MANIEREN OM ZWANGERSCHAP TE DIAGNOSE
De diagnose van een zwangerschap wordt meestal gedaan door laboratoriumtesten, zowel in de urine als in het bloed. Gegevens uit de klinische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, zoals vertraagde menstruatie, misselijkheid, toegenomen abdominaal volume en de recente geschiedenis van geslachtsgemeenschap zonder het gebruik van een anticonceptiemethode helpen bij het vermoeden, maar alleen zijn niet genoeg om de diagnose vast te stellen, vooral tijdens een zwangerschap van recente start.
In deze tekst zullen we praten over de meest gebruikte methoden voor de diagnose van zwangerschap.
betrouwbare methoden om een zwangerschap te diagnosticeren
1. Beta hCG-bloed
De meest betrouwbare methode voor het diagnosticeren van een zwangerschap is de bloeddosering van een hormoon genaamd choriongonadotrofine (hCG). Omdat we gewoonlijk alleen de bètafractie van hCG doseren, wordt de bloedtest die gebruikt wordt om zwangerschap te diagnosticeren bèta-hCG (BhCG) genoemd.
De dosering van hCG-bèta wordt gedaan door bloed te verzamelen in een klinisch laboratorium.
Het BhCG begint 6 tot 8 dagen na de bevruchting, op het moment van implantatie van het ei (bevrucht door een spermatozoön) in de baarmoederwand. Naarmate het embryo en de placenta zich ontwikkelen, wordt er meer hCG geproduceerd en vrijgegeven in de maternale bloedsomloop. In de eerste weken van de zwangerschap verdubbelen de hCG-spiegels elke 2 of 3 dagen, tot 250.000 mIU / ml tegen de tiende week, wanneer de niveaus hun maximale waarde bereiken.
De meeste moderne hCG bètaproeven kunnen het hormoon tot 1 week voor de menstruatievertraging detecteren. Om echter het voorkomen van valse negatieven te voorkomen, wordt voorgesteld dat het onderzoek pas wordt gedaan nadat de menstruatie is uitgesteld.
Hoe het resultaat van bèta-hCG te interpreteren
- Beta hCG-waarden van minder dan 5 mIU / ml zijn negatief, dwz ze sluiten zwangerschap uit.
- Waarden tussen 5 en 25 mIE / ml zijn niet gedefinieerd en kunnen een zeer recente zwangerschap betekenen, wanneer er nog onvoldoende tijd is geweest om het hormoon voldoende te produceren om in het bloed te worden gedetecteerd. In deze gevallen moet de test na drie tot vijf dagen worden herhaald.
- Waarden boven 25 mIU / ml zijn positief en duiden op doorgaande zwangerschap.
Voor meer informatie over de hCG-bètatest, lees: BEGRIJP JE BETA HCG.
2. Zwangerschapstests voor apotheken
Beta hCG gedoseerd in het laboratorium via een bloedtest is de meest betrouwbare manier om een zwangerschap te diagnosticeren, maar het is niet de meest comfortabele manier voor de patiënt.
De meeste vrouwen geven tegenwoordig de voorkeur aan meer praktische methoden, zonder de noodzaak voor naalden om bloed te verzamelen. Sinds de jaren 1970 zijn er zwangerschapstests voor thuis, de beroemde zwangerschapstests die in apotheken worden verkocht.
Deze tests bestaan uit een reactieve tape die de aanwezigheid van BhCG in de urine detecteert. Het is genoeg voor de vrouw om op een van de banden te plassen en te wachten om te zien of er een reactie is of niet.
Omdat de urine-bèta-hCG-concentraties lager zijn dan in bloed, duurt het iets langer voordat de zwangerschapstests van de farmacie positief worden. Hoewel beta-hCG-bloed al vóór de eerste dag van de menstruatie vertraging positief kan zijn, zijn urinaire bètakc hCG-testen het beste als ze worden gedaan nadat de menstruatie al minstens 1 dag is uitgesteld.
Hoe langer de tijd verstrijkt na de conceptie, hoe hoger het niveau van BhCG zal zijn en dus urine. Na een week met gemiste menstruaties, is de sensitiviteit van de farmacietests meer dan 99%. Als uw test na 1 of 2 dagen uitstel wordt uitgevoerd en negatief terugkeert, kan deze na 1 week worden herhaald als u nog steeds vermoedt dat u mogelijk zwanger bent.
Over het algemeen moet een positieve zwangerschapstest voor een apotheek worden bevestigd met het bèta-hCG-bloed of via obstetrische echografie.
