BAKER CISTO - Popliteus cyste - oorzaken en behandeling
De cyste van Baker, ook bekend als de knieholte-cyste, is een klein zakje vloeistof dat verschijnt in de regio achter de knie, de zogenaamde 'popliteal fossa'.
Baker's cyste is een goedaardige laesie die zich voordoet als een zichtbare en tastbare knobbel onder de huid, die pijn in de knie kan veroorzaken en bewegingsproblemen met dit gewricht kan veroorzaken. Wanneer de cyste klein is, kan deze asymptomatisch zijn en onopgemerkt door de patiënt worden opgemerkt.
In dit artikel zullen we uitleggen wat Baker's cyste is, waarom het ontstaat, wat de symptomen zijn en hoe de behandeling is voltooid.
Wat is de cyste van Baker?
In de geneeskunde noemen we cyste elke vloeibare of halfvloeibare verzameling die wordt omgeven door een membraan, een soort zak of zak vormt.
Baker's cyste (popliteaal cyste) ontstaat wanneer er sprake is van een extravasatie van de synoviale vloeistof uit het kniegewricht. Gewrichtsvloeistof is een soort smeermiddel waarvan de belangrijkste functie is wrijving te verminderen tijdens het bewegen van gewrichten, zoals de knie.
Wanneer er sprake is van een verwonding aan het kniegewricht of wanneer de hoeveelheid gewrichtsvloeistof overmatig wordt, kan deze worden gecomprimeerd en in het achterste gedeelte van het gewricht worden gedrukt, waardoor een hernia ontstaat, zoals in de figuur aan de zijkant wordt geïllustreerd.
Oorzaken van bakkerscyste
Zoals we net hebben gezegd, ontstaat de knieholtecyste wanneer er een knieblessure is en / of wanneer het volume van de vloeistof in het gewricht erg groot wordt.
In het algemeen zijn knie trauma en inflammatoire gewrichtsaandoeningen, zoals verschillende vormen van artritis, de belangrijkste risicofactoren.
Als voorbeelden van situaties die gewoonlijk verband houden met de vorming van Baker's cyste, kunnen we osteoartrose noemen (lees: ARTHROSIS - Symptomen, oorzaken en behandeling), reumatoïde artritis (lees: ARTHRITIS RHEUMATOID - Symptomen en behandeling), infectieuze artritis, juveniele artritis en verschillende typen van knieblessures, vooral als er letsel is van de menisci.
Symptomen van Baker's Cyst
De meeste popliteale cysten zijn asymptomatisch en onzichtbaar bij lichamelijk onderzoek en worden daarom bij toeval ontdekt tijdens een knieonderzoek, zoals magnetische resonantie beeldvorming, wat om een andere reden vereist is.
In het algemeen is de cyste van Baker een aandoening van volwassenen, die het vaakst voorkomt vanaf de leeftijd van 35 jaar. Naarmate het individu ouder wordt, wordt het gewricht van zijn knieën sterker en wordt de incidentie van de knieholte cyste groter.
Het optreden van symptomen van de cyste van Baker hangt af van enkele factoren, zoals de grootte ervan of het bestaan van complicaties, zoals overdreven groei of scheuring van de cyste.
Wanneer er symptomen zijn, zijn de meest voorkomende pijn in de knieholte (achterkant van de knie), verstijving van het kniegewricht, zwelling en het voorkomen van een voelbare knobbeltje achter de knie, vooral wanneer het zich in extensie bevindt, dat wil zeggen, met het been volledig uitgerekt. Deze tekenen en symptomen kunnen verergeren door fysieke activiteit.
Complicaties van de knieholte-cyste
De knieholte-cyste kan groot worden of scheuren, waardoor een aandoening ontstaat die kan worden aangezien voor diepe veneuze trombose van de onderste ledematen (zie ook: DEEP VENOUS THROMBOSIS (DVT)).
