ANLODIPINO - Waarvoor het dient, Hoe te gebruiken en bijwerkingen

Amlodipine besylate, ook wel amlodipine genoemd, is een populair antihypertensivum vanwege de hoge effectiviteit in het reguleren van de bloeddruk.

Amlodipine maakt deel uit van een groep geneesmiddelen die calciumantagonisten van de klasse dihydropyridines worden genoemd. Ook inbegrepen in deze klasse zijn de geneesmiddelen nifedipine, felodipine, nicardipine en lercanidipine.

In dit artikel zullen we de volgende punten over amlodipine behandelen:

• Werkingsmechanisme.
• Indicaties.
• Meest bekende handelsnamen.
• Hoe te nemen.
• Bijwerkingen.
• Contra-indicaties.
• Geneesmiddelinteracties.

Let op: deze tekst is niet bedoeld als een complete bijsluiter voor amlodipine besylate. Ons doel is om minder technisch te zijn dan een label en nuttiger voor patiënten die objectieve informatie zoeken en in taal die toegankelijk is voor het lekenpubliek.

MECHANISME VAN ACTIE

Amlodipine is een vasodilatorgeneesmiddel. De werking ervan wordt uitgeoefend door de invoer van calciumionen in de spiercellen van bloedvaten te blokkeren. Deze blokkering van de calciumkanalen veroorzaakt een ontspanning van de bloedvaten, die op zijn beurt vaatverwijding en vermindering van de perifere vaatweerstand veroorzaakt, wat leidt tot een verlaging van de bloeddruk (lees: NORMALE BLOEDDREDINGSWAARDEN).

Amlodipine veroorzaakt ook vasodilatatie van de kransslagaders, waardoor de toevoer van zuurstof naar het myocardium (hartspier) toeneemt.

Deze krachtige vasodilaterende werking is verantwoordelijk voor de werkzaamheid van amlodipine-besylaat bij de behandeling van arteriële hypertensie en angina pectoris. Helaas is vaatverwijding ook het mechanisme achter enkele nadelige effecten, zoals oedeem van de onderste ledematen, zoals we later zullen zien.

Waar wordt amlodipine voor gebruikt?

De belangrijkste indicatie voor het gebruik van amlodipine is hypertensie.

Amlodipine maakt deel uit van een groep van 4 klassen van antihypertensiva die momenteel worden beschouwd als de eerste regel voor de behandeling van hypertensie. De andere 3 zijn thiazidediuretica (bijv. Hydrochloorthiazide, chloortalidon en indapamide), ACEI - angiotensine-converterende enzymremmers (bijv. Enalapril, ramipril en lisinopril) en ARAII-angiotensine II-receptorantagonisten (bijv. Losartan, irbesartan en candesartan).

Deze geneesmiddelen worden geclassificeerd als eerstelijns omdat zij de beste resultaten geven bij de preventie van cardiovasculaire complicaties van hypertensieve aandoeningen.

Gezien de contra-indicaties hieronder beschreven, kan amlodipine besylate in iedereen worden gebruikt, maar het is vooral effectief bij de behandeling van hypertensie bij negroïde patiënten en bij ouderen. In deze twee groepen moet amlodipine de eerste of tweede keuze zijn van geneesmiddelen voor de controle van hypertensie.

Amlodipine is ook een goede optie voor patiënten met stabiele angina of Prinzmetal-angina. De werking is het meest effectief in deze omgeving wanneer het wordt geassocieerd met bètablokkerende geneesmiddelen.

Handelsnamen van amlodipine en amlodipine

In Brazilië wordt het generieke geneesmiddel meestal op de markt gebracht onder de naam amlodipine besylate, terwijl in Portugal amlodipine de meest voorkomende naam is.

Onder de meest voorkomende handelsnamen zijn:

• Amlovasc.
• Alivpress.
• Anlo.
• Besilapin.
• Cordarex.
• Nemodine.
• Nicord.
• Norvasc (referentiegeneesmiddel) .
• Pressat.
• Tenlopin.
• Tensaliv.

Amlodipine kan worden gevonden in de vorm van tabletten van 2, 5 mg, 5 mg en 10 mg.

Hoe wordt amlodipine ingenomen

De begindosis amlodipine moet 5 mg per dag in een enkele dosis zijn. Bij oudere patiënten kan de aanvangsdosis 2, 5 mg zijn als de arts van mening is dat het risico op hypotensie na het begin van de behandeling hoog is.

