10 SYMPTOMEN VAN DE ZIEKTE VAN ALZHEIMER
De ziekte van Alzheimer is een progressieve en ongeneeslijke neurodegeneratieve ziekte, dat wil zeggen een ziekte die progressieve en onomkeerbare vernietiging van de neuronen veroorzaakt. De ziekte van Alzheimer treft meestal mensen ouder dan 65 jaar, de meest voorkomende oorzaak van dementie bij ouderen.
Omdat het een ziekte is met een langzame start en vroege tekenen en symptomen die gemakkelijk kunnen worden aangezien voor het natuurlijke verouderingsproces, nemen veel patiënten jaren de tijd om de diagnose van Alzheimer te stellen.
Hoewel er geen genezing is en behandelingen niet in staat zijn om het verloop van de ziekte op lange termijn te veranderen, kan de vroege diagnose van de ziekte van Alzheimer enkele voordelen voor de patiënt opleveren, zoals een groter vermogen om te voorspellen en te plannen voor de toekomst in de toekomst. ziekte, wanneer de patiënt niet in staat zal zijn om professionele en financiële beslissingen te nemen en vroege start van behandelingen die de kwaliteit van leven helpen verbeteren, aangezien de medicijnen effectiever zijn in de vroege stadia van deze ziekte.
In dit artikel zullen we het hebben over 10 meer voorkomende symptomen bij de ziekte van Alzheimer, waarvan vele in de vroege stadia aanwezig zijn en die als een waarschuwing voor de patiënt en zijn familie zouden moeten dienen.
Als u meer informatie wilt over de ziekte van Alzheimer, inclusief oorzaken, diagnose en behandeling, lees dan: ALZHEIMER'S ZIEKTE - Symptomen, oorzaken en behandeling.
10 symptomen die op een vroeg stadium van de ziekte van Alzheimer kunnen wijzen
Zoals reeds vermeld in de inleiding van het artikel, is de ziekte van Alzheimer de belangrijkste oorzaak van dementie bij ouderen. We noemen dementie een reeks tekens en symptomen die verband houden met verminderde intellectuele vermogens, waaronder geheugenverlies, problemen met logisch redeneren, taalproblemen, schrijfproblemen, problemen met de organisatie van het denken en gedragsveranderingen.
Dementie is een progressief syndroom met een trage aanvang, dat jaren kan duren voordat de tekenen en symptomen duidelijk worden. Zoals het meestal voorkomt bij oudere patiënten, worden hun eerste symptomen vaak verwaarloosd, zowel door de familie als door de patiënt zelf, en worden ze behandeld als normale veranderingen op oudere leeftijd.
Wat we hieronder zullen uitleggen zijn 10 typische tekenen en symptomen van de ziekte van Alzheimer, die als waarschuwingssignalen moeten worden beschouwd. Veel van deze symptomen kunnen zich voordoen in de vroege stadia van de ziekte, op een moment dat de patiënt nog steeds volledig onafhankelijk en capabel is en de diagnose moeilijker vast te stellen is.
1. Verlies van geheugen
Het verlies van geheugen voor recente gebeurtenissen is het meest typische symptoom van de ziekte van Alzheimer en is meestal aanwezig in de vroege stadia van de ziekte. Zelfs wanneer geheugenverlies geen symptoom is waarvan de patiënt of zijn of haar familieleden klagen, is het echter mogelijk om het te detecteren, indien het op de juiste manier door de arts is onderzocht.
Het belangrijkste kenmerk van het geheugenverlies van Alzheimer is de vergeetachtigheid van recente feiten en de moeilijkheid om nieuwe dingen te leren. In de vroege stadia kan de patiënt zich een feest herinneren dat 20 jaar geleden plaatsvond, maar hij kan niet zeggen wat hij at voor het ontbijt. Met het begin van de ziekte bereikt het verlies van geheugen echter de oude feiten, en de patiënt kan zelfs de namen van naaste familieleden beginnen te vergeten.
