SORO CASEIRO - Hoe werkt het en waar is het voor?
Homemade whey is een water-, zout- en suikeroplossing die thuis gemaakt kan worden en wordt gebruikt voor de behandeling en preventie van uitdroging bij diarree en / of braken.
Uitdroging veroorzaakt door gastro-enteritis is nog steeds een belangrijke doodsoorzaak, vooral in armere landen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) over de hele wereld sterven er nog steeds ongeveer 3 miljoen kinderen aan complicaties veroorzaakt door diarree. Maar niet alleen kinderen die risico lopen, diarree veroorzaakt ook complicaties bij oudere patiënten, en is een van de hoofdoorzaken van ziekenhuisopname in deze leeftijdsgroep.
In dit artikel zullen we uitleggen wat zelfgemaakte wei is voor wanneer het moet worden gebruikt en hoe het wordt bereid. We zullen ook uitleggen waarom op dit moment de WHO en de ministeries van Volksgezondheid van verschillende landen in de wereld het gebruik van orale rehydratieoplossingen in plaats van zelfgemaakte serum aangeven.
We praten meer specifiek over diarree en gastro-enteritis in de volgende artikelen:
- GASTROINTESTINALE VIRUS - Braken en diarree.
- DIARREA - Oorzaken en behandeling.
- Diarree van de bacterie Escherichia coli (E. coli)
Voordat we verder gaan met het artikel, bekijk deze video van 3 minuten geproduceerd door de MD. Gezondheidsteam over het bereiden van zelfgemaakte wei, waarin de belangrijkste informatie in de tekst wordt samengevat. Help ons deze video te verspreiden en informatie te verspreiden die levens kan redden.
Waar wordt zelfgemaakte whey voor gebruikt?
Al vele jaren is zelfgemaakte wei de meest geschikte oplossing voor de behandeling van uitdroging veroorzaakt door acute diarree.
Maar als het doel is om te hydrateren, waarom zelfgemaakte wei en niet alleen water?
Wanneer een patiënt diarree en / of braken heeft, droogt hij uit omdat hij een groot volume water verliest. Maar dit verlies is niet zuiver water, samen met water is er verlies van verschillende elektrolyten (mineralen), zoals kalium, natrium en bicarbonaat. Daarom moet een optimale vervanging worden uitgevoerd met water en elektrolyten om te voorkomen dat de patiënt ernstige hydrolithitische veranderingen ontwikkelt, zoals hyponatriëmie (laag natriumgehalte in het bloed), hypokaliëmie (laag kaliumgehalte in het bloed) of metabole acidose (bloedzuurgraad).
Om deze reden is zelfgemaakte wei, die natriumchloride (zout) en glucose (suiker) bevat, een meer adequate formule dan zuiver water om de verliezen veroorzaakt door diarree te vervangen.
Ondanks diarree is het intestinale vermogen om glucose en mineralen te absorberen, vooral natrium, meestal intact bij patiënten. Daarom blijven de componenten van het zelfgemaakte serum door de darm worden geabsorbeerd, zelfs als de patiënt episodes van diarree blijft hebben.
Ongeveer 95% van de gevallen van diarree kan alleen met orale hydratatie worden behandeld. Slechts 5% van de patiënten heeft een ziekenhuisopname nodig voor intraveneuze intraveneuze toediening.
Hoe maak je zelfgemaakte wei?
Zelfgemaakte wei is een oplossing bestaande uit 3, 5 gram zout + 20 gram suiker verdund in 1 liter gefilterd of voorgekookt water. In de praktijk betekent dit 1 theelepel zout + 1 eetlepel suiker.
Het probleem met deze vorm van zelfgemaakte wei-bereiding is de frequentie waarmee de oplossing wordt bereid met de verkeerde hoeveelheden zout of suiker. Bij het gebruik van gemeenschappelijke keukenlepels, varieert de hoeveelheid zout en suiker erg, afhankelijk van wie de wei gaat bereiden.
Om dergelijke bereidingsfouten te voorkomen, zijn er standaard eetlepels aanbevolen door UNICEF, zoals in de onderstaande afbeelding wordt geïllustreerd. Deze lepel met de juiste maatregelen kan worden gekocht bij populaire apotheken of gezondheidsklinieken. In dit geval is het voldoende om 1 ondiepe maat zout en twee ondiepe suikermetingen in 200 ml water te mengen, zodat het serum in de buurt blijft van de concentraties die worden aanbevolen door het ministerie van Volksgezondheid en de WHO.
Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de hoeveelheid water. Als u de gemeenschappelijke keukenlepels gaat gebruiken, is de hoeveelheid water 1 liter. Als u de standaard scoop hebt om het serum te bereiden, is de hoeveelheid water 200 ml.
De geldigheid van het zelfgemaakte serum is 24 uur.
Hoe zelfgemaakte wei te nemen?
