AZITROMYCIN - indicaties, dosering en bijwerkingen

Azithromycine is een macrolide-klasse antibioticum, vaak gebruikt bij de behandeling van luchtweginfecties, seksueel overdraagbare aandoeningen, diarree en andere infectieziekten.

In dit artikel zullen we ingaan op de belangrijkste indicaties van azithromycine, de interacties, contra-indicaties en bijwerkingen. Ons doel in deze tekst is niet om de bijsluiter te kopiëren, maar om de belangrijkste informatie over dit antibioticum in duidelijke taal samen te vatten.

Voor een overzicht van de meest gebruikte antibiotica in de geneeskunde, stellen wij voor het lezen van: ANTIBIOTICA - Types, resistentie en indicaties.

Wat is azithromycin

Azithromycin is een antibioticum dat is afgeleid van erythromycine, een ouder antibioticum, dat momenteel slecht wordt gebruikt in de medische praktijk, met uitzondering van enkele zalven en oogdruppels. Claritromycine is een ander antibioticum van dezelfde klasse en vertoont veel overeenkomsten met azithromycine.

Azithromycin is een zeer populair antibioticum geworden vanwege de handige dosering, die gewoonlijk slechts 1 tablet per dag is gedurende 3 tot 5 dagen. Er zijn zelfs infecties die kunnen worden behandeld met een enkele dosis van dit antibioticum.

Waarvoor wordt azithromycine gebruikt?

Azithromycin is een effectief antibioticum tegen de bacteriën Haemophilus, Moraxella, Legionella, Mycoplasma, Streptococcus, Escherichia coli, Salmonella, Yersinia, Shigella, Campylobacter, Vibrio cholerae, Neisseria gonorrhoeae en Chlamydia.

Azithromycin is geïndiceerd voor de behandeling van de volgende infecties:

• Longontsteking.
• Urethritis door gonorrhea.
• Chlamydia-urethritis
• Amandelontsteking.
• Sinusitis.
• Kinkhoest.
• Bacteriële diarree.
• Zachte kanker.
• Acne.
• Cholera.
• Oor infecties.
• Pelvic inflammatory disease.

Commerciële namen van azithromycine

Azithromycin is te vinden in generieke vorm of via verschillende handelsnamen op de markt. Onder de meest voorkomende merken te koop in apotheken in Brazilië en Portugal, kunnen we noemen:

• Astro.
• Azi.
• Azitrax Gu.
• Azitrix.
• Azitrolab.
• Clindal Az.
• Selimax Pulse.
• Zitromax.
• Zitromil.

Azithromycine kan worden gevonden in tabletten van 500 mg of 1000 mg. Er is ook de siroopvorm.

Hoe wordt azithromycin ingenomen?

Azithromycin kan op een lege maag of met voedsel worden ingenomen. Het geneesmiddel mag slechts eenmaal per dag worden ingenomen.

Voor behandelingen langer dan één dag moet men proberen het antibioticum elke keer op ongeveer hetzelfde tijdstip in te nemen. Als er sprake is van vergeetachtigheid, neem de tablet dan zo snel mogelijk in; als u al dicht bij de volgende dosis bent, hoeft u geen twee tabletten in te nemen.

Zoals elk geneesmiddel moet azithromycine worden bewaard op een droge plaats, weg van warmte. De badkamer is geen geschikte plaats om medicijnen in te slaan.

Als er een allergische reactie optreedt, moet het geneesmiddel worden gestopt en de arts die het heeft voorgeschreven, worden gewaarschuwd.

Dosering van azithromycine:

• Sinusitis: 500 mg per dag gedurende 3 dagen.
• Chlamydia: eenmalige dosis van 1000 mg.
• Longontsteking: 500 mg op de eerste dag, gevolgd door 250 mg per dag gedurende 4 dagen.
• Zachte kanker: eenmalige dosis van 1000 mg.
• Faryngitis: 500 mg op de eerste dag, gevolgd door 250 mg per dag gedurende 4 dagen.

Er is geen dosiscorrectie nodig bij patiënten met chronisch nierfalen.

Azithromycin is een langwerkend antibioticum en langzame afgifte door de weefsels. Elke dosis van 1 gram blijft ongeveer 70 uur actief, daarom is de behandeltijd meestal korter dan bij de meeste antibiotica. Terwijl andere antibiotica moeten worden genomen gedurende 10 tot 14 dagen, vaak met doseringen van 2 tot 3 toedieningen per dag, is de maximale aanbevolen dagelijkse azitromycine 5 dagen met slechts één dagelijkse dosis.

Bijwerkingen en contra-indicaties

Azithromycin is een zeer veilig geneesmiddel met lage percentages ernstige bijwerkingen. Misselijkheid, braken, krampen en diarree zijn de meest voorkomende bijwerkingen en komen in ongeveer 5-10% van de gevallen voor. Deze gastro-intestinale symptomen komen het meest voor als doses groter dan of gelijk aan 1 gram per dag worden gegeven.

Azitromycine mag niet worden gebruikt bij patiënten met leverproblemen, met name hepatitis of cirrose, omdat het een geneesmiddel is dat toxisch kan zijn voor de lever. Azithromycin mag ook niet worden gebruikt bij patiënten met Myasthenia Gravis.

Hoewel er geen bewijs is van een risico op misvorming, is azithromycine niet geïndiceerd tijdens de zwangerschap, omdat er geen studies zijn die ondubbelzinnig de veiligheid ervan in deze populatie aantonen. Dit antibioticum moet ook tijdens borstvoeding worden vermeden.

Geneesmiddelinteracties

De volgende geneesmiddelen hebben interacties met azithromycine (de onderstaande lijst is niet volledig, er zijn veel andere geneesmiddelen die mogelijk een wisselwerking hebben):

• Amiodaron.
• Antacida.
• Cyclosporine.
• Tacrolimus.
• Digoxine.
• Magnesium.
• Nelfinavir.
• Fenytoïne.
• Warfarine.

Verlaagt Azithromycin het effect van anticonceptiepillen?

Nee, azithromycine interfereert niet of stopt het effect van hormonale anticonceptiva, in de vorm van een pil, pleister, injectie of implantaat. De minipil en de morning-afterpil worden ook niet gestoord.

Als u de antibiotica wilt weten die de effecten van anticonceptiva kunnen afsnijden, lees dan: Antibiotica Verminder het effect van voorbehoedmiddelen?

GASTROESOFAGISCHE REFLUX EN HYATHES VAN HIATO

Gastro-oesofageale refluxziekte, ook bekend onder het acroniem GERD, treedt op wanneer de aanwezige inhoud in de maag op een chronische en herhaalde manier op ongepaste wijze terugkeert naar de slokdarm, wat leidt tot de verwonding van dit orgaan door blootstelling aan zure stoffen. GERD is nauw verbonden met een hiatale hernia, het uitsteeksel van een deel van de maag naar de borst

(geneeskunde)

MENOPAUSA PRECOCE - Oorzaken en behandeling

De twee eierstokken bij vrouwen zijn organen die op hetzelfde moment behoren tot het voortplantingssysteem en het endocriene systeem. Door het deel van het voortplantingssysteem zijn ze verantwoordelijk voor de rijping en het vrijkomen van de te bevruchten eieren, terwijl ze voor het endocrinologische deel verantwoordelijk zijn voor de productie van de vrouwelijke geslachtshormonen

(geneeskunde)