BUPROPIONA - voor wat het dient, doses en bijwerkingen

Bupropion Hydrochloride (Bupropion, in Portugal), ook bekend onder de handelsnamen Bup, Wellbutrin, Zetron en Zyban, is een geneesmiddel van de klasse van atypische antidepressiva, waarvan de belangrijkste indicaties de behandeling van depressie en nicotineverslaving zijn.

Hoewel het geen nieuw geneesmiddel is - het bestaat al sinds de jaren tachtig - is bupropion de afgelopen jaren prominenter geworden op niet-medische websites en publicaties, waarbij het ten onrechte werd behandeld als het 'mode antidepressivum' of 'mode antidepressivum'. geluk. " Het is ook gebruikelijk dat bupropion wordt geadverteerd als "een nieuwe behandeling voor gewichtsverlies."

In dit artikel zullen we het Bupropion Hydrochloride bespreken, met aandacht voor de indicaties, doses, bijwerkingen en contra-indicaties.

Waarschuwing: deze tekst is niet bedoeld om de volledige bijsluiter voor Bupropion Hydrochloride te reproduceren. Wat we zullen doen is een kritische beoordeling van de bijsluiter, het elimineren van de meer technische taalonderdelen en het becommentariëren van de belangrijkste informatie over dit medicijn met een vocabulaire dat toegankelijker is voor het lekenpubliek.

Wat is Bupropion Hydrochloride

Bupropion werd voor het eerst op de Amerikaanse markt geïntroduceerd in 1985 onder de handelsnaam Wellbutrin. Op dat moment was de aanbevolen dosis veel hoger dan de huidige, en de verkoop van het medicijn werd in 1986 verboden na de identificatie van verschillende gevallen van aanvallen veroorzaakt door drugsintoxicatie.

Na verdere studies kwam bupropion in 1989 weer op de markt, ditmaal met de laagste aanbevolen dosis (450 mg per dag).

Bupropionhydrochloride is een atypisch antidepressivum van de klasse noradrenaline-dopamineheropnameremmers. Dit medicijn werkt in het centrale zenuwstelsel en verhoogt de beschikbaarheid van neurotransmitters noradrenaline en dopamine, die geassocieerd worden met het gevoel van welzijn.

Het mechanisme waarmee bupropion de drang om te roken vermindert, helpt bij de behandeling van sigarettenverslaving, is nog niet volledig begrepen. We weten echter dat sommige van zijn metabolieten werken op nicotine-receptoren in de hersenen, en de werking van het geneesmiddel op de neurotransmitters norepinephrine en dopamine beïnvloedt ook de mate van patiëntafhankelijkheid.

Waarvoor wordt Bupropion gebruikt?

Bupropion is alleen goedgekeurd voor gebruik in drie situaties:

• Depressie.
• Seizoensgebonden affectieve stoornis (een vorm van depressie die alleen in de winter verschijnt).
• Behandeling van nicotineverslaving.

Elke andere indicatie van bupropion anders dan de drie hierboven genoemde wordt beschouwd als niet-label, dat wil zeggen situaties waarin het medicijn zelfs enig effect kan hebben, maar nog steeds zonder toereikend wetenschappelijk bewijs of goedkeuring van de regelgevende overheidsinstanties.

Het belangrijkste afwijkende gebruik van bupropion is voor:

• Behandeling van obesitas.
• Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).
• Bipolaire stoornis.
• Seksuele stoornissen veroorzaakt door antidepressiva.

We zullen iets meer vertellen over de off-label indicaties die voor ons liggen, vooral hun vermeende gewichtsverlies actie.

Handelsnamen van Bupropion Hydrochloride

Bupropion is al te vinden in generieke apotheken. Onder de beroemdste handelsnamen zijn:

• Budep SR.
• Bup.
• Bupium.
• Bupogran.
• INIP.
• Noradop.
• Seth.
• Wellbutrin XL *.
• Wellbutrin SR.
• Zetron.
• Zetron XL *.
• Zyban.

* Vormen van langdurige afgifte die alleen dagelijkse inname mogelijk maken.

Bupropion-hydrochloride wordt gewoonlijk in doses van 150 mg of 300 mg in dozen van 30 of 60 tabletten op de markt gebracht.

De gemiddelde prijs van bupropion varieert van 50 reais (doos van 30 tabletten van 150 mg generiek merk) tot 200 reais (doos van 60 tabletten van 300 mg van sommige handelsmerken). In Portugal varieert de prijs van 20 tot 36 euro.

Omdat er veel opties op de markt zijn en de prijzen sterk variëren tussen apotheken en laboratoria, raden we u aan een zorgvuldige zoekopdracht uit te voeren voordat u uw bupropion koopt. In theorie hebben ze allemaal dezelfde effectiviteit, inclusief generieke vormen.

Hoe wordt bupropion ingenomen

Om het risico op bijwerkingen te verminderen, raden fabrikanten aan bupropion-hydrochloridetabletten in hun geheel door te slikken en niet te breken, fijn te maken of te kauwen.

Inslikken van het geneesmiddel met voedsel lijkt de werkzaamheid niet te beïnvloeden.

1. Depressie:

De startdosering is gewoonlijk 150 mg per dag. Indien goed verdragen, kan na 3 dagen de dosis worden verhoogd tot 300 mg per dag (150 mg tweemaal daags of 300 mg enkele dosis in formulieren met verlengde afgifte).

observaties:

(a) In formulieren met verlengde afgifte (Wellbutrin XL of Zetron XL) kan de 300 mg tablet 's morgens als een enkele dosis worden ingenomen. In de formulieren met de snelle afgifte (alle andere) moet de maximale dosis van elke tablet 150 mg zijn.

b) Veel fabrikanten suggereren dat 300 mg per dag de maximale totale dosis is, maar onderzoeken tonen aan dat de dosis van 450 mg per dag (150 mg, 3 keer per dag) veilig kan worden gebruikt bij patiënten met een depressie die na enkele weken van gebruik, reageer niet op de dosis van 300 mg.

c) De minimale intervaltijd tussen elke dosis moet 8 uur zijn.

2. Seizoensgebonden affectieve stoornis

De startdosering is gewoonlijk 150 mg per dag. Indien goed verdragen, na 7 dagen, kan de dosis worden verhoogd tot 300 mg per dag (150 mg tweemaal daags of 300 mg enkele dosis in vormen met verlengde afgifte).

3. Sigarettenverslaving

De startdosering is gewoonlijk 150 mg eenmaal daags gedurende 3 dagen. Indien goed verdragen, kan na 3 dagen de dosis worden verhoogd tot 300 mg per dag (150 mg tweemaal daags of 300 mg enkele dosis in formulieren met verlengde afgifte).

observaties:

a) De behandeling moet minstens 1 week voor de afsluitdatum worden gestart, omdat het 5-7 dagen duurt voordat het medicijn de gewenste bloedspiegels heeft bereikt. Meestal wordt gesuggereerd dat de patiënt probeert te stoppen met roken pas in de tweede week van de behandeling.

b) Ondanks de gebruikelijke indicatie voor verhoging van de dosis van 150 mg / dag naar 300 mg / dag vanaf de 4e dag van de behandeling, zijn er aanwijzingen dat de dosis van 150 mg per dag voldoende is.

c) Als de patiënt succesvol stopt met roken, moet het medicijn minimaal 12 weken worden bewaard. Bij patiënten die het meest vatbaar zijn voor terugval, kan de onderhoudsbehandeling echter maximaal 1 jaar duren.

d) Als de patiënt tegen de zevende week van de behandeling niet meer kan stoppen met roken, is succes onwaarschijnlijk en moet stopzetting van het medicijn worden overwogen.

e) Het slagingspercentage van bupropion voor patiënten die willen stoppen met roken is ongeveer 40 tot 50%. Ter vergelijking, het slagingspercentage van patiënten die proberen te stoppen met roken zonder medische behandeling is slechts 10 tot 20%.

Lees voor meer informatie over stoppen met roken behandeling en aan roken gerelateerde ziektes: SIGARETTE ZIEKTEN - Hoe te stoppen met roken.

Off-label gebruik

Onder de off-label indicaties van bupropion verdienen twee enkele opmerkingen: gewichtsverlies en seksuele impotentie.

Is Bupropion dunner?

Bupropionhydrochloride is een substantie die qua structuur vergelijkbaar is met amfetamines, waarvan bekend is dat ze tot verlies van eetlust leiden.

In het specifieke geval van bupropion is deze anorexigene werking klein. Studies tonen aan dat het totale gewichtsverlies met de behandeling varieert van 0 tot 2, 5 kg. Dit betekent een gewichtsverlies vergelijkbaar met dat van andere antidepressiva en lager dan dat wat Sibutramine en Orlistat gewoonlijk veroorzaken.

Het is ook belangrijk om op te merken dat gewichtsverlies alleen optreedt bij ongeveer 20% van de patiënten. En met ongeveer 10% is het effect het tegenovergestelde, met weinig gewichtstoename tijdens de behandeling.

Daarom is het behandelen van bupropion als een zeer effectief medicijn voor gewichtsverlies gewoonweg misleidende reclame. De lage werkzaamheid in verband met de hoge mate van bijwerkingen (later beschreven) maakt bupropion niet het meest aangewezen medicijn voor de behandeling van obesitas voor de meeste patiënten.

