kunnen doen en wat we niet kunnen doen We leren wat onze aandacht verdient of wat het beste wordt weggelaten.
