ABDOMINALE AORTISCHE ANEURISME - Oorzaken, symptomen en behandeling

Het aneurysma is een dilatatie in een segment van een slagader, dat ontstaat uit een kwetsbaarheid van de wand van de ader. Het hebben van een aneurysma is altijd een risico, omdat een slagader met een zwakke en verwijde wand meer kans heeft te scheuren, waardoor omvangrijke bloedingen worden veroorzaakt.

Het aorta-aneurysma, de grootste en meest kaliber slagader in ons lichaam, treedt op wanneer een gebied van dit lange bloedvat zwakker wordt, verwijdend vanwege de immense druk die wordt uitgeoefend door het bloed in de slagaders.

In dit artikel zullen we het abdominale aorta-aneurysma uitleggen, dat wil zeggen, de aneurysma's die optreden in het segment van de aorta-ader in het gebied van de buik. Aneurysmata van de thoracale aorta zullen in een afzonderlijke tekst worden behandeld.

Als u op zoek bent naar informatie over hersenaneurisma's, is de tekst hiervan: CEREBRAL ANEURISME | Symptomen en behandeling.

Hieronder volgen de volgende punten over abdominaal aorta-aneurysma:

• Wat is een aneurysma.
• Wat is de aorta-slagader.
• Risicofactoren.
• Symptomen.
• Risico op breuk.
• Treatment.

Wat is een aneurysma?

Aneurysma's worden gedefinieerd als een focale dilatatie in een slagader, met een toename van ten minste 50% van de normale diameter. Voorbeeld: een gebied van 3 cm in een slagader met een diameter van 2 cm.

Aneurysmata ontstaan ​​wanneer de wand van een ader ziek en verzwakt is. De slagaders hebben te maken met zeer hoge bloeddruk en moeten sterke, elastische wanden hebben zodat ze niet doorhangen, ook niet wanneer de bloeddruk sterk stijgt. Als een segment van een slagader om een ​​of andere reden zwakker wordt, zal de bloeddruk langzaam een ​​verwijding veroorzaken in dit gebied, dat uiteindelijk zijn limiet van uitzetbaarheid en breuk kan bereiken.

Omdat de slagaders grote hoeveelheden bloed onder hoge druk transporteren, veroorzaakt de scheuring van een van deze bloedvaten meestal een intense bloeding en een hoog risico op overlijden. Hoe groter de diameter van een aneurysma, hoe groter het risico van scheuren.

Wat is de aorta

De aorta-ader is de grootste en meest kaliber slagader in ons lichaam. De aorta wordt geboren uit de linker hartkamer van het hart, wat betekent dat het het eerste bloedvat is dat bloed ontvangt dat uit het hart wordt gepompt. Al het bloed van het organisme moet door de aorta-ader passeren voordat het wordt gedistribueerd naar de rest van het lichaam.

Kort na het verlaten van het hart, maakt de aorta een grote curve, de aortaboog genoemd, en laat zijn eerste takken los, die bloed naar de bovenste ledematen en naar het hoofd dragen. De aorta gaat dan verder naar het onderste deel van het lichaam en doorloopt de volledige thorax en de buik.

Naarmate de aorta omlaag gaat, wordt de diameter ervan steeds kleiner. Het wordt geboren aan de uitgang van de linker ventrikel met ongeveer 3, 5 cm in diameter, neemt af tot 2, 5 cm na het einde van de aortaboog en presenteert ongeveer 1, 5 cm in het segment al onder de nieren.

Terwijl de aorta neerdaalt, worden tientallen takken gegooid om weefsels en organen langs het lichaam te voeden, inclusief de darmen, maag, milt, lever, nieren, enz. In het onderste deel van de buik splitst de aorta-ader zich af en transformeert deze in de iliacale slagaders, die verantwoordelijk is voor de irrigatie van de onderste ledematen en het bekken.

Technisch begint de abdominale aorta kort na het passeren van de slagader door het diafragma, een structuur die de borst fysiek van de buik scheidt.

Risicofactoren voor abdominaal aorta-aneurysma

De meeste aorta-aderysma's ontstaan ​​in de abdominale aorta. Hiervan bevindt meer dan 90% zich onder het niveau van de nierslagaders, zoals in de bovenstaande afbeelding.

De belangrijkste risicofactor voor een aorta-aneurysma is de leeftijd van de patiënt. Abdominale aorta-aneurysmata komen niet vaak voor bij mensen jonger dan 50 jaar. De incidentie begint te stijgen vanaf 60 jaar en bereikt een piek bij personen tussen 75 en 80 jaar oud. Ongeveer 10% van de bevolking ouder dan 60 jaar heeft een abdominaal aorta-aneurysma, maar de meeste hiervan zijn kleine aneurysmata met een laag risico op scheuren.

