OORZAKEN VAN DE KOE EN LIED MET BLOED

Ophoesten met bloederig sputum is een teken van luchtwegletsel. Er zijn tientallen oorzaken voor de aanwezigheid van bloed in het sputum, waarvan sommige goedaardig zijn, zoals laesies in de mond of neus, en sommige ernstiger, zoals longinfecties of luchtwegtumoren.

In deze tekst behandelen we de belangrijkste oorzaken van hoesten met bloederige slijm.

Als u meer wilt lezen over de oorzaken van hoesten, al dan niet met expectoratie, ga dan naar het volgende artikel: TOSSE - Oorzaken en behandelingen.

Wat is hemoptysis?

Bloedsputum, wetenschappelijk 'bloedspuwing' genoemd, is een mogelijk ernstig teken en kan zich voordoen als een afbeelding die varieert van kleine strepen bloed in het sputum tot massale bloedingen.

Elke bloeding op elk punt in de luchtwegen kan bloedsputum veroorzaken. Inclusief kleine nasale laesies. Daarom is de eerste stap bij het evalueren van een sputum met bloed het proberen te achterhalen waar het vandaan komt.

Bloedingen van laesies in de neusholte of in de mond zelf hebben meestal weinig gevolgen. Door bloed overgedragen uitbraken van de longen duiden meestal op een meer ernstige ziekte die verder onderzoek verdient. Het is ook belangrijk om hemoptyse te onderscheiden van bloeding uit het spijsverteringsstelsel (hematemesis).

Op een eenvoudige manier kunnen we de oorsprong van bloed op de volgende manier onderscheiden:

- Eliminatie van bloed door de mond samen met braken = spijsverteringskanaal
- Eliminatie van bloed met hoest en slijmoplossend vermogen = Longen, strottenhoofd of luchtpijp
- Bloedeloosheid zonder hoesten en zonder braken = orale of neusholte

Hemoptysis wordt alleen overwogen als het bloeden zijn oorsprong heeft in de lagere luchtwegen, dwz de longen, de luchtpijp of het strottenhoofd. Nasale bloeding, epistaxis genaamd, wordt behandeld in afzonderlijke tekst die toegankelijk is via deze link: BLOEIENDE NEUS | Epistaxis.

Oorzaken van bloedspuwing

Zoals te zien is in de onderstaande grafiek, zijn er verschillende oorzaken van bloederig sputum.

Vanaf dit punt, elke keer als ik spuug of spuug met bloed spuug, verwijs ik naar hemoptysis.

Naast longinfecties en longkanker kunnen we ook de oorzaken van bloederig sputum noemen:

• Trauma.
• Vasculitis (lees: VASCULITE - Wat het is en wat de symptomen ervan zijn), zoals Wegener's Granulomatosis (lees: GRANULOMATOSE DE WEGENER).
• Cocaïne en crack (lees: COCAINE | CRACK | Effecten en complicaties).
• Hartfalen (lees: HARTSTORING - OORZAKEN EN SYMPTOMEN).
• Longembolie (lees: PULMONARY EMBOLIS).
• Stollingsstoornissen.
• Mitralisklepstenose.
• Aorta-aneurysma (lees: WAT IS ANEURISME?).
• Vreemde lichaamszucht.
• Tumoren van het strottenhoofd.
• Pulmonaire endometriose (lees: ENDOMETRIOSE Symptomen en behandeling).
• Bronchitis.

Onder de infecties kunnen we de longontsteking benadrukken (lees: SYMPTOMEN VAN DE PNEUMONIE), tuberculose (lees: SYMPTOMEN VAN TUBERCULOSE), schimmelinfecties en longabces.

Tuberculose of recidiverende infecties kunnen permanente schade aan de bronchiën veroorzaken, waardoor ze verwij derd en chronisch geïnfecteerd blijven. We noemen deze veranderde bronchiëctasie.

Bronchiëctasie is een oorzaak van recidiverende bloedspuwing. De infectie geneest, maar longschade kan eeuwig duren.

Bij infectieuze aandoeningen gaat sputum in het bloed meestal gepaard met koorts, zweten, koude rillingen en verhoogde ontstekingsparameters bij bloedtests (zie: CONTROLE- / BLOED-EXAMENS). Het röntgenpatroon op de borst en computertomografie helpen ook.

Longkanker is een andere veel voorkomende oorzaak van sputum met bloed. Het kunnen primaire tumoren of metastasen zijn (lees: KANKER - SYMPTOMEN EN DEFINITIES). Een tip voor de diagnose is de oudere leeftijd, roken (lees: HOE EN WAAROM STOPEN MET ROKEN SIGAR) en voortgezet gewichtsverlies. Opnieuw helpen de beeldvormingstests om de aanwezigheid van tumoren te bepalen.

Een minder vaak voorkomende oorzaak van bloedspuwing, maar belangrijk om te herkennen vanwege de urgentie van het starten van de behandeling, zijn vasculitis en auto-immuunziekten zoals Lupus, Goodpasture's Syndrome en Wegener's Granulomatosis (lees: AUTOIMUNE DISEASE en LUPUS) ERYTHEMATOSO SISTEMICO (SLE).

Dit zijn ziekten die diffuse ontsteking van de longvaten veroorzaken en die gewoonlijk gepaard gaan met glomerulonefritis en acuut nierfalen (zie: WAT IS EEN GLOMERULONEFRITE?). Als niet op tijd behandeld, tot de dood leiden.

Een veel voorkomende en minder ernstige oorzaak van hemoptoë is luchtwegletsel door herhaalde en ernstige hoestaanvallen. Na een paar dagen griep en voortdurend hoesten, kan het strottenhoofd geïrriteerd raken en uiteindelijk kunnen er kleine bloedstroken in het sputum aanwezig zijn.

De aanwezigheid van sputum met bloed is echter een potentieel ernstig symptoom en moet altijd door een arts worden beoordeeld. Vaak zijn medische voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek en een eenvoudige röntgenfoto van de thorax voldoende voor diagnose. In de moeilijkste gevallen zijn computertomografie en bronchofibroscopie vereist, een onderzoek gedaan door een endoscoop die door de luchtweg in de long loopt.

De behandeling van hemoptysis is altijd gericht op de oorzaak. Er is geen specifieke remedie die het bloeden zal stoppen, behalve wanneer het optreedt als gevolg van een verandering in coagulatie.

Oorzaken, symptomen en behandeling

Onychomycosis of tinea unguium, in de volksmond bekend als mycose van de nagel, is de naam die wordt gegeven aan nagelinfectie veroorzaakt door schimmels. Onychomycose is een veel voorkomende infectie die ongeveer 10% van de volwassen bevolking treft en 20% van de ouderen. De symptomen zijn meestal van esthetische in plaats van klinische oorsprong, waarbij verdonkering en verdikking van de nagel de meest voorkomende symptomen zijn

(geneeskunde)

BRANDSTOF LEVENS - Behandeling en basisverzorging

In deze tekst behandelen we lichte brandwonden, die geen behandeling op ziekenhuisniveau vereisen. We zullen de basiszorg en de behandeling van lichte brandwonden benadrukken. Mate van verbranding Eerstegraads brandwonden: zijn die waarbij alleen de epidermis is betrokken, de meest oppervlakkige laag van de huid

(geneeskunde)