SLAAP APNEIA - oorzaken, symptomen en behandeling

SLAAP APNEIA - oorzaken, symptomen en behandeling

Slaapapneu, ook bekend als obstructief slaapapneusyndroom (OSAS), is een aandoening die wordt veroorzaakt door frequente gedeeltelijke of volledige obstructie van de luchtwegen tijdens de slaap, wat leidt tot herhaalde perioden van stoppen met ademhalen terwijl de patiënt slaapt.

Iedereen kan obstructieve slaapapneu ontwikkelen, hoewel het veel vaker voorkomt bij personen boven de 60, obesitas of rokers.

Als je veel snurkt, 's nachts plotseling wakker wordt met een gevoel van verstikking en je overdag erg slaperig voelt, is de kans groot dat je wordt getroffen door het obstructieve slaapapnoesyndroom.

In dit artikel zullen we obstructieve slaapapneu uitleggen, met de nadruk op oorzaken, risicofactoren, diagnose, symptomen en behandelingsopties.

Als u op zoek bent naar informatie over eenvoudig snurken, die optreedt zonder obstructief slaapapnoesyndroom, ga dan naar het volgende artikel: HOE STOPT u RONCAR AF?

Wat is obstructieve slaapapneu?

Obstructieve slaapapneu is een aandoening die wordt gekenmerkt door korte, herhaalde onderbrekingen van de ademhaling tijdens de slaap. Het komt voor wanneer de spieren van de bovenste luchtwegen ontspannen terwijl we slapen, waardoor het zachte weefsel in de achterkant van de keel ineenstort, waardoor de doorgang van lucht naar de longen wordt geblokkeerd (zie onderstaande afbeelding).

De ontspanning en de daaropvolgende ineenstorting van de keelspieren kan leiden tot gedeeltelijke of totale vermindering van de ademhaling, gebeurtenissen die respectievelijk hypopneu en apneu worden genoemd. De afleveringen van luchtwegobstructie duren meestal tussen de 10 en 30 seconden, maar sommige kunnen langer dan een minuut aanhouden, waardoor de zuurstofverzadiging in het bloed aanzienlijk wordt verlaagd.

De abrupte daling in de snelheid van oxygenatie van het bloed waarschuwt de hersenen, die reageert door een plotselinge onderbreking van de slaap te veroorzaken, zodat het individu opnieuw kan ademen. Dit patroon van luchtwegobstructie gevolgd door slaaponderbreking kan honderden keren voorkomen in één nacht.

De patiënt kan plotseling wakker worden, zich verslikken of stikken, maar in minder ernstige gevallen kan de oppervlakkigheid van de slaap zo kortdurend zijn dat het onderwerp onmiddellijk weer in slaap valt en zich dan niet herinnert dat hij wakker werd.

Het resultaat van slaapapneu is een gefragmenteerd, niet-herstellend slaappatroon dat vaak resulteert in een overmatig niveau van slaperigheid gedurende de dag. En het merkwaardige is dat veel van de patiënten zelfs niet vermoeden dat de oorzaak van hun overmatige slaap is dat ze slecht slapen, omdat ze zich niet herinneren dat ze 's nachts meerdere keren wakker werden.

Oorzaken van obstructief slaapapneu-syndroom

Obstructief slaapapneusyndroom is een zeer veel voorkomende aandoening. Geschat wordt dat ongeveer 20-30% van de volwassen mannelijke bevolking en 10-15% van de volwassen vrouwelijke bevolking eronder lijden. Slechts een minderheid van deze personen heeft echter de diagnose correct vastgesteld door een arts.

Ademhalingsspierrelaxatie komt vaak voor tijdens de slaap en bij de meeste mensen is het niet intens genoeg om luchtstromingsobstructie te veroorzaken. Om obstructief slaapapnoesyndroom te laten optreden, moeten enkele andere factoren aanwezig zijn. Obesitas, hoge leeftijd, roken, familiegeschiedenis en veranderingen in de anatomie van de luchtwegen zijn vaak de belangrijkste risicofactoren. Maar ze zijn niet de enigen.

De volgende zijn de meest voorkomende risicofactoren voor OSAS.

