HOE DIURETICS WERKEN

HOE DIURETICS WERKEN

Geneesmiddelen die tot de klasse diuretica behoren, zijn één van de meest gebruikte geneesmiddelen en zijn nuttig voor de behandeling van verschillende ziekten, zoals hypertensie, hartfalen, levercirrose, nierfalen en vele andere.

In dit artikel zullen we de belangrijkste diuretica bekijken die op de markt beschikbaar zijn en hun acties, indicaties en bijwerkingen bespreken.

Belangrijkste diuretica op de markt

Er zijn 3 belangrijke groepen diuretica: lisdiuretica, thiaziden en kaliumsparers.

Lisdiuretica:
- Furosemide (Lasix®).
Bumetanide (Burinax®).

Thiazidediuretica:
- Hydrochloorthiazide (Drenol®).
- Chloortalidon (Higroton®, Hygroton®).
- Indapamide (Natrilix®, Indapen®, Fludex®, Vasodipin®).
Metolazon (Diol).

Kaliumsparende diuretica:
Spironolacton (Aldactone®, Spiroctan®, Diacqua®).
- Amiloride.
- Triamterene.

Er zijn nog Mannitol en Acetazolamide, diuretica die alleen in specifieke situaties worden gebruikt en die niet in deze tekst zullen worden behandeld.

WAT IS EEN DIURETIC

Een diureticum is elke stof die de diurese bevordert, dat wil zeggen dat het het volume van de geproduceerde urine verhoogt. Er zijn geneesmiddelen tegen diuretica en er zijn stoffen die een diuretisch effect kunnen hebben, zoals cafeïne, alcohol en sommige soorten thee, zoals groen en zwart.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de diuretische kracht van zogenaamde "natuurlijke diuretica" erg zwak en dient niet voor de behandeling van ernstige ziekten die een aanzienlijke toename van de uitscheiding van natrium en water door de nieren vereisen. Als u een ziekte heeft en het vochtverlies moet verhogen, moet de behandeling met echte geneesmiddelen worden gedaan.

Er zijn verschillende soorten diuretica, elk met een verschillend werkingsmechanisme. Wat bij alle diuretica gebruikelijk is, is dat ze de uitscheiding van water door de nieren verhogen, wat meestal gebeurt als reactie op verhoogd natrium (zout) verlies in de niertubuli.

Elk van de 3 hierboven vermelde families van diuretica werkt op een andere plaats dan de niertubuli. Dit vertaalt zich in indicaties, actiekracht en duidelijke nadelige effecten.

Omdat elke diuretische familie op een andere plaats in de nieren werkt, moet u niet gealarmeerd worden als uw arts uiteindelijk tegelijkertijd twee klassen diuretica zal voorschrijven. Er is niets mis met dit gedrag. Er zijn zelfs kant-en-klare combinaties op de markt, zoals:

- Hydrochloorthiazide + Amiloride (Moduretic®).
- Hydrochloorthiazide + Spironolactone (Aldazide®, Ondolen®).

Ondanks het verschillende werkingsmechanisme hebben alle diuretica één kenmerk gemeen: ze verhogen de eliminatie van natrium (zout) en water via de urine. In feite werken diuretica voornamelijk om de natriumuitscheiding te verhogen. Omdat we geen zout kunnen urineren, verhoogt de nier de hoeveelheid uitgescheiden water om te kunnen verdunnen en dat hele natrium in de urine te verwijderen.

Wanneer moet u een diureticum gebruiken?

Diuretica zijn voornamelijk geïndiceerd voor de behandeling van hypertensie en oedeem (zwelling). De twee problemen houden verband met een teveel aan zout in het lichaam, waardoor het water wordt vastgehouden.

Om het diureticum goed te laten functioneren, moet de patiënt zijn of haar zoutinname beperken tijdens het gebruik van het medicijn. Het heeft geen enkele zin dat het diureticum een ​​grotere zouteliminatie door de nieren veroorzaakt als de patiënt verstopt zit met zout in het dieet. Om een ​​klinische reactie te krijgen, moet u meer zout in de urine krijgen dan de hoeveelheid die door het dieet wordt verbruikt (lees: OVERGEZOCHTE ZOUTGEVAREN).

Onder de ziekten die kunnen worden behandeld met diuretica, sommigen opvallen:

- Hartfalen (lees: HARTSTORING - OORZAKEN EN SYMPTOMEN).
- Nierinsufficiëntie (lees: CHRONISCHE RENALE ONVOLDOENDEENHEID - SYMPTOMEN).
- Cirrose (HEPATIC CIRROSE - oorzaken en symptomen).
- Hypertensie (lees: SYMPTOMEN EN BEHANDELING VAN HYPERTENSIE (HOGE DRUK)).
- Nefrotisch syndroom (lees: PROTEINURIA, SCHUIM URINE EN NEFROTISCH SYNDROOM).
- Hyperkaliëmie (hoog kalium).
- Hypokaliëmie (laag kalium).
- Diabetes Insipidus nefrogenic (niet te verwarren met diabetes mellitus) (lees: DIABETES INSIPIDUS).
- Oeremateuze afbeeldingen (hobbels) (lees: SLOKKEN EN EDEMA'S).
- Cerebraal oedeem.
- Glaucoom (lees: GLAUCOMA | Symptomen en behandeling).

