DISORDER HERNIA - Symptomen, oorzaken en behandeling

Hernia-schijf, ook wel een hernia of schijf uitsteeksel genoemd, is een spinaal probleem dat compressie van de zenuwen veroorzaakt, waardoor pijn, zwakte en verlies van gevoel in één ledemaat ontstaat. De meest voorkomende schijfuitsteeksels zijn lumbale hernia's en cervicale hernia's.

In dit artikel behandelen we de volgende punten over hernia:

• Begrippen over de wervelkolom en het ruggenmerg.
• Wat is een hernia?
• Wat zijn de belangrijkste oorzaken.
• Wat zijn de symptomen.
• Hoe de diagnose is gesteld.
• Wat zijn de behandelingsopties.

Begrippen over de wervelkolom en het ruggenmerg

Als we de anatomie van de wervelkolom en het ruggenmerg niet verklaren, is het onmogelijk om op een eenvoudige manier te beschrijven wat een hernia is. Deze inleiding lijkt misschien wat ingewikkelder, maar dankzij uw begrip is het heel gemakkelijk om de oorzaken en symptomen van hernia te begrijpen. Lees dit deel rustig en volg de illustratie opzij voor een beter begrip.

Onze wervelkolom bestaat uit verschillende kleine gestapelde botten, wervels genaamd. We hebben 24 gearticuleerde wervels (de wervels van het sacrale gebied zijn gefuseerd), 7 in de cervicale wervelkolom, 12 in de thoracale wervelkolom en 5 in de lumbale wervelkolom. Elke wervel heeft een gat in het midden, het vertebrale foramen . Aan de zijkanten van elk paar wervels wordt een ander foramen gevormd, het intervertebrale foramen .

Binnen de wervelwortel passeert het ruggenmerg, structuur die verantwoordelijk is voor het transport van zenuwprikkels tussen de hersenen en de rest van het lichaam.

Het ruggenmerg wordt geboren in de hersenen en gaat naar het uiteinde van de ruggengraat, ongeveer 45 cm lang. Langs het pad door de wervelkolom geeft het merg verschillende segmenten vrij, zenuwwortels genoemd, die extensies zijn die dienen om de lichaamsgebieden te laten regenereren. Bijvoorbeeld, de zenuw die je hand innerveert, komt voort uit een van die zenuwwortels die het merg verlaten. In de scheiding tussen elke twee wervels wordt een zenuwwortel bilateraal vrijgegeven door de tussenwervelschijf.

In totaal laat het merg 31 paar zenuwwortels los langs de hele wervelkolom, die verantwoordelijk zijn voor de innervatie van het hele lichaam.

De zenuwwortels die de cervicale wervelkolom verlaten, geven aanleiding tot zenuwen die de nek, schouders en bovenste ledematen innerveren. De zenuwwortels die de thoracale wervelkolom verlaten, zullen aanleiding geven tot de zenuwen die de romp innerveren. De zenuwwortels die de lumbale en sacrale wervelkolom verlaten, zullen aanleiding geven tot de zenuwen die het bekken en de onderste ledematen innerveren.

Zoals eerder vermeld, vormen de ruggenwervels de ruggengraat op elkaar gestapeld. Tussen de ene wervel en de andere is er een kraakbeenachtige, rubberachtige, schijfachtige structuur die de tussenwervelschijf wordt genoemd. De tussenwervelschijf werkt als een soort kussen of kussen, waarvan het doel is wrijving tussen de ene wervel en de andere te verminderen, waardoor het werk van de wervelkolom wordt vergemakkelijkt en het gewicht van het lichaam wordt ondersteund.

Wel, met de juiste uitleg over de basisanatomie van de wervelkolom, laten we het hebben over de hernia zelf.

Wat is een hernia?

Hernia is het woord dat wordt gebruikt om de projectie of het uitsteken van een gegeven structuur door een gat of kanaal te beschrijven.

Een hernia treedt op wanneer een deel van de tussenwervelschijf door het foramen intervertebraal of in de richting van het ruggenmerg steekt, wat kan leiden tot compressie van een van de zenuwwortels (zie onderstaande afbeelding).

De tussenwervelschijf bestaat uit een meer uitwendig en stijf gebied, de vezelige ring genoemd, en een centraal gebied, samengesteld uit een gelatineachtig materiaal, nucleus pulposus genaamd. De tussenwervelschijf is kneedbaar en functioneert als een kussenveer, kan comprimeren wanneer er gewicht op de wervelkolom zit en ontspannen wanneer de wervelkolom in rust is, zonder enig gewicht te ontvangen.

