WIST JE DAT SIGARETTEN RADIOACTIEF ZIJN?

De gewone sigaret is een product dat aanvankelijk is samengesteld uit ongeveer 600 verschillende stoffen. Ik zeg in eerste instantie omdat het verbrandingsproces bij ontsteking een enorme hoeveelheid nieuwe stoffen genereert, een enkele sigaret maakt en de rook meer dan 7000 verschillende chemische stoffen bevat. Van deze zijn er 400 bekend dat ze toxisch zijn en van minstens 70 is bekend dat ze carcinogeen zijn, dat wil zeggen dat ze kanker kunnen veroorzaken.

Onder de honderden schadelijke stoffen in de sigaret kunnen we aceton (gebruikt als oplosmiddel voor email, verven en vernissen), ammoniak (gebruikt in reinigingsproducten en meststoffen), arseen (aanwezig in rattenvergiften, insecticiden en herbiciden) en koolmonoxide (giftig gas uit de uitlaat van de auto).

Hoewel de bovenstaande informatie al voldoende is om te beweren dat het roken van sigaretten een uiterst giftig en gevaarlijk product is, hoe ongelofelijk het ook lijkt, de realiteit is nog erger. Naast al deze giftige chemicaliën bevat de sigaret ook sterk radioactieve stoffen, zoals polonium-210 en lood-210.

Maar als je verbaasd bent dat je nog nooit gehoord hebt van sigaretten die de producten zijn die ioniserende straling uitzenden, weet dan dat deze informatie bekend is bij de wetenschappelijke gemeenschap sinds de jaren 1960. In feite is het minstens 50 jaar geleden dat de tabaksindustrie op de hoogte was van aanwezigheid van radioactieve elementen in hun sigaretten en doet niets om ze te verwijderen. Integendeel, al het door de industrie gesponsorde onderzoek op dit gebied is de afgelopen decennia voor het publiek verborgen gehouden.

In dit artikel zullen we in detail uitleggen wat voor soort straling de sigaret produceert, wat de hoeveelheid is en wat het risico is voor rokers en mensen om hen heen.

Als u meer wilt weten over de schade die uw sigaret aan uw gezondheid kan toebrengen, lees dan ook: SIGARETTEZIEKTEN - Hoe te stoppen met roken.

Waar we ioniserende en niet-ioniserende straling kunnen vinden

Voordat we specifiek praten over de straling van sigaretten, is het nodig om basisbegrippen over het begrip straling te verduidelijken. Inzicht in dit deel van de tekst is belangrijk, zodat u later de dimensie kunt krijgen van hoe ernstig de straling is die een roker gedurende tientallen jaren aan rook heeft blootgelegd.

De meeste mensen die van straling horen, denken onmiddellijk aan radioactieve materialen geproduceerd door kerncentrales of atoombommen. Maar blootstelling aan straling is heel gewoon, veel meer dan je beseft. Straling is elke voortplanting van energie van het ene punt naar het andere. De elektromagnetische golven van radio's, tv-stations, mobiele telefoons, microgolfapparatuur en het licht zelf zijn bijvoorbeeld vormen van straling. Deze stralingen zijn echter onschadelijk omdat ze deel uitmaken van de groep niet-ioniserende stralingen.

Het wordt beschouwd als een ioniserende straling die genoeg energie heeft om elektronen uit atomen te trekken, dat wil zeggen die in staat zijn om atomen te ioniseren. In ons lichaam veroorzaakt de ionisatie van atomen door ioniserende straling schade aan DNA, chromosomen en cellulaire eiwitten. Wanneer de blootstelling hoog en acuut is, is deze meestal dodelijk, evenals de gevallen van het radiologische ongeval in Goiania met Cesium-137 en het nucleaire ongeval in Tsjernobyl, beide in de jaren 80. Maar blootstelling aan ioniserende straling is zelfs in doses gevaarlijk als het frequent is, omdat het geassocieerd is met een hoger risico op kanker.

Het interessante van dit verhaal is dat ioniserende straling niet alleen afkomstig is van radioactieve materialen die door de mens worden geproduceerd, maar dat er ioniserende straling van natuurlijke oorsprong is in de lucht die we inademen, in het voedsel dat we eten, in de muren van de gebouwen en in de grond waarop we stappen.