Een persoon die vergeet een ontmoeting te markeren en later te onthouden, is normaal. Vergeten dat je een vergadering gepland hebt en je het nooit meer herinnert, zelfs nadat je de eigen markering op de agenda zelf hebt gezien, is een waarschuwing. Op dezelfde manier is het normaal om een kamer binnen te gaan, te vergeten wat het daar zou doen, maar na een tijdje terug te komen om de oorspronkelijk geplande taak te onthouden en af te maken. Aan de andere kant is het niet normaal dat een persoon gedurende de dag meerdere keren in een kamer binnenkomt, altijd met hetzelfde doel, en vergeet het te doen voordat de taak wordt voltooid.
Een andere situatie die het waarschuwingssignaal moet inschakelen is wanneer u opmerkt dat de patiënt een vraag meerdere keren per dag herhaalt (dwz hoe laat is de afspraak morgen?), Hoewel u de vraag al meerdere keren hebt beantwoord.
Vaak is geheugenverlies in de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer subtiel en zal het alleen worden opgespoord als familieleden erg oplettend zijn. Een test die wordt gebruikt om kortetermijngeheugen te testen, is de patiënt een reeks van 3 eenvoudige woorden of objecten (bijv. Sleutel, lucifer en potlood) te geven en na 5 tot 10 minuten hem vragen te herhalen wat hem is verteld of getoond. De patiënt van Alzheimer kan de namen of voorwerpen niet onthouden, zelfs als het familielid hem probeert te helpen door tips te geven.
• Wat normaal is: af en toe vergeetachtigheid gedurende de dag, maar die het individu kan onthouden als hij wordt gewaarschuwd of na enige tijd herinneringen ophaalt. En zelfs als de persoon zich het niet volledig herinnert, kan ze zich een vaag beeld van een bepaald feit herinneren.
2. Het verliezen van persoonlijke bezittingen
De Alzheimerpatiënt verliest zijn persoonlijke bezittingen gemakkelijk, niet alleen omdat hij zich niet herinnert waar hij ze bewaarde, maar ook omdat het gebruikelijk is dat voorwerpen op bizarre plaatsen worden opgeslagen, zoals het achterlaten van de autosleutel in de koelkast.
Gezonde mensen kunnen voorwerpen verliezen en soms zelfs per ongeluk achterlaten op ongewone plaatsen. Het verschil is dat de gezonde persoon mentaal de recente paden en plaatsen waar hij is geweest kan reconstrueren, en uiteindelijk uitvinden waar het verloren voorwerp zich bevindt, zelfs als het zich op een ongepaste plek bevindt, zoals wanneer we de huissleutels in de badkamer vergeten.
De patiënt van Alzheimer kan niet alleen de recente cursus niet mentaal overdoen, omdat hij de voorwerpen niet per ongeluk op bizarre plaatsen zet, maar de sleutels in de koelkast legt, omdat hij verward is over het echte nut van de koelkast of de sleutels ( zie punt 7: agnosia).
In meer gevorderde stadia van de ziekte verliest de Alzheimerpatiënt het vermogen om geld te bezitten omdat hij het gemakkelijk verliest en niet langer waard is.
• Wat is normaal: vergeet waar je persoonlijke items hebt achtergelaten, maar je kunt ze na een tijdje vinden waar je recentelijk bent geweest.
3. Moeite met het voltooien van taken
De Alzheimerpatiënt kan het steeds moeilijker vinden om meer complexe taken uit te voeren, zoals het houden van accounts vanuit huis, het leren van de regels van een nieuw spel, leren omgaan met nieuwe computersoftware of het volgen van aanwijzingen om naar een lokale omgeving te gaan. Het tegelijkertijd uitvoeren van meerdere taken wordt ook onpraktisch. Patiënten in de leidende positie kunnen moeite hebben met het opzetten van plannen, het plannen van strategieën of het organiseren van evenementen.
Naarmate de tijd vordert, komen problemen vaker voor en worden eenvoudiger taken zoals autorijden, televisie aanzetten of het uitvoeren van de gebruikelijke taken van uw taak lastig.
