Rouwen, het innerlijke proces waarin niemand is voorbereid
Verdriet is een delicaat en complex proces waarbij we afscheid moeten nemen van een persoon die betekenisvol voor ons is. Deze persoonlijke reis vereist, zonder twijfel, meerdere processen die we zullen ontwikkelen en die we zullen channelen na
Maar als er veel manieren zijn om deze acceptatie te bereiken, is er altijd een vergelijkbaar doel: "de geliefde als een kostbare schat in ons hart plaatsen"
Als de herinnering aan dit wezen op een meer kalme manier in ons geheugen is geworteld, kunnen we onszelf opnieuw gelukkig laten zijn.
Vandaag, in dit artikel, willen we je strategieën leren om het je gemakkelijker te maken.
My Mourning, Your Mourning
Er is een aspect waarop psychiaters en psychologen zijn heel duidelijk: elke persoon wordt geconfronteerd met rouw op zijn eigen manier en alle manieren zijn respectabel.
Er zijn soms valse mythes over rouwen. Sommigen beweren dat er "een gezondere, universele rouw zal zijn die iedereen op dezelfde manier zou dienen". Dit is niet waar. Laten we nu kijken wat de misvattingen over verdriet zijn die we moeten verwijderen.
Lees ook: 5 manieren om toxische relaties in de familie te beteugelen
Valse mythen van de rouw
De persoon die niet verdwijnt het lijden zou veroordeeld worden om "rouw" te dragen. Dit klopt niet
. Mourning heeft veel te maken met de persoonlijkheid van elke persoon. Zo iemand die niet erg expressief is, die niet gewend is aan emotionele opluchting, om zijn gevoelens en emoties aan anderen te communiceren, zal zijn rouw verwerken in stilte, op zijn eigen manier. De wens om alleen te zijn met zichzelf om zichzelf te reorganiseren, om zijn afwezigheid op te ruimen, is net zo respectabel als kiezen voor een psycholoog. Elke persoon reinigt zijn wonden op zijn eigen manier. Men moet iets belangrijks weten: deze leegte zal altijd in ons hart bestaan. De tijd zal deze afwezigheid op zich niet genezen. Wat het zal toestaan is dat de pijn een beetje vermindert, zodat we kunnen blijven leven.
- Hier is nog een mythe: de pijn wordt momenteel gevoeld en wie lijdt er niet onder is onmiddellijk een koud persoon. Dit is een idee dat ten koste van alles moet worden weggegooid Na een verlies, na het verliezen van iemand bij een ongeval of ziekte, gebeurt de pijn niet onmiddellijk. In feite kunnen
- weken verstrijken voordat de persoon echt reageert.
- Dat betekent niet dat ze geen gevoelens heeft.
- Lees ook: De relatie tussen chronische rugpijn en depressie
- De meest voorkomende is dat de impact hiervan de dood veroorzaakt in ons een ontkenning. We kunnen het niet geloven, dus we kunnen niet reageren. Beetje bij beetje zal het bewustzijn zich ontwikkelen en zal de pijn zich dienovereenkomstig ontwikkelen.
- Technieken om rouw te beheren
We hebben eerder gezegd dat het pad van rouw iets heel intiems, onstoffelijk en hardwerkend is. Er is geen specifieke techniek die ons allemaal zou kunnen dienen simpelweg omdat ieder van ons pijn op zijn eigen manier begrijpt en het moet worden beheerd volgens wat voor iedereen werkt en verlicht.
We kunnen echter nog steeds een aantal strategieën toepassen.
Beheersing van Gedachte
- Wanneer we iemand verliezen, reageert onze geest niet, hij voelt alleen. Gedachten met emoties, angsten met angsten hopen zich op.
Het is noodzakelijk om onze gedachten goed onder controle te houden. Identificeer hen om emotionele hulp te kunnen bevorderen. Gedachtencontrole vereist ook dat je je niet schuldig voelt of dat je op zoek bent naar daders om uit te leggen wat er is gebeurd. De persoon is weg, blijf niet te veel pijn in jezelf.
Het is noodzakelijk om het verlies te accepteren en te huilen.
The Guided Imagination Deze techniek kan erg handig zijn voor veel mensen. Om afscheid te nemen, zijn de visualisaties nuttig en catharsis.
Dan moet je je geest zuiveren en je op één ding concentreren: je geliefde, de persoon die je net bent kwijtgeraakt. Visualiseer het maar denk erover na vrede, glimlachend en rustig. Dit is het moment om met haar te praten.
Breng een innerlijke dialoog met haar tot stand om alles te communiceren wat je haar wilt vertellen. Weet je nog hoeveel je van hem houdt, en laat hem dan rustig gaan, rustig. Werk de wonden op een dagelijkse basis
We hebben geaccepteerd dat deze persoon niet meer is. We hebben hem geestelijk gedag gezegd ... En nu?
- Lees ook: Het leven is niet hetzelfde na de dood van onze ouders
- Ze blijven nu de wonden van afwezigheid en een leven om te herbouwen d een andere manier, zonder deze beste
Begrijp dat dit een dagelijkse strijd zal zijn die elke dag moet worden aangepakt. Het is noodzakelijk om te begrijpen dat je niet alleen bent, dat er anderen om je heen zijn die je kunnen helpen. Wees niet bang om weer gelukkig te zijn. De geliefde slaapt voor altijd in je hart, hij is bij je en het is van vitaal belang dat je opnieuw voor hem glimlacht.
Maak van je leven een eerbetoon aan zijn nagedachtenis. Maak je dagen gevuld, huil wanneer je ze nodig hebt en wees niet bang om opnieuw te lachen.
Deze persoon is heel erg blij om je gezicht weer verlicht te zien worden.
Ik zou graag willen dat je me altijd de waarheid vertelt, ook al is het pijnlijk
Sommige mensen worstelen om dit concept in hun eigen leven toe te passen, maar het is absoluut noodzakelijk dat we het in ons dagelijks leven doen om onze samenwoning met onszelf en met de anderen te bevorderen. Sommige mensen zijn tevreden met halve waarheden. Anderen liever liegen dan troosten, en leven in een vals universum, wat hen vroeg of laat een gevoel van onbehagen zal geven.
Ik heb geleerd om te zeggen: "Ik houd van mezelf" voordat ik zeg: "I love you"
Hoewel trots is afgeleid van onze angsten en onzekerheden, voedt zelfrespect ons met een gezond gevoel van eigenwaarde dat ons in staat stelt om gezondere relaties op te bouwen. Als we het hebben over affectieve relaties, is het Heel vaak is dat zelfrespect bijna verwaterd in de behoeften en verlangens van de ander.
