MIOCARDITE - Symptomen, oorzaken en behandeling
Myocarditis is de naam die wordt gegeven aan een ontsteking van de hartspier, het myocardium genaamd. Er zijn tientallen oorzaken van myocarditis, inclusief infecties met virussen, bacteriën, protozoa of schimmels, medicijnen, auto-immuunziekten, overmatig alcoholgebruik, cocaïnegebruik, enz.
De belangrijkste gevolgen van myocarditis zijn hartfalen, dat wil zeggen vermindering van het vermogen van het hart om bloed te pompen en het optreden van hartritmestoornissen.
In dit artikel zullen we ingaan op de belangrijkste oorzaken, symptomen en behandeling van myocarditis bij volwassenen en kinderen, met de nadruk op virale myocarditis, de meest voorkomende oorzaak.
Andere vormen van ontsteking / infectie van het hart zijn endocarditis en pericarditis, onderwerpen die worden besproken in specifieke artikelen, die toegankelijk zijn via de onderstaande links:
- INFECTIEUZE ENDOCARDITE
- ACUTE PERICARDITE - Symptomen en behandeling
Wat is myocarditis?
De hartwand is verdeeld in 3 lagen. De binnenste laag, die direct in contact staat met bloed in de hartholte, wordt het endocardium genoemd. De buitenste laag, die de buitenkant van het hart omringt, wordt het pericardium genoemd. Tussen deze twee dunne lagen ligt een dikke spierlaag, verantwoordelijk voor de samentrekking van het hart en het pompen van het bloed, myocardium genaamd.
Zoals hierboven vermeld, kan elk van deze lagen ontstoken raken, waardoor er beelden van endocarditis, myocarditis of pericarditis ontstaan. Wanneer het pericardium en het hartspoor samen ontstoken zijn, noemen we myopericarditis.
Myocarditis wordt meestal veroorzaakt door een virus en kan een zeer variabel klinisch verloop hebben, variërend van milde, vrijwel symptoomloze, tot catastrofale omstandigheden, met acuut hartpompfalen en onvermogen van het hart om bloed te pompen.
Oorzaken van myocarditis
Er zijn tientallen oorzaken voor myocarditis, maar virale infecties komen het meest voor. Virale myocarditis is vaak verantwoordelijk voor plotselinge myocarditis die optreedt bij gezonde kinderen of volwassenen.
Ten minste 20 verschillende virussen zijn geïdentificeerd als mogelijke oorzaken van virale myocarditis, waaronder we kunnen vermelden:
- Coxsackie B-virus - veroorzaakt ziekten zoals herpangina, gastro-enteritis en hand-mond-mond-syndroom (lees: HAND-FOOT SYNDROME - Coxsackie-virus).
- Adenovirus (veroorzaakt verkoudheid en virale gastro-enteritis) (lees: VERSCHILLEN TUSSEN COOL EN FLU).
- Influenzavirus (influenzavirus) (lees: FLU, Symptomen, Behandelingen en Vaccin).
- Cytomegalovirus (zie: CITOMEGALOVIRUS IN ZWANGERSCHAP).
- Poliomyelitis-virus.
- Epstein-Barr-virus (mononucleosis-virus) (lees: INFECTIEUZE MONONUCLEOSE).
- HIV (lees: HIV-SYMPTOMEN).
- Hepatitis C-virus (lees: HEPATITIS C).
- Hepatitis B-virus (lees: HEPATITIS B).
- Bofvirus (lees: CAXUMBA).
- Rubella-virus (lees: RUBELLA).
- Mazelenvirus (lees: SARAMPO).
- Varicella-virus (waterpokken) (te lezen: VARICELA | CATAPORA).
- Gele koortsvirus (lees: GELE KOORTS).
- Dengue-virus (lees: DENGUE).
Virale myocarditis ontstaat meestal tijdens of kort na een virale infectie, die zo simpel als een verkoudheid kan zijn. In het algemeen heeft minder dan 1% van de virale infecties het hart bereikt, maar bij infecties met Coxsackie B Virus kan de incidentie van myocarditis 5% bedragen.