Patiënten kunnen merken dat de problemen toenemen, maar in het algemeen creëren ze alibi om te proberen deze nieuwe moeilijkheden te rechtvaardigen. Vaak begint de patiënt bepaalde sociale situaties te vermijden om hun beperkingen te verbergen.
In de gevorderde stadia van de ziekte is de patiënt niet langer in staat om elementaire dagelijkse taken uit te voeren, zoals eten, aankleden of baden zonder de hulp van een vriend of familielid.
• Wat normaal is: gezonde ouderen kunnen problemen hebben met elektronische apparaten, vooral als ze niet gewend zijn aan het knoeien met technologie of als het apparaat niet intuïtief wordt gebruikt. Verlies van reflexen en afname van visuele en auditieve scherpte komen ook vaak voor bij de leeftijd, waardoor veel ouderen moeite beginnen te krijgen met autorijden, hoewel dit niet noodzakelijk een teken van dementie is.
4. Tijdelijke en ruimtelijke desoriëntatie
Alzheimerpatiënten verliezen mogelijk de tijd uit het oog, wat verwarring met data, seizoenen en het verstrijken van uren veroorzaakt. Dit probleem wordt temporele desoriëntatie genoemd. Een manier om te weten of de patiënt tijdelijk georiënteerd is, is hem te vragen naar de datum van vandaag, inclusief dag, maand en jaar.
De patiënt met temporele desoriëntatie heeft ook moeite om situaties te begrijpen die nu niet gebeuren. Verhalen in de toekomst of in het verleden kunnen verwarrend zijn. Als de patiënt enkele uren op een plaats is geweest, kan hij misschien niet weten hoe lang hij al daar is.
Een andere vorm van algemene desoriëntatie bij de ziekte van Alzheimer is ruimtelijke desoriëntatie, dat wil zeggen dat de patiënt moeite heeft de locatie te herkennen. Als je in het ziekenhuis bent, kan hij zeggen dat je thuis bent of gewoon zeggen dat je niet weet waar je bent. Ook als hij wordt ondervraagd, zal hij ook niet weten wanneer en hoe hij daar terecht is gekomen.
In vergevorderde stadia van de ziekte verhoogt ruimtelijke desoriëntatie in combinatie met geheugenverlies het risico van de patiënt om op straat verdwaald te raken en niet naar huis te gaan.
• Wat is normaal: het verwarren van eenvoudige datums zoals de dag van de week of de dag van de maand is normaal. Verwarring van het jaar in de eerste maanden van het jaar is ook gebruikelijk. Het is abnormaal om te zeggen dat we in 1989 zijn in het volledige jaar 2016 of dat we in april zijn, terwijl het in feite december is.
5. Taalproblemen
De ziekte van Alzheimer kan ook aandoeningen in het taalgebied veroorzaken. De patiënt begint niet alleen woordenschatproblemen te krijgen, maar hij kan ook moeite hebben om een gesprek te voeren omdat hij een paar woorden niet kan verstaan of zeggen. Het individu kan halverwege een zin stoppen en weet niet hoe verder te gaan.
Het komt ook vaak voor dat hij zichzelf herhaalt of dingen met alternatieve namen noemt, zoals zijn mobiele telefoon met de hand bellen.
Het begeleiden van langere verhalen, zoals films kijken of spelen, kan bijvoorbeeld ook moeilijk zijn.
En taalproblemen gaan niet alleen over spraak, de patiënt heeft ook moeite met lezen, schrijven en zelfs tekenen.
• Wat normaal is: het is gebruikelijk en normaal om uiteindelijk een of twee woorden te vergeten tijdens een gesprek, maar op een manier die de gespreksstroom niet verstoort of voorkomt dat deze wordt begrepen. Het is ook belangrijk om te onthouden dat ouderen mogelijk gehoorproblemen hebben waardoor het moeilijk is om gesprekken tot stand te brengen (lees: SURDEZ - Gehoorverlies bij ouderen). Dit probleem moet niet worden verward met dementiestoornissen.
