CONTACT DERMATITE - Oorzaken, symptomen en behandeling

Contactdermatitis, ook bekend als contacteczeem of allergische dermatitis, is, zoals de naam al zegt, een ontsteking van de huid die optreedt wanneer het in contact komt met een stof die allergie of irritatie veroorzaakt.

Contacteczeem veroorzaakt gewoonlijk intense roodheid en jeuk, die beperkt is tot waar de irriterende stof in contact is gekomen.

Deze tekst is specifiek over contactdermatitis. Als u een samenvatting van de belangrijkste huidallergieën wilt lezen, gaat u naar de volgende link: HUIDALLERGIE | Voornaamste oorzaken.

Wat is contactdermatitis

Dermatitis is een term die een ontsteking van de huid aanduidt. Contactdermatitis is een vorm van dermatitis die optreedt wanneer plaatselijke huidontsteking optreedt door het contact van stoffen ermee.

In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, wordt in 80% van de gevallen contactdermatitis veroorzaakt door irriterende stoffen, die niets te maken hebben met huidallergie. Slechts 20% van de gevallen van contactdermatitis worden veroorzaakt door stoffen die allergieën veroorzaken.

Irriterende contactdermatitis

Irritante contactdermatitis is er een die ontstaat door directe schade aan de huid na contact met irriterende stoffen zoals zuren, logen, oplosmiddelen, wasmiddelen, enz.

Stoffen die contacteczeem veroorzaken, zijn noodzakelijkerwijs irriterend voor de huid en veroorzaken letsel aan de oppervlakkige laag en activering van ontstekingsmediatoren. In tegenstelling tot allergische contactdermatitis, wat voor de meeste mensen een individuele reactie op een onschadelijke stof is, wordt irriterende contactdermatitis veroorzaakt door irriterende stoffen voor alle mensen.

Het feit dat een stof irriterend is, betekent echter niet dat alle mensen op dezelfde manier reageren op contact. Naast de individuele reactie van de individuele huid, hangt de mate van huidirritatie af van verschillende factoren, zoals chemische eigenschappen en concentratie van het irriterende stof, blootstellingstijd, omgevingsomstandigheden zoals temperatuur en vochtigheid en afwezigheid van blootgesteld huidcontact naar het product met de lucht, zoals in gevallen van mensen die de dag met handschoenen doorbrengen.

Dankzij deze variabelen kunnen twee personen aan dezelfde irriterende stof worden blootgesteld en zeer verschillende reacties hebben. Irriterende dermatitis treedt meestal op bij mensen die langdurig en dagelijks in contact komen met stoffen die meestal geen goede reactie veroorzaken als het contact slechts incidenteel is. Een bekend voorbeeld zijn zeep en detergenten.

Niet alleen zijn chemicaliën verantwoordelijk voor huidirritatie. Mensen die de hele dag natte handen krijgen, hetzij door water of zelfs transpireren, kunnen ook de meest oppervlakkige laag van de huid macereren, wat leidt tot dermatitis. Op dezelfde manier zijn kleding die wrijving veroorzaakt, vooral in combinatie met een vochtige huid zoals sokken, handschoenen en luiers, ook irriterende dermatitis.

Gezien deze informatie is het gemakkelijk te begrijpen waarom irriterend contacteczeem vaak voorkomt bij mensen die constant contact hebben met chemische stoffen zoals mechanica, boeren, bouwvakkers, schoonmaakpersoneel, meiden, schilders, kapper en vele anderen .

Contactdermatitis treedt soms niet op door een huidreactie op een schurend chemisch product, maar eerder door micro-traktaten die de constante behandeling van bepaalde producten op de huid kan veroorzaken, zoals hout, papier of glasvezelmateriaal.

Luieruitslag is een type irriterende contactdermatitis en treedt op bij langdurig huidcontact met uitwerpselen en urine (lees: SMAL).

Algemene oorzaken van irriterende contactdermatitis

Onder de stoffen die het vaakst worden genoemd als oorzaak van irriterende contactdermatitis, kunnen we het volgende vermelden:

• Wasmiddelen.
• Zeep.
• Shampoo.
• Oplosmiddelen.
• Desinfectiemiddelen.
• Oliën.
• Dierenhaar.
• Planten.
• Cement.
• Colas.
• Varnish.
• Zuur voedsel.
• Poeder.
• Alcohol.
• Sanitair water.
• Rubber.
• Plastic.
• Krijt.
• glasvezel.
• Wood.
• Paper.
• Metals.

Allergische contactdermatitis

Allergische contactdermatitis verschilt van irritatieve dermatitis omdat het een allergisch proces is. Het wordt niet veroorzaakt door directe verwonding van de huid door langdurig contact met een schurend middel, maar door een individuele allergische reactie op contact met een bepaald product.

Huidirriterende middelen kunnen irriterende contactdermatitis veroorzaken op alle blootgestelde huid, zolang er tijd is om de meest oppervlakkige huidlaag te verwonden. In het geval van allergische contactdermatitis, is de reactie immuun en treedt op zelfs na kortdurende blootstelling. Als de patiënt niet allergisch is, kan hij langdurig en dagelijks contact hebben met het materiaal, maar er treedt geen dermatitis op (tenzij de stof ook irriterende dermatitis kan veroorzaken).

Een eenvoudig voorbeeld om te begrijpen is de allergische contactdermatitis veroorzaakt door het nikkel in de knopen van de jeans. Je kunt je hele leven je spijkerbroek dragen en de knop contact houden met je huid zonder ooit een probleem te geven. Iedereen met een allergie voor nikkel kan contactdermatitis ontwikkelen in het gebied rond de navel, waar de knoop in contact komt met de huid.