In de afgelopen jaren is de incidentie van virale myocarditis gedaald, waarschijnlijk omdat veel van de hierboven genoemde virussen kunnen worden voorkomen door de vaccins die deel uitmaken van het nationale vaccinatieschema (lees: VACCINATIEKALENDER).
Andere oorzaken van myocarditis
Hoewel virale myocarditis de hoofdoorzaak is van myocarditis, is het niet de enige. Er zijn tientallen andere oorzaken van myocarditis, zoals:
- Chagas-ziekte (lees: CHAGAS-ZIEKTE).
- Tuberculose (lees: TUBERCULOSE).
- Infectie door bacteriën, zoals Streptococcus, Staphylococcus, Salmonella, Mycoplasma, Meningococcus, Gonococcus, pneumococcus en Chlamydia (lees: BACTERIËLE ZIEKTEN).
- Leptospirose (lees: LEPTOSPIROSIS).
- Syfilis (lees: SYPHILIS).
- Candidiasis (zie: Candida albicans).
- Strongyloidiasis (zie: STRONGYLIDYASE (Strongyloides stercoralis).
- Toxoplasmose (lees: TOXOPLASMOSIS)
- Amebiasis (zie: AMEBA (Entamoeba histolytica)).
- Chronisch gebruik van alcohol (lees: EFFECTEN VAN ALCOHOL).
- Gebruik van cocaïne (lees: COCAINE AND CRACK).
- Steken van bijen en wespen (lees: STING BIJEN EN WASPS).
- coeliakie (lees: CELIAC-ZIEKTE).
- Auto-immuunziekten (lees: AUTOIMUNE ZIEKTE).
- Reumatische koorts (lees: RHEUMATISCHE KOORTS | Symptomen en behandeling).
- Sarcoïdose.
Symptomen van myocarditis
Zoals hierboven vermeld, is myocarditis meestal mild, met weinig of geen symptomen. Soms verwart de patiënt de symptomen van een milde myocarditis met die van het virus dat het veroorzaakt.
Het grootste probleem is wanneer de betrokkenheid van de hartspier disfunctie van het hart veroorzaakt, leidend tot een aandoening die hartfalen wordt genoemd (lees: HARTUITVALSTAND).
Bij patiënten die symptomen ontwikkelen, zijn de meest voorkomende vermoeidheid - die in ernstigere gevallen zelfs kan voorkomen bij activiteiten met een lage intensiteit, zoals wandelen, baden, kleding verwisselen of haar kammen -, zwelling van de benen, kortademigheid, en hartritmestoornissen (lees: PALPITATIES, TACHYCARDIA EN CARDIAC ARRHYTHMIAS).
In sommige gevallen is myocarditis aan het fulmineren en veroorzaakt een plotseling en ernstig beeld van hartfalen, wat de patiënt tot een snelle staat van bloedsomloop leidt. Als de medische zorg niet snel is, evolueert de patiënt naar de dood. Geschat wordt dat tot 20% van de plotse sterfte die optreedt bij patiënten jonger dan 40 jaar wordt veroorzaakt door myocarditis. De dood kan het gevolg zijn van een cardiogene shock of het ontstaan van een kwaadaardige aritmie veroorzaakt door myocardiale ontsteking.
Hoewel fulminante myocarditis een catastrofale vorm van hartfalen is, als de patiënt op tijd wordt behandeld en de kritieke fase kan overleven, is de prognose op de lange termijn goed, omdat de meesten volledig herstellen en een goed functionerend hart behouden.
Myocarditis kan ook minder weelderig zijn, met een langzamer maar progressiever begin van hartfalen. Symptomen van vermoeidheid, oedeem en kortademigheid worden in de loop van de tijd opgebouwd.
De typische geschiedenis van het denken over myocarditis is een relatief jonge patiënt, soms een atleet zonder voorafgaande hartaandoening of risicofactoren, die ongeveer 1 of 2 weken na een virale ziekte een onverklaard beeld van hartfalen ontwikkelt.