  • Leeftijd → Slaapapneu is zeldzaam bij kinderen en wordt steeds gebruikelijker naarmate we ouder worden. Vanaf de leeftijd van 50 wordt het behoorlijk dominant.
  • Obesitas → waarschijnlijk de belangrijkste risicofactor is overgewicht. Slechts 10% van de mannen met een normale BMI heeft OSAS, terwijl voor mannen met een BMI van meer dan 30 kg / m² dit percentage hoger is dan 60% (lees: Berekenen van BMI).
  • Geslacht → OSAS komt 2 tot 3 keer vaker voor bij mannen. Vanaf de menopauze is dit verschil echter aanzienlijk kleiner.
  • Anatomische afwijkingen → veranderingen in de botten van de schedel, vooral een korte kaak of kaak, hypertrofie van de amandelen, adenoïde hypertrofie, septumafwijking, neuspoliepen of met een kleine en brede nek zijn factoren die het uiterlijk van obstructieve slaapapneu bevorderen.
  • Verstopte neus → personen met frequente rhinitis lopen ook een verhoogd risico.
  • Sigaret → OSAS komt 3 keer vaker voor bij rokers dan bij niet-rokers (lees: SIGAREN).
  • AlcoholAlcoholgebruik verhoogt de ontspanning van de farynxspieren tijdens de slaap, wat de aanblik van luchtwegobstructie bevordert.
  • Slapend buikje omhoog → de positie die het meest de voorkeur geeft aan de obstructie van de verschillende gebieden is de zogenoemde liggende positie, die de buik naar boven is. Op deze manier is er naast de ineenstorting van de faryngeale spiermassa ook een groot risico om de tong naar de keel te laten vallen.

Symptomen van obstructieve slaapapneu

Slaperigheid overdag is een van de meest voorkomende symptomen van OSAS en is vaak de reden waarom de patiënt medische hulp zoekt. Het is belangrijk om te weten hoe u slaperigheid van vermoeidheid (vermoeidheid) kunt onderscheiden. De eerste is een onvermogen om overdag volledig wakker of alert te blijven, terwijl vermoeidheid een subjectieve klacht is van een gebrek aan fysieke of mentale energie.

Aanvankelijk kan slaperigheid overdag niet worden opgemerkt of worden onderschat, omdat de aandoening over het algemeen maanden of jaren langzaam evolueert. De patiënt beschrijft het symptoom mogelijk niet als slaperigheid, maar gebruikt andere termen zoals vermoeidheid, vermoeidheid, ontmoediging of gebrek aan energie. Als de patiënt zorgvuldig wordt ondervraagd, treedt meestal een patroon van overmatige slaperigheid op, met frequente slaperigheid tijdens passieve of eentonige situaties zoals lezen, lesgeven, massa, televisie kijken, naar de film gaan of zelfs tijdens het rijden. een auto.

Overmatige consumptie van koffie gedurende de dag kan ook een teken zijn van overmatige slaperigheid overdag.

Sommige patiënten klagen meer over slapeloosheid dan overdag slaperigheid. Meestal gebeurt dit bij personen met herhaalde apneu-episodes tijdens de slaap, waardoor het voor de patiënt onmogelijk is om in de diepe slaapfase te komen. Dit type klacht komt vaker voor bij vrouwen.

Snurken tijdens de slaap is een ander kenmerkend kenmerk van obstructieve slaapapneu. Het is een verduidelijking hier, niet elke patiënt die snurkt heeft OSAS, maar meer dan 90% van de OSAS-patiënten snurken. Dus, op een andere manier gezegd, het bestaan ​​van snurken is niet genoeg om de diagnose van slaapapneu te sluiten, maar de afwezigheid ervan maakt OSAS tot een onwaarschijnlijke hypothese.

Obstructief slaapapneusyndroom zou niet de eerste diagnostische hypothese moeten zijn bij magere individuen met mild snurken, maar het is een zeer waarschijnlijk scenario in het geval van mensen met obesitas die luid gesnurk hebben.

De aanwezigheid van de partner of een familielid die in hetzelfde huis slaapt, is meestal belangrijk tijdens het medisch bezoek, omdat zij meestal een betere kennis hebben van het slaappatroon dan de patiënt zelf. Gebeurtenissen die verband houden met slaap, zoals snurken, perioden van verstoring van de ademhaling, nachtroering, kokhalzen of plotselinge episodes van opzienbarende opwinding worden gemakkelijker gezien door degenen aan de zijkant.