Naast de leeftijd zijn er nog andere factoren die het risico van een persoon om een ​​abdominaal aorta-aneurysma te ontwikkelen vergroten:

• Het roken van sigaretten verhoogt het risico op aorta-aneurysma's aanzienlijk. Meer dan 75% van de grote aneurysmata komt voor bij rokers. Het risico houdt rechtstreeks verband met de hoeveelheid en het tijdstip van roken.
• Geslacht: mannen hebben vier tot zes keer meer kans aneurysma's van de aorta te ontwikkelen dan vrouwen.
• Etniciteit: blanken zijn de groep met het grootste risico op het ontwikkelen van aorta-aneurysmata.
• Familiegeschiedenis: er is een duidelijke genetische associatie in het risico van het ontwikkelen van een aorta-aneurysma. Degenen die een naaste verwant hebben met een voorgeschiedenis van een abdominaal aorta-aneurysma, lopen een groter risico om het te hebben.
• Obesitas: zwaarlijvige patiënten lopen een groter risico.
• Aneurisma's in andere slagaders: patiënten met aneurysmata in andere slagaders van het lichaam, vooral in de onderste ledematen, lopen een groot risico om ook aneurysma's in de buikartera te ontwikkelen.

Sommige ziekten zijn ook meer gerelateerd aan de ontwikkeling van abdominale aorta-aneurysmata, waaronder we kunnen noemen:

• Chronische obstructieve longziekte (COPD) (zie: COPD | Longemfyseem en chronische bronchitis).
• Hypertensie, voornamelijk ernstig en niet goed onder controle (lees: ARTERIËLE HYPERTENSIE | Symptomen en behandeling).
• Coronaire ziekte (lees: Myocardiaal infarct | Oorzaken en preventie).
• Hoog cholesterol (lees: CHOLESTEROL HDL | CHOLESTEROL LDL | TRIGLYCERIDEN).
• Vasculitis (lees: VASCULITE | Oorzaken en symptomen).
• Marfan syndroom.
• Ehlers-Danlos-syndroom.

Risico op breuk van een abdominaal aorta-aneurysma

Opgemerkt moet worden dat niet elk abdominaal aorta-aneurysma op korte termijn kan scheuren. Twee factoren moeten altijd in acht worden genomen bij het beoordelen van het risico van een aneurysma-ruptuur: grootte en groeisnelheid.

Studies hebben aangetoond dat aneurysma's met een diameter van minder dan 4 cm geen risico op breuk lopen en aneurysma's tot 5, 5 cm hebben een zeer laag risico. De kansen op een abdominaal aorta-aneurysma die breekt in het interval van 1 jaar zijn als volgt:

• 0% voor aneurysma's kleiner dan 4, 0 cm in diameter.
• 0, 5 tot 5% voor aneurysma's tussen 4, 0-4, 9 cm in diameter.
• 3 tot 15% voor aneurysma's tussen 5, 0-5, 9 cm in diameter.
• 10 tot 20% voor aneurysmata tussen 6, 0 en 6, 9 cm in diameter.
• 20 tot 40% voor aneurysma's tussen 7, 0 en 7, 9 cm in diameter.
• 30 tot 50% voor aneurysma's vanaf een diameter van 8, 0 cm.

Met betrekking tot de snelheid van expansie van de aneurysma's, weten we dat degenen die in zes maanden ongeveer 0, 5 cm groeien, ook een hoog risico op scheuren hebben.

Symptomen van abdominaal aorta-aneurysma

De meeste abdominale aorta-aneurysmata zijn klein en veroorzaken geen symptomen. In feite weten de meeste mensen met een aneurysma niet dat ze ze hebben. Veel aorta-aneurysmata worden per ongeluk ontdekt tijdens het uitvoeren van een echografie of computertomografie van de buik, aangevraagd door een andere medische reden.

Naarmate het aneurysma groeit, kunnen enkele tekenen en symptomen merkbaar worden. Ongeveer 30% van de aneurysmata wordt ontdekt na het detecteren van een kleine pulserende massa nabij de navel. Sommige aneurysmata kunnen pijn in de buik of rug veroorzaken en worden uiteindelijk gediagnosticeerd tijdens het onderzoek naar deze pijn.

Helaas groeien de meeste aneurysma's zonder symptomen te veroorzaken en kan de patiënt alleen de laesie in de aorta ontdekken wanneer deze breekt. De ruptuur van een abdominaal aorta-aneurysma veroorzaakt gewoonlijk intense buikpijn en evolueert snel naar circulatoire shock ten gevolge van het grote bloedverlies. Ongeveer 65% van de patiënten sterft voordat ze zelfs naar het ziekenhuis gaan. In sommige gevallen kan echter bloeding van een gescheurd aneurysma tijdelijk worden ingeperkt door sommige intra-abdominale structuren, waardoor de patiënt tijd krijgt om medische hulp te krijgen.