Allergische dermatitis kan optreden na het eerste contact met een bepaalde stof, of zelfs na jarenlang contact met een product dat nooit allergieën heeft veroorzaakt.

Veel voorkomende oorzaken van allergische contactdermatitis

Meer dan 3000 stoffen zijn beschreven als potentiële veroorzakers van contactallergie. Ongeveer 20 van hen zijn echter verantwoordelijk voor de meeste gevallen. Een van de meest voorkomende zijn:

• Nikkel, aanwezig in knopen, kettingen, armbanden, oorbellen en andere namaakjuwelen.
• Poison ivy, giftige eik, giftige sumak.
• Latex.
• Henna tattoo.
• Mouw shell.
• Fruit van Ginkgo (lees: GINKGO BILOBA - Eigenschappen en voordelen).
• Thimerosal, een voormalige component van merthiolaat en momenteel aanwezig in sommige geneesmiddelen en vaccins.
• Benzocaine, aanwezig in plaatselijke verdovingsmiddelen.
• Topische antibiotica, zoals neomycine, bacitracine en gentamicine (de foto van het begin van het artikel over contactdermatitis door Quadriderm zalf)
• Crèmes met corticosteroïden, zoals hydrocortison.
• Kleefstoffen en pleisters.
• Tinctuur van sommige weefsels.
• Geuren in parfums, scheerlotions, deodorants en zeep.
• Formaldehyden, aanwezig in sommige shampoos, conditioners, moisturizers en cosmetica in het algemeen.

Symptomen van contactdermatitis

De symptomen van allergische en irritatieve contactdermatitis zijn niet hetzelfde. Terwijl in de allergische vorm het overheersende symptoom van de laesies jeuk is, is er in de irriterende vorm meer pijn en verbranding. Laten we de belangrijkste tekenen en symptomen van elke vorm beschrijven.

Symptomen van allergische contactdermatitis

De meest voorkomende symptomen van allergisch eczeem zijn intense jeuk en uitslag in roodachtig reliëf. In ernstige gevallen kunnen de laesies blaren vormen en pijn veroorzaken. De uitslag is meestal beperkt tot gebieden die in direct contact waren met het allergeen, maar het kan in andere delen van het lichaam voorkomen als het allergeen tijdens het krabben door de handen kan worden gedragen.

De uitslag van allergische contactdermatitis verschijnt meestal binnen de eerste 12 tot 48 uur na blootstelling aan het allergeen, hoewel het soms tot twee weken kan duren voordat het verschijnt, zoals in het geval van neomycinecrèmes, die langzaam in de huid doordringen .

Symptomen van irriterende contactdermatitis

Milde irriterende stoffen kunnen roodheid, droogheid, lichte kraking en jeuk veroorzaken. Ernstige irriterende stoffen veroorzaken meestal zwelling, pijn en blaren. In sommige ernstige gevallen is de verwonding een typische chemische verbranding.

De handen zijn de gebieden die het meest worden aangetast door irriterend eczeem, voornamelijk op de rug en tussen de tenen.

Behandeling van contactdermatitis

Bij beide vormen van contacteczeem is de belangrijkste actie het contact met het irriterende of allergene product te verwijderen.

Bij allergische dermatitis verdwijnen de laesies na 2 tot 4 weken als de patiënt niet langer in contact komt met de allergieopwekkende stof.

Bij irriterend eczeem is het gebruik van handschoenen om direct contact met het irriterende middel te voorkomen essentieel voor verbetering op middellange / lange termijn. Als de patiënt echter vaak een handschoen draagt, is het belangrijk om te zien of de dermatitis niet wordt veroorzaakt door een stof die in de handschoen zelf aanwezig is. Het feit dat de hand gedurende enkele uren per dag zweet en in een handschoen is gesloten, kan ook de oorzaak zijn, en in dit geval moet de patiënt wennen aan het drogen en luchten van tijd tot tijd.

Zolang de patiënt in contact is met schurende of allergene stoffen, zullen de laesies moeilijk te behandelen zijn.

Voor beide gevallen helpen vochtinbrengende crèmes en calamine-lotion de huid te "kalmeren" en de symptomen te verlichten. In meer ernstige gevallen kunnen zalven met corticosteroïden worden gebruikt.

Als de symptomen niet verbeteren bij lokale behandeling, kan het gebruik van orale corticosteroïden worden aangegeven door de dermatoloog (lees: CORTICOIDES - Indicaties en bijwerkingen).

Dysfagie - moeilijk door te slikken

Dysfagie is de medische term die wordt gebruikt wanneer de patiënt verwijst naar slikproblemen. Dysfagie hoeft niet noodzakelijk geassocieerd te worden met het slikken van pijn, maar eerder met een subjectief gevoel van moeite om het voedsel de weg tussen de mond en de maag te laten afleggen. Pijn om te slikken wordt odynofagie genoemd en is meestal gerelateerd aan beelden van ontsteking van de keel.

(geneeskunde)

SJÖGREN SYNDROME - Oorzaken, symptomen en behandeling

Het syndroom van Sjögren is een ziekte van auto-immune oorsprong, die de klieren en organen van ons lichaam aanvalt. Deze ziekte treft vrouwen, elke 10 getroffen patiënten, 9 vrouwelijke. In dit artikel zullen we ingaan op de volgende punten over het syndroom van Sjögren: Wat is het syndroom van Sjögren. Oo

(geneeskunde)