BEHANDELING - Symptomen, transmissie en behandeling

introductie

De luis is een vleugelloos insect met een lengte van ongeveer 4 mm, heeft een transparante en grijsachtige kleuring en kan een aantasting veroorzaken in delen van het lichaam waar zich haren of haren bevinden.

Luizen zijn ectoparasieten, dat wil zeggen parasieten die buiten hun gastheer leven, waaronder vogels en zoogdieren. Elk dier wordt meestal geparasiteerd door slechts één specifieke soort. Dit betekent dat menselijke luizen niet doorgeven aan huisdieren en vice versa.

Wanneer een dier, inclusief de mens, wordt geparasiteerd met luizen, zeggen we dat het pediculosis heeft. Pediculosis is na influenza de meest voorkomende kinderziekte en treft ongeveer 20% van de kinderen in de schoolgaande leeftijd.

Als er verschillende soorten luizen zijn, zullen we in deze tekst alleen praten over Pediculus humanus capitis, de beroemde hoofdluizen.

index

In deze tekst behandelen we de volgende punten:

• Wat een luis.
• Wat een nit.
• Vormen van overdracht.
• Symptomen van pediculosis.
• Behandeling van pediculosis.

Wat is een luis

Luizen zijn ectoparasietende insecten die zich voeden met het bloed van hun gastheren. Er zijn meer dan 5000 soorten, maar slechts 3 daarvan parasiteren de mens:

• Pediculus humanus capitis : ondersoorten van luizen die de hoofdhuid infecteren.
• Pediculus humanus corporis (of humanus humanus ): ondersoort van luizen die de haren van het lichaam infecteren.
• Pthirus pubis: is een andere familie luizen, die het schaamhaar infecteert, waardoor een ziekte wordt veroorzaakt die bekend staat als saai (lees: CHATO - Pubic pediculosis).

Pediculus humanus capitis is een insect dat uitsluitend in ons haar leeft. Haarluizen infecteren geen andere dieren en kunnen niet langer dan 48 uur buiten de menselijke hoofdhuid overleven.

De volwassen Pediculus humanus-capitis is ongeveer 0, 4 cm lang en heeft een kleur variërend van lichtgrijs tot bruin. Zijn lichaam is transparant en hoe meer bloed hij heeft ingenomen, des te donkerder hij is.

Vrouwelijke luizen komen vaker voor dan mannelijke luizen, omdat deze zich zelfs zonder kruising kan voortplanten. Het vrouwtje heeft een gemiddelde levensduur van 30 tot 40 dagen en kan tot tien eieren per dag produceren. Gedurende zijn korte levensduur kan de "luis" meer dan 200 eieren in ons haar afzetten.

Wat een nit

In tegenstelling tot wat sommige mensen denken, is nit niet de luizenvrouw. Nitin is de naam die we de eieren geven. Dus er zijn mannelijke luizen, vrouwelijke luizen en luizen.

Neten plakken meestal dicht bij de basis van het haar en zijn, hoewel erg klein, zichtbaar met het blote oog. Over het algemeen zijn ze afgerond en helder en worden ze zeer aangehangen, omdat ze moeilijk te verwijderen zijn zonder behandeling. Bij patiënten met zowel neten als roos kan het visuele onderscheid tussen beide moeilijk zijn. Het verschil is dat roos er gemakkelijk uit komt.

Elke luizen geeft meestal aanleiding tot nieuwe luizen na 8 dagen. Na nog eens 8 dagen bereiken de luizen de volwassenheid en kunnen ze, als ze vrouw is, beginnen met het produceren van nieuwe eieren door de cyclus opnieuw te starten.

Overdracht van luizen

De overdracht van de luizen gebeurt door persoonlijk contact. De wijze van interactie tussen kinderen is veel dichterbij en persoonlijker dan bij volwassenen, wat het gemak van overdracht in deze leeftijdsgroep verklaart.

