MYTHES EN FEITEN OVER VITAMINEN

Vitaminen zijn een groep organische chemicaliën die essentieel zijn voor het leven, die ons lichaam niet in voldoende hoeveelheden kan synthetiseren, en het is noodzakelijk om deze via voedsel te verkrijgen. Zowel het gebrek aan vitamines als hun overmaat zijn schadelijk voor onze gezondheid.

In dit artikel zullen we uitleggen wat vitamines zijn, waar ze voor zijn, wat hun werkelijke effecten zijn en wat populair is zonder wetenschappelijke basis.

Wat zijn vitaminen?

Vitaminen zijn organische verbindingen die worden aangetroffen in planten en dieren. Ze zijn nodig in kleine hoeveelheden voor het normale metabolisme van het lichaam. Mensen synthetiseren geen vitamines (behalve wat vitamine D en vitamine B7) en vertrouwen daarom alleen op voeding om de noodzakelijke niveaus te bieden.

Wat voor sommige soorten als een vitamine wordt beschouwd, is misschien niet voor anderen. Reptielen en sommige vogels kunnen bijvoorbeeld al het ascorbinezuur (vitamine C) produceren dat ze nodig hebben uit de nieren, dus deze stof wordt daarom niet als een vitamine voor deze soorten beschouwd.

Reeds bij menselijke en andere zoogdieren onderging het gen dat verantwoordelijk is voor de productie van ascorbinezuur mutaties gedurende het gehele evolutionaire proces en verloor die capaciteit. Omdat we geen vitamine C produceren, maar we moeten het in voedsel krijgen om te overleven, het wordt als een vitamine beschouwd.

Elke vitamine heeft een andere structuur en functie in het lichaam. Er zijn 13 vitamines:

• Vitamine A - Retinol
• Vitamine B1 - Thiamine
• Vitamine B2 - Riboflavine
• Vitamine B3 - Niacine
• Vitamine B5 - Pantotheenzuur
• Vitamine B6 - Pyridoxine
• Vitamine B7 - Biotine
• Vitamine B9 - Foliumzuur
• Vitamine B12 - Cyanocobalamine
• Vitamine C - Ascorbinezuur
• Vitamine D - Calciferol
• Vitamine E - Tocoferol
• Vitamine K - Phylloquinon

De vitamines zijn verdeeld in oplosbaar in water en in vet oplosbaar.

Vetzuren worden opgeslagen in vetweefsel (vet), zodat het lichaam ze kan gebruiken wanneer het nodig is. Vrijwel geen uitscheiding van deze vitamines, alles wat wordt ingenomen en op dit moment niet wordt benut, is gevuld voor momenten van schaarste. A, D, E en K zijn vetoplosbare vitamines.

Wateroplosbaar zoals de naam al aangeeft, het lost op in water en wordt gemakkelijk in de urine uitgescheiden. Er is vrijwel geen opslag van deze in het lichaam en alle overmaat is geëlimineerd. De familie van vitamine B en vitamine C zijn in water oplosbare vitaminen.

Hoewel vetoplosbare vitamines het voordeel hebben dat ze kunnen worden opgeslagen, omdat ze niet worden geëlimineerd door urine, kan overmatige inname leiden tot hypervitaminose, wat uiteindelijk kan leiden tot de dood. Daarom zijn er ziekten als gevolg van gebrek, maar ook aan overtollige vitamines.

Vitamine-tekort kan optreden als gevolg van een gebrek aan voldoende inname of door een verstoring die de absorptie en het gebruik ervan belemmert, waardoor de eliminatie ervan in de ontlasting wordt veroorzaakt.

Voordat we specifiek over elke vitamine praten, is het belangrijk om enkele mythen te verduidelijken, veel gepropageerd in de media:

• Vitaminen geven geen "energie" of "kracht".
• Vitaminen bestrijden geen stress.
• Vitaminen voorkomen de griep niet.
• Vitaminen stimuleren de seksuele lust niet.
• Vitaminen stimuleren de hersenen niet.
• Vitaminen bestrijden geen cholesterol.
• Vitaminen verbeteren de fysieke of mentale vermoeidheid niet.
• Vitaminen voorkomen geen andere ziekten dan die veroorzaakt door uw tekort.
• Vitaminen verbeteren de eetlust niet.
• Vitaminen zijn geen vervanging voor lichaamsbeweging.
• Vitaminen komen niet aan of verliezen gewicht.
• Vitaminen vervangen geen maaltijd.
• De meeste mensen krijgen alle benodigde vitamines in de voeding en hebben geen supplementen nodig.

1) In vet oplosbare vitamines

VITAMINE A

- Bronnen: te vinden in wortels, eieren, melk, vis, geel fruit, broccoli, spinazie en lever.

- Tekort: veroorzaakt blindheid, huidlaesies en veranderingen in botgroei.

- intoxicatie: misselijkheid, braken, neurologische aandoeningen, hepatitis, haaruitval.

- Aanbevelingen: Er zijn geen indicaties voor vitamine A-suppletie tenzij er aanwijzingen zijn voor de deficiëntie of predisponerende ziekten zoals cystische fibrose, de ziekte van Crohn, pancreasinsufficiëntie en coeliakie.

Een teveel aan vitamine A-suppletie lijkt verband te houden met de verhoogde incidentie van sommige kankers, zoals longkanker bij rokers.

VITAMIN D

- Bronnen: vis, melk, eieren, lever en door blootstelling aan de zon.

- Tekort: osteomalacie (zwakke botten) bij volwassenen en rachitis bij kinderen.

- intoxicatie: teveel calcium in het bloed, nierschade, botbeschadiging.

- Aanbevelingen: Mensen met weinig blootstelling aan de zon, vooral in landen buiten de tropen en ouderen hebben meestal vitamine D-tekort, omdat de belangrijkste bron de productie van de huid door de zonnestimulus is. In deze gevallen zijn doses tot 800 IE / dag aangegeven. Vitamine D-niveaus kunnen worden gecontroleerd door middel van bloedtesten.

Vitamine D wordt geproduceerd in de huid maar wordt geactiveerd door de nieren. Patiënten met nierinsufficiëntie hebben supplementen van de geactiveerde vorm nodig. De vorm verkocht in multivitaminen is de inactieve, die een gezonde nier nodig heeft om te functioneren.

Lees voor meer informatie over vitamine D: VITAMIN D | Deficiëntie en supplementen.

VITAMINE E

- Bronnen: plantaardige oliën, noten, noten, hazelnoten, spinazie, melk, rijst, brood, pasta.

- Deficiëntie: spierveranderingen, neurologische en voortijdige dood van rode bloedcellen (rode bloedcellen).

- intoxicatie: er is geen syndroom dat goed wordt gekenmerkt door teveel vitamine E. Sommige studies hebben echter een hogere mortaliteit aangetoond bij patiënten die werden aangevuld met vitamine E. Er is geen specifieke doodsoorzaak, mensen leven eenvoudigweg zonder supplementen uit de groep met vitamine E.

- Aanbevelingen: Vitamine E is een van de vitamines die het gemakkelijkst te vinden is in voedsel en dus is het tekort ervan zeldzaam. Suppletie is alleen geïndiceerd bij mensen met ziekten die de opname van de ingenomen vitamine voorkomen: Cystic fibrosis, de ziekte van Crohn (lees: CROHