ANTI-INFLAMMATORY - Actie en bijwerkingen

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's of NSAID's) zijn een van de meest gebruikte klassen van medicijnen ter wereld en zijn vooral effectief bij de behandeling van osteo-articulaire ontstekingen.

Alle ontstekingsremmers hebben drie basiseffecten: antipyretisch (verlaagt koorts), pijnstillend (vermindert pijn) en ontstekingsremmend.

De verschillen tussen de meer dan 20 soorten ontstekingsremmende geneesmiddelen op de markt zijn meestal in de potentie van elk van deze drie acties en in de bijwerkingen, sommige onwenselijk, andere nuttig in sommige pathologieën van niet-inflammatoire oorsprong.

In dit artikel zullen we het hebben over de voordelen en risico's van het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.

Voorbeelden van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen

Er zijn tientallen ontstekingsremmers, enkele van de meest voorkomende medicijnen in deze klasse zijn:

• Diclofenac.
• Ibuprofen.
• Naproxen.
• Nimesulide.
• Indomethacine.
• Ketoprofen.
• Mefenaminezuur.
• Piroxicam.
• Celecoxib.
• Etoricoxib.
• AAS (acetylsalicylzuur).

Alle hierboven genoemde ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn geneesmiddelen die vergelijkbare werkingsmechanismen hebben, maar met bijzonderheden daartussen.

Ontstekingsremmende werking

Op een zeer vereenvoudigde manier kunnen we zeggen dat ontstekingsaandoeningen optreden wanneer de productie van een stof genaamd prostaglandine toeneemt. Prostaglandine wordt gegenereerd door de werking van een enzym genaamd cyclo-oxygenase (COX).

Ontstekingsremmende middelen werken door de werking van dit COX-enzym te remmen. Zonder COX is er minder productie van prostaglandinen en minder stimulatie om ontsteking te voorkomen. Omdat het de aanwezigheid van prostaglandine is die het optreden van ontsteking, pijn en koorts stimuleert, heeft de remming door de NSAID een analgetisch, antipyretisch en ontstekingsremmend effect.

Het probleem is dat er meer dan één type prostaglandine en cyclo-oxygenase is. Niet alle prostaglandinen veroorzaken ontstekingen of koorts en niet alle COX werkt op alle soorten prostaglandinen. Omdat de ontstekingsremmende werking op de productie van prostaglandines niet-selectief is, kunnen naast de afbraak van de ontsteking ook de bijwerkingen optreden, zoals we later zullen zien.

COX ACTIES in het lichaam

COX en prostaglandines zijn verantwoordelijk voor de volgende effecten op het lichaam:

1) Bescherming van de maag tegen zuren geproduceerd in het interieur.

De prostaglandinen werken in de maag en remmen de productie van zoutzuur en verhogen de productie van slijm dat de maagwand bedekt en beschermt.

Wanneer prostaglandinen worden geremd, wordt de maag gevoeliger voor zuurwerking, waardoor het risico van gastritis of zweren toeneemt. Lezen: (GASTRITE AND GASTRIC ULCERS). Een van de hoofdoorzaken van bloedingen in het bovenste deel van het maagdarmkanaal is het bloeden van maag- of darmzweren veroorzaakt door het niet-onderscheidende gebruik van NSAID's.

Er is een klasse van ontstekingsremmers die COX-2-selectieve remmers worden genoemd en die de prostaglandinen die verantwoordelijk zijn voor ontsteking kunnen remmen zonder de prostaglandinen die de maag beschermen te veranderen. Colecoxib en Etoricoxib zijn twee voorbeelden van selectieve NSAID's met een lage incidentie van maaglaesies.

2) Bloedstroom naar de nieren

Prostaglandinen werken op de nieren door de bloedstroom te verhogen. Bij mensen met gezonde nieren is de werking van renale prostaglandinen laag en het gebruik van NSAID's voor een korte tijd leidt uiteindelijk niet tot grote problemen.

Patiënten met een nieraandoening of problemen die een verminderde bloedtoevoer naar de nieren veroorzaken, zoals hartfalen, uitdroging of cirrose, zijn echter sterk afhankelijk van de werking van prostaglandinen om de nieren goed te laten werken.

Bij deze patiënten is het gebruik van NSAID's gecontraïndiceerd omdat ze allemaal remming van prostaglandinen veroorzaken die inwerken op de nieren en als gevolg daarvan een verslechtering van nierfalen.