Hoewel ze minder vaak voorkomen, kunnen luizen ook van de ene persoon op de andere worden overgedragen door voorwerpen zoals kleding, handdoeken, koptelefoons, haarstrikjes, kammen, borstels en beddengoed. Een volwassen Luis kan een dag of twee op een voorwerp overleven, waardoor het levensvatbaar blijft voor overdracht.

Het is belangrijk op te merken dat de luizen niet springen of springen. Voor transmissie is direct contact van iemands haar met die van een ander noodzakelijk.

Huisdieren handelen niet als vectoren. Menselijke luizen hebben geen interesse om in het haar van andere dieren te kruipen. Daarom hoeft u uw hond of kat niet te behandelen als iemand in huis besmet is.

Om redenen die nog onbekend zijn, hebben zwarte kinderen een lager risico op overdracht dan blanke meisjes, omdat jongens minder risico's hebben dan meisjes. Haargrootte heeft geen invloed op de transmissie (behalve bij kale mensen).

Het hebben van luizen is geen teken van slechte haarthygiëne. Het feit dat het haar van uw kind altijd goed gewassen is, vermindert niet het risico dat het door luizen wordt aangetast.

Symptomen van pediculosis

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn de meeste gevallen van luizen asymptomatisch. Meer dan dat, het is perfect mogelijk om een ​​kind met met luizen aangetaste haar en luizen te vinden zonder een klacht te melden. Om deze reden is het bij sommige scholen routine om kinderen op luizen te controleren, zodat de parasiet zich niet door de klas kan verspreiden.

In symptomatische gevallen is het belangrijkste symptoom een ​​intense jeuk in het hoofd, die zich kan voordoen op dezelfde dag van de besmetting of hoogstens de volgende dag. De jeuk ontstaat door reactie op het speeksel van de luizen, dat vrijkomt terwijl het zich voedt met bloed en overgebleven hoofdhuid. Jeuk in de nek en achter de oren komt vrij veel voor, omdat het warmere gebieden zijn die luizen aantrekken. In sommige gevallen is de jeuk zo hevig dat het kind moeite heeft met slapen; anderen krabben zo veel dat ze wonden op de huid produceren.

Een van de complicaties van pediculosis is de bacteriële infectie van deze jeukende wonden, pyoderma genaamd. Deze infectie wordt veroorzaakt wanneer de stafylokokers, die op onze huid leven, de open wond contamineren door het hoofd gek te krabben.

diagnose

De diagnose wordt bijna altijd gesteld door de ouders, door het zien van luizen die door de hoofdhuid bewegen. Wanneer een luis wordt geïdentificeerd, is de meest voorkomende al er zijn verschillende anderen rond het hoofd.

De beten van de luizen laten meestal rode vlekken achter op de hoofdhuid. Soms worden de beten al vóór de luizen geïdentificeerd. Als je rode vlekken ziet die krassen, kijk dan goed want er zijn vaak neten en luizen in de buurt.

Behandeling van luizen en neten

Er is een breed scala aan behandelingen en remedies voor luizen. Even belangrijk als het gebruik van remedies is de inspectie en identificatie van pediculosis bij alle mensen rond de geïdentificeerde zaak. Als een kind wordt behandeld voor luizen, maar ook hun broers of zussen of klasgenoten worden geïnfecteerd, is de kans op herinfectie extreem hoog.

Omdat de luis niets meer is dan een insect, wordt de behandeling bij voorkeur uitgevoerd met speciale insecticiden. Deze kunnen worden toegepast in de vorm van shampoos, lotions of crèmes.

Enkele van de meest gebruikte stoffen bij de behandeling van pediculosis zijn:

• Permethrine.
• Deltamethrin.
• Pyrethrine.
• Malathion.
• Lindaan (het is steeds minder gebruikt omdat het giftiger is).

In de afgelopen jaren zijn sommige behandelingen zonder insecticiden net zo effectief gebleken als insecticiden. Twee stoffen die in klinische studies goede resultaten hebben laten zien, zijn dimethicon en cyclomethicone, die de luis mechanisch doden door verstikking en uitdroging.