Er is ook straling van kosmische oorsprong die onze planeet treft, maar gelukkig wordt gefilterd door onze atmosfeer en door het magnetisch veld van de aarde. De hoeveelheid ioniserende straling die we op grote hoogte krijgen is groter dan de hoeveelheid die we krijgen als we op zeeniveau zijn. Tijdens een vliegticket krijgen we bijvoorbeeld meer straling dan normaal.

Natuurlijk is de totale hoeveelheid ioniserende straling in deze bovengenoemde bronnen minimaal en niet voldoende om schade aan onze gezondheid te veroorzaken. Daarom noemen we achtergrondstraling de hoeveelheid ioniserende straling die onze omgeving op natuurlijke wijze uitzendt, grotendeels door de aanwezigheid van het chemische element radon in de lucht.

Zie de onderstaande tabel voor de hoeveelheid ioniserende straling die sommige natuurlijke en kunstmatige bronnen uitstoten. De eenheid om de straling te meten die hieronder wordt gebruikt, is de milisievert (mSv):

• Natuurlijke achtergrond ioniserende straling waaraan een persoon gedurende 1 hele jaar wordt blootgesteld op zeeniveau → 2 tot 3 mSv (afhankelijk van de locatie).
• Ioniserende straling aanwezig in een banaan (door straling geproduceerd door kalium) → 0, 0001 mSv.
• Ioniserende straling aanwezig in 100 gram Pará kastanje (bekend meer radioactief voedsel, rijk aan kalium en radio) → 0, 01 mSv.
• Ioniserende straling van een enkele tandradiografie → 0, 005 mSv.
• Ioniserende straling van een enkele arm x-ray → 0, 01 mSv.
• Ioniserende straling van een enkele röntgenfoto van de borst → 0, 02 mSv.
• Ioniserende straling uitgestraald over een jaar door een huis gebouwd van steen, baksteen of beton → 0, 07 mSv.
• Ioniserende straling die een persoon op een transatlantische vlucht met een vliegtuig vertoont → 0, 08 mSv.
• Gemiddelde jaarlijkse stralingsdosis die een werknemer van een kerncentrale ontvangt → 0, 18 mSv.
• Ioniserende straling van een enkele schedel-computertomografie → 2 mSv.
• Ioniserende straling die een persoon momenteel ontvangt als hij 1 uur in de kerncentrale van Tsjernobyl verblijft → 6 mSv.
• Ioniserende straling van een enkele abdominale computertomografie → 8 mSv.
• Gemiddelde dosis ioniserende straling ontvangen door de bemanning van transatlantische vluchten gedurende 1 jaar → 9 mSv.
• Maximale jaarlijkse maximale dosis ioniserende straling toegestaan ​​door de wet voor een persoon die werkt met blootstelling aan straling → 20 mSv.
• Jaarlijkse dosis ioniserende straling die duidelijk verband houdt met het ontstaan ​​van kanker → 100 mSv.
• Dosis ioniserende straling ontvangen in een kort tijdsinterval dat onmiddellijke veranderingen in de bloedcellen kan veroorzaken → 100 mSv.
• Dosis ioniserende straling ontvangen in een korte tijdsperiode die symptomen van intoxicatie door radioactiviteit kan veroorzaken → 400 mSv.
• Dosis ioniserende straling ontvangen in een kort tijdsinterval dat mogelijk fataal is → 4000 mSv.
• Gemiddelde dosis ioniserende straling ontvangen door Tsjernobyl-werknemers die stierven in de eerste maand na het ongeval → 6000 mSv.
• Dosis van ioniserende straling die wordt ontvangen in een korte tijdsperiode die dodelijk is, zelfs met directe medische zorg → 8000 mSv.

Hoeveelheid straling ontvangen door een roker

Nu we een basiskennis hebben van de gevaren van ioniserende straling en stralingsdoses van verschillende natuurlijke en door de mens gemaakte bronnen, kunnen we ons artikel toespitsen op de radioactiviteit van sigaretten.

