TESTOSTERONE - Wat het is, waar het voor dient en bijwerkingen

Testosteron is het mannelijke geslachtshormoon. Bij de mens wordt de productie voornamelijk door de teelballen gedaan, terwijl bij vrouwen kleine hoeveelheden worden geproduceerd door de eierstokken en de bijnier.

Testosteron speelt een essentiële rol in de gezondheid en ontwikkeling van de mens gedurende zijn hele leven, van de foetus tot de ouderdom.

De meeste kenmerken die een man van de menselijke soort op een man lijken, komen van de werking van testosteron in het lichaam, waaronder de grotere aanwezigheid van lichaamshaar, dikkere stem, grotere spiermassa, grotere gestalte, ontwikkeling van de penis en testikels, etc.

Vanwege het positieve effect op spieranabolisme, vanaf het midden van de twintigste eeuw, is testosteron gebruikt als een supplement voor atleten die op zoek zijn naar betere sportprestaties en voor mensen die hun spiermassa willen vergroten.

Helaas gaat de anabole werking van testosteron altijd gepaard met een androgeen (masculiniserend) effect, dat, wanneer het teveel aanwezig is, verschillende gezondheidsproblemen kan veroorzaken, zoals we later zullen zien.

In dit artikel zullen we de volgende punten bespreken.

• Wat is testosteron.
• Waar zijn de mannelijke hormonen voor?
• Wat gebeurt er als er een tekort is aan testosteron?
• Testosteronvervanging om hypogonadisme te behandelen.
• Anabole androgene steroïden.
• Nadelige effecten van suppletie met testosteron.
• Ziekten die verhoogd testosteron veroorzaken.

Wat is testosteron

Testosteron is een anabole androgene steroïde hormoon, dat wil zeggen, een lipide gesynthetiseerd uit cholesterol (steroïde), geproduceerd door klieren en met regulerende actie in cellulaire fysiologie (hormoon), waarvan de belangrijkste acties zijn om masculinization (androgene effect) te bevorderen en de synthese van complexe moleculen uit eenvoudigere moleculen (anabool effect).

De drie belangrijkste steroïde stoffen die door ons lichaam worden aangemaakt, zijn androgenen, oestrogenen en corticosteroïden.

Androgenen, waarvan de belangrijkste vertegenwoordiger testosteron is, zijn verantwoordelijk voor de ontwikkeling van mannelijke kenmerken. Oestrogenen zijn de hormonen die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van vrouwelijke kenmerken. Corticosteroïden zijn verantwoordelijk voor een verscheidenheid aan functies die essentieel zijn voor ons lichaam en die betrekking hebben op het immuunsysteem, cardiovasculaire, metabole en hemostatische systemen (lees: GLYCOCORTICOIDS - actie, bijwerkingen en indicaties).

Vrouwen produceren een grote hoeveelheid oestrogeen via de eierstokken en een kleine hoeveelheid testosteron in de bijnier en de eierstokken. Aan de andere kant produceren mannen een grote hoeveelheid testosteron in de testikels en een kleine hoeveelheid oestrogeen in de lever, in het vetweefsel en in de hersenen.

De productie van testosteron door de testikels wordt gestimuleerd door LH (luteinizing hormone), een hormoon geproduceerd door de hypofyse, een klier in de hersenen. Telkens wanneer de hypofyse de afgifte van LH verhoogt, reageren de teelballen door de testosteronproductie te verhogen.

Bij mannen piekt de productie van testosteron in drie verschillende levensfasen. De eerste piek vindt plaats tijdens de foetale periode, in het tweede trimester van de zwangerschap, en heeft tot doel de foetus te ontwikkelen met mannelijke fysieke kenmerken.

Vervolgens stijgt, zelfs in het eerste jaar van het leven van de jongens, het testosteron weer, maar er wordt geen duidelijk effect op het lichaam van de baby waargenomen. Men vermoedt dat deze piek dient om de hersenen van de jongens te "vermannelijken", waardoor sommige gedragingen worden gevormd die kenmerkend zijn voor het mannelijk geslacht.

