ADENOMIOSE UTERINA - Symptomen, oorzaken en behandeling

Endometrium is de naam die wordt gegeven aan de binnenwand van de baarmoeder, een zeer gevasculariseerd gebied met klieren. Het is het weefsel van het endometrium dat eruit pelt en zorgt ervoor dat de menstruatie bloedt.

Om nog onbekende redenen kunnen kleine stukjes endometrium buiten de baarmoederholte ontstaan, zoals de eileiders, eierstokken of de buikholte. Wanneer dit gebeurt, bloedt ook dit kleine stukje endometrium elke keer dat de vrouw menstrueert, waardoor er grote irritatie rond haar ontstaat. Deze afwijkende aanwezigheid van endometriumweefsel buiten de baarmoeder wordt endometriose genoemd.

Adenomyose is een vergelijkbare ziekte, maar in dit geval komt de aanwezigheid van het baarmoederslijmvlies niet voor in andere organen, maar eerder in het myometrium, de spierlaag van de baarmoeder zelf. Bij adenomyose, is elke keer dat een vrouw menstrueert, er ook een bloeding in de musculatuur van de baarmoeder, die grote irritatie van hetzelfde veroorzaakt. Daarom kunnen we zeggen dat adenomyose een endometriose is die in de baarmoeder zelf voorkomt.

In dit artikel houden we vast aan adenomyose. Als u op zoek bent naar informatie over endometriose, lees dan: ENDOMETRIOSIS | Symptomen en behandeling.

Endometrium en myometrium

Om adenomyose te begrijpen, is het belangrijk om te weten wat het endometrium en myometrium zijn.

De baarmoeder is een orgaan dat in twee lagen kan worden verdeeld:

1- Endometrium : is de binnenwand die de baarmoederholte bedekt, dat wil zeggen het holle deel van de baarmoeder. In het endometrium zijn er grote aantallen bloedvaten en klieren. Dit is waar het embryo implanteert en waar de placenta wordt gevormd.

Tijdens elke menstruatiecyclus bereidt het lichaam het baarmoederslijmvlies voor op een mogelijke zwangerschap. Ongeveer 7 dagen voordat de ovulatie plaatsvindt, transformeert het baarmoederslijmvlies door hormonale stimuli, waardoor het dikker, meer gevasculariseerd en rijker aan klieren wordt. Dit alles zodat het een geschikte plaats wordt om een ​​embryo te ontvangen als het ei wordt bevrucht.

LEES OOK:
- MENSTRALE CYCLUS | Hoe menstruatie optreedt
- 30 MENSTRUATIEVRAGEN

Als de vrijgekomen eicel echter niet wordt bevrucht, houden de hormonale stimuli voor endometriumproliferatie op en de hele dikke wand stort in elkaar, waardoor menstruatie ontstaat.

2- Miometrium : is de laag van de baarmoeder waar alleen spiermassa is. Het myometrium is verantwoordelijk voor samentrekking van de baarmoeder tijdens de bevalling, waardoor de foetus uit de baarmoeder wordt verdreven. Tijdens de menstruatie nam het myometrium ook af en hielp het de overblijfselen van het baarmoederslijmvlies te dumpen. Intense contracties van het myometrium zijn de oorzaak van menstruatiekrampen.

Wat is adenomyose

Zoals al in de inleiding van dit artikel is uitgelegd, is adenomyose een ziekte die optreedt wanneer klonten endometrium in het myometrium ontstaan, waardoor cyclische bloedingen in de spierlaag van de baarmoeder ontstaan.

Adenomyose kan beperkt zijn tot een klein deel van het myometrium (gelokaliseerde adenomyose) of kan een diffuus proces zijn, waarbij endometriumweefsel verspreid is over de gehele spierlaag van de baarmoeder (diffuse adenomyose).

De oorzaken van adenomyose zijn nog onbekend. Sommige theorieën suggereren dat de ziekte een aangeboren oorsprong heeft, alsof het een misvorming van de baarmoeder in het embryonale stadium is. Er is ook een stroming die gelooft dat adenomyose een tijdens het leven verworven ziekte kan zijn, veroorzaakt door laesies in de baarmoeder, zoals een chirurgische incisie van een keizersnede.

Het is bekend dat er invloed is van de vrouwelijke hormonen bij de vorming van adenomyose. De langere blootstelling aan vrouwelijke hormonen verklaart waarom de ziekte voorkomt bij vrouwen in de 40. Om dezelfde reden verergeren de symptomen van adenomyose gewoonlijk in de loop van de jaren, maar verbeteren daarna in de menopauze.