Bij subacute vormen van myocarditis kan de patiënt doorgaan tot gedilateerde cardiomyopathie, wat een onomkeerbare vorm van verwijding van het hart is. In tegenstelling tot de fulminerende vorm, kan de subacute vorm niet snel tot de dood leiden, maar het risico op permanente hartbeschadiging is groter. In subacute vormen is er ook een risico op hartritmestoornissen, en een plotse dood is ook een van de mogelijke uitkomsten.
Diagnose van myocarditis
Myocarditis moet bij alle patiënten met tekenen en symptomen van onverklaard hartfalen worden vermoed. Meestal is hartfalen een langzame progressie die in de loop van de jaren verslechtert, wat voorkomt bij oudere mensen, meestal met langdurige hypertensie en coronaire aandoeningen. Een hartinsufficiëntie die snel optreedt bij patiënten zonder risicofactoren, moet altijd een waarschuwing zijn voor myocarditis.
Myocarditis moet ook worden vermoed bij jonge patiënten, zonder risicofactoren voor coronaire aandoeningen, die verhoogde niveaus van troponine (een enzym dat hartschade aangeeft) en veranderingen in het elektrocardiogram (lees: BEGRIJP HET ELEKTROCARDIOGRAMMA). Evenzo kunnen hartritmestoornissen die verschijnen bij eerder gezonde patiënten ook een teken zijn van ontsteking van de hartspier.
Het echocardiogram is de test die wordt gebruikt om hartfalen te diagnosticeren, maar het is niet in staat om met zekerheid de oorsprong van het probleem te bevestigen. De magnetische resonantie van het hart is een gevoeliger onderzoek, in staat om de aanwezigheid van ontsteking van het myocardium te identificeren.
Ondanks alle aanwijzingen die de aanvullende onderzoeken kunnen bieden, wordt de zekerheid van de diagnose in veel gevallen alleen verkregen door een biopsie van het myocard. Deze procedure wordt echter niet routinematig uitgevoerd in minder ernstige gevallen, omdat het een invasieve procedure is die wordt uitgevoerd door hartkatheterisatie.
Behandeling van myocarditis
Behandeling van myocarditis is afhankelijk van oorzaak en ernst. Zachte gevallen vereisen geen specifieke behandeling en genezen gewoonlijk na verloop van tijd spontaan.
Bij patiënten met symptomen is de behandeling van myocarditis hartfalen vergelijkbaar met wat wordt aanbevolen voor klassiek hartfalen, veroorzaakt door langdurige hypertensie of ischemische hartziekte. Dieetzoutbeperking, diuretica, bètablokkers en ACE-remmers (ACE-remmers) vormen de basis van de behandeling.
Bij door virussen geïnduceerde myocarditis kunnen antivirale geneesmiddelen, zoals Interferon bèta, worden gebruikt, maar deze zijn alleen effectief als ze vroeg worden gestart.
In gevallen van fulminante myocarditis moet de patiënt worden opgenomen op intensive care-eenheden om alle hemodynamische en respiratoire ondersteuning te krijgen die door falen van de hartpomp wordt gevraagd.
Over het algemeen herstelt het hart zich volledig in de loop van de tijd, maar in sommige gevallen kan er sprake zijn van permanente verwijding van de hartkamers. In deze gevallen, als hartinsufficiëntie niet adequaat kan worden gecontroleerd met medicatie, is cardiale transplantatie de enige behandelingsoptie
60 TIPS VOOR GEWICHTSVERLIES - GEWICHTSVERLIES
Overgewicht moet niet als een in wezen esthetisch probleem worden beschouwd, maar als een persoonlijk gezondheidsprobleem. Naast de eigen kwalen veroorzaakt door overtollig lichaamsvet, wordt de persoon met overgewicht ook vaak blootgesteld aan andere gezondheidsproblemen, omdat overgewicht en obesitas vaak worden geassocieerd met een ongezond voedingspatroon en sedentaire levensstijl
Obesitas is een van de grootste epidemieën ter wereld en vertoont gestage groei in de afgelopen decennia. De behandeling van obesitas vereist een combinatie van drie factoren: dieet, lichaamsbeweging en veranderingen in levensstijl. Uiteindelijk wordt het noodzakelijk om oplossingen voor gewichtsverlies te gebruiken.