Een cyste die te veel groeit, kan pijn en oedeem van het been veroorzaken, vooral als er sprake is van compressie van de aangrenzende aderen, waardoor de bloedstroom van de onderste ledematen wordt belemmerd.
Wanneer de cyste breekt, stroomt de aanwezige vloeistof door de spieren en veroorzaakt een ontstekingsreactie. Het beeld is pijn, roodheid en zwelling in de kuitstreek.
Is de cyste van Baker een type en kanker?
Nee, de cyste van Baker heeft niets met kanker te maken. Deze cyste is een goedaardige massa, hoofdzakelijk samengesteld uit vloeistof. De knieholte-cyste is geen kanker en heeft geen risico op kanker.
Diagnose van Baker's cyste
Lichamelijk onderzoek is meestal voldoende voor de diagnose van de meeste Baker-cysten die groot genoeg zijn om zichtbaar te zijn.
Als er twijfel is of als de cyste te klein is, kunnen beeldvormingstests zoals ultrageluid en magnetische resonantie beeldvorming worden gebruikt. De resonantie dient ook om het kniegewricht in zijn geheel te evalueren, wat helpt bij de diagnose van de laesie die leidde tot de vorming van de knieholte-cyste.
Behandeling van de cyste van Baker
Bij patiënten met kleine cysten en asymptomatisch is geen behandeling nodig, omdat de meeste na verloop van tijd spontaan verdwijnen.
Wanneer de cyste erg groot is of symptomen veroorzaakt, is de initiële behandeling meestal arthroscopie van de knie, drainage van overtollig vocht in het gewricht en intra-articulaire injectie van een glucocorticoïde, zoals triamcinolon. Met deze behandeling presenteert ongeveer 2/3 van de patiënten binnen een week een significante vermindering van de symptomen en de cystegrootte.
Behandeling van primaire kniebeschadiging is essentieel om het risico op terugkeer van cysten in de toekomst te verminderen. Het is niet genoeg om de cyste te behandelen, het is noodzakelijk om de oorzaak ervan te beheersen.
Als er geen verbetering is, kan de orthopedist via een naald de cyste direct opzuigen en vervolgens corticosteroïden injecteren om het risico van terugval te verminderen.
Deze procedure is niet het meest aangegeven, ten eerste omdat de vloeistof van de cyste gewoonlijk zeer visceus is, en niet gemakkelijk door een naald kan worden opgezogen; ten tweede omdat deze vorm de knieblessure niet behandelt en daarom de oorzaak van cystevorming niet aantast, waardoor er een hoog risico op herhaling is.
In de zeldzame gevallen waarin behandeling met artroscopie en controle van knieontsteking niet voldoende zijn om de knieholte-cyste op te lossen, kan een operatie voor het verwijderen van de popliteus worden voorgesteld.
MYELODISPLASICA SYNDROME - Myelodysplasie (MDS)
Myelodysplastisch syndroom, ook wel myelodysplasie of MDS genoemd, is een groep bloedaandoeningen die wordt gekenmerkt door het onvermogen van stamcellen uit het beenmerg om uit te groeien tot volwassen functionele bloedcellen. Myelodysplasie is een ziekte die voornamelijk voorkomt bij oudere personen en die klinisch anemie en een afname van het aantal witte bloedcellen en bloedplaatjes vertoont
DOMPERIDONE - wat dient, doses en bijwerkingen
Domperidon, ook bekend onder de handelsnaam Motilium, is een geneesmiddel dat de eigenschap heeft om het ledigen van de maag te versnellen en is daarom nuttig voor de behandeling van misselijkheid, maagpijn, maagzwelling en gastro-oesofageale reflux. Hoewel domperidon een veilig en weinig potentieel geneesmiddel is voor bijwerkingen, kan het in verband worden gebracht met een verhoogd risico op ernstige hartritmestoornissen, vooral wanneer dagelijkse doses van meer dan 30 mg worden gebruikt of wanneer het geneesmiddel wordt gebruikt bij patiënten met van 60 jaar.