Dit betekent echter niet dat hun kleine anorectische werking geen voordeel is in het geval patiënten stoppen met roken, omdat gewichtstoename een van de meest voorkomende gevolgen van stoppen met roken is.

Seksuele disfunctie

Een van de meest voorkomende nadelige effecten van antidepressiva in het algemeen is seksuele disfunctie, die zich kan manifesteren als impotentie, verlies van libido, anorgasmie of veranderingen in ejaculatie.

Bupropionhydrochloride is een van de zeldzame antidepressiva met weinig of geen effect op de seksuele functie.

Bij patiënten met seksuele disfunctie veroorzaakt door antidepressiva, kan de psychiater ervoor kiezen om bupropion te vervangen door eenvoudige substitutie van het huidige medicijn of door de combinatie van de twee antidepressiva.

Bijwerkingen van Bupropion Hydrochloride

Historisch gezien was het meest gevreesde schadelijke effect van bupropion altijd de aanval. Met de vermindering van de maximaal toegestane dosis werd het optreden van deze complicatie echter zeldzaam en treft minder dan 0, 1% van de patiënten.

De epileptische crisis, wanneer deze optreedt, is meestal te wijten aan ingestie boven de maximaal toegestane dosis.

Hoewel de aanval tegenwoordig zeldzaam is, zijn verschillende andere nadelige effecten tamelijk vaak, waarvan verscheidene met een incidentie hoger dan 30% (1 op de 3 patiënten).

Bij de momenteel aanbevolen doses zijn de meest voorkomende bijwerkingen en hun respectieve incidentie:

• Tachycardie (snel hart) (11%).
• Slapeloosheid (11% tot 40%).
• Hoofdpijn (25% tot 34%).
• Roeren (2% tot 32%),
• Droge mond (10% tot 28%).
• Constipatie (8% tot 26%).
• Gewichtsverlies (14% tot 23%).
• Misselijkheid en braken (23%).
• Duizeligheid (6% tot 22%).
• Overmatig zweten (5% tot 22%).
• Tremor (1% tot 21%).
• Wazig zien (3% tot 15%).
• Faryngitis (3% tot 13%).
• Rhinitis (12%).
• Gebrek aan concentratie (9%).
• Gewichtstoename (9%)
• Angst (3% tot 8%).
• Uitslag (1% tot 8%).
• Diarree (4% tot 7%)
• Winderigheid (6%),
• Tinnitus (1% tot 6%).
• Slaapstoornissen (5%).
• Pijn op de borst (≤ 4%).
• Hypertensie (1% tot 4%).
• Zwakte (4%)
• Hoest (2% tot 4%)
• Pruritus (2% tot 4%).
• Slaperigheid (2% tot 3%).
• Hypotensie (3%).
• Geheugenbeschadiging (3%).
• Orale slijmvliezenzweer (2%).
• Dysfagie (slikproblemen) (2%).

Contra

Bupropion is gecontra-indiceerd in de volgende situaties:

• Overgevoeligheid voor bupropion.
• Patiënten met een voorgeschiedenis van convulsies, anorexia of boulimie.
• Patiënten die abrupt stoppen met alcohol of sedativa, waaronder benzodiazepines, barbituraten of anti-epileptica.
• Gebruik van MAO-remmers (gelijktijdig of binnen 14 dagen na stopzetting van bupropion of MAO-remmer).

Geneesmiddelinteracties

Naast de bovengenoemde stoffen, die gecontra-indiceerd zijn, zijn er ook andere geneesmiddelen die bijwerkingen kunnen veroorzaken als ze worden geassocieerd met bupropion. De belangrijkste zijn:

• Citalopram.
• Doxorubicine.
• Lorcasserina.
• Metoprolol.
• Tamoxifen.
• Tricyclische antidepressiva.
• Vortioxetina.

VITAMINE C - Belang, effecten en rijke voedingsmiddelen

Vitamine C, ook bekend als ascorbinezuur, is een noodzakelijke vitamine voor de synthese van collageen, een belangrijke structuur in de vorming van botten, kraakbeen, spieren en bloedvaten. Vitamine C werkt ook op het immuunsysteem en het centrale zenuwstelsel. Vitamine C-tekort veroorzaakt een ziekte die scheurbuik wordt genoemd en die vaak voorkomt bij mensen die ondervoed zijn of die een ernstige beperking hebben in de groenteconsumptie

(geneeskunde)

ATRIALE FIBRILLATIE - Symptomen, oorzaken en behandeling

Atriale fibrillatie (atriumfibrilleren in Portugal genoemd) is een veel voorkomende hartritmestoornis die meestal een snelle, onregelmatige hartslag veroorzaakt. Atriale fibrillatie treedt meestal op bij ouderen en bij structurele hartaandoeningen, zoals klepaandoening, hartfalen of met cardiale elektrische geleidingsstoornissen

(geneeskunde)