3) Bloedstolling

COX stimuleert niet alleen de productie van prostaglandinen, maar stimuleert ook de productie van tromboxaan A2, een stof die de bloedplaatjesaggregatie stimuleert en de werking ervan in bloedstollingsprocessen vergemakkelijkt.

Wanneer COX en tromboxane A2 worden geremd door NSAID's, is een van de gevolgen de vermindering van de trombocytenaggregatiecapaciteit, waardoor het vermogen van het lichaam om bloed te stollen vermindert.

Deze remming van coagulatie kan gevaarlijk zijn bij patiënten met een hoog risico op bloedingen of operaties. Over het algemeen moeten de NSAID's worden stopgezet dagen vóór een operatie.

Alle NSAID's werken als antibloedplaatjesagentia, maar AAS (acetylsalicylzuur) is het medicijn van deze klasse dat het grootste effect op bloedplaatjes vertoont.

Deze bijwerking wordt vaak gebruikt bij patiënten met een hoog risico op een beroerte of beroerte. Wat mensen 'bloedverdunnend met AAS' noemen, is in feite een lekenbeschrijving voor de krachtige antibloedplaatjeswerking van dit medicijn.

Bijwerkingen van ontstekingsremmers

NSAID's zijn veilige geneesmiddelen indien gegeven met een medische indicatie. Het probleem is dat dit misschien wel de meest voorgeschreven klasse medicijnen is van de bevolking.

Er zijn talloze bijwerkingen en interacties met andere medicijnen waarmee rekening moet worden gehouden voordat ze worden ingenomen. Enkele van de nadelige effecten van ontstekingsremmers zijn:

- Verergering van hypertensie (lees: SYMPTOMEN EN BEHANDELING VAN HYPERTENSIE).
- Remming van de werking van diuretica (lees: WAT ZIJN DE DIURETICS?).
- Verergering van hartfalen (lees: HARTSTORING - OORZAKEN EN SYMPTOMEN).
- Verslechtering van de nierfunctie.
- Nefrotisch syndroom (lees: PROTEINURIA, SCHUIM URINE EN NEFROTISCH SYNDROOM).
- Gemedicineerde hepatitis (lees: DE VERSCHILLEN TUSSEN DE HEPATIETEN).
- Interactie met warfarine (lees: INTERACTIES MET VARFARIN).
- Allergische reactie.
- Gehoorverlies bij ouderen (lees: SURDEZ | Gehoorbeschadiging bij ouderen).
- Verhoogd risico op hart- en vaatziekten.

Daarom is het, ondanks dat het een zeer gebruikt en veilig medicijn is, verre van vrij van complicaties. Het gebruik zonder medische indicatie of langdurig gebruik kan ernstige gevolgen hebben.

Patiënten die geen ontstekingsremmers moeten nemen zonder medisch advies

Voor alle problemen die tot nu toe zijn uitgelegd, is het zinvol om ontstekingsremmers te behandelen als een klasse medicijnen die niet moet worden ingenomen zonder medisch advies, vooral als u deel uitmaakt van de volgende groepen:

• Ouderen.
• Zwanger.
• Patiënten met nierinsufficiëntie.
• Patiënten met cirrose.
• Patiënten met ongecontroleerde hypertensie.
• Patiënten met hartfalen.
• Mensen die gemiddeld meer dan 3 doses alcohol per dag gebruiken.
• Patiënten die warfarine krijgen.
• Patiënten met een risico op bloedingen.
• Geschiedenis van maagzweren of gastritis.

TETANUS - oorzaken, symptomen en vaccins

Tetanus is een besmettelijke ziekte veroorzaakt door de toxines van een bacterie genaamd Clostridium tetani , die het centrale zenuwstelsel aanvalt en gewelddadige spierspasmen veroorzaakt. Tetanus is een ziekte met hoge mortaliteit maar kan gemakkelijk worden voorkomen door vaccinatie. Mensen met de huidige vaccinatie lopen niet het risico deze ziekte op te lopen

(geneeskunde)

ZWANGERSCHAP ZWANGERSCHAP - Oorzaken, preventie en behandeling

Het verschijnen van striae tijdens de zwangerschap, genoemd in de geneeskunde van striae gravidarum, is een zeer veel voorkomende gebeurtenis, die 70 tot 90% van de zwangere vrouwen bereikt, vooral in het derde trimester, wanneer de buikhuid intenser wordt . In dit artikel gaan we in op de volgende punten: Wat zijn striae

(geneeskunde)