WELKE SEPSE IS - Oorzaken, symptomen en behandeling

Sepsis, ook wel septikemie of sepsis genoemd, is een probleem dat optreedt bij patiënten met ernstige infecties, gekenmerkt door een intense ontstekingsreactie door het hele lichaam.

Sepsis wordt veroorzaakt door invasie van de bloedbaan door infectieuze agentia, met name bacteriën of virussen, dus wordt het gewoonlijk door het lekenpubliek opgeroepen voor bloedinfectie, bacteriën in het bloed of gegeneraliseerde infectie.

Wat is Sepsis

Simpel gezegd, sepsis is de ziekte die ontstaat wanneer bacteriën, vooral bacteriën, de bloedbaan binnendringen en een intense ontstekingsreactie door het hele lichaam veroorzaken.

Laten we deze uitleg een beetje verder uitwerken.

Telkens als ons lichaam wordt binnengevallen door micro-organismen, wordt ons immuunsysteem geactiveerd zodat we de binnenvallende agent kunnen bestrijden. Een van de vormen die door onze afweercellen worden gebruikt om infectieuze agentia aan te vallen, is door de afgifte van chemische bemiddelaars die een ontstekingsreactie opwekken. Ontstekingen die ontstaan ​​op geïnfecteerde sites worden niet veroorzaakt door de bacteriën, maar door de immuunrespons van het lichaam. Het creëren van een ontstekingsproces is een manier om het lichaam te verdedigen. De roodheid, pijn, warmte en puskenmerken van geïnfecteerde wonden zijn het resultaat van de strijd tussen het immuunsysteem en de binnendringende ziektekiemen. Lees het volgende voor meer informatie over het ontstekingsproces: WAT IS ONFLAMMATIE? WAT IS EEN ABSCESS?

Infecties beginnen meestal op specifieke plaatsen in het lichaam, zoals de huid, longen, urinewegen, oren, enz. Voorbeelden van bacteriële infecties die zich op een specifiek punt in het lichaam bevinden:

- Longontsteking → longinfectie (lees: PNEUMONIA | Symptomen en behandeling).
- Cystitis → blaasontsteking (lees: CYSTITE | Symptomen en behandeling).
- Otitis → oorontsteking (lees: OTITE MEDIUM | Earache).
- Erysipelas → huidinfectie (lees: ERISIPELA | CELLULITE | Symptomen en behandeling).
- Meningitis → infectie van meninges en zenuwstelsel (lees: MENINGITE | Symptomen, transmissie en vaccin).

In het begin zijn de bacteriën ondergebracht in een orgaan, zoals de long, en worden ze bestreden door onze verdedigingsmechanismen. Als de infectie niet onder controle is, vermenigvuldigen deze bacteriën zich en beginnen ze in bulk naar andere punten te migreren, een vat te bereiken en volledige toegang tot de bloedbaan te hebben. Kleine hoeveelheden bacteriën kunnen in triviale situaties in het bloed vallen, zoals tijdens het tandenpoetsen of wanneer we de knie op de grond grazen. Weinig bacteriën in het bloed worden snel geïnactiveerd en gecontroleerd door het immuunsysteem zonder enige relevante klinische repercussies te veroorzaken.

Het probleem ontstaat wanneer grote hoeveelheden bacteriën massaal in de bloedbaan arriveren en zich door het lichaam verspreiden. Omdat de afweercellen op verschillende tijdstippen tegelijkertijd moeten optreden om infecties te bestrijden, veroorzaken ze uiteindelijk een diffuus ontstekingsproces. Iedereen heeft een ontsteking gehad, hetzij in de tand, de huid of een ander deel van het lichaam. Stel je voor dat dit proces zich intern en tegelijkertijd in verschillende bloedvaten en organen voordoet. Het is alsof er een oorlog in je lichaam wordt gevoerd. Dit is de gegeneraliseerde infectie, door artsen sepsis genoemd.

