Labyrinthitis, ook bekend als vestibulaire neuritis, neurolabirinitis of acute perifere vestibulopathie, is een goedaardige, zelflimiterende ziekte die intense duizeligheid veroorzaakt.
Labyrinthitis wordt veroorzaakt door een ontsteking van het binnenoor, een regio waarin zich een structuur bevindt met de naam labyrint, verantwoordelijk voor onze balans. Van alle oorzaken van duizeligheid is labyrintitis een van de meest voorkomende.
Voor een beter begrip van het onderwerp duizeligheid en duizeligheid, raden we ook aan de teksten te lezen:
Om te begrijpen wat labyrintitis is, moet je eerst weten wat het labyrint is en hoe het binnenoor werkt.
Het labyrint is een orgaan dat deel uitmaakt van het vestibulaire apparaat en verantwoordelijk is voor het behoud van het evenwicht. Het doolhof is een reeks halfronde bogen met binnen vloeistoffen. De beweging van deze vloeistoffen wordt geïnterpreteerd door de hersenen om bewegingen te identificeren en ons in balans te houden.
De informatie die door het labyrint wordt gevoerd door de beweging van deze vloeistoffen, helpt de hersenen om hoekbewegingen, lineaire versnellingen en zwaartekrachten te interpreteren. Wie "voelt" en deze vloeiende bewegingen neemt om door de hersenen te worden geïnterpreteerd, is de vestibulocochlear zenuw, ook wel de gehoorzenuw genoemd. De gehoorzenuw heeft twee takken, die elk verantwoordelijk zijn voor een van de basisfuncties van het oor: de cochleaire tak informeert de hersenen over geluiden die door het oor worden opgepikt, terwijl de vestibulaire tak informeert over bewegingen van ons lichaam die door het vestibulaire apparaat worden gevangen.
Net als nieuwsgierigheid: weet je waarom we duizelig worden nadat we het verschillende keren hebben gedaan? Omdat als we stoppen, ook al zijn we stil, de vloeistoffen in ons binnenoor nog een paar seconden in rotatie zijn, waardoor de hersenen interpreteren dat we nog steeds aan het rennen zijn. Als we onze ogen sluiten, neemt de duizeligheid zelfs nog meer toe, omdat het zicht bij open ogen de hersenen waarschuwt dat we staan, waardoor de verkeerde boodschap die de gehoorzenuw verzendt wordt verzacht.
De term labyrintitis is verkeerd gebruikt om een ziekte van het labyrint aan te duiden. In feite is labyrintitis de ontsteking van het labyrint en / of het vestibulaire deel van de gehoorzenuw, verantwoordelijk voor de innervatie van het labyrint. Deze ontsteking wordt meestal veroorzaakt door een virale infectie. In ten minste 50% van de gevallen van labyrintitis meldt de patiënt dat hij een recent respiratoir virus heeft gehad, zoals influenza, sinusitis of faryngitis.
Labyrintitis kan ook worden veroorzaakt door andere soorten virussen, zoals varicella zoster, het virus dat verantwoordelijk is voor waterpokken (waterpokken) en gordelroos. Reactivering van waterpokken, genaamd herpes zoster, kan het binnenoor beïnvloeden in een frame genaamd Ramsay-Hunt-syndroom, dat duizeligheid, gehoorverlies, dermatologische laesies en gezichtsverlamming omvat.
Meer zelden kan labyrintitis worden veroorzaakt door een bacteriële infectie, meestal na een voorgeschiedenis van bacteriële otitis of bacteriële meningitis. De labyrintitis van bacteriële oorsprong is een geval dat ernstiger is dan de virale labyrintitis, in staat om te evolueren met permanente doofheid en sepsis.
Het belangrijkste symptoom van labyrintitis is een plotselinge en intense duizeligheid *, vaak geassocieerd met misselijkheid, braken en onbalans tijdens het lopen. Het beeld van duizeligheid is meestal zo sterk dat de patiënt probeert in bed te blijven.
* We noemen duizeligheid de duizeligheid die een rotatiekarakteristiek heeft, dat wil zeggen, een waarin we de indruk hebben dat wij of de omgeving ronddraaien.
