Urticaria - Symptomen, oorzaken en behandeling
Urticaria is een uitgebreide huidreactie, met allergische kenmerken, vrij vaak voorkomend bij ongeveer 20% van de mensen op een bepaald moment in het leven.
Urticaria kan voorkomen bij volwassenen en kinderen en wordt meestal veroorzaakt door infecties, medicijnen, voedsel, hitte of andere stimuli.
Wat is netelroos
Urticaria is niet noodzakelijkerwijs een allergische reactie, hoewel het wel kenmerken van huidallergie heeft. Urticaria vindt plaats door een activering van cellen van het immuunsysteem van de huid, basofielen en mestcellen genoemd. Deze cellen zijn verantwoordelijk voor de afgifte van talrijke chemische bemiddelaars, waaronder histamine, een stof die vasodilatatie, jeuk, zwelling van de huid en gevreesd angio-oedeem veroorzaakt (mucosaal oedeem zoals mond, ogen en luchtwegen).
Ondanks dat het nauw verband houdt met een allergisch proces, kan de afgifte van histamine door mestcellen direct worden veroorzaakt door een infectieus agens, zoals een bacterie of een virus. Urticaria kan een symptoom zijn van een infectie, zoals hoesten, niezen, keelpijn, enz.
In sommige gevallen kunnen urticaria optreden als gevolg van lichamelijke prikkels, zoals contact met warmte, kou, zon, druk op de huid, contact met water, lichaamsbeweging, enz. Dit type urticaria wordt fysieke urticaria genoemd en het is ook geen vorm van allergie.
Allergische urticaria treedt daarentegen op wanneer een patiënt die allergisch is voor bepaalde soorten voedsel, medicijnen of stoffen in contact komt met hen. In deze gevallen is urticaria een van de symptomen van de allergische reactie.
Urticaria is een veel voorkomende acne, ongeveer 20% van de bevolking heeft tijdens zijn leven minstens één acute episode van de ziekte. Ongeveer 50% van de patiënten met urticaria heeft alleen huidletsels, 10% heeft alleen angio-oedeem en 40% heeft huidlaesies en angio-oedeem samen.
Urticaria wordt acuut genoemd als het minder dan 6 weken duurt en chronisch als het proces langer dan 6 weken aanhoudt.
Oorzaken van Hives
De mogelijke oorzaken van urticaria zijn talrijk, maar we zijn niet altijd in staat om de trigger-agent van het proces te identificeren. Bij acute urticarias is de oorzaak meestal gemakkelijker te identificeren. Patiënten met chronische urticaria kunnen vaak niet achterhalen waarom hun huidmastcellen zo agressief werken.
Bij kinderen is meer dan 80% van de gevallen van urticaria niet van allergische oorsprong en treedt op als gevolg van een infectie, zij het virale, bacteriële of parasitaire. Mogelijke oorzaken zijn griep, verkoudheid, urineweginfectie, faryngitis, mononucleosis, Coxsackievirus-infectie, HIV, mycoplasma-infectie of een aantasting door parasieten zoals strongyloïden of ascaris. Urticaria kunnen op elk moment tijdens het verloop van de infectie optreden.
Allergische urticaria verschijnen meestal kort na contact met de veroorzaker. De tijd varieert van enkele minuten tot een of twee uur. De belangrijkste oorzaken zijn:
- Antibiotica, vooral die in de penicillinefamilie.
- Aspirine en ontstekingsremmers (lees: AAS INFORMATION (ASPIRIN))
- Insectenbeten, vooral bijen en wespen (lees: STING BEE AND VESPA).
- Contact met latex, zoals het dragen van wegwerphandschoenen, het blazen van feestballonnen of het gebruik van een condoom.
- Voedingsmiddelen zoals eieren, melk, zeevruchten, soja, kleurstoffen (zelfs natuurlijke), noten en pinda's.
- Contact met stoffen, waaronder planten, stuifmeel, speeksel, verf, harsen, parfum, wasmiddel ...
In zeldzame gevallen kunnen urticaria worden veroorzaakt door andere ziekten, zoals:
- Vasculitis (lees: VASCULITE | Oorzaken en symptomen).
- Lupus (lees: LUPUS ERYTHEMATOSO SISTEMICO | Symptomen en behandeling).
- Reumatoïde artritis (lees: ARTHRITIS RHEUMATOID | Symptomen en behandeling).
- Sjögren-syndroom (lees: SJÖGREN SYNDROME).
- Coeliakie (lees: CELIAC Disease - gluten-enteropathie).
- Multipel myeloom (lees: MEERVOUDIGE MYELOMA | Symptomen en behandeling).
Symptomen van urticaria
De huidlaesies van urticaria zijn erg jeukende, roodachtige, reliëf, variërend in grootte en vormen, maar hebben de neiging om cirkelvormig. De laesies kunnen ringvormig zijn, met het midden lichter en de randen verhoogd en roodachtig.
De jeuk kan zo intens zijn dat het de patiënt ervan weerhoudt te slapen. In sommige gevallen kunnen de vlekken uitgebreid zijn en samenklonteren, waardoor er grote plaques over het hele lichaam ontstaan. Wanneer u de laesie met uw vinger indrukt, heeft deze de neiging om lichter te worden, maar neemt snel weer de roodachtige kleur aan.