In de meest ernstige gevallen en resistent voor lokale therapie, is de meest aangewezen behandeling gewoonlijk oraal ivermectine in een enkele dosis (200 tot 400 mcg / kg). De behandeling kan een week later worden herhaald.

Gebruik nooit medicijnen, shampoos of lotions die niet zijn voorgeschreven door uw kinderarts. Er zijn oplossingen voor landbouwinsecticiden die giftig zijn en ernstige schade aan kinderen kunnen veroorzaken.

Bij kinderen jonger dan twee jaar raden we het gebruik van stoffen die insecticide bevatten af. In deze gevallen of wanneer ouders geen insecticiden op het kind willen gebruiken, is de natte fijne kam voor mechanische extractie van de luizen een optie. Maar aandacht, het kost veel geduld. Haar moet vier keer per dag worden gekamd gedurende minimaal 10 tot 14 dagen, zelfs als er blijkbaar geen luizen of luizen meer zijn. Het doel is om alle bestaande luizen te verwijderen.

Azijn of olijfolie kan worden gebruikt om verwijderingswerkzaamheden met fijne kam mogelijk te maken. Maar let op: deze stoffen helpen bij mechanische verwijdering maar doden geen luizen of luizen. De azijn kan worden verwarmd tot warm en vervolgens gemengd met een conditioner. Wanneer de azijn gedurende minstens 30 minuten wordt aangebracht en gedempt met een plastic dop, lost deze de laag rondom het ei (kalk) op, waardoor het niet aan het haar wordt gehecht. Passeer de fijne kam en de luizen en neten komen er gemakkelijk af. De azijn kan ook met water worden gemengd, in een oplossing met een verhouding van 50% voor elk.

Na de behandeling betekent de identificatie van neten niet noodzakelijkerwijs hetzelfde. Als er geen luizen meer zijn, zijn dit misschien maar oude eierresten die aan het haar blijven kleven.

Behandelingen zonder wetenschappelijk bewijs

• Kokosolie.
• Föhn.
• Butter.
• Olie gelei.
• Arruda thee.
• Citronella.

Keer terug naar school

Zolang er luizen zijn, moet het kind van school worden gehouden. Momenteel elimineren behandelingen echter luizen in slechts één dag en hoeven de meeste kinderen niet langer klassen te missen.

Vergeet niet het schoolbestuur te adviseren zodat andere moeders zich bewust kunnen zijn van het bestaan ​​van luizen bij hun kinderen.

Preventie thuis

Het beddengoed moet dagelijks worden vervangen, worden gewassen met warm water en vervolgens gestreken. Gebruikte kammen moeten worden gekookt en gespoeld met alcohol.

Broers en zussen die nauw contact hebben, moeten preventief worden behandeld en ouders moeten op zijn minst de hoofdhuid laten waarnemen door een andere volwassene die op zoek is naar neten, luizen of stekende tekenen.

30 VRAGEN OVER MENSTRUATIE

Menstruatie is een gebeurtenis die cyclisch optreedt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. De aanwezigheid ervan is extreem opvallend voor het vrouwtje, niet alleen vanwege het mogelijke ongemak dat het veroorzaakt, maar ook omdat de eerste en laatste menstruatie dienen als een onderscheidend kenmerk tussen de fasen van het leven van een vrouw

(geneeskunde)

HOE TE BEËINDIGEN MET CHULÉ - SLECHTE RUIK IN DE VOETEN

De beroemde chulé, populaire term die wordt gebruikt om de slechte geur van de voeten te beschrijven, ontvangt in de geneeskunde de naam van plantar bromidrose. Cholé en andere geuren uit het lichaam ontstaan ​​meestal na de puberteit en treden op door de werking van bacteriën in het zweet van bepaalde delen van het lichaam. In de

(geneeskunde)