Naast slaperigheid en snurken overdag zijn er ook andere tekenen en symptomen die vaak worden geassocieerd met obstructief slaapapnoesyndroom. Ze zijn:

  • Word plotseling wakker met een gevoel van verstikking, verstikking of verstikking.
  • Ontwaak vaak met een droge mond of een zere keel.
  • Perioden van onderbreking van de ademhaling tijdens de slaap, die ten minste 10 seconden duren.
  • Frequente stemmingswisselingen of prikkelbaarheid.
  • Gebrek aan concentratie.
  • Het geheugen vervalt.
  • Ochtendhoofdpijn.
  • Verminderde libido of impotentie.
  • Wakker worden met pijn op de borst.
  • Frequente nachtmerries.
  • Frequente behoefte om tijdens de dageraad te plassen.
  • Symptomen van fibromyalgie.

Complicaties van obstructieve slaapapneu

Patiënten met obstructieve slaapapneu hebben een hoger risico op ongevallen of de ontwikkeling van klinische ziekten.

Ongevallen - Verkeersongevallen komen twee tot drie keer vaker voor bij OSAS-patiënten dan bij de algemene bevolking. Personen met slaapapneu mogen geen voertuigen besturen, zware machines bedienen of verantwoordelijkheden op zich nemen die nauwlettend gecontroleerd moeten worden.

Hart- en vaatziekten - OSA-patiënten, met name in matige tot ernstige gevallen, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een breed scala aan cardiovasculaire complicaties, waaronder hypertensie, pulmonale hypertensie, coronaire hartziekten, hartritmestoornissen, hartfalen en beroerte.

Diabetes en metabool syndroom - Patiënten met obstructieve slaapapneu hebben een hogere prevalentie van pre-diabetes, diabetes en metabool syndroom. Hoewel deze ziekten duidelijk verband houden met obesitas, is het bestaan ​​van OSAS een extra risicofactor.

Depressie - Een aantal studies hebben aangetoond dat patiënten met OSAS ongeveer tweemaal de incidentie van depressie hebben dan de rest van de bevolking (lees: WAT IS DEPRESSIE?)

Operatieve complicaties - Patiënten met obstructieve slaapapneu, die om welke reden dan ook moeten worden geopereerd, lopen een groter risico op chirurgische complicaties, zoals acuut respiratoir falen, postoperatieve cardiale gebeurtenissen of noodzaak van postoperatieve geleiding in therapie-eenheden intensief.

Sterfte - Patiënten met ernstige en onbehandelde OSA hebben een twee- tot driemaal hoger risico op mortaliteit, voor welke oorzaak dan ook, in vergelijking met personen zonder deze stoornis.

Diagnose van obstructieve slaapapneu

Patiënten met een medische voorgeschiedenis die het vermoeden van slaapapneu veroorzaken, moeten worden beoordeeld met een polysomnografisch onderzoek, dat gewoonlijk wordt uitgevoerd in centra die gespecialiseerd zijn in de behandeling van slaapstoornissen.

Polysomnografie is een niet-invasief onderzoek waarbij de patiënt slaapt terwijl de medische staf een compleet overzicht maakt van de activiteit van het lichaam, inclusief elektrische hersenactiviteit, ademhalings- en hartritme, spierspanning, oogbewegingen en bloedoxygenatiesnelheid.

Bij volwassenen wordt de diagnose OSAS meestal bevestigd als ten minste één van de volgende twee situaties bestaat tijdens polysomnografie:

1- Vijf of meer obstructieve ademhalingsaandoeningen, zoals apneu, hypopneu of plotseling begin van kortademigheid, bij elk uur slaap, geassocieerd met ten minste één kenmerkend OSAS-symptoom zoals beschreven in het vorige onderwerp.

2- Vijftien of meer obstructieve ademhalingsaandoeningen per uur slaap, ongeacht de aanwezigheid van andere OSAS-symptomen.

Slaapapneu ernst

Patiënten die voldoen aan de criteria voor de diagnose van OSAS worden traditioneel geclassificeerd als hebbende een milde, matige of ernstige ziekte, gebaseerd op hun symptomen en polysomnografieresultaten.

Obstructieve obstructieve slaapapneu - Patiënten met 5 tot 15 ademhalingsproblemen per uur slaap. Deze patiënten hebben meestal weinig symptomen en overdag is slaperigheid mild, omdat ze de kwaliteit van leven niet kan beïnvloeden. Cardiovasculaire complicaties treden meestal niet op.

Obstructieve slaapapneu matig - Patiënten 15 tot 30 ademhalingsproblemen per uur slaap. Deze patiënten merken meestal relevante slaperigheid overdag op, die de dagelijkse activiteiten kan verstoren. In deze groep is de incidentie van auto-ongelukken al toegenomen en kunnen er al complicaties, zoals arteriële hypertensie, bestaan.