Het moet benadrukt worden dat "vochtretentie" -rasters die geen deel uitmaken van een goed gediagnosticeerde ziekte niet moeten worden behandeld met diuretica, dit omvat bijvoorbeeld zwelling die optreedt in de premenstruele periode. Het gebruik van diuretica zonder indicatie kan een nadelig effect hebben, waardoor een opgeblazen gevoel en drugsverslaving ontstaat.

Diuretica van de lus - Furosemide (Lasix®)

De meest bekende lisdiureticum is furosemide, ook bekend onder de handelsnaam Lasix®.

Furosemide is het krachtigste diureticum op de markt. Om je een idee te geven, bij normale mensen gaat slechts 0, 4% van het gefiltreerde natrium in de nieren uit in de urine, de resterende 99, 6% keert terug naar het bloed. Met het begin van furosemide springt de hoeveelheid uitgescheiden natrium naar 20%, een toename van meer dan 50 keer.

Lasix is ​​geïndiceerd voor ziekten met natrium- en vochtretentie, zoals hartfalen, cirrose, nefrotisch syndroom en nierfalen.

Furosemide moet bij voorkeur tweemaal per dag worden ingenomen. Aangezien het effect gemiddeld 6 uur duurt, zou dit het ideale tijdsinterval moeten zijn tussen de twee opnamen. Daarom moet de tweede dosis om 14.00 uur worden toegediend als de patiënt de eerste dosis om 8 uur 's ochtends inneemt. In lichtere gevallen mag furosemide slechts één keer per dag worden gegeven.

De meest voorkomende bijwerkingen van furosemide zijn: laag kalium, laag magnesiumgehalte, uitdroging, krampen, hypotensie, verhoogd urinezuur. Bounce oedeem kan optreden na plotselinge intrekking van het medicijn.

Ondanks de hoge natriumuitscheiding is furosemide geen goed diureticum voor de behandeling van hypertensie. Tenzij de patiënt een of meer van de hierboven genoemde ziekten heeft, zijn thiazidediuretica de beste keuze voor het beheersen van de bloeddruk.

Thiazide Diuretica

Thiazidediuretica bevorderen de diurese minder dan furosemide, maar omdat ze een effect hebben dat maximaal 24 uur aanhoudt, blijft het verlies van natrium en water de hele dag constant.

Deze lange tijd van actie, in combinatie met het feit dat ze ook enig vaatverwijdend effect hebben, maakt thiazidediuretica het meest effectief bij de behandeling van hypertensie. Als er geen contra-indicaties zijn, moeten thiaziden de eerste of tweede keuze zijn bij de behandeling van hypertensie.

Bij patiënten met gevorderd nierfalen werken thiaziden echter niet goed. In dit specifieke geval is furosemide het beste diureticum om de bloeddruk te verlagen.

De meest voorkomende bijwerkingen van thiaziden zijn vergelijkbaar met die van furosemide, maar ze kunnen bij sommige mensen ook verhoogde glucose en cholesterol veroorzaken. Thiaziden veroorzaken vaker hyponatriëmie (laag natriumgehalte in het bloed) dan furosemide, vooral bij ouderen.

Kaliumsparende diuretica

Het meest voorgeschreven kaliumsparende diureticum is spironolacton. Deze klasse heeft deze naam omdat het de enige is die de uitscheiding van kalium in de urine niet verhoogt. Kaliumsporen werken door natrium uit te scheiden en de kaliumuitscheiding te verminderen. Dit is geweldig voor degenen die kalium hebben dat laag is en gevaarlijk voor mensen met hoog kalium.

Kaliumsparende diuretica zijn de zwakste diuretica en zijn gecontraïndiceerd bij vergevorderd nierfalen.

Spironolacton remt ook een hormoon genaamd aldosteron, dat, wanneer het wordt verhoogd, hartfalen en cirrose verergert. Daarom wordt het veel gebruikt in deze twee ziekten samen met furosemide.

De meest voorkomende bijwerkingen van spironolacton zijn verhoogd kalium, gynaecomastie, vergrote haar- en menstruele veranderingen.


ANTIBIOTICA - Wat ze zijn, Types, Weerstand en Indicaties

ANTIBIOTICA - Wat ze zijn, Types, Weerstand en Indicaties

De komst van antibiotica in de late jaren 1920 revolutioneerde de wetenschap en bracht medicijnen in het moderne tijdperk. Voor het eerst waren we in staat om te vechten tegen bacteriën die verschillende infecties veroorzaakten, de belangrijkste doodsoorzaak op dat moment. Antibiotica zijn geneesmiddelen die werken tegen bacteriële infecties en niet effectief zijn tegen infecties van virale, parasitologische of schimmel afkomstige oorsprong.

(geneeskunde)

ANNITA - NITAZOXANIDE - Dosering, indicaties en nadelige gevolgen

ANNITA - NITAZOXANIDE - Dosering, indicaties en nadelige gevolgen

introductie Nitazoxanide, beter bekend onder de handelsnaam Annita, is een remedie tegen darmparasieten die de laatste jaren veel populariteit heeft gewonnen. Hoewel het in eerste instantie is geïndiceerd voor de behandeling van protozoaire infecties, zoals cryptosporidiasis en giardiasis, werd nitazoxanide in toenemende mate gebruikt bij de behandeling van gastro-enteritis veroorzaakt door andere kiemen, zoals amebiasis, ascariasis, strongyloidiasis, trichuriasis en zelfs gastro-enteritis.

(geneeskunde)