De derde piek, die het meest voor de hand ligt, vindt plaats tijdens de puberteit, wat resulteert in verschillende zichtbare veranderingen, zoals veranderde stem, verhoogd lichaamsbeharing, genitale rijping, productie van sperma door de testikels, dikkere, olieachtige huid, toegenomen libido, botgroei, verhoogde spiermassa en verminderd lichaamsvet.

Gebrek aan testosteron

Het normale bloedgehalte van testosteron bij volwassen mannen is 240-950 ng / dL (de referentiewaarde kan enigszins variëren, afhankelijk van het laboratorium).

Vanaf de leeftijd van 40 begint de natuurlijke productie van testosteron te dalen met een snelheid van ongeveer 1% per jaar.

Bij sommige mannen is deze mate van val groter, waardoor ze 60-70 jaar worden met een relevante tekort aan testosteron, wat een beeld is analoog aan dat wat voorkomt bij menopauzale vrouwen, genaamd andropauze of laat-mannelijk hypogonadisme.

Hypogonadisme is een probleem dat zich voordoet wanneer het lichaam onvoldoende hoeveelheden testosteron kan produceren, hetzij vanwege een probleem met de teelballen of omdat de hypofyse geen adequate niveaus van LH kan produceren.

Hypogonadisme komt niet alleen voor bij oudere patiënten, het kan ook aanwezig zijn in het foetale leven, zoals in gevallen van hypogonadisme van genetische oorsprong, of tijdens de pre-adolescentie, wat veroorzaakt kan worden door verschillende ziekten of drugsgebruik.

Wanneer hypogonadisme optreedt in de foetus, zijn misvormingen van de geslachtsdelen gebruikelijk. Wanneer het voorkomt in pre-adolescenten, komt de patiënt niet in de puberteit en ontwikkelt het niet de secundaire geslachtskenmerken die gewoonlijk tijdens deze periode ontstaan.

Wanneer hypogonadisme optreedt bij volwassen mannen, zijn de symptomen minder duidelijk en kunnen ze worden verward met het natuurlijke verouderingsproces. Enkele voorbeelden:

• Verminderde libido.
• Erectiestoornissen.
• Verlies van botmassa.
• Vermindering van spiermassa.
• Verhoogd percentage lichaamsvet.
• Humor depressie.
• Geheugen verandert.
• Prestatieverschijning op het werk.

We leggen de andropauze in meer detail uit in het volgende artikel: ANDROPAUSA - Gebrek aan testosteron.

Testosteron-suppletie

Het gebruik van testosteronsupplementen wordt meestal gebruikt door mannen die enige mate van hypogonadisme hebben of hun atletische prestaties willen verbeteren, hetzij voor betere sportresultaten, hetzij eenvoudigweg om de spiermassa te vergroten.

Suppletie voor oudere mannen met een vermoedelijke andropauze is nog steeds een controversieel onderwerp. Momenteel is suppletie alleen geïndiceerd als de patiënt relevante symptomen van hypogonadisme en lage testosteron (minder dan 200 ng / dL) bloedspiegels heeft, gemeten op drie verschillende tijdstippen gedurende de ochtend.

Er zijn verschillende synthetische testosteronopties op de markt, variërend van injecties tot gels en huidpleisters. Enkele voorbeelden:

• Durateston (testosteronpropionaat, testosteron-fenylpropionaat, testosteron-decanoaat en testosteron-isocaproaat) → 250 mg ampullen voor intramusculaire toediening elke 3 weken.
• Nebido (Testosteron Undecilate) → 1000 mg ampullen voor intramusculaire toediening elke 10 tot 14 weken.
• Deposteron (testosteron cypionaat) → 200 mg ampullen voor intramusculaire toediening elke week.
• Androxon (Testosteron Undecilate) → 40 mg capsules voor orale toediening, 2 tot 4 capsules per dag, verdeeld over 2 dagelijkse doses.
• Axeron (testosteron) → actuele oplossing met toedieningspomp (3 mg / 1, 5 ml) voor okseldoepassing van 30 tot 120 mg per dag.
• AndroGel (testosteron) → 1% gel met enveloppen van 50 mg voor dagelijks aanbrengen op de huid van de schouders, armen of buik.

Testosteron als anabole steroïde

Personen die testosteronsupplementen gebruiken als middel om sneller spiermassa te winnen of om hun atletische prestaties te verbeteren, willen de anabole effecten hebben met de minst mogelijke androgene effecten.