Er zijn gradaties van ernst van sepsis. Sommige bacteriën zijn virulenter dan andere en elk organisme heeft een groter of kleiner vermogen om met binnenvallende agenten om te gaan, waardoor meer of minder ontstekingen worden veroorzaakt. Gezonde patiënten met infecties veroorzaakt door minder agressieve bacteriën reguleren hun infecties meestal goed en evolueren niet naar ernstiger sepsis. Aan de andere kant hebben oudere patiënten, die voorheen eerder ziek waren met andere ziekten, vaak moeite om de aanwezigheid van bacteriën in het bloed aan te pakken.

Wat zijn de gevolgen van ernstige sepsis?

Het diffuse ontstekingsproces van ernstige sepsis veroorzaakt een verwijding van de bloedvaten, waardoor de bloeddruk daalt, wat in ernstige gevallen kan leiden tot een staat van bloedsomloop (septische shock genoemd). De inflammatoire chemische mediatoren veroorzaken ook een toename van de doorlaatbaarheid van de bloedvaten, waardoor extravasatie van vloeistoffen naar organen zoals huid en longen wordt vergemakkelijkt. De septische patiënt kan heel (gezwollen) en met water in de longen worden.

Deze veranderingen in de bloedvatdoorlaatbaarheid en bloeddruk veroorzaken een vermindering van de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar weefsels, leidend tot hypoxie (gebrek aan zuurstof) en falen van bloedvaten. Het stollingssysteem kan ook worden beïnvloed. Een van de meest dramatische sepsisgebeurtenissen is gedissemineerde intravasculaire coagulatie (DICV), een proces waarbij het stollingssysteem ongecontroleerd wordt, waarbij trombose en bloedingen gelijktijdig optreden.

Wanneer sepsis ernstig is, werken de nieren en de lever niet meer, het hart wordt zwakker, de hersenen worden gestoord en de longen worden gevuld met water. De patiënt kan dan het gevreesde meervoudige orgaanfalen vertonen.

Hoe ernstiger de sepsis, hoe groter het risico op overlijden. Ernstige sepsis heeft een mortaliteit van meer dan 50%, zelfs met adequate medische behandeling.

Symptomen van sepsis

Elke infectie kan tot sepsis leiden. Velen van u hebben waarschijnlijk een vroege sepsis gehad. Voor het karakteriseren van sepsis is het voldoende om een ​​infectie en 2 van de 4 symptomen die hieronder worden beschreven, te presenteren:

- Lichaamstemperatuur hoger dan 38ºC of lager dan 35ºC.
- Hartslag groter dan 90 slagen per minuut.
- Ademhalingsfrequentie groter dan 20 invallen per minuut.
- Op de CBC: leukocyten van meer dan 12.000 of minder dan 4000 cellen / mm3 (lees: HEMOGRAM | Begrijp uw resultaten).

In feite kan zelfs een sterkere griep de patiënt ertoe brengen criteria voor sepsis te presenteren. Het hebben van criteria voor sepsis betekent niet dat de patiënt heel ernstig is of sterft. Deze criteria zijn waarschuwingssignalen voor artsen, wat aangeeft dat de patiënt goed moet worden behandeld, zodat de aandoening niet ongunstig evolueert. U hebt mogelijk tonsillitis en hebt criteria voor sepsis, maar behandel de infectie op de juiste manier zodat de meeste mensen herstellen. Aan de andere kant, als de patiënt nalatig is en geen medische hulp zoekt, kan de infectie, die aanvankelijk beperkt was tot de keel, zich door het bloed verspreiden en veel moeilijker te beheersen zijn. Een milde sepsis kan leiden tot ernstige sepsis.

Een patiënt met hoge koorts en koude rillingen, die steeds moe wordt, meer prostaat, zijn eetlust verliest en niet uit bed kan komen, vertoont tekenen van een verslechterende sepsis. Ouderen met bacteriën in het bloed hebben mogelijk geen koorts, maar zijn meestal aanwezig met grote uitputting, desoriëntatie en mentale verwarring. Medische evaluatie en antibioticabehandeling zijn belangrijk om te voorkomen dat de aandoening catastrofaal wordt.

Ernstige sepsis wordt overwogen als degenen die presenteren:

- Hypotensie of bloedsomloop.
- Slechte nierfunctie.
- Afname van het aantal bloedplaatjes.
- Verandering in de bewustzijnsstaat.
- Ademhalingsproblemen.
- Veranderingen in coagulatie.
- Verminderde hartfunctie.

