PNEUMONIE - Symptomen, oorzaken en behandeling
Longontsteking is de naam die we geven aan een infectie van een of beide longen. Om preciezer te zijn, longontsteking is de infectie van longweefsels en hun longblaasjes.
Longontsteking is een niet-besmettelijke infectie die meestal wordt veroorzaakt door bacteriën, maar het kan ook worden veroorzaakt door virussen of schimmels.
Wat zijn longblaasjes?
Om te begrijpen wat longontsteking is, moet men eerst de anatomie van de longen kennen.
Lees de tekst en volg de onderstaande figuur om de uitleg beter te begrijpen. De lucht die we inademen komt door de neus en / of mond en gaat naar de luchtpijp. De luchtpijp, bij het bereiken van het niveau van de longen, vorken, die de hoofdbronchi vormen, een voor de linker, een voor de rechter; deze bronchiën vormen ook een vork en vormen de bronchiolen, die uiteindelijk in de longblaasjes terechtkomen. Telkens wanneer een splitsing optreedt, worden de structuren steeds kleiner.
De longblaasjes, die zich aan het eindpunt van de ademhalingsboom bevinden, zijn microscopische zakken die in contact staan met de bloedbaan. Via hen worden uitwisselingen van de gassen geademd (zuurstof en koolstofdioxide). De alveolus levert de zuurstof die in de rode bloedcellen in het bloed wordt ingeblazen en ontvangt van hen het kooldioxide dat door de cellen van het lichaam wordt geproduceerd. Dus, zoals we allemaal weten, ademen we zuurstof in en ademen koolstofdioxide uit.
Elk van de longen bevat miljoenen longblaasjes. Als we elk van de longblaasjes nemen en het naast elkaar strekken, zou het overdekte oppervlak ongeveer 75 vierkante meter zijn.
Bij longontsteking zijn de longblaasjes gevuld met etterende afscheidingen, waardoor het binnendringen en verlaten van gassen wordt voorkomen. In deze alveoli die zijn aangetast door de infectie is er geen uitwisseling van zuurstof voor koolstofdioxide. Hoe meer alveoli aangetast door longontsteking, hoe ernstiger het beeld. De patiënt met uitgebreide longontsteking kan zich presenteren met ademhalingsinsufficiëntie, moet worden geïntubeerd en gekoppeld aan een beademingstoestel om het bloed op de juiste manier te oxygeneren.
Hoe blijft longontsteking hangen?
Longontsteking kan in afnemende volgorde van frequentie worden veroorzaakt door: bacteriën, virussen, schimmels en parasieten.
De meeste pneumonieën zijn van bacteriële oorsprong. De bacteriën die meestal longontsteking veroorzaken zijn: Streptococcus pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis en Staphylococcus aureus.
In feite is "het vangen van longontsteking" geen meer geschikte term, omdat een dergelijke uitdrukking het idee van transmissie van ziekte onder individuen passeert. In de overgrote meerderheid van de gevallen is longontsteking geen besmettelijke ziekte zoals griep of tuberculose (die zelfs als een vorm van pneumonie kan worden beschouwd). U kunt contact opnemen met een patiënt met een longontsteking die, behalve in speciale situaties, geen risico op besmetting loopt.
Hoe ontstaat pneumonie dan? Onze longen zijn organen die constant worden blootgesteld aan micro-organismen in de lucht en onze eigen bacteriële mondflora. We worden niet de hele tijd ziek omdat de long zijn eigen afweermechanismen heeft, waardoor het vrij van bacteriën blijft. Deze mechanismen omvatten de hoestreflex, de aanwezigheid van immuuncellen in de luchtwegen en het bestaan van microscopische wimpers in de bronchiale boom die de binnenvallende agenten uit de luchtwegen "vegen".
De ontwikkeling van pneumonie is afhankelijk van de virulentie van de indringer, de hoeveelheid microben die de longen kunnen bereiken en de immuunvoorwaarden van de patiënt. Over het algemeen ontstaat een longontsteking wanneer een agressieve kiem de luchtwegen kan binnendringen en het afweersysteem aangetast raakt.
Triviale situaties kunnen de afweer van de luchtwegen verminderen. Bijvoorbeeld, patiënten die roken hebben een constante irritatie van de gehele bronchiale boom en disfunctie van beschermende wimpers. De longverdedigingscellen worden ook door de sigaret aangetast en werken niet zo goed. Dit alles bevordert de verschijning van luchtweginfecties. Een ander voorbeeld is patiënten met influenza. De schade die het influenzavirus veroorzaakt door het ademhalingssysteem bevordert ook de invasie van bacteriën, die voordeel halen uit de vermindering van het vermogen van de patiënt om de ziektekiemen te bestrijden die de binnenste delen van het ademhalingssysteem bereiken. Ouderen hebben van nature een zwakker immuunsysteem, waardoor ze een groter risico lopen op het ontwikkelen van een longontsteking. Evenzo lopen mensen die al verzwakt zijn door andere ziekten, zoals hartfalen, alcoholisme of diabetes, ook een groter risico.
We hebben een exclusief artikel over de overdracht van pneumonie met meer details over dit onderwerp: PNEUMONIA IS CONTAGIOUS?
Risicofactoren voor pneumonie
De belangrijkste risicofactoren voor longontsteking zijn:
- Leeftijd ouder dan 65 jaar.
- Respiratoire virale infecties, zoals influenza.
- Roken.
- Immunosuppressieve ziekten (HIV, transplantatie, kanker ...).
- COPD (chronische bronchitis en longemfyseem).
- Drugsgebruikers.
- Patiënten bedlegerig.
- Mensen met een verminderd bewustzijnsniveau.
- Langdurige hospitalisaties.
- Patiënten op mechanische ventilatie (gebruik van ademhalingstoestel).
- Patiënten met een eerdere longziekte (gevolgen van tuberculose, bronchiëctasie, cystische fibrose, enz.)
Aspiratie-pneumonie
Een zeer ernstig type pneumonie is aspiratiepneumonie. Het komt voor bij mensen die overgeven en kort daarna streven zij naar hun inhoud. Het is een veelvoorkomend type longontsteking bij patiënten met verminderde bewustzijnsniveaus, die het vermogen verliezen om te hoesten of hun eigen speeksel door te slikken, waardoor secreties van de mondholte in de luchtwegen terechtkomen. De luchtwegen van deze persoon worden blootgesteld aan een enorme hoeveelheid microben, veel groter dan normaal, wat de ontwikkeling van longontsteking ten goede komt. Een bekend voorbeeld is iemand die te veel dronk en in coma of alcoholische pre-coma verkeert.
Symptomen van pneumonie
Tekenen en symptomen van longontsteking zijn hoesten met slijm, koorts, koude rillingen, kortademigheid, pijn op de borst bij diep ademhalen, overgeven, verlies van eetlust, uitputting en lichaamspijnen. Bloed kan aanwezig zijn vermengd met sputum (lees: HOED EN GEHARD MET BLOED). De longontsteking is meestal hoog.
Het komt vaak voor dat longontsteking ontstaat als een complicatie van een griep. Vaak schrijft de patiënt zijn symptomen van longontsteking toe aan de griep en vertraagt hij om medische hulp te zoeken. Het is noodzakelijk om aandacht te hebben voor afbeeldingen van griep die niet verbeteren of zelfs verergeren, met name als de patiënt bejaard is.
Patiënten ouder dan 60 jaar of met andere ziekten, zoals nierfalen, hartfalen, cirrose, HIV of immunosuppressiva, kunnen een meer discreet beeld geven, met weinig hoest en geen koorts. Soms presenteert pneumonie in deze groep alleen prostaat en mentale veranderingen, zoals desoriëntatie en mentale verwarring.
Een van de mogelijke complicaties van pneumonie is de vorming van pleurale effusie, die bijdraagt aan het begin van vermoeidheid en kortademigheid.
Bij een uitgebreide longontsteking, wanneer een groot deel van het longweefsel wordt aangetast, kan de patiënt ademhalingsinsufficiëntie oplopen, waarbij orotracheale intubatie, mechanische beademing en opname op de intensive care (ICU) zijn vereist.
Lees voor meer informatie over de symptomen van pneumonie: PNEUMONIOSYMPTOMEN - VOLWASSENEN, KINDEREN EN OUDEREN.
Atypische pneumonieën
Er is een groep bacteriën, waaronder Mycoplasma, Legionella en Chlamydia, die de zogenaamde atypische pneumonie veroorzaken. Het zijn vormen die een langzamere evolutie kunnen hebben en met een niet zo duidelijk beeld van longontsteking.
Om meer te weten te komen over atypische pneumonie door legionella, lees: LEGIONELOSE - Legionella.
Verschillen tussen longontsteking en tuberculose
Veel patiënten met hoest en sputum zijn bang door de mogelijkheid tuberculose te hebben. Het verschil zit in de tijd van de evolutie van de ziekte.
Longontsteking is een acute aandoening die zich in uren ontwikkelt. De patiënt is ziek met weinig tijd van ziekte, op zoek naar medische hulp binnen de eerste 72 uur van de ziekte.
Tuberculose presenteert zich als een meer getekende afbeelding, waarbij de symptomen geleidelijk verslechteren en de patiënt vaak pas enkele weken na het begin van de symptomen medische hulp zoekt.
Lees voor meer informatie over tuberculose: TUBERCULOSE - Symptomen en behandeling.