6. Gedragsveranderingen
Wanneer de patiënt de tekenen en symptomen van de ziekte van Alzheimer begint te vertonen, maar nog steeds in staat is om te herkennen dat er iets mis is met hun intellectuele functies, kan hij defensief gaan handelen, geneigd zijn zich te verwijderen van familie- en sociale gebeurtenissen. Velen ontwikkelen depressie (lees: SYMPTOMEN VAN DEPRESSIE).
Naarmate de ziekte vordert, verliest het individu het vermogen om hun problemen te herkennen. Meestal arriveert de patiënt via zijn familie bij de dokter en niet op eigen initiatief.
In latere stadia kan de patiënt bizar gedrag vertonen, zoals verlies van remming en stemmingswisselingen. Agressie naar vrienden en familieleden of openbaarheid van de genitaliën zijn twee relatief veel voorkomende situaties. Neuropsychiatrische symptomen zoals hallucinaties, waanideeën, agitatie, angst en tekenen van psychose kunnen ook voorkomen.
De patiënt kan ook de persoonlijkheid veranderen, opgewekte en expansieve mensen kunnen teruggetrokken en apathisch worden, terwijl meer gereserveerde mensen ongeremd kunnen worden.
• Wat is normaal: oude mensen kunnen mensen worden met wat hobby's en verslavingen, en minder tolerant worden om de routine te doorbreken. Niets dat echter lijkt op het bizarre gedrag van demente kaders.
7. Agnosia
Agnosia is een verandering in perceptie, waardoor de patiënt het nut van objecten of de betekenis van symbolen of gedragingen niet herkent. Dit betekent bijvoorbeeld dat de patiënt niet weet waarvoor een stoel of potlood is. Hij kan ook bang zijn voor banale geluiden, zoals het rinkelen van de telefoon of de huisbel. Urineren in de gootsteen of evacueren op de bank kunnen situaties zijn die het gevolg zijn van agnosia.
Agnosia draagt ook bij aan veranderingen in het gedrag van de patiënt. Het is mogelijk dat de patiënt zijn spiegelbeeld niet herkent. Soms begrijpt hij niet eens dat dit een spiegel is, hij denkt eenvoudigweg dat er een vreemde in zijn huis is. Verwanten kunnen ook vreemde mensen worden, die vaak beelden oproepen van rusteloosheid en angst.
• Wat is normaal: gezonde mensen vergeten het nut van banale voorwerpen, zoals een toilet, stoelen of een klok niet. Als we erg afgeleid zijn of meerdere taken uitvoeren, kunnen we zelfs iets stoms of anders doen, zoals koffie morsen op de tafel of iets op een ongepaste plek bewaren. Het verschil is dat in dergelijke gevallen de fout onmiddellijk wordt herkend. Elk teken van agnosia is een groot waarschuwingsbord voor dementie.
8. Visuele veranderingen
Om een echte agnosia te zijn, moet de patiënt het vermogen hebben om het object te zien, maar niet weten hoe het zijn nut moet interpreteren. Patiënten met de ziekte van Alzheimer kunnen echter agnosia hebben, maar ook visuele problemen waardoor ze niet goed kunnen zien. Moeilijkheden bij het afleiden van kleuren, het herkennen van contrasten en het identificeren van afstanden kunnen moeilijke taken zijn.
• Wat is normaal: ouderen hebben meestal zichtproblemen. Moeilijkheden om dichtbij te lezen (presbyopie) of verlies van gezichtsscherpte door cataract komen zeer vaak voor in de populatie en hebben niets te maken met dementie (lees: CATARATA - What It Is, Symptoms and Treatment).
9. Problemen van onderscheidingsvermogen of oordeel
Patiënten met dementie beginnen hun beoordelingsvermogen te beïnvloeden. Dit omvat situaties zoals het verlaten van het huis met extravagante kleding en combinaties, het huis verlaten met volledig verkreukelde kleren, niet douchen, inconsequent geld verdelen, winterkleren dragen in de winter of andersom, thuis, zonder onderscheid te maken over de dingen die hij zegt, etc.