Als er na 7 tot 14 dagen geen bloeddrukcontrole is, kan de dosis worden verhoogd tot 10 mg, wat de maximale aanbevolen dosis van dit geneesmiddel is.

Doses boven 10 mg per dag zijn niet veel effectiever en hebben nog steeds een hoge frequentie van bijwerkingen.

Als een patiënt die 10 mg amlodipine gebruikt de bloeddruk nog niet heeft gecontroleerd, is het beter om in plaats van de dosis te verhogen, een antihypertensivum van een andere klasse te combineren.

Nadelige effecten

Amlodipine besylate is een zeer veilig geneesmiddel en de meest voorkomende bijwerkingen zijn meestal niet ernstig. Bij de meeste patiënten komen bijwerkingen alleen voor bij een dosis van 10 mg per dag.

zwelling

Het meest voorkomende nadelige effect is het ontstaan ​​van oedeem in de onderste ledematen. Ongeveer 10% van de patiënten kan zwelling in de benen ervaren, die gewoonlijk 2 tot 3 weken na het begin van de behandeling optreedt. Bij patiënten met hartfalen is het risico op oedeem in de onderste ledematen zelfs nog hoger, tot bijna 30%.

In de meeste gevallen is het verminderen van de dosis van 10 mg tot 5 mg voldoende om dit oedeem te keren.

Diuretica helpen het amlodipine-oedeem niet onder controle te houden. Aan de andere kant vermindert de associatie met een antihypertensivum van de klasse van ACE-remmers of AIIRA's gewoonlijk de intensiteit van de zwelling.

Andere bijwerkingen

Afgezien van oedeem, wat het meest voorkomende ongewenste effect is, kan amlodipine ook de volgende veranderingen veroorzaken:

• Hartkloppingen (5%).
• Vermoeidheid (5%).
• Hoofdpijn (3%).
• Duizeligheid (3%).
• Misselijkheid (3%)
• Buikpijn (2%).
• Seksuele impotentie (2%).
• Uitslag op de huid (2%).
• Krampen (2%).

DRUGS INTERACTIES

Amlodipine besylate kan andere medicijnen beïnvloeden of hierdoor worden beïnvloed. De belangrijkste interacties worden hieronder beschreven.

1. Stoffen die de effecten van amlodipine kunnen versterken:

• Ketoconazole.
• Itraconazole.
• Ritonavir.
• Indinavir.
• Nelfinavir.
• Erythromycin.
• Claritromycine.
• Grapefruit juice (grapefruit).

2. Stoffen die de effecten van amlodipine kunnen remmen:

• Kruid van St. John.
• Rifampicine.
• Carbamazepine.
• Fenytoïne.
• Nevirapine.
• Efavirenz.
• Pioglitazon.

3. Andere interacties:

De combinatie van amlodipine en simvastatine kan de bloedconcentratie van de laatste verhogen, waardoor het risico op rabdomyolyse (spierletsel) toeneemt.

Als de patiënt op amlodipine een statine nodig heeft om cholesterol te reguleren, is atorvastatine de veiligste optie.

Er zijn geen aanwijzingen voor interactie van amlodipine met alcohol, warfarine, digoxine of hormonale anticonceptiva.

contra-indicaties

De enige absolute contra-indicatie voor het gebruik van amlodipine is de voorgeschiedenis van allergie voor het geneesmiddel.

Amlodipine dient vermeden te worden bij patiënten met aortaklepstenose, ernstige leverinsufficiëntie, hypotensieve patiënten, zwangere vrouwen of tijdens borstvoeding.

GLANZEND IN DE MOND - MONDELINGE KANDIDASE

Orale candidiasis, ook wel orale moniliasis of spruw genoemd, is een infectie van de orofarynx veroorzaakt door de schimmel Candida albicans . In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is candidiasis in de mond geen exclusief probleem voor patiënten met hiv of een andere ernstige ziekte. Orale moniliasis kan echt een van de tekenen zijn van AIDS, maar het komt ook vaak voor bij kinderen, ouderen en mensen met een verandering in het immuunsysteem.

(geneeskunde)

BLAZEN IN HET HART - Oorzaken, symptomen en behandeling

Hartruis is de naam die we geven aan het geluid dat het bloed maakt wanneer het door een hartklep passeert met enige structurele verandering. Niet elke patiënt met een hartgeruis moet echter een hartaandoening hebben. Hoe het hartruis ontstaat Het bloed stroomt continu en in één richting de hartholtes in en produceert geen geluid. D

(geneeskunde)