PEDICULOSE (CHATO) - Symptomen, oorzaken en behandeling
Artikel belangrijke punten
→ Wat het is: Pubic pediculosis, in de volksmond bekend als saai, is een besmettelijke ziekte veroorzaakt door het parasitaire insect Phthirus pubis, ook wel pubische luizen genoemd. De schaamlippericulosis is een infectie die vergelijkbaar is met die welke op de hoofdhuid optreedt als deze door luizen wordt aangetast.
→ Transmissie: Overdracht van Phthirus pubis wordt meestal gedaan door het contact tussen schaamhaar tijdens geslachtsgemeenschap. Verontreinigde handdoeken, lakens en ondergoed kunnen ook een bron van overdracht zijn, hoewel deze route niet zo gewoon is als seksueel.
→ Symptomen: het meest voorkomende symptoom is jeuk in de regio van het schaamhaar. Andere delen van het lichaam met haren kunnen ook worden aangetast.
→ Behandeling: Omdat het een externe parasiet is, wordt de behandeling uitgevoerd met insecticiden die geschikt zijn voor de menselijke huid, zoals Permethrin of Pyrethrin.
Wat is pubic pediculosis
De naam pubische luizen kwam niet willekeurig voor, omdat Phthirus pubis een parasitair insect is van dezelfde familie als Pediculus humanus capitis, de beroemde luizen die de hoofdhuid infecteren.
Er zijn drie soorten luizen:
- Pediculus humanus capitis : de luizen die de hoofdhuid infecteren.
- Pediculus humanus humanus : een soort luizen die de haartjes van het lichaam infecteren.
- Pthirus pubis : de plaag die het schaamhaar infecteert (saai).
In deze tekst zullen we ons alleen concentreren op de Pthirus pubis, de schaamluis. Als u op zoek bent naar informatie over de hoofdluis, lees dan: PIELHOS EN LÍNDEAS.
Phthirus pubis is een ectoparasiet, dat wil zeggen een parasiet die buiten ons lichaam leeft, in tegenstelling tot bijvoorbeeld darmwormen, die endoparasieten zijn, die in ons lichaam leven.
De Phthirus pubis is een luizen van ongeveer 1 mm in diameter, de vorm van een krab, vandaar de andere bijnaam: luizenkrab. Het is doorschijnend en het is erg moeilijk om met het blote oog te worden geïdentificeerd, tenzij het onlangs is gevoed en vol bloed is, zoals in de onderstaande afbeelding.
Hoewel het hoofdzakelijk de schaamstreek beïnvloedt, kunnen schaamluis aanwezig zijn in andere gebieden met haren op het lichaam, zoals oksels, baarden, wimpers en wenkbrauwen.
Pthirus pubis heeft meestal geen invloed op gebieden die niet door haren worden bedekt.
De levensduur van het wijfje van deze luizen is 4 weken, wanneer het ongeveer 30 eieren (neten) bereikt. Elk ei duurt ongeveer 1 week om uit te komen en nieuwe luizen tot leven te brengen.
Overdracht van pubic pediculosis
Schaamziende pediculosis wordt beschouwd als een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Omdat de transmissie wordt veroorzaakt door direct contact tussen het schaamhaar tijdens de geslachtsdaad, kan het gebruik van een condoom de overdracht niet voorkomen, omdat het alleen de penis bedekt, waardoor het hele schaamstreek zichtbaar blijft (zie: TEA - Effectiviteit en te gebruiken).
Het irritante kan op andere manieren dan de seksuele manier worden overgedragen, maar het komt veel minder vaak voor. Niet-seksuele overdrachtsgevallen kunnen voorkomen bij mensen die besmette voorwerpen zoals handdoeken, persoonlijke kleding en beddengoed delen.
Pthirus pubis springt niet en vliegt niet. Voor transmissie is intiem contact tussen de schaamstreek nodig om de luizen van de ene naar de andere te laten passeren. Schaamluizen hebben geen last van honden, katten of andere harige dieren en zijn daarom geen bronnen van overdracht van de ziekte.
Symptomen van pubic pediculosis
De tekenen en symptomen van saai verschijnen meestal een week na de infectie. De belangrijkste is intense jeuk in de schaamstreek. Brandende sensatie in deze regio is ook gebruikelijk. Als de luizen aanwezig zijn in andere delen van het lichaam met haren, zoals de baard, benen, oksels en borst, kunnen ze ook jeuken.
De jeuk van de schaamlippericulosis is 's nachts intenser en de handeling van verwoed krabben kan huidzweren veroorzaken. Sommige patiënten kunnen ook vergrote lymfeklieren in de liesstreek hebben.
Kleine paarsachtige vlekken of donkere vlekken van 0, 5 tot 1, 0 cm kunnen voorkomen bij mensen met een intense en langdurige infectie. Ze komen voor door reactie van de huid op het speeksel van het plaagorganisme, dat stoffen bevat die anticoagulantia bevatten. Sommige patiënten kunnen ook vergrote lymfeklieren in de liesstreek hebben.
Ouders van kinderen besmet met Pthirus pubis op wimpers of wenkbrauwen moeten worden onderzocht, omdat ze vaak de bron zijn van besmetting van het nageslacht. Handdoeken en beddengoed zijn in deze gevallen vaak de bron van de overdracht.
Wimperbesmettingen hebben meestal conjunctivitis en korstvorming op de uiteinden van deze haartjes. In sommige gevallen is het ook mogelijk om parasitaire eieren op de wimpers te lijmen.
Behandeling van saai
De pubic pediculosis kan worden behandeld met geneesmiddelen die vergelijkbaar zijn met die voor de behandeling van hoofdluizen. Omdat Pthirus pubis een insect is, wordt de behandeling uitgevoerd met lotions die insecticiden bevatten die geschikt zijn voor gebruik op de menselijke huid, zoals Permethrin of Pyrethrin.
Gewoonlijk wordt de crème of lotion op haargebieden aangebracht en na 10 minuten gespoeld. Contact met insecticiden met slijmvliezen, zoals de eikel of de vagina, moet worden vermeden. Net als bij luizen, kunnen schaamluis en hun neten handmatig worden verwijderd met een fijne kam.
Orale Ivermectine kan een alternatieve behandeling zijn als lotions niet het gewenste effect bereiken.
Kleding en handdoeken moeten worden gewassen met warm water om overdracht naar andere mensen of herbesmetting van de patiënt te voorkomen. Om herbesmetting te voorkomen, moeten ook seksuele partners worden behandeld, zelfs als ze asymptomatisch zijn.
Het is belangrijk om de patiënt te waarschuwen dat de jeuk na de behandeling en eliminatie van de luizen nog tot 1 week kan aanhouden.
Menstruatie is een gebeurtenis die cyclisch optreedt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. De aanwezigheid ervan is extreem opvallend voor het vrouwtje, niet alleen vanwege het mogelijke ongemak dat het veroorzaakt, maar ook omdat de eerste en laatste menstruatie dienen als een onderscheidend kenmerk tussen de fasen van het leven van een vrouw
De gewoonte om de vingers of andere gewrichten van het lichaam te laten ploffen is heel gewoon in de populatie. Sommige studies melden dat maar liefst 45% van de mensen vaak vaak en vrijwillig hun vingers balt. Voor velen is het knellen van de gewrichten niet alleen een gewoonte, maar een noodzaak, die een gevoel van plezier en ontspanning van het gewricht veroorzaakt