Behandeling van abdominaal aorta-aneurysma

Correctie van een abdominaal aorta-aneurysma gebeurt via een operatie. Zodra de breuk is opgetreden, is het slagingspercentage veel lager dan wanneer de operatie electief was uitgevoerd vóór de breuk. Het doel van de behandeling is daarom om het aneurysma vóór de breuk te corrigeren.

Maar moeten alle abdominale aorta-aneurysmata worden gebruikt?

Het antwoord is nee. Chirurgische reparatie van een aneurysma is een complexe operatie en brengt risico's met zich mee. Chirurgie is geïndiceerd in gevallen waarbij het risico van een kortstondige ruptuur van het aneurysma groter is dan het risico van de operatie zelf. Daarom is een operatie over het algemeen niet raadzaam als u een aneurysma hebt met een diameter van minder dan 4, 0 cm. In deze gevallen dient de patiënt alleen regelmatig (om de 6 maanden) abdominale echografie uit te voeren om te bevestigen dat het aneurysma stabiel is, zonder groei en zonder risico op breuk op korte termijn.

Patiënten met een aneurysma tussen 4, 0 en 5, 5 cm moeten hun opties bespreken met hun arts. De beste oplossing hangt af van het operatierisico van de patiënt en het risico van een kortstondige ruptuur van het aneurysma. In deze gevallen omvatten de kenmerken die van invloed zijn op de beslissing:

• De grootte en snelheid van de groei van de aneurysmata.
• Aanwezigheid van buikpijn.
• Het bestaan ​​van andere aneurysmata.
• Chirurgisch risico. Patiënten met meerdere ziekten, wiens chirurgische risico hoog is, moeten bij voorkeur operaties vermijden.

Bij patiënten waarbij een operatie is geïndiceerd, zijn er twee chirurgische opties.

Traditionele chirurgie bestaat uit het verwijderen van het gehele aneurysmale segment en vervanging door een transplantaat (prothese). Dit is een grote operatie en brengt zoals gezegd enkele risico's met zich mee. In de meeste gevallen is dit echter gelukt. Het transplantaat werkt meestal goed voor de rest van het leven van de patiënt.

De traditionele operatie duurt 4 tot 6 uur en wordt gedaan onder algemene anesthesie (lees: ALGEMENE ANESTHESIE | Wat zijn de risico's?). Na de operatie wordt de patiënt naar de intensive care gebracht voor monitoring (lees: BEGRIJP WAT ER MET PATIËNTEN OP DE ICU GEBEURT). Patiënten kunnen gewoonlijk na vier tot zeven dagen worden ontslagen en kunnen hun normale activiteiten binnen ongeveer vier tot zes weken hervatten.

Een nieuwere, minder invasieve chirurgische ingreep genaamd endovasculaire reparatie is succesvol geweest in het repareren van aorta-aneurysmata. Bij deze techniek wordt een transplantaat (stent) naar de plaats van het aneurysma gebracht door katheterisatie van een slagader van de onderste ledematen, meestal de femorale slagader. De techniek is vergelijkbaar met de implantatie van stents bij hartkatheterisatie (lees: CARDIAC CATHETERISM | ANGIOPLASTIA | STENT).

De endovasculaire techniek is veiliger omdat het geen exacte operatie is. De procedure duurt meestal 1 tot 3 uur en patiënten verlaten het ziekenhuis meestal binnen 1 of 2 dagen. Normale activiteiten kunnen worden hervat voor 2 tot 6 weken.

Maar niet alles is perfect. Er is minder ervaring, minder gegevens over de langetermijnresultaten en de slagingskans van de endovasculaire techniek is niet zo hoog als die van open chirurgie. Bovendien kan na verloop van tijd de stent worden verwijderd, waardoor een nieuwe procedure wordt gedwongen.

Op dit moment zijn stents meer geïndiceerd bij oudere patiënten met meerdere medische aandoeningen die het risico op conventionele chirurgie verhogen.

BOTOX - Cosmetisch en therapeutisch gebruik

De beroemde Botox® is het handelsmerk en farmaceutische middel van botulinumtoxine A, een toxisch eiwit dat oorspronkelijk werd geproduceerd door de bacterie Clostridium botulinum. Dit toxine is een krachtig gif, hetzelfde dat botulisme veroorzaakt, een ernstige voedselvergiftiging. Om te lezen over botulismeziekte: BOTULISME | Oorzaken en symptomen.

(geneeskunde)

BAKER CISTO - Popliteus cyste - oorzaken en behandeling

De cyste van Baker, ook bekend als de knieholte-cyste, is een klein zakje vloeistof dat verschijnt in de regio achter de knie, de zogenaamde 'popliteal fossa'. Baker's cyste is een goedaardige laesie die zich voordoet als een zichtbare en tastbare knobbel onder de huid, die pijn in de knie kan veroorzaken en bewegingsproblemen met dit gewricht kan veroorzaken

(geneeskunde)