VOEDSELALLERGIE - oorzaken, symptomen en behandeling
Reacties op voedsel komen vaak voor en kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: voedselallergie en niet-allergische reacties op voedsel. In deze tekst zullen we ingaan op de oorzaken, symptomen en behandeling van voedselallergie.
Het onderscheid tussen de soorten reacties op voedsel is belangrijk, omdat ze verschillende graden van ernst en behandelingen hebben.
a) Voedselallergie: is een reactie van het immuunsysteem op een of meer eiwitten van een of meer soorten voedsel. Voedselallergie kan in sommige gevallen leiden tot een ernstig beeld van anafylaxie (lees: ANAFILATISCHE SCHOK | Oorzaken en symptomen).
b) Niet-allergische reacties zijn reacties die niet worden veroorzaakt door activering van het immuunsysteem, waaronder lactose-intolerantie, gastro-oesofageale reflux (gastrointestinale reflux), maagpijn, voedselvergiftiging, enz.
Voedselallergie
Voedselallergie treft ongeveer 8% van de jonge kinderen en tot 3% van de volwassenen. Voedselallergie heeft een sterke genetische component en tot 70% van de patiënten heeft een positieve familiegeschiedenis.
De klassieke voedselallergie is die veroorzaakt door de werking van een antilichaam genaamd IgE. Ons immuunsysteem is geprogrammeerd om elke vreemde substantie te bestrijden die ons lichaam binnendringt, maar er is een zekere tolerantie wanneer deze stoffen het gastro-intestinale systeem binnenkomen. Een patiënt die allergisch is voor een bepaald voedsel, heeft eigenlijk een immuunsysteem dat onevenredig reageert op de komst van een bepaald eiwit, omdat hij denkt dat het een gevaarlijke indringer is (zie: WAT ZIJN EIWITTEN EN AMINOZUREN?). Een patiënt met voedselallergieën heeft meestal andere soorten allergieën, zoals rhinitis, astma, huidallergieën, etc. omdat het probleem de productie van IgE's is die zijn gericht op ongepaste doelen, dat wil zeggen eiwitten die niet schadelijk zijn voor ons lichaam. Meer dan 1/3 van de kinderen met atopische dermatitis heeft ook voedselallergieën voor bepaalde voedingsmiddelen.
Zo is bijvoorbeeld een allergische zeedierenpatiënt in feite allergisch voor een of meer eiwitten die in deze voedingsmiddelen aanwezig zijn. Daarom kan de patiënt die allergisch is voor garnalen, andere kreeftachtigen niet verdragen, omdat de eiwitten erg op elkaar lijken. Volgens dezelfde logica kunnen patiënten die allergisch zijn voor pinda's ook een reactie krijgen bij het eten van soja, erwten of bonen.
Wanneer een van deze eiwitten het spijsverteringskanaal bereikt, denken antilichamen van het IgE-type ten onrechte dat ze schadelijk zijn voor het lichaam en een ontstekingsreactie veroorzaken in de poging dit binnenvallende middel te vernietigen. Wanneer IgE-antilichamen binden aan een eiwit, activeren ze andere cellen van het immuunsysteem, zoals mestcellen (in grote hoeveelheden aangetroffen in de longen, keel, huid, neus en darmen) en basofielen in het bloed. Deze cellen produceren chemicaliën, zoals histamine, die verantwoordelijk zijn voor de vernietiging van binnendringende stoffen, die uiteindelijk de typische symptomen van allergie veroorzaken. Het mechanisme van voedselallergie is vergelijkbaar met dat van allergische rhinitis (lees: RINITEALERGIC | SYMPTOMEN EN BEHANDELING).
Hoe groter de reactie van het lichaam op de aanwezigheid van een bepaald eiwit, hoe groter de afgifte van chemicaliën door mestcellen en basofielen, en hoe groter de allergische reactie. In sommige gevallen is de reactie zo onevenredig dat het leven van de patiënt in gevaar komt, in een omgeving met de naam anafylaxie.
Symptomen van voedselallergie
De symptomen van een voedselallergie verschijnen binnen enkele minuten na het eten van het voedsel, het kan echter 4 tot 6 uur duren. Omdat er grote aantallen mestcellen in de longen, keel, huid, neus en darmen zijn, zijn allergische symptomen meestal gekoppeld aan deze organen.
Het meest voorkomende symptoom van een voedselallergie is urticaria, rode en jeukende (jeukende) plaques meestal op de stam (lees: URTICARY | SYMPTOMEN EN BEHANDELING). Een ander vaak voorkomend maar gevaarlijker symptoom is angio-oedeem, een zwelling van de slijmvliezen die zich meestal manifesteert met oedeem van de lippen. Wanneer angio-oedeem ernstig is, kan zwelling van de tong en het slijmvlies van de keel optreden, waardoor de luchtstroming in de longen wordt geblokkeerd. De patiënt kan stoppen met ademhalen vanwege deze luchtwegobstructie.