Serum moet de hele dag door worden ingenomen in kleine, maar frequente doseringen om een snelle zwelling van de maag te voorkomen en de brakende reflex te stimuleren. Er zijn verschillende manieren om de toedieningssnelheid van zelfgemaakte wei te berekenen. Laten we enkele opties voorstellen:
- 150 tot 300 ml per uur.
- 1 eetlepel dessert om de 2 minuten, om een glas per uur te consumeren.
- 10 ml per pond gewicht elke keer dat de patiënt een episode van diarree ondervindt.
- 2 ml per pond gewicht elke keer dat de patiënt een braakneiging ervaart.
- Bij kinderen is de aanbevolen hoeveelheid om de vier uur 50 ml per kilogram. Bijv .: een kind van 10 kg moet in de periode van 4 uur 500 ml serum consumeren.
Afhankelijk van de ernst van diarree kunnen deze waarden worden aangepast. Het doel is om te proberen minstens dezelfde hoeveelheid vocht op te nemen die verloren is gegaan bij diarree en braken. Dit wordt niet altijd gemakkelijk geschat. Dus het dorstige gevoel kan een goede tip zijn. De patiënt moet zichzelf hydrateren zodat hij geen dorst heeft en zijn mond niet droog is.
Een andere manier om indirect de staat van hydratatie te beheersen, is via de urine. Gedehydrateerde patiënten hebben een meer geconcentreerde urine van kleur, met een sterkere geur en met weinig volume. Als u meerdere diaree-episodes heeft en merkt dat u bijna niet plassen, moet de vloeistof worden vervangen (lees: URINE MET STERKE RUIK).
Waarom zijn orale rehydratieoplossingen beter dan zelfgemaakte wei?
Zelfgemaakte wei is een oplossing die alleen natriumchloride en glucose bevat. Omdat het thuis wordt bereid, zijn er bovendien vaak doseringsfouten. Daarom heeft de WHO de afgelopen jaren het gebruik van orale oplossingen voor rehydratatie aangegeven. Dit zijn kleine sachets die natriumchloride, glucose, kalium en citraatpoeder bevatten in meer adequate hoeveelheden.
Naast een meer complete formulering in termen van minerale zouten, wordt de orale rehydratatie-oplossing geleverd in verpakkingen met een reeds bepaalde hoeveelheid, eenvoudig verdunnen van de inhoud van de sachets in 1 liter schoon water (gekookt of gefilterd). Op deze manier wordt het risico van de oplossing met de verkeerde hoeveelheden minerale zouten geminimaliseerd.
De orale rehydratatieoplossing wordt gratis verstrekt in gezondheidsklinieken en in populaire apotheken. Er zijn ook commerciële formules die kunnen worden gekocht bij apotheken, zoals Rehidrat, Hidrafix of Pedialyte.
Frisdranken en vruchtensappen
Frisdranken en vruchtensappen, voornamelijk geïndustrialiseerde, zijn dranken met een hoog suikergehalte. Te veel suiker kan diarree verergeren. Bovendien hebben deze dranken een laag natriumgehalte, wat hyponatriëmie kan veroorzaken als ze in grote hoeveelheden worden geconsumeerd.
In geval van milde diarree, geen duidelijke tekenen van uitdroging, natuurlijke sappen (geen toegevoegde suiker) en thee (die geen diuretische werking hebben) kan een goede optie zijn om de patiënt te hydrateren.
Isotone of sportdranken, zoals Gatorade, zijn ook niet het meest geschikte type vloeistof voor rehydratie in geval van meer ernstige diarree, maar kunnen worden gebruikt bij lichte diarree waarbij de patiënt in goede algemene conditie verkeert.
En het water?
De patiënt met diarree kan zuivere wateropname handhaven, vooral in mildere gevallen. Echter, in gevallen van meer ernstige diarree waarbij de patiënt tekenen van uitdroging vertoont (dorst, droge mond, vermoeidheid, krampen, lage bloeddruk ...), moet hydratatie niet alleen met water worden gedaan, omdat er een risico is op hyponatriëmie.
WAT ZIJN EIWITTEN EN AMINOZUREN?
Van ons haar en nagels tot spieren, via hormonen, enzymen en antilichamen, alles in ons lichaam bestaat in wezen uit eiwitten. In deze tekst gaan we in op de volgende punten over eiwitten: Wat is een eiwit. Wat is een aminozuur. Wat is een essentieel aminozuur Van welk eiwit is gemaakt. Wat zijn de functies van eiwitten
IS DAT IK ZWANGER BEN? - Gids voor vrouwen die twijfels hebben
Een van de twijfels die vrouwen in de vruchtbare leeftijd vaak hebben, is de mogelijkheid om zwanger te zijn. Zelfs degenen die niet zwanger willen worden, kunnen seks krijgen zonder de bescherming van anticonceptiemethoden, zoals het condoom of de anticonceptiepil, en lopen het risico op zwangerschap
