HERPES - Types, oorzaken, symptomen en behandeling
Koortsblaasjes en genitale herpes zijn infectieuze en besmettelijke ziekten die worden veroorzaakt door een van de virussubtypen van de menselijke herpesvirusfamilie, bestaande uit 8 verschillende subtypes.
Elk subtype van het herpesvirus veroorzaakt ziekten die duidelijk van elkaar verschillen, zoals waterpokken, herpes simplex en infectieuze mononucleosis, bijvoorbeeld.
In dit artikel behandelen we de volgende punten:
- Hoe krijg je herpes.
- Koortsblaasjes Symptomen
- Vormen van virusoverdracht.
- Behandeling van genitale en labiale herpes.
Deze tekst zal zich concentreren op de verschillen tussen de herpes simplex-virussen 1 en 2 (HSV-1 en HSV-2), respectievelijk verantwoordelijk voor koortslippen en genitale herpes.
- Als u meer gedetailleerde informatie over genitale herpes wilt, lees: Genitale herpes - Symptomen en behandeling.
- Voor gedetailleerde informatie over koortslippen: koortsblaasjes - transmissie en behandeling.
Herpes simplex-virus 1 en 2
HSV-1 veroorzaakt gewoonlijk koortsblaasjes, terwijl HSV-2 meestal verantwoordelijk is voor genitale herpes. In het algemeen gesproken, omdat orale seks heel gebruikelijk is, is het niet ongebruikelijk om orale laesies te vinden die worden veroorzaakt door herpesvirus 2 en laesies van het genitale herpesvirus 1.
Eén op de vijf volwassenen heeft HSV-2 en meer dan de helft van de bevolking heeft HSV-1. Veel mensen hebben echter geen symptomen.
Herpes simplex-infectie is terugkerend, het gaat spontaan heen en weer. Dit komt omdat het virus zich "verbergt" in de cellen van het zenuwstelsel en verhindert dat de afweer van het lichaam deze volledig elimineert. Degene die Herpes heeft, zal het de rest van hun leven hebben.
Van tijd tot tijd komt het virus terug, meestal in perioden van vallen van het immuunsysteem. Sommige predisponerende feiten zijn bekend, zoals intense blootstelling aan de zon, emotionele stress, menstruatie, trauma, etc. De frequentie van recidieven is individueel.
Symptomen van koortsblaasjes - Symptomen van genitale herpes
Het eerste voorkomen is meestal de meest symptomatische, omdat we op dit moment nog geen antilichamen hebben gevormd. Over het algemeen is het beeld van meerdere blaasjes (kleine belletjes) gegroepeerd, met gebieden van ontsteking aan de basis en rond. De laesies zijn zeer pijnlijk en kunnen gepaard gaan met malaise, vergrote lymfeklieren (klieren) en koorts.
Herhalingen zijn vaak minder symptomatisch en korter. Ze hebben meestal enkele symptomen die "waarschuwen" dat herpesletsels opnieuw zullen verschijnen. Plaatselijke pijn, tintelingen of pruritus (jeuk) verschijnen meestal enkele uren voor de blaasjes.
De vesicles kunnen scheuren, en vormen kleine ulceraties die lijken op spruw (lees: FOTO'S | Verschillen tussen koortslip en koortslippen).
HSV-1 en HSV-2 hebben een voorkeur voor de orale en genitale mucosa, respectievelijk. Ze kunnen echter ook andere delen van het lichaam beschadigen, zoals huid, ogen, meningitis, encefalitis (infectie van de hersenen), hepatitis, longontsteking en oesofagitis (slokdarminfectie). Deze meer ernstige infecties treden meestal op bij patiënten met immunosuppressie zoals AIDS (AIDS) en transplantatiepatiënten.
Een andere complicatie van herpesvirusinfecties is gezichtsverlamming, Bell's palsy genoemd (lees: FACIAL PARALYSIS - Oorzaken en behandeling).
Om foto's van koortsblaasjes te bekijken, klik op de link: Foto's van orale herpes laesies.
Hoe krijg je herpes?
Herpes-overdracht vindt plaats door intiem contact met het geïnfecteerde gebied. Herpes-virus is erg besmettelijk; de periode van grootste risico van overdracht is tijdens de crises en in de 2 dagen die eraan voorafgaan, en kan ook plaatsvinden, zelfs als er geen duidelijke laesies zijn. Sommige patiënten scheiden het virus zelfs buiten de aanvallen af en kunnen het op elk moment uitzenden, vooral in HSV-2.
Het virus wordt gevonden in laesies, speeksel, sperma en vaginale afscheidingen. Overdracht door voorwerpen zoals bekers en bestek kan voorkomen, maar komt minder vaak voor, omdat het virus een paar uur buiten een levend organisme overleeft. De incubatietijd, dat wil zeggen het tijdsinterval tussen infectie en het optreden van symptomen, is gemiddeld 4 dagen.
Genitale herpes-simplex is een SOA (seksueel overdraagbare aandoening). Tijdens de actieve fase moet seksuele activiteit worden vermeden, omdat zelfs met het condoom het risico op besmetting bestaat (lees: ALLES WAT U MOET WETEN).
HSV-1 wordt meestal tijdens de kindertijd verkregen, terwijl HSV-2 zich in de volwassenheid bevindt.
Behandeling van herpes
Behandeling met antivirale middelen, zoals aciclovir, wordt gebruikt om de ziektetijd te verkorten. Hoe eerder u begint, hoe beter de respons. Bij koortslippen kan men zalven en genitale tabletten gebruiken. Nogmaals, er is geen remedie voor herpes . Er is nog geen effectief vaccin tegen herpesvirus.
De behandeling is feitelijk geïndiceerd bij primaire laesies en patiënten met immunosuppressie. In andere gevallen verandert de behandeling niet veel in de loop van de crisis.
Andere laesies die geen herpes zijn
Om te lezen over de verschillen tussen aften en herpes: verschillen tussen koortslippen en koortslippen.
Twee andere soorten genitale laesies hebben een soort verwarring met Herpes veroorzaakt. Beide zijn asymptomatisch en kunnen de genitaliën en de mond beïnvloeden. De eerste is de patches van Fordyce, een soort talgklieren. Ze wijzen niet op een type ziekte. De andere laesie is de parelachtige papels. Ze wijzen ook niet op enige pathologie en kunnen mannen en vrouwen beïnvloeden.
DOMPERIDONE - wat dient, doses en bijwerkingen
Domperidon, ook bekend onder de handelsnaam Motilium, is een geneesmiddel dat de eigenschap heeft om het ledigen van de maag te versnellen en is daarom nuttig voor de behandeling van misselijkheid, maagpijn, maagzwelling en gastro-oesofageale reflux. Hoewel domperidon een veilig en weinig potentieel geneesmiddel is voor bijwerkingen, kan het in verband worden gebracht met een verhoogd risico op ernstige hartritmestoornissen, vooral wanneer dagelijkse doses van meer dan 30 mg worden gebruikt of wanneer het geneesmiddel wordt gebruikt bij patiënten met van 60 jaar.
GASTRIET EN PEPTISCHE ULCER - oorzaken, symptomen en behandeling
Gastritis is de ontsteking van het epithelium van de maag, dat wil zeggen de laag weefsel die het bedekt. Dit slijmvlies fungeert als een voering die is samengesteld uit een weefsel dat bestand is tegen intense zuren, wat allemaal logisch is, omdat het materiaal in de maag een extreem lage pH heeft. De zweer, zoals de naam zegt, is een ulceratie (of erosie) in dit epitheel, alsof het een grote koortslip is