Wanneer de tussenwervelschijf wordt blootgesteld aan chronische spinale houding, repetitieve bewegingen, overbelasting of trauma, kan deze slijtage van de vezelachtige ring ondergaan, waardoor een spleet ontstaat waarbij de nucleus pulposus hernia kan zijn, waardoor een deel van de schijf wordt geduwd naar een van de zenuwwortels. Als de discus hernia genoeg is om de zenuwwortel te comprimeren, zal de patiënt de kenmerkende symptomen van de hernia vertonen.

De meeste hernia's ontstaan ​​in de lumbale wervelkolom, het gedeelte van de wervelkolom dat uiteindelijk meer gewicht moet dragen en gedurende het hele leven meer stress ondervindt. Ten tweede zijn de hernia's van de cervicale wervelkolom. Hernia's van de thoracale wervelkolom zijn zeldzamer.

Veroorzaakt hernia's

Naarmate we ouder worden, zal de tussenwervelschijf steeds minder flexibel en elastisch worden en meer blootgesteld worden aan scheuren en tranen. De meeste schijfuitsteeksels treden op bij personen ouder dan 35 jaar.

Tot de belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van een hernia behoren:

- Banen die eisen om buitensporige gewichten te dragen.
- Bodybuilding zonder de juiste begeleiding, overbelasting van de wervelkolom.
- Til gewichten van de vloer op door de ruggengraat te dwingen (het goede ding is niet om de ruggengraat te buigen om iets van de vloer te krijgen, maar om te hurken om het op te tillen).
- Trauma achterin.
- Slechte houding.
- Banen die repetitieve bewegingen van de wervelkolom vereisen.
- Sedentarisme.
- Roken (lees: SIGARETTEZIEKTEN | Hoe te stoppen met roken).

In de meeste gevallen ontstaat de hernia niet acuut. Het is vaak een stressvol proces en repetitieve schijfverwonding. Gewoonlijk herinneren patiënten zich, behalve in gevallen van hernia die ontstaan ​​na een trauma of vallen, niet een specifieke gebeurtenis die de symptomen op gang heeft gebracht. Pijn kan plotseling in rust ontstaan.

Symptomen van hernia

De hernia zelf doet geen pijn. Als de tussenwervelschijf hernia is maar er geen relevante compressie van de aangrenzende zenuwwortel is, heeft de patiënt mogelijk geen symptomen.

Evenzo, wanneer er symptomen zijn, kunnen ze mild, matig of intens zijn en invalideren, afhankelijk van de mate van zenuwwortelblessure. De compressie en beschadiging van de zenuwwortel wordt radiculopathie genoemd.

De meest voorkomende symptomen van hernia's zijn pijn, verlies van gevoel, tintelingen en zwakte in een van de ledematen.

De locatie van de symptomen hangt af van de regio van de wervelkolom die de hernia vertoont. Laten we enkele van de meer gebruikelijke presentaties noemen.

Symptomen van lumbale en sacrale hernia

De meest voorkomende hernia komt voor in de 5e lendenwervel (L5). De klinische toestand is meestal van lage rugpijn, met bestraling door het laterale gebied van een van de benen. Zwakte in de voeten is ook erg karakteristiek. De patiënt kan moeite hebben met het uitvoeren van bewegingen, zoals dorsaalflexie van de voeten, extensie van de vingers, inversie en eversie van de voeten. Verlies van gevoeligheid in het laterale gedeelte van been en voet kan ook voorkomen.

De hernia van de L2-, L3- of L4-wervels komt ook vaak voor en heeft vergelijkbare symptomen als bij elkaar. Het beeld is van lage rugpijn met bestraling naar het voorste deel van de dij, tot aan de knie. Er kan zwakte zijn voor extensie van de knie of flexie van de heup. Verlies van gevoel gebeurt meestal in het voorste gedeelte van de dij en de binnenkant van de kuit, tot aan de voetboog.

De hernia van de eerste sacrale wervel (S1) kan sciatische pijn veroorzaken (dit type pijn kan ook optreden bij compressie van L5 of L4), die wordt gekenmerkt door lumbale en heuppijn die door het achterste en / of zijwaartse deel van de dij uitsteken. en kan oplopen tot de hiel. Zwakte voor beenuitbreiding en flexie van de vingers kan aanwezig zijn, evenals verlies van gevoeligheid in het achterste gedeelte van de onderste extremiteit.

Symptomen van cervicale hernia

De meest voorkomende cervicale hernia komen voor tussen de 5e, 6e en 7e wervels (C5, C6 en C7).

C5-hernia's veroorzaken meestal zwakte en pijn in de spieren van de nek, schouder en bovenarm. Er kan ook sprake zijn van verlies van gevoel in het okselgebied.