Naast leeftijd lijken andere factoren bij te dragen aan het ontstaan ​​van adenomyose, zoals het hebben van meer dan één zwangerschap tijdens het leven, eerste menstruatie (menarche) en korte menstruatiecycli.

Naar schatting heeft tot 20% van de vrouwen adenomyose. De werkelijke incidentie kan echter veel hoger zijn, omdat veel vrouwen asymptomatisch zijn en de diagnose van adenomyose alleen met zekerheid kan worden gesteld door zorgvuldige histopathologische evaluatie van de gehele baarmoeder, wat alleen mogelijk is als de vrouw wordt onderworpen aan een hysterectomie (chirurgische verwijdering van de baarmoeder).

Symptomen van adenomyose

Ongeveer een derde van de vrouwen met adenomyose heeft helemaal geen symptomen. In de 2/3 die symptomen ontwikkelen, zijn de belangrijkste de grote menstruatie en hevige krampen. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap en uitbloeden tijdens de menstruatie zijn andere veel voorkomende symptomen.

LEES OOK:
- MENSTRUELE COLLECTIE
- BARRIGA INCHADA | Verstoorde buik
- BAARMOEDER MIOMA

Als endometriumweefsel diffuus aanwezig is in het myometrium, kan de baarmoeder groter worden en een volume bereiken dat vergelijkbaar is met dat van een zwangerschap van 11 of 12 weken. Pijn en een kleine uitzetting van de onderbuik zijn mogelijke symptomen. Wanneer adenomyose gelokaliseerd is, kan het endometriumweefsel knobbeltjes vormen, waardoor het op een myoma lijkt.

Adenomyose en zwangerschap

Hoewel het nog niet volledig is bewezen, wordt aangenomen dat adenomyose verband houdt met een verhoogd risico op onvruchtbaarheid. Dit betekent echter niet dat vrouwen met adenomyose niet zwanger kunnen raken.

Het hogere risico op een miskraam of vroeggeboorte bij zwangere vrouwen met adenomyose is ook een controversieel onderwerp, met onenigheid tussen de experts.

Diagnose van adenomyose

Bij vrouwen zonder symptomen en zonder toename van het baarmoedervolume kan de diagnose met absolute zekerheid alleen worden gesteld door de baarmoeder te evalueren na een hysterectomie. Aan de andere kant, bij vrouwen met intense menstruatiekrampen en menstruatiestroming in verband met een vergrote baarmoeder, kunnen beeldvormende tests, zoals transvaginale echografie of magnetische resonantie beeldvorming van het bekken, helpen om de diagnose vast te stellen.

Behandeling van adenomyose

De enige 100% effectieve behandeling voor adenomyose is de chirurgische verwijdering van de baarmoeder (hysterectomie). Aangezien de symptomen meestal alleen na 40-45 jaar verergeren en na de menopauze verdwijnen, hoeven de meeste vrouwen niet zo'n radicale behandeling te nemen.

De instelling van ontstekingsremmende medicijnen om krampen onder controle te houden en de anticonceptiepil om de afgifte van hormonen tijdens de menstruatiecyclus te reguleren, veroorzaken meestal verlichting van de symptomen bij de meeste patiënten. Doorgaan met het gebruik van voorbehoedsmiddelen om de menstruatie of het gebruik van Mirena-spiraaltjes te stoppen, zijn opties die voor sommige patiënten gelden.

LEES OOK:
- ANTICONCEPCIONAL NIET MENSTRUAR
- Copper IUD and Mirena IUD - Intrauterine Contraceptive

Andere medicijnen die kunnen worden gebruikt om adenomyose te behandelen zijn:

• Analoga van GnRH (Zoladex®, Lupron depot®, Lorelim depot®).
• Danazol (Ladogal®).
• Dienogeste (Allurene®, Dine®, Allurax®, Visabelle®, Kalist® en Pietra ED®).
• Carbegoline (Dostinex®).

De meeste van de hierboven genoemde medicijnen hebben een goede respons, maar zijn niet voor langdurig gebruik.

Als de patiënt nog steeds ver van de menopauze is, kinderen heeft en geen andere wil hebben en de symptomen van adenomyose niet kan beheersen, is hysterectomie een alternatief dat moet worden overwogen.

---