Andere symptomen van voedselallergie zijn rhinitis, conjunctivitis (lees: CONJUNCTIVITE | Symptomen en behandeling), astma, diarree, buikpijn en braken.
Als er sprake is van een massale activering van de basofielen en mestcellen, kan de reactie zo sterk zijn dat deze een overdreven vasodilatatie veroorzaakt, waardoor de patiënt in shocktoestand verkeert, bekend als anafylactische shock.
Oral Allergy Syndrome
Oral-allergiesyndroom, ook bekend als pollen-voedselallergiesyndroom, is een vorm van voedselallergie die tot de helft van alle patiënten met allergische rhinitis op pollen treft. Deze patiënten presenteren een afbeelding van allergie voor rauwe groenten en fruit die zich onmiddellijk na inname manifesteert. De meest voorkomende voedingsmiddelen zijn banaan, meloen, watermeloen, appel, perzik, pruim, wortel, komkommer, courgette, hazelnoten, selderij en andere.
Voedselallergie na inspanning
Er is een soort voedselallergie die zich alleen manifesteert als de patiënt enige lichamelijke activiteit uitoefent tot 4 uur na de inname van bepaalde voedingsmiddelen. De patiënt met dit soort allergie kan garnalen eten en niets voelen, maar als het eten en het beoefenen van enige oefening zelfs een anafylactische reactie kan ondergaan.
Diagnose van voedselallergie
De diagnose omvat de medische geschiedenis, waarbij de nadruk moet worden gelegd op het voedsel dat wordt gegeten vóór de reacties en op de tijd die nodig was voordat de symptomen optraden.
Huidtesten kunnen helpen. Hierin inoculeert de allergist-arts verschillende soorten eiwitten in de onderarm van de patiënt op zoek naar reacties daarop. Het resultaat duurt meestal slechts 15 minuten. De belangrijkste waarde van de test is wanneer deze negatief is en dient om het eiwit weg te gooien dat geen reactie veroorzaakte. De positieve test zorgt er niet voor dat de patiënt allergisch is voor dat eiwit.
In sommige gevallen met hoge anafylactische reactie gelach, kan de arts ervoor kiezen om deze test niet te doen vanwege het risico van overreactie.
Het is momenteel mogelijk om specifieke IgE-dosering in het bloed uit te voeren om te identificeren tegen welk voedsel de patiënt allergie ontwikkelt.
Behandeling van voedselallergieën
De beste voedselallergiebehandeling is preventie. Er is geen remedie voor voedselallergie. Het belangrijkste is om het voedsel dat allergie veroorzaakt te identificeren en permanent te vermijden.
Wanneer de patiënt het voedsel dat hem allergisch is nog niet kent of wanneer er per ongeluk een verboden voedsel wordt ingenomen, is de behandeling erop gericht de allergische reactie te beheersen. De meest gebruikte geneesmiddelen zijn antiallergica (antihistaminica) en corticosteroïden (zie: PREDNISEN EN CORTICOÏDEN - Indicaties en bijwerkingen). In gevallen van anafylactische shock wordt de behandeling gedaan met injectie van adrenaline.
Patiënten met een anafylactische reactie op voedsel moeten kaarten of armbanden dragen die hun allergie verklaren, zodat ze snel kunnen worden gediagnosticeerd en behandeld indien nodig. Veel patiënten lopen met automatische adrenaline-injectiespuiten als onmiddellijke behandeling nodig is.
Ongeveer 85% van de kinderen is spontaan allergisch voor de meeste voedingsmiddelen (eieren, koemelk, tarwe en sojabonen) tussen 3-5 jaar oud. De huidtest blijft positief ondanks tolerantie voor voedsel. Voedselallergie voor pinda's, noten, vis en garnalen verdwijnt zelden.
EPILEPSIE EN CONVULSIVE CRISIS - Symptomen en behandeling
Ons brein bevat miljarden neuronen die communiceren en hun functies uitvoeren door de constante generatie van elektrische impulsen. De epileptische of epileptische crisis ontstaat wanneer er een verstoring optreedt in het genereren van deze elektrische elektrische impulsen, meestal veroorzaakt door een tijdelijke elektrische activiteit die ongeorganiseerd, excessief en herhaald is
Behandeling van keloïde en hypertrofisch litteken
Keloid is een abnormale en esthetisch ongewenste vorm van huidgenezing, gekenmerkt door een weelderig, dik, reliëf en roodachtig litteken. De term keloïde heeft een Griekse oorsprong en betekent zoiets als "tumoraspect". De naam is heel toepasselijk, omdat de keloïde inderdaad een goedaardige tumor is. K