Sigaretten zijn radioactief omdat ze polonium-210 en lood-210 bevatten. Deze elementen dringen door in tabaksgewassen vanwege het type meststof dat gewoonlijk wordt gebruikt voor hun teelt. Zodra het tabaksblad radioactieve elementen absorbeert, is er geen manier om ze te verwijderen.

Wetenschappelijke studies die in de afgelopen 50 jaar zijn gepubliceerd, tonen aan dat iemand die in de loop van een jaar een pakje sigaretten per dag rookt, ongeveer 4, 6 mSv straling ontvangt, veroorzaakt door de aanwezigheid van polonium-210 en 210-lood. Deze hoeveelheid straling, die ongeveer 50 tot 100% groter is dan de natuurlijke achtergrondstraling, lijkt in eerste instantie niet erg ernstig. Het probleem is echter hoe deze radioactieve elementen zich ophopen in de longen. Bij rokers neigt het teer aanwezig in de sigaret zich af te zetten in de gebieden van de vertakking van de bronchiën, waarbij relevante hoeveelheden radioactief polonium en lood worden geabsorbeerd.

Deze ophoping van radioactief materiaal in de bronchiën stelt de longen van de roker bloot aan verhoogde niveaus van straling. Iemand die ongeveer 30 sigaretten per dag rookt (anderhalve pakket) kan op bepaalde momenten in de long straling van 80 tot 160 mSv ontvangen. Kijk naar de ernst van deze dosis straling. Als we de laagste schatting van de straling (80 mSv per jaar) gebruiken, is de dagelijkse consumptie van 1, 5 pakjes sigaretten per jaar gelijk aan:

• Cumulatieve straling gelijk aan 4000 thoraxfoto's.
• 444 keer meer jaarlijkse straling dan een arbeider van een kerncentrale.
• 40 keer meer dan natuurlijke achtergrondstraling.
• 4 maal de maximaal toegestane jaarlijkse dosis voor mensen die met straling werken.

Zijn rokers radioactief?

Als we zeggen dat er accumulatie van radioactief materiaal in de longen van rokers is, is het normaal dat u zich meteen afvraagt ​​of uw vriend of familielid die aan uw zijde staat, een mogelijke stralingsbron is. Het antwoord is ja en nee.

Het antwoord is ja, als je samenwoont en je een passieve roker bent. Ongeveer 75% van het aanwezige polonium-210 in sigarettenrook wordt niet door de roker zelf geabsorbeerd en verspreidt zich door de lucht en kan worden ingeademd door niet-rokers eromheen. De totale hoeveelheid polonium-210 die wordt geabsorbeerd door passieve rokers is onbekend, maar na jaren van blootstelling is deze waarschijnlijk relevant.

Aan de andere kant is het antwoord nee, als uw contact met de roker alleen wordt gegeven als hij niet rookt. Hoewel radioactief materiaal wordt afgezet in de longen van de roker, is de door Po-210 geëmitteerde straling van het alpha-type, dat een laag vermogen heeft om weefsels te penetreren. Dit betekent daarom dat de radioactieve werking van Po-210 beperkt is tot kleine gebieden van de longen, alleen wanneer er radioactief materiaal wordt afgezet. Je kunt zelfs je rokervriend knuffelen, dat er geen extra straling op je valt.

Hypothyreoïdie - Symptomen, oorzaken en behandeling

Hyperthyreoïdie, met als hoofdoorzaak de ziekte van Graves, is de aandoening waarbij de schildklier (ook wel schildklier) niet goed functioneert, wat leidt tot een overmatige hormoonproductie. Om hyperthyreoïdie te begrijpen moet men begrijpen wat de schildklier is en waar het voor is. Daarom stel ik voor om eerst de tekst te lezen: ZIEKTEN EN SYMPTOMEN VAN TIREOÏD. A

(geneeskunde)

WAT IS KOOR?

Koorts is een van de meest voorkomende klinische symptomen bij de mens en wordt gekenmerkt door een bovengemiddelde verhoging van de lichaamstemperatuur. De koorts komt zo vaak voor dat de meesten van ons nooit zijn blijven nadenken over de werkelijke betekenis ervan. Over het algemeen geassocieerd met infectie, kan koorts ook voorkomen in verschillende andere situaties, zoals in het geval van tumoren, auto-immuunziekten, reactie op medicijnen, enz

(geneeskunde)