Nieuwe laesies ontstaan gedurende de dag, terwijl de oudere verdwijnen, waardoor een overgangs- en migratiepatroon ontstaat. Elke laesie verdwijnt meestal binnen 24 tot 36 uur. Soms ontstaat dezelfde verwonding 's morgens en is hij' s nachts verdwenen.
De site van het meest getroffen lichaam kan in de loop van de tijd variëren. Op de eerste dag kan de buik bijvoorbeeld de plaats zijn met de meeste verwondingen, de dag na de rug en de derde dag de ledematen. In ernstigere gevallen kan de patiënt in één keer meerdere verwondingen over het gehele lichaam hebben.
Acute urticaria duurt een paar dagen, meestal 1 tot 5, maar er zijn gevallen die iets langer kunnen duren om weg te gaan. Als de aandoening langer dan 6 weken aanhoudt, classificeren we urticaria als chronisch. Er zijn gevallen van chronische urticaria die jaren duren. Acute urticaria kunnen verbeteren, de indruk wekken dat ze genezen zijn en plotseling terugkeren.
De meeste gevallen van urticaria zijn goedaardige, maar ernstigere allergische reacties kunnen optreden. Het grootste gevaar is de ontwikkeling van angio-oedeem en anafylaxie (lees: ANAFILATISCHE SCHOK | Oorzaken en symptomen). Angio-oedeem is de zwelling van de slijmvliezen en de diepere lagen van de huid, meestal met zwelling van de lippen, ogen, tong, handen, voeten of genitaliën. Oedeem in de luchtwegen veroorzaakt heesheid en kan de doorgang van lucht belemmeren, waardoor ademhalingsmoeilijkheden ontstaan, hetgeen een medisch noodgeval vormt. Angio-oedeem kan tot 72 uur duren voordat het verdwijnt.
Urticaria-behandeling
De belangrijkste stap in urticaria is om blootstelling aan het activeringsmiddel van de reactie te voorkomen. Dit is echter niet altijd mogelijk, zoals in gevallen van netelroos veroorzaakt door virale infecties.
In de overgrote meerderheid van de gevallen is urticaria goedaardig en verdwijnt spontaan in uren of dagen. De behandeling is daarom gericht op het verlichten van de symptomen, namelijk jeuk.
De belangrijkste remedie voor de behandeling van urticaria zijn de antihistaminica, in de volksmond bekend als anti-allergica. Deze geneesmiddelen remmen de afgifte van histamine en werken direct op de oorzaak van huidlaesies.
Oudere antihistaminica zoals hydroxyzine en difenhydramine veroorzaken slaperigheid en kunnen nuttig zijn wanneer de patiënt moeite heeft met slapen. Op dit moment worden antihistamines van de 2e generatie echter het meest gebruikt omdat ze minder bijwerkingen veroorzaken en een langere duur hebben en slechts eenmaal per dag kunnen worden ingenomen. Onder de nieuwe antihistaminica kunnen we de aandacht vestigen op: loratadine (Claritin®), desloratadine (Clarinex®), fexofenadine (Allegra®), cetirizine (Zyrtec®) en levocetirizine (Zyxen®).
In ernstige gevallen kan de vereiste dosis antihistaminica van de tweede generatie om de symptomen te beheersen twee of drie keer groter zijn dan de aanbevolen dosis in de bijsluiter. Hoge doses eerste-generatie antihistaminica mogen niet worden gebruikt, omdat ze veel ongewenste bijwerkingen veroorzaken.
Als het geval ernstig is en de patiënt niet reageert op hoge doses antihistaminica, kan het gebruik van corticosteroïden, zoals prednison of prednisolon, gedurende enkele dagen geïndiceerd zijn (zie: PREDNISOON EN CORTICOIDES | bijwerkingen).
Als de patiënt tekenen van angio-oedeem vertoont, moet hij worden gezien in een medisch noodgeval en kunnen intraveneuze of intraveneuze medicijnen nodig zijn. Een injectie van adrenaline kan worden gebruikt om afbeeldingen van anafylaxie en ademhalingsobstructie om te keren.
HOE NEEMT U DE ANTICONCEPCIONAL PILL
De anticonceptiepil, ook wel oraal anticonceptiemiddel of oraal anticonceptiemiddel genoemd, is een methode voor anticonceptie sinds de jaren 60. Als de anticonceptiepil correct wordt ingenomen, heeft deze een uitvalpercentage van slechts 0, 1%. Echter, in het echte leven, als gevolg van fouten bij het nemen van het medicijn, wordt ongeveer 9% van de vrouwen die de pil gebruiken zwanger, vooral in het eerste jaar van gebruik
BELL FACIAL PARALYSIS - Oorzaken, symptomen en behandeling
Gezichtsverlamming treedt op wanneer er sprake is van totale verlamming van alle, of sommige, spieren die verantwoordelijk zijn voor onze gezichtsuitdrukkingen en bewegingen. De zenuw die de spieren van het gezicht aandrijft, wordt de gezichtszenuw genoemd. In deze tekst zullen we gezichtsverlammingen aanpakken, met de nadruk op Bell's verlamming, de meest voorkomende oorzaak