Lees voor meer informatie over de zwangerschapstest van de apotheek:
- PHARMACY ZWANGERSCHAPSTEST.
- HOE DE ZWANGERSCHAPSTESTS VAN DE APOTHEEK TE MAKEN.
3. Echografie
Bij zwangerschappen die al enkele weken duren, kan de diagnose gesteld worden via echografie. We konden de zwangerschapszak (de structuur waarin het embryo zich bevindt) identificeren, wat het eerste teken is van een zwangerschap die detecteerbaar is bij echografie, vanaf de 5e zwangerschapsweek door transvaginale echografie of vanaf de 7e week via abdominale echografie.
4. Lichamelijk onderzoek
Ongelooflijk, sommige vrouwen zijn alleen op zoek naar een diagnose na een vergevorderd stadium van de zwangerschap. Soms is de zwangerschap zo ontwikkeld dat we het kunnen identificeren door middel van lichamelijk onderzoek. Na twaalf weken begint de baarmoeder voelbaar te worden en na 20 weken kunnen we de foetale hartslag al identificeren met de stethoscoop, en de bewegingen ervan waarnemen via een palpatie van de buik.
Echter, zelfs als de zwangerschap duidelijk is tijdens het lichamelijk onderzoek, moet de definitieve diagnose worden gesteld door middel van echografie of via het bloed BhCG.
5. Zwangerschapstesten thuis
Het internet staat vol met pagina's en video's die leren hoe een zwangerschap op een zelfgemaakte manier te diagnosticeren met huishoudelijk gereedschap en huishoudelijke producten zoals azijn, Coca-Cola, bleekmiddel, tandpasta, enz.
Geen van de thuistesten heeft een wetenschappelijke basis en geen van hen werkt als een methode voor het diagnosticeren van zwangerschap. En het ergste is dat sommige van hen nog steeds schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid, zoals uitgelegd in het artikel: ZWANGERSCHAPSTESTS WERKEN?
6. Diagnose van zwangerschap door symptomen
Symptomen helpen het vermoeden te vergroten, maar ze zijn niet voldoende om een diagnose van zwangerschap te stellen.
Tekenen en symptomen zoals menstruatievertraging, gewichtstoename, toegenomen abdominaal volume, veranderingen in het uiterlijk van de borsten, misselijkheid, stemmingswisselingen en vermoeidheid kunnen voorkomen bij verschillende andere gezondheidsproblemen of kunnen eenvoudigweg symptomen zijn die geassocieerd zijn met de premenstruele fase. .
Er moet ook aan worden herinnerd dat er een entiteit is die psychologische zwangerschap wordt genoemd, waarbij de vrouw vast van overtuigd is dat ze zwanger is en verschillende tekenen en symptomen kan ontwikkelen die kenmerkend zijn voor een aanhoudende zwangerschap (lees: PSYCHOLOGISCHE ZWANGERSCHAP - PSEUDOCIESE - Oorzaken en symptomen).
De tekenen en symptomen van zwangerschap moeten dienen als een waarschuwing en aanmoediging voor de vrouw om een zwangerschapstest uit te voeren, maar mogen nooit alleen worden gebruikt om de diagnose te beëindigen.
Lees voor meer informatie over vroege zwangerschapssymptomen: EERSTE SYMPTOMEN VAN ZWANGERSCHAP EN SYMPTOMEN VAN ZWANGERSCHAP - Eerste 12 weken.
conclusie
Als u vermoedt dat u in de eerste paar weken zwanger bent, zijn er in de praktijk maar twee valabele aannames om de diagnose te bevestigen: bèta-hCG gemaakt in het laboratorium of de zwangerschapstest van de apotheek. Vanaf 6 weken zwangerschap wordt echografie ook een effectieve methode.
Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door een bacterie die Treponema pallidum wordt genoemd . Het belangrijkste symptoom is een pijnloze, ulcusachtige zweer in het genitale gebied. Indien onbehandeld, kunnen de bacteriën zich door het lichaam verspreiden en na jarenlange infectie leiden tot ernstige complicaties zoals neurosyfilis (syfilis van het centrale zenuwstelsel).
WOLFF-PARKINSON-WHITE - Symptomen, oorzaken en behandeling
In 1930 beschreven cardiologen Louis Wolff (1898 - 1972), John Parkinson (1885 - 1976) en Paul White (1886 - 1973) 11 gevallen van patiënten met hartritmestoornissen in verband met het bestaan van een extra elektrisch pad in het hart, die de atria met de ventrikels verbond en veroorzaakte dat de elektrische impulsen van het hart abnormaal propageerden. Ter