De C6 hernia is de meest voorkomende cervicale hernia, die zwakte en pijn in de spieren van de nek, schouder en arm kan veroorzaken, met gevolgen voor de biceps en de onderarm. Er kan ook verlies van gevoel in het laterale gebied van de onderarm zijn aan de duim en de wijsvinger.

De C7 hernia kan pijn veroorzaken in de spieren van de nek, schouder, middelvinger en hand. Zwakte treedt meestal op in de triceps spier. Er kan ook verlies van gevoel in het tricepsgebied zijn, dat uitstraalt naar de hand en de wijs- en middelvinger.

Diagnose van hernia

In de meeste gevallen zijn het lichamelijk onderzoek en de medische geschiedenis voldoende voor de diagnose van een hernia. Als de neuroloog het bestaan ​​van de hernia wil bewijzen of andere oorzaken van radiculopathie wil uitsluiten, kunnen enkele tests worden gevraagd. Een van de meest voorkomende zijn computertomografie en magnetische resonantie beeldvorming.

Behandeling van hernia

Conservatieve behandeling, met rust, fysiotherapie, warme kompressen, posturale educatie en / of acupunctuur, verlicht de symptomen bij meer dan 90% van de patiënten met hernia. De meesten herstellen, worden fit om terug te keren naar hun gebruikelijke activiteiten in één of twee maanden. Beeldvormingstests, zoals CT of MRI, laten zien dat bij een juiste behandeling het uitsteeksel van de schijf na verloop van tijd krimpt, de zenuwwortelcompressie vermindert en de symptomen verbetert.

Geneesmiddelen voor hernia.

Veel voorkomende pijnstillers en ontstekingsremmers verlichten meestal de symptomen van radiculopathie. In sommige meer ernstige gevallen kunnen sterkere medicijnen nodig zijn, zoals tramadol. Medicijnen die werken op pijn van neurologische oorsprong kunnen ook nuttig zijn, zoals gabapentine, pregabaline, duloxetine of amitriptyline. Spierverslappers of diazepam helpen ook pijn verlichten. Bij sommige patiënten kan de neuroloog een lokale injectie met corticosteroïden aangeven om de zenuwontsteking te verminderen (lees: PREDNISONE EN CORTICOIDES | bijwerkingen)

Lees ook: BESTE REMEDIES VOOR VERSCHILLENDE TYPES PIJN.

Operatie voor hernia

Momenteel heeft slechts een minderheid van de patiënten met hernia een operatie nodig. Chirurgische behandeling van hernia's is geïndiceerd in gevallen waar conservatieve behandeling niet verbetert na 6 weken, wanneer het beeld van spierzwakte progressief erger wordt of wanneer pijn en zwakte zijn uitgeschakeld.

De meest voorkomende operatie is het verwijderen van het uitpuilende deel van de schijf, waardoor de zenuwcompressie wordt verlicht. In sommige gevallen moet de gehele tussenwervelschijf worden verwijderd en moeten de twee wervels worden gefuseerd. Een andere optie is om de beschadigde schijf te verwijderen en deze te vervangen door een kunstmatige schijf.

Minimaal invasieve technieken

Er zijn verschillende chirurgische technieken voor hernia die als minimaal invasief worden beschouwd. Onder hen de percutane discectomie, endoscopische discectomie, laserdisectie en nucleoplastie met radiofrequentie.

Minimaal invasieve technieken omvatten kleine incisies en operaties met behulp van indirecte visualisatie. Sommige van deze procedures maken gebruik van laser of radiofrequentie om delen van de schijf op te lossen.

Minimaal invasieve operaties hebben het potentiële voordeel van sneller herstel in vergelijking met open discectomie, wat de klassieke chirurgische techniek is.

BLAZEN IN HET HART - Oorzaken, symptomen en behandeling

Hartruis is de naam die we geven aan het geluid dat het bloed maakt wanneer het door een hartklep passeert met enige structurele verandering. Niet elke patiënt met een hartgeruis moet echter een hartaandoening hebben. Hoe het hartruis ontstaat Het bloed stroomt continu en in één richting de hartholtes in en produceert geen geluid. D

(geneeskunde)

CANDIDÍASE - Symptomen, types en oorzaken

Candidiasis, of moniliasis, is de naam die we geven aan de schimmelinfectie (schimmelinfectie) veroorzaakt door Candida-schimmelsoorten. De meest voorkomende vorm van candidiasis is vaginale infectie, genaamd vaginale moniliasis of vulvovaginitis door candida. Infecties met deze schimmel zijn echter niet beperkt tot het vrouwelijke genitale gebied, en andere gebieden zoals huid, mond, slokdarm, urinekanaal en penis kunnen ook worden aangetast, bijvoorbeeld

(geneeskunde)