Ernstige obstructieve slaapapneu - Patiënten met meer dan 30 ademhalingsaandoeningen per uur slaap of bij wie polysomnografie aanwezig is, hebben belangrijke verlagingen van de zuurstofverzadigingssnelheid in het bloed (oximetrie onder 90%) in ten minste 1/5 van de tijd van het onderzoek. Deze patiënten hebben overdag grote slaperigheid en neigen overdag vaak in slaap te vallen, zelfs wanneer ze zitten. Patiënten met ernstige OSAS hebben een verhoogd risico op sterfte door cardiovasculaire complicaties of ongevallen.

Behandeling van obstructieve slaapapneu

De behandeling van OSAS heeft tot doel de episoden van apneu of hypopneu te beëindigen of te verbeteren en de bloedverzadiging van zuurstof in het bloed tijdens de slaap te verbeteren. In milde gevallen kunnen eenvoudige maatregelen effectief zijn. In zwaardere vormen kan ademhalingsapparatuur nodig zijn.

1- Lifestyle veranderingen

De belangrijkste houding is om af te vallen als de patiënt een BMI van meer dan 25 kg / m² heeft. Regelmatige lichaamsbeweging helpt ook. Vermindering van alcoholgebruik en stoppen met roken zijn essentieel.

Het vermijden van buik-op-slaap kan helpen het aantal ademhalingsgebeurtenissen tijdens de slaap te verminderen.

Slaapmedicatie, zoals anxiolytica, mag niet worden gebruikt zonder medisch advies, omdat deze het risico op slaapapneu kunnen verhogen.

2- CPAP

CPAP staat voor continue positieve luchtwegdruk . Het is een zeer effectieve methode voor de gematigde en ernstige vormen van slaapapneu.

CPAP is een behandeling die bestaat uit het gebruik van een beademingsmachine die lucht onder druk toedient via een masker dat voor het slapengaan aan de patiënt moet worden bevestigd. CPAP vermindert het aantal ademhalingsgebeurtenissen 's nachts, vermindert slaperigheid overdag en verbetert de kwaliteit van leven van de patiënt.

Hoewel CPAP de meest succesvolle en meest gebruikte methode is voor obstructieve slaapapneu behandeling, vinden sommige mensen dat het masker een ongemakkelijke of luidruchtige machine is. De nieuwere machines zijn echter kleiner en produceren veel minder ruis dan oudere machines.

3- Mondelinge apparaten

Voor patiënten met milde of matige OSAS die geen CPAP verdragen of niet willen worden behandeld, is een oraal hulpmiddel dat overeenkomt met de positionering van de onderkaak en de tong een mogelijk alternatief. Positieve luchtwegdruk is meestal effectiever, maar de meeste patiënten eindigen met het aanpassen van een beter oraal apparaat. Omdat therapietrouw een essentieel aspect van succes is, is het gebruik van orale apparaten uiteindelijk een acceptabel alternatief.

In gevallen van ernstige OSAS is echter alleen CPAP een effectieve optie.

4 - Chirurgie

Als geen van de behandelingen werkt, kan een operatie voor correctie van anatomische veranderingen de oplossing zijn. De operatie is echter gereserveerd voor specifieke gevallen en wordt alleen geïndiceerd na zorgvuldige medische evaluatie.


METABOLISCH SYNDROOM - Wat het is, oorzaken en behandeling

METABOLISCH SYNDROOM - Wat het is, oorzaken en behandeling

Metabool syndroom, ook bekend als syndroom X of insulineresistentiesyndroom, is niet bepaald een ziekte, maar eerder een groep van veranderingen die, wanneer ze samen aanwezig zijn, het risico op hartaandoeningen, beroertes, diabetes mellitus type 2 en verschillende andere ziekten. In dit artikel zullen we uitleggen wat het metabool syndroom is, wat de criteria zijn en de gevolgen voor de gezondheid

(geneeskunde)

SARAMPO - Symptomen, Transmissie en Vaccin

SARAMPO - Symptomen, Transmissie en Vaccin

introductie Mazelen is een besmettelijke ziekte van virale oorsprong die verschillende symptomen kan veroorzaken, zoals rode vlekken op het lichaam, koorts, hoest, faryngitis, conjunctivitis, enz. Mazelen is potentieel dodelijk en uiterst besmettelijk. De transmissiesnelheid voor niet-gevaccineerde personen is zo hoog als 90%

(geneeskunde)