Wanneer je treurt om het verlies van een persoon, ben je verdrietig om haar of om jou?
Lees ook: Het leven is niet hetzelfde na de dood van onze ouders Het verdriet, de frustratie , woede ... al deze gevoelens, en vele anderen, vallen ons van binnenuit binnen. Soms, als al deze gevoelens niet alleen voorkomen, voelen we ons nog erger. Maar ... als we het verlies van iemand lijden, zijn we dan zelfverdrietiger of voor deze persoon? Vandaag zullen we deze vraag beantwoorden
De afwijzing van het verlies
Het is nieuwsgierig om te denken aan de manier waarop
we iets afwijzen waartoe het behoort Toch is er geen oplossing.
We hebben vaak gesproken over de aanvaarding van de tegenslagen van het leven, de giftige mensen die niet zullen veranderen en de fouten die we voortdurend maken. We proberen het te accepteren . Waarom niet de dood? Stel je voor dat een geliefde stierf vanwege ziekte, kanker, bijvoorbeeld. Deze dood is erg pijnlijk, zeer destructief en soms is er geen ontsnapping mogelijk. Maar zelfs als het normaal is om verdriet en melancholie te voelen, accepteren veel mensen dit einde als iets positiefs Ontdekken: de mensen die je trekt, zijn een weerspiegeling van wat je bent
Verlies en afhankelijkheid
Er is een soort verband tussen verlies en emotionele afhankelijkheid. Bij paren, dit leidt tot destructieve relaties. In het verlies, in een relatie van zelfvernietiging. Plotseling voelen we ons niet in staat om zonder deze persoon te leven en dat is wat ons echt pijn doet. Het maakt ons niet verdrietig dat ze is weggegaan, wat ons verdrietig maakt, is dat ze ons met rust heeft gelaten. Deze gedachte is erg egoïstisch, vooral omdat je emoties je beheersen. We weten als geen ander dat als dit verdriet voorbij is, we verder zullen gaan.
Zonder enige twijfel is de slechtste houding van allen de ontkenning van verlies, de afwijzing van de dood.
Wat heeft het voor zin om je te verzetten?
Mis het niet: zorg voor liefde bij de wortel zodat het elke dag bloeit
We geven onze energie uit, onze tijd en alles wat we hebben om te lijden, niet voor de andere persoon, maar vanwege de omstandigheden waarin we ons bevinden.
Het leven vraagt je niet om toestemming om dat te doen je vindt het het leukst.
Wanneer je het het minst verwacht, grijpt het de essentie van de belangrijkste persoon voor je.
De gevolgen kunnen verwoestend zijn als je niet leert om de dood als iets natuurlijks. Als je je toevlucht neemt tot je pijn, het voedt en begint te geloven dat je nooit in staat zult zijn om vooruit te komen ...
Het leven is niet verantwoordelijk voor hoe je je voelt, voor je wanhoop sinds deze persoon vertrok. Het is jouw verantwoordelijkheid om het te accepteren zoals het is. <> Om over de dood te praten zonder geheimen, om te stoppen het als een taboe te beschouwen, om te voorkomen dat je verdriet moet veinzen omdat je je anders niet lekker voelt ...
Een geliefde kan sterven en je kunt gelukkig zijn - dat hij eindelijk klaar is met die grote malaise waarin hij verkeerde.
Misschien barst je niet in tranen uit, en dat je je verdriet niet dramatiseert omdat je weet hoe je de dood kunt accepteren. Vergeet voordat je gaat niet te lezen: Rouw, dit innerlijke proces waarin niemand is voorbereid Het is belangrijk om niet
om meegesleurd te worden door alles wat de maatschappij ons oplegt. Onzin-overtuigingen die soms irritaties uitlokken en ons uitnodigen om gratis te lijden. <
Soms hebben we alleen een liefkozing nodig
Een streling is veel meer dan een gebaar en een eenvoudige wrijving tegen de huid Simpel gezegd: strelen voedt ons emotionele en emotionele leven. Er zijn mensen die geen strelingen doen of die het niet durven, gewoon . Het feit dat je je niet aan emoties overgeeft, genereert ontegenzeggelijk emotionele gebreken.
Wat kunnen we leren van de teleurstellingen van het leven?
Negatieve ervaringen tot beter leren. Wat kunnen we leren van teleurstellingen in het leven? Er komen mensen met grote teleurstellingen naar buiten. Er is een naam voor dit fenomeen en het heet veerkracht. De oorsprong van de term komt uit de natuurkunde: materialen die terugkeren naar hun normale toestand nadat ze in alle richtingen zijn gebogen, zijn dus gekwalificeerd.