• Wat normaal is: in de loop van de jaren kunnen we minder belang gaan hechten aan wat anderen van onszelf denken. Gezonde mensen behouden echter altijd een zekere mate van beleefdheid en respect voor de regels van de etiquette. Afhankelijk van de omstandigheden, kun je zelfs een verkoper krijgen die in je pyjama aan je deur klopt, maar deze niet naakt of alleen in ondergoed ontvangt.
10. Slapeloosheid
Slapeloosheid is geen typisch of exclusief symptoom van de ziekte van Alzheimer, maar komt vaker voor in deze groep dan in de algemene bevolking.
Slapeloosheid kan een van de vroegste symptomen zijn, aanwezig zijn in die patiënten die al bèta-amyloïde positieve hersenafzetting biomarkers hebben maar nog geen klinische symptomen van dementie hebben.
Slapeloosheid kan zich manifesteren als een moeilijkheid om in slaap te komen, waardoor de patiënt lang wakker in bed blijft, of een onvermogen om continue slaap te handhaven, wat leidt tot gefragmenteerde en niet-herstellende slaap. We leggen uit wat slapeloosheid is in een apart artikel: INSÔNIA - Oorzaken en behandeling.
• Wat is normaal: slapeloosheid is vaak voorkomend en betekent niet noodzakelijkerwijs een teken van dementie. Het verschijnen van een slapeloosheid na ouderdom geassocieerd met andere tekenen en symptomen die hierboven zijn beschreven, is echter een andere factor die bevestigt met de diagnose van de ziekte van Alzheimer.
Evolutie van de ziekte van Alzheimer
Alzheimer is een zich langzaam ontwikkelende ziekte, maar in bepaalde gevallen kan het sneller zijn. Overleving na diagnose kan variëren van 3 tot 20 jaar, afhankelijk uiteraard van hoe lang de diagnose was, de huidige klinische status van de patiënt en het vermogen van het gezin om voortgezette medische zorg te bieden. Gemiddeld is de gemiddelde levensverwachting van een Alzheimerpatiënt 8 tot 10 jaar.
Patiënten die na de leeftijd van 80 alleen duidelijke symptomen van de ziekte van Alzheimer ontwikkelen, hebben de neiging om een langzamer verloop van de ziekte te hebben dan patiënten die al gediagnosticeerd zijn op 60-65 jaar.
De aanwezigheid van neuropsychiatrische symptomen bij het begin van de aandoening, waaronder psychose, agitatie en agressiviteit, is in verband gebracht met een snellere evolutie van de ziekte.
De ziekte van Alzheimer leidt tot de dood in vergevorderde stadia omdat het de patiënt volledig afhankelijk maakt. Patiënten bezwijken meestal omdat ze stoppen met eten, uitgedroogd raken, niet meer kunnen bewegen en erg vatbaar zijn voor infecties, met name longontsteking en urineweginfectie.
UROCULTURA-EXAMEN - Wanneer te doen en hoe te oogsten
Urinekweek, ook wel urinekweek of urinekweek genoemd, is de meest geschikte test voor de diagnose van urineweginfectie, of het nu gaat om een cystitis of pyelonefritis. In deze tekst behandelen we de juiste manier om deze analyse te verzamelen, wat de indicaties ervan zijn en wat over de mogelijke resultaten. In
VIDEO: WEET ALS JE NIEREN ZIEK ZIJN
Chronisch nierfalen is een ziekte die ontstaat wanneer de nieren ziek worden en onherroepelijk het vermogen verliezen om het bloed te filteren. In veel gevallen verloopt chronisch nierfalen langzaam en asymptomatisch en kan ernstig worden zonder dat de patiënt het zich realiseert. In deze verklarende video van 3 minuten bespreken we de belangrijkste oorzaken van nierfalen en de waarde van een bloedtest genaamd creatinine, die in staat is om vroegtijdig nierziekte te diagnosticeren.