Een belangrijk teken van duizeligheid is de aanwezigheid van nystagmus: onvrijwillige, snelle en korte oogbewegingen, meestal in zijwaartse richting, zoals in de onderstaande video. Het komt voor bij labyrintitis en alle andere ziekten die gepaard gaan met duizeligheid.
Duizeligheid duizeligheid heeft ook het kenmerk van periodes van verbetering en verslechtering gedurende de dagen. Vertigo wordt steeds erger wanneer er schokkerige hoofdbewegingen zijn.
Wanneer labyrintitis wordt veroorzaakt door een ontsteking van het labyrint, is ook gehoorverlies van het aangetaste oor aanwezig. Wanneer labyrinthitis alleen de vestibulaire tak van de gehoorzenuw, gekenmerkt door zuivere vestibulaire neuritis, aanvalt, is er alleen duizeligheid zonder gehoorverlies omdat de cochleaire tak intact is. Het beeld van gehoorverlies is meestal een milde tot matige intensiteit, wat duidelijker is bij geluiden met een hoge frequentie. De aanwezigheid van tinnitus komt ook veel voor.
Sommige artsen maken onderscheid tussen labyrintitis en vestibulaire neuritis, waarbij ze alleen labyrintitis noemen waarbij er gehoorverlies is, wat wijst op een ontsteking van het labyrint en niet op de vestibulaire tak van de gehoorzenuw. Daarom een samenvatting van de symptomen van labyrintitis: duizeligheid, misselijkheid, braken, onbalans, gehoorverlies en tinnitus.
Labyrintitis is een zelfbeperkende ziekte die spontaan verbetert, maar in sommige gevallen kunnen de symptomen enkele weken aanhouden. In de regel zijn de eerste 2 of 3 dagen de slechtste, met de foto die een progressieve verbetering laat zien in de komende paar dagen. Een resterende duizeligheid, vooral na plotselinge hoofdbewegingen, kan enkele maanden aanhouden. Slechts 1% of 2% van de patiënten met labyrinthitis had een recidief van de ziekte, meestal in het oor dat niet was aangetast.
Zoals eerder vermeld, is labyrintitis een zelfbeperkende aandoening die met de tijd alleen verbetert. De symptomen zijn echter vaak erg intens, ongemakkelijk en soms langdurig. Rust en hydratatie zijn geïndiceerd voor alle gevallen. Het gebruik van corticosteroïden lijkt de genezing van labyrintitis van virale oorsprong te versnellen. Het meest gebruikte regime is hoge dosis prednison (60 mg) gedurende 5 dagen met progressieve reductie tot 5 mg op de 10e dag.
Het gebruik van medicijnen om symptomen onder controle te houden is ook geïndiceerd, de meest gebruikte zijn anti-emetica (tegen misselijkheid) zoals metoclopramide (Plasil® of Primperan®) en antihistaminica. In sommige gevallen kunnen anxiolytica zoals alprazolam en diazepam ook worden gebruikt.
Bacteriële labyrintitis wordt behandeld met antibiotica.
PLACENTA PREVIA - oorzaken, symptomen en behandeling
We zeggen dat de zwangere vrouw placenta previa heeft, of een placenta met een lage insertie, wanneer haar placenta op een plaats staat die de totale of gedeeltelijke obstructie van de baarmoederhals veroorzaakt, wat in feite is waar de baby moet doorgaan op het moment van vaginale bevalling. De placenta previa is daarom niets meer dan een obstructie van de uitgang van de baarmoeder veroorzaakt door een slecht geplaatste placenta
PERIODIEKE VOLLEDIGHEID VAN DE VOEDSELVULLING
Artikel belangrijke punten → Wat het is: Periodieke eetstoornis (BING) is een psychiatrische aandoening die wordt gekenmerkt door frequente aanvallen van eetaanvallen in korte tijd. In tegenstelling tot wat zich voordoet in boulimia nervosa, vertoont de patiënt met BED geen compenserend purgatief gedrag, dwz hij wekt geen braken op, hij beoefent intense fysieke activiteiten of gebruikt diuretica of geneesmiddelen om af te vallen na dwangmatige voedingsleveringen. →