Diagnose van pneumonie
De diagnose longontsteking wordt meestal gesteld met lichamelijk onderzoek en een thoraxfoto. Bloedonderzoek kan helpen, maar ze zijn niet essentieel. Een goede arts kan longontsteking alleen diagnosticeren met de medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek.
Radiografie, omdat het een goedkoop en algemeen verkrijgbaar onderzoek is, wordt meestal gevraagd om de diagnose te bevestigen. De secretoire longblaasjes verschijnen als een witte vlek op de borstfoto, zoals te zien is op de foto hiernaast
Het hemogram van de patiënt met pneumonie vertoont een grote toename van het aantal leukocyten, typisch voor bacteriële infecties.
Bij ernstigere patiënten die in een ziekenhuis moeten worden opgenomen, proberen we meestal vast te stellen welke bacteriën verantwoordelijk zijn voor longontsteking. We kunnen de bacteriën in het bloed (door de bloedcultuur) of in het sputum van de patiënt onderzoeken. In geselecteerde gevallen kan het nodig zijn om via bronchoscopie secreties direct uit de long te verzamelen.
Behandeling van longontsteking
Pneumonieën zijn onderverdeeld in gemeenschap, wanneer ze dagelijks worden verkregen en in het ziekenhuis, wanneer ze voorkomen in gehospitaliseerde patiënten. Ziekenhuispneumonie is ernstiger en moeilijker te behandelen, omdat het meestal wordt veroorzaakt door meer resistente bacteriën en meer verzwakte patiënten treft.
De behandeling van bacteriële pneumonie gebeurt met antibiotica gedurende minstens acht dagen. Gemeenschap pneumonie kan worden behandeld met orale antibiotica, maar degenen die slecht evolueren vereisen ziekenhuisopname en veneuze antibiotica.
De belangrijkste geneesmiddelen die voor pneumonieën in de gemeenschap worden gebruikt, zijn amoxicilline met clavulaanzuur, azithromycine, clarithromycine, ceftriaxon, levofloxacine en moxifloxacine. Tekenen van verbetering worden verwacht vanaf de tweede of derde dag van de behandeling.
Pneumonieën kunnen gemakkelijk leiden tot sepsis en zijn vaak belangrijke doodsoorzaken bij bejaarde en immunosuppressieve patiënten.
Het Streptococcus pneumoniae- vaccin, het meest voorkomende type, is al beschikbaar. Het is geïndiceerd bij kinderen en mensen ouder dan 50 jaar, maar voorkomt geen longontsteking veroorzaakt door andere ziektekiemen.
Leidt koude vangst tot longontsteking?
De geschiedenis van de kou is erg wijdverspreid in de bevolking, maar presenteert slechts een klein deel van de waarheid. Zoals ik al heb uitgelegd, is longontsteking noodzakelijk een bacteriële infectie; een stroom koude lucht is niet voldoende om ons te infecteren.
Wat er gebeurt, is dat in de kou (in Brazilië zijn er maar een paar plaatsen erg koud) het afweersysteem, met name de trilhaartjes van de luchtwegen, langzamer werken, wat de invasie van ziektekiemen ten goede komt. In de winter lopen mensen minder op straat en neigen ze naar binnen te dringen, waarbij ze de overdracht van virussen, zoals de griep, bevorderen. Zoals eerder vermeld, zijn virale luchtweginfecties risicofactoren, vooral bij ouderen, voor het optreden van longontsteking.
Nu pakt niemand een longontsteking op omdat hij de koelkast heeft geopend met zijn lichaam nat of omdat hij regen van zijn werk of school heeft opgevangen. Gelukkig is ons immuunsysteem sterk genoeg om met dergelijke triviale situaties om te gaan.
Furosemide - waar het voor is, hoe te gebruiken en bijwerkingen
Furosemide, ook bekend onder de handelsnaam Lasix, is een geneesmiddel met krachtige diuretische werking, dat veel wordt gebruikt bij de behandeling van ziekten die vochtretentie en oedeem veroorzaken, zoals hartfalen, cirrose, nefrotisch syndroom, nierfalen, enz. Furosemide kan oraal worden toegediend, via 40 mg tabletten, of intraveneus, via een injecteerbare oplossing
Er zijn naar schatting 13 miljoen nieuwe gevallen van kanker per jaar en 8 miljoen sterfgevallen wereldwijd. Veel van deze gevallen zijn helaas te wijten aan momenteel te voorkomen tumoren. Preventie van sterfgevallen door kanker kan worden gedaan door de tumor in een zeer vroeg stadium te diagnosticeren, interventie toe te staan voordat de kanker zich ontwikkelt, of door milieufactoren of leefgewoonten aan te passen die het risico op kanker verhogen, zoals roken, slechte voeding en overmatige blootstelling aan de zon. Ka
