OOG ACHTERGROND EXAMEN
De fundus van het oog is de rijkste en meest gedetailleerde levende verf en kleur van de situatie van de slagaders, aders en zenuwen van het menselijk lichaam, omdat in de visualisatie alleen een transparant middel bestaat tussen de arts en het netvlies van de patiënt, behalve in pathologische situaties . Het netvlies werkt net zo goed als een raam waardoor men de gezondheid van het organisme in het algemeen kan zien.
Het netvlies is een gevoelig voor licht gevoelig zenuwweefsel, gelegen op het binnenoppervlak van de achterkant van het oog, waarvan de functie is de lichtstimulus te transformeren in een zenuwprikkel. Vergeleken met het fotografische proces is het netvlies als de film van de machine, die de beelden van de fotoreceptorcellen vangt om ze naar de hersenen te sturen.
Fundoscopie of oftalmoscopie is het onderzoek waarbij de structuren van de fundus van het oog worden bekeken, waarbij aandacht wordt besteed aan de oogzenuw, de netvaten en het netvlies zelf, vooral het centrale gebied dat de macula wordt genoemd. Het oogonderzoek werd uitgevoerd sinds 1851, toen von Helmholtz de eerste oftalmoscoop uitvond en de belangrijkste schakel is tussen oogheelkunde en andere takken van de geneeskunde. Het optische principe bestaat uit de projectie van licht van de oftalmoscoop in het oog en door de reflectie van dat licht in het netvlies is het mogelijk om deze structuren te observeren.
Er zijn twee soorten fundoscopie: direct, waarbij een vergroot beeld vijftien keer groter wordt verkregen, maar met een beperkt gezichtsveld, en het indirecte, dat een beeld met kleinere vergroting biedt, maar met een bredere visualisatie van het netvlies, naar de periferie. Directe oftalmoscopie wordt meestal uitgevoerd door de huisarts en een eenvoudig en draagbaar apparaat wordt gebruikt, terwijl indirecte oftalmoscopie meestal beperkt is tot de oogarts en afhankelijk is van meer complexe apparatuur.
Personen die geen oogproblemen hebben of ziekten die hen vatbaar maken voor oogziekten, zoals hoge bloeddruk en diabetes, moeten jaarlijks worden getest, vooral als ze ouder dan 40 zijn. De huisarts of oogarts zal een andere periodiciteit voorstellen voor diegenen die een oog of een systemische ziekte opvolgen, rekening houdend met de geschiedenis van de patiënt.
Het fundus-onderzoek kan belangrijke informatie verstrekken aan personen van alle leeftijden. Vroeggeboren kinderen van wie de moeder tijdens de zwangerschap infecties had, moeten routinematig worden gescreend op een gedetailleerd fundusonderzoek. Alle andere baby's moeten worden geëvalueerd met de rode reflextest, die de roodachtige kleuring evalueert die door de pupil wordt gegenereerd door de pupil wanneer deze wordt blootgesteld aan directe belichting. Deze test kan worden uitgevoerd door de kinderarts zelf, in de kinderkamer of in de verloskamer, die hem naar de oogarts zal verwijzen in het geval van een verandering of een twijfelachtig resultaat. Oftalmoscopie, in deze gevallen, kan duiden op de aanwezigheid van tumoren zoals retinoblastoom, infecties zoals toxoplasmose, rubella, cytomegalovirus en syfilis *, evenals ziekten zoals retinopathie van prematuren, een ziekte gerelateerd aan de vorming van retinale vaten die tot blindheid kunnen leiden.
* Lees over:
- SÍFILIS | SYMPTOMEN EN BEHANDELING
- RUBELLA | SYMPTOMEN EN VACCINS
- TOXOPLASMOSIS IN ZWANGERSCHAP | CONGENITALE TOXOPLASMOSIS
Bij volwassenen is regelmatig oogonderzoek essentieel voor de vroege diagnose van verschillende oogaandoeningen, waaronder glaucoom (lees: glaucoom en symptomen en behandeling). Gelieerd aan het meten van de intraoculaire druk, kan de behandeling worden gestart vóór de aanwezigheid van symptomen, aangezien glaucoom, de tweede oorzaak van blindheid in Brazilië, een stille ziekte is die jaren kan duren om visuele problemen te veroorzaken.
Leeftijdgerelateerde veranderingen, zoals het verschijnen van drusen in het netvlies en de ontwikkeling van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie, worden ook altijd waargenomen door de oogarts tijdens fundoscopie (zie: MACULAR DEGENERATION | Oorzaken en symptomen).
Fundoscopie, vanwege zijn banden met de medische kliniek, neurologie en andere specialiteiten, is een belangrijk element voor de diagnose en follow-up van verschillende systemische ziekten. Bij personen met hypertensie of diabetes * kan zorgvuldige funduscopie waardevolle informatie opleveren over de onderliggende vasculaire situatie. Het is interessant om op te merken dat fundoscopie een praktische en eenvoudige methode is om de schade in doelorganen te evalueren, naast informatie over de activiteit en het tijdstip van ontwikkeling van deze ziekten. Dit onderzoek is nog een middel om door de clinicus te worden gebruikt voor een betere bewaking en behandeling van deze ziekten en om hun oculaire en systemische complicaties te voorkomen.
* Lees ook:
- DIABETES MELLITUS | Diagnose en symptomen
- ARTERIËLE HYPERTENSIE | Symptomen en behandeling
In de neurologie wordt fundoscopie vaak gebruikt, bijvoorbeeld bij comapatiënten die op zoek zijn naar verschijnselen als papillair oedeem die kunnen duiden op intracraniale hypertensie en de aanwezigheid van een subhyaloid bloeding, wat kan duiden op een intracraniële bloeding.
Dus in de afgelopen decennia, waar we grote vooruitgang hebben geboekt in de geneeskunde, neemt preventie natuurlijk een fundamentele rol in het bevorderen van de gezondheid aan. De schat aan informatie in de oogfundus is een waardevol hulpmiddel in deze patiëntenzorg.
Deze tekst is geschreven door Dr. Flavio Mac Cord, MSc en PhD in Medical Sciences aan Unicamp, Postgraduate in Clinical and Surgery Retina bij USP, vervangend professor aan de universiteit van de staat Rio de Janeiro en arts bij het federale ziekenhuis van servers de staat en de kliniek van São Vicente.
LÚPUS ERITEMATOSO SISTÊMICO - Symptomen en behandeling
Lupus is mogelijk de meest kenmerkende van auto-immuunziekten. Het is een ziekte die zeer rijk is aan klinische bevindingen en nog steeds slecht wordt begrepen. Lupus kan huid, nieren, gewrichten, longen, hart, bloedvaten, bloedcellen, zenuwstelsel, maagdarmkanaal onder andere organen en weefsels aantasten
Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door een bacterie die Treponema pallidum wordt genoemd . Het belangrijkste symptoom is een pijnloze, ulcusachtige zweer in het genitale gebied. Indien onbehandeld, kunnen de bacteriën zich door het lichaam verspreiden en na jarenlange infectie leiden tot ernstige complicaties zoals neurosyfilis (syfilis van het centrale zenuwstelsel).
