Niet nodig om iedereen te waarderen: iedereen smaakt niet goed
Helemaal bovenaan de schaal van onnodig lijden, is er ongetwijfeld onze wens om iedereen te plezieren.
Het is mogelijk dat u vanaf nu je zei tegen jezelf dat dit je niet karakteriseert en dat het je helemaal niets uitmaakt om je aan te passen aan ieders voorkeuren en voorkeuren om het te plezieren.
Maar in zekere zin hebben we We doen allemaal min of meer op schaal
Om deel uit te maken van de sociale en emotionele omgeving, zijn we allemaal verplicht om te harmoniseren met anderen en dit dwingt ons vaak om te behagen, hoffelijk te zijn en zelfs te zeggen "ja "Wanneer iemand" nee "wil zeggen.
De sleutel tot dit alles ligt in evenwicht, in bewering en in emotionele intelligentie. We willen allemaal graag en we zijn ziet als toegankelijke mensen, maar dat zou ons niet in de slavernij die iedereen op dezelfde manier zou willen liefhebben.
We raden u aan hier in dit artikel over na te denken
De enge behoefte om iedereen tevreden te stellen
Mensen moeten "alstublieft" en wie denkt dat het tegenovergestelde fout is: Plaire betekent bijvoorbeeld verfraaien van zijn verleidingskwaliteiten om deze persoon aan te trekken die ons aantrekt. Een plezier doen is een goed beeld geven in een sollicitatiegesprek met als doel: een baan en een toekomstige projectie krijgen.
We willen mensen die zoals wij zijn willen als vrienden hebben, en we kunnen niet ontkennen dat we soms wat ruimte moeten geven aan onze familie om de harmonie vorm te geven Echter,
beetje toegeven, verliest niet veel
.
Het balanceert de schalen zodat we allemaal naast elkaar kunnen bestaan. Want als ieder van ons alleen in zijn eigen belang handelt, grenzen markeert en muren bouwt, verliezen we het gevoel van de samenleving. Lees ook: alles wat ik tot nu toe heb geleefd, heeft de vrouw Ik ben vandaag De vraag die nu bij ons opkomt is: waar is de limiet? Waar ligt de grens tussen mijn identiteit en welke samenleving vereist dat ik me geïntegreerd voel?
We zullen alles verderop in dit artikel uitleggen.
Dit intieme proces van zelfontdekking
We hebben allemaal onze eigen essentie, en deze essentie is niets anders dan een persoonlijke bagage waar onze waarden, onze emoties, ons zelfrespect en onze visie op onszelf zijn.
Deze persoonlijke reis waar we ontdekken dat onszelf een proces is dat een heel leven duurt.
Tijdens de adolescentie is het gebruikelijk om de behoefte te ontwikkelen om iedereen tevreden te stellen.
We eindigen met landen in de wereld als sociale wezens op zoek naar eerste ervaringen en we moeten vooral geïntegreerd voelen. Hierdoor voelt de tiener soms een ernstige dissonantie tussen wat hij voelt en wat de rest is wens hem.
De maatschappij vraagt hen om aantrekkelijk, perfect, onafhankelijkheid te zijn.
- modi homogeniseren ze op zo'n manier dat hun eigenaardigheden en hun essenties vervagen. Dit is niet goed. We hebben allemaal deze fasen doorlopen om eindelijk de innerlijke balans te ontwaken
- en ontdekken dat we graag uniek, speciaal en anders zijn dan anderen. Lees ook: I wil een knuffel die al mijn angsten wegneemt
Het avontuur zichzelf te zijn - Ver van wat veel mensen denken, is zichzelf zijn niet gemakkelijk.
- Het gaat over aan de ene kant, de verwachtingen van onze familie, ons gezin, onze eigen samenleving en ons werk.
We worden gevraagd om goede kinderen, goede echtgenoten en efficiënte werkers te zijn.
Het avontuur om zichzelf te zijn vereist, of we het nu leuk vinden of niet, om te worden geconfronteerd met kleine confrontaties . Het moet echter niet als iets slechts worden beschouwd.
Door grenzen te stellen aan wat we willen en wat we niet willen doen, kunnen anderen betere connecties met ons hebben omdat ze begrijpen hoe wij werken
Iedereen heeft geen "goede smaak" om u te waarderen
De wereld stort niet in vanwege een "nee, ik mag u niet". Sterker nog, het opent ons andere paden die meer aangepast zijn. Als iemand niet genoeg "goede smaak" heeft om je karakter, je lach, je gevoel voor humor, je sarcasme en je passie voor het leven te waarderen, doe dat dan niet maak je geen zorgen.
Als we spreken over paar relaties, het woord "attachment" impliceert afhankelijkheid, en afhankelijkheid beurten in het verlies van waardigheid en de vernietiging van eigenwaarde. Dit depersonalisatie dat we soms stak toen we verdunnen lichaam en ziel in de geliefde persoon is niet gezond, noch gerechtvaardigd en voldoet aan geen logica Vroeg of laat, frustratie, chantage, leegte en pijn verschijnen.
Wat kunnen we leren van de teleurstellingen van het leven?
Negatieve ervaringen tot beter leren. Wat kunnen we leren van teleurstellingen in het leven? Er komen mensen met grote teleurstellingen naar buiten. Er is een naam voor dit fenomeen en het heet veerkracht. De oorsprong van de term komt uit de natuurkunde: materialen die terugkeren naar hun normale toestand nadat ze in alle richtingen zijn gebogen, zijn dus gekwalificeerd.