Over het algemeen bestaan ​​de belangrijkste anabole steroïden niet uit testosteron zelf, maar eerder uit precursors of derivaten van testosteron.

Enkele van de bekendste androgene anabole steroïden zijn:

• Nandrolon Decanoate (Deca-Durabolin).
• Estanozolol (Winstrol of Winstrol-depot).
• Androstenedione (Andro).
• Dehydroepiandrosteron (DHEA).
• Oxandrolone (Anavar).
• Oxymetholone (Anadrol-50 of Hemogenin).
• Dihydrotestosteron (DHT).
• Methandrostenolone (Dianabol).
• Fluoxymesterone (Halotestin).
• Metenolone Enanthate (Primobolan).
• Trenbolon (Fina).

Hoge doseringen van sommige androgene hormonen veroorzaken ook verhoogde oestrogeenspiegels, omdat een deel van het teveel aan testosteron wordt omgezet in een vrouwelijk hormoon.

Om bijwerkingen geassocieerd met een verhoogd oestrogeen te voorkomen, associëren sommige mensen anti-oestrogene geneesmiddelen, zoals tamoxifen, met het gebruik van anabole steroïden.

Bijwerkingen van testosteron

Het aanvullen van testosteron of zijn derivaten, hetzij als een behandeling voor hypogonadisme of als een anabolisch medicijn, kan tot een aantal complicaties leiden, vooral als het gedurende lange tijd in hoge doses wordt ingenomen.

De belangrijkste mogelijke bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van androgene hormonen zijn:

• Verhoging van cholesterol.
• Hypertensie.
• Harthypertrofie.
• Verhoogd risico op acuut myocardiaal infarct.
• Vochtretentie.
• Verhoogde vettigheid van de huid.
• Slechte geur.
• Acne.
• Kaalheid.
• Reductie van de productie van sperma.
• Gynaecomastie (borstgroei bij mannen).
• Verhoogd prostaatvolume.
• Verhoogd risico op prostaatkanker.
• Onderbreking van de groei bij adolescenten.
• Gemedicineerde hepatitis.
• Testiculaire atrofie.

Effecten op vrouwen sorteren

Om voor de hand liggende redenen komen de schadelijke effecten van androgeenanabolica veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, vooral in het esthetische gedeelte.

Een van de meest relevante effecten zijn:

• Verhoogde haren op het lichaam en gezicht.
• Heesheid van stem.
• Hypertrofie van de clitoris.
• Menstruatie veranderingen.
• Onvruchtbaarheid.
• Kaalheid.
• Atrofie van de borsten.
• Acne.

Natuurlijk hoge niveaus van testosteron

Sommige patiënten, zowel mannen als vrouwen, kunnen van nature een hoog testosterongehalte hebben, zonder de invloed van supplementen.

Over het algemeen is dit een teken van een ziekte die de productie van androgenen stimuleert. De belangrijkste oorzaken zijn:

• Testicular kanker.
• Kanker van de bijnier.
• Eierstokkanker.
• Polycysteus ovariumsyndroom.

MOEILIJKE CONTROLE VAN ARTERIËLE HYPERTENSIE

Gecontroleerde hypertensie, ook wel resistente hypertensie genoemd, is er één die niet kan worden gecontroleerd, zelfs niet met meerdere antihypertensiva. Patiënten die aan chronische, ongecontroleerde bloeddruk blijven, lopen een hoog risico op hart- en vaatziekten. Degenen met resistente hypertensie zijn een groep patiënten die nog meer aandacht van hun arts verdienen, omdat vaak het probleem niet echt een bloeddruk is die moeilijk te controleren is, maar de behandeling die niet voldoende is. In

(geneeskunde)

VIDEO: MASTITE MAKEN VAN BREASTFEED

Bezoek ons ​​YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/mdsaude Videotranscript Wist u dat vrouwen die borstvoeding geven een borstinfectie kunnen krijgen, die ernstig genoeg kan zijn om in het ziekenhuis te worden opgenomen? Deze aandoening wordt infectieuze mastitis genoemd en is een complicatie van mastitis bij borstvoeding. De

(geneeskunde)