Het verhaal van Marieke Vervoort, Paralympian die vroeg geëuthanaseerd
Marieke Vervoort is een vechter. In 2008 heeft de Belgische atleet van 37 jaar heeft zijn papieren voor euthanasie voorbereid, en hoewel ze wist dat hij was "niet nog steeds tijd, "het moment van zijn overlijden zal arriveren. En ze weet hoe ze zal zijn.
We weten allemaal dat we geen controle hebben over wat het leven soms heeft. Ziekten, ongevallen, onverwachte gebeurtenissen ... Ze zijn als klappen die ons vormen en ons op de proef.
We kunnen niet kiezen wat het leven in petto heeft voor ons, maar soms kunnen we kiezen hoe om te sterven.
Marieke Vervoort opende opnieuw het debat over euthanasie door de lancering van valse gerucht , die zei na de Paralympics, zou ze afscheid nemen van deze wereld.
het niet. Maar zijn woorden, vol moed, wijsheid en gevoeligheid, maakten indruk op iedereen.
Of we het eens of oneens zijn met het principe van euthanasie, het enige dat deze vrouw verdient is ons grote respect en onze absolute bewondering
Vandaag, in dit artikel, willen we je zijn verhaal vertellen.
Marieke Vervoort's laatste race
Marieke Vervoort beweegt in het leven met de intensiteit van die wil alles versnellen. Elke nieuwe dag, elk beeld, elk geluid, elke zuurstofadem wordt beleefd. Ze beoefent atletiek en strandzeilen, en voordat ziekte haar verhinderde normaal te bewegen, was ze een triatleet. Weet ook dat ze een zilveren medaille won op de Paralympische Spelen van 2016 in Rio, maar het was niet de eerste.
- Ze deed ook mee aan de Paralympische Spelen in Londen in 2012.
- Ze verdiende twee medailles : een van goud en een van zilver. In haar land is ze ook vele malen beloond. Volgens haar is de prijs die haar het gelukkigst heeft gemaakt, aangeboden door de Vlaamse Vereniging van Sportjournalisten, die haar inspanningen, haar karakter en hulde heeft betuigd aan het voorbeeld dat zij vertegenwoordigt.
- Lezen ook: verdriet, dit innerlijke proces dat niemand bereid is
het is echter van mening Rio spellen waren waarschijnlijk zijn laatste
de degeneratieve ziekte
Marieke lijdt aan een degeneratieve spierziekte die. Al heel jong gedwongen om in een rolstoel te leven. Het echte probleem van haar leven zit niet in haar beperking, maar in het fysieke leed waar ze elke dag mee worstelt.
Het leeft al meer dan 20 jaar met deze dagelijkse strijd, en met het verstrijken van de tijd, ze ziet haar lichaam reageren minder en minder. Het lijdt flauwvallen, epilepsie, bij intense pijn en in korte tijd weet ze dat ze zal stoppen met kijken. Vandaag ziet ze slechts 20%. Over enkele maanden of jaren zal het totale duister zijn.
- Een leven veroordeeld tot blijvende invaliditeit, blindheid, totale ontkoppeling met waar ze zoveel van houdt: het leven.
- Ontdek ook: Het ongelooflijke verhaal van Mbah Gotho, de man die zegt dat hij 145 jaar oud is
- Papers van euthanasie
Ze wist heel vroeg wat er met haar zou gebeuren. Na de diagnose van de ziekte, en
in haar eigen woorden, dacht ze aan zelfmoord. Maar er is iets gebeurd. Haar dokters hebben haar verteld dat ze, om de kwaliteit van leven te verbeteren, zo actief mogelijk wordt. Sport is haar strijd en overleven, en dat is wat haar redde.
Ze begon rolstoelbasketball te spelen. Toen probeerde ze te duiken en zwemmen, maar het was
in de triatlon die ze zelf vond, en dat de eerste prijzen kwamen, evenals de erkenning. In 2006 werd ze para-triatlon-wereldkampioen, een beloning die ze twee jaar op rij ontving. Maar in 2008 verslechterde haar ziekte tot het punt dat het haar belette de triatlon voort te zetten. Zijn leven stopt. Maar zijn land mobiliseerde voor haar en vroeg haar om haar verhaal te vertellen. Dus getuigde ze op televisie.
- Marieke Vervoort publiceerde ook een boek: "
- Wielemie, Sport for Life." Ze deed ook iets anders: haar papieren voorbereiden op haar euthanasie.
- Haar lichaam kon de sport waar ze zo van hield niet zo goed doen en ze wist dat het over een paar jaar voor altijd zou verdwijnen.
Haar "moment" is nog niet aangekomen, maar het zal gebeuren ...
Na het verlaten van de triatlon startte ze de zandzeilen, races waar de tanks bewegen dankzij de wind, en werd ze vice-kampioen in 2011. Ontdek: Dit exoskelet laat paraplegische kinderen lopen opnieuw Toen kwam nog een specialisme: rolstoelatletiek. Ze was opgenomen in de T-52-categorie waar ze alle records brak.
Haar successen op de Olympische Spelen van Londen in 2012 hebben haar veel geraakt. Ze had nog steeds redenen om te leven, ondanks de pijn die ermee gepaard ging.
Zo veel zelfs dat ze vandaag <1099> slechts 10 minuten achter elkaar kan slapen vanwege intense pijn.
Epileptische aanvallen worden steeds intenser. Ze weet dat haar tijd op is, maar volgens haar eigen woorden zal ze het beste van het leven blijven maken.
Wanneer ze volledige blindheid bereikt, wanneer haar lichaam niet langer van haar zal zijn, maar zal worden gewonnen door pijn en lijden. verlamming, zal ze vaarwel zeggen. Euthanasie is geen verzaking. Het is een rust voor de meest moedige.
Ze heeft haar begrafenis gekozen: haar as zal in de zee van Lanzarote (Canarische eilanden, Spanje) moeten worden gegooid.
Ze wil dat haar mensen haar herinneren met een glimlach, want zo ziet ze ze allemaal wanneer ze in vrede rust. Zonder pijn
- Kunnen we een beroerte voorkomen?
- Omdat er veel factoren zijn die we niet onder controle kunnen houden in een beroerte, is het essentieel om een gezond leven te leiden. Meer lezen "
Bier kan de kwaliteit van leven verbeteren: 10 voordelen
Bier is een van de beroemdste alcoholische dranken ter wereld, van ontkiemde gerstzaad zetmeel gefermenteerd in water en gist. Het is eeuwenlang in honderden culturen over de hele wereld geweest, culturen die het verbeteren door de effecten op het lichaam en de voedingswaarde ervan. En in tegenstelling tot wat veel mensen denken, heeft het interessante voordelen voor de gezondheid, Het is rijk aan antioxidanten, vitamines, mineralen en andere essentiële voedingsstoffen die helpen om de werking van veel lichaamssystemen te verbeteren.
Schrijven helpt ons onze wonden te helen
Door te schrijven, kan ik alles uitdrukken wat er in gebeurt. De pijn, de teleurstelling, de droefheid, de verlatenheid ... Ik weet dat het echter alleen een vel papier en een potlood is, maar het lijkt me zo bevrijdend dat ik niet kan doen zonder het te doen Lezen: 5 tips om je geest te kalmeren en de dingen positief te zien Ook met jou?