Is sepsis besmettelijk?

Nee. Sepsis zelf is niet iets dat van de ene persoon op de andere kan worden overgedragen. Sepsis is de verergering van een eerder vastgestelde infectie. Het is bijvoorbeeld een urineweginfectie of longontsteking die zich gevaarlijk ontwikkelt en zich door het lichaam verspreidt.

Natuurlijk, als de oorzaak van sepsis een besmettelijke ziekte is, zoals bacteriële meningitis, kan contact met deze septische patiënt gevaarlijk zijn, omdat er een risico is op overdracht van meningitis.

Wat dus besmettelijk is, is niet de sepsis zelf, maar eerder de bacteriële infectie die het veroorzaakt. Als de bacterie die sepsis veroorzaakt niet besmettelijk is, is er geen probleem bij contact met de septische patiënt.

Behandeling van sepsis en septische shock

De behandeling met sepsis moet zo snel mogelijk worden gestart. Hoe groter en diffuser de systemische ontsteking, hoe lager de respons op behandeling en hoe groter de mortaliteit. Naast de ernst van gegeneraliseerde infectie is een andere belangrijke prognostische factor het vermogen van de patiënt om infecties te bestrijden.

Er zijn slechtere prognostische factoren bij sepsis en septische shock:

• Uiterste leeftijd (pasgeborenen of ouderen hebben minder weerstand tegen infecties).
• Diabetes Mellitus (lees: DIABETES-SYMPTOMEN).
• Cirrose (lees: HEPATIC CIRROSOUS | SYMPTOMEN EN OORZAKEN).
• Chronische nierinsufficiëntie (zie: CHRONISCHE RENALE ONZUIVERHEID | Symptomen en behandeling).
• Hartfalen (lees: HARTSTORING Oorzaken en symptomen).
• Immunosuppressie (als HIV-dragers, getransplanteerde patiënten of kankerpatiënten).

De eerste behandeling van sepsis is met antibiotica om de bacteriën in het bloed te elimineren en de stimulusfactor voor het ontstekingsproces te verstoren. Als er tekenen zijn van een verlaging van de bloeddruk, is onmiddellijke intraveneuze vervanging van de vloeistof essentieel om hypotensie om te keren. Hoe sneller u de behandeling tegen sepsis start, hoe groter de kans op succes.

In geval van septische shock kan het nodig zijn om medicijnen te gebruiken om de bloeddruk te stabiliseren. Veel patiënten ontwikkelen met respiratoire en / of nierinsufficiëntie, waarvoor mechanische ventilatie en / of hemodialyse nodig is (lees: HEMODIÁLISE | Hoe het werkt, katheters en fistels). Hoe meer organen niet meer functioneren, hoe groter het risico op progressie tot de dood. Daarom hebben patiënten die ademhalingsapparatuur nodig hebben, hemodialyse, medicijnen om de bloeddruk onder controle te houden, enz., Een hoog risico op overlijden.

Patiënten met ernstige sepsis of septische shock moeten bij voorkeur worden behandeld op een intensive care-afdeling (ICU) (zie: BEGRIJP WAT ER MET PATIËNTEN IN DE ICU GEBEURT).

SYPHILIS - Symptomen, VDRL en behandeling

introductie Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum . Het meest voorkomende symptoom hiervan is een pijnloze zweer in het genitale gebied. Naast seksuele overdracht kan Treponema pallidum ook worden overgedragen via bloedtransfusie, contact met huidlaesies in de meer gevorderde stadia van de ziekte of van de moeder naar de baby tijdens de zwangerschap, een situatie die congenitale syfilis kan veroorzaken, een infectie die veroorzaakt ernstige afwijkingen bij de foetus

(geneeskunde)

MIOMA BAARMOEDER - oorzaken, symptomen en behandeling

De uteriene myoma, ook leiomyoma genoemd, is een tumor die afkomstig is van het spierweefsel van de baarmoeder. Myoma is een goedaardige tumor van de baarmoeder, dat wil zeggen, een laesie die geen kanker is en geen risico op kwaadaardige transformatie inhoudt. In deze tekst behandelen we de volgende onderwerpen over myoma: Wat is een vleesboom

(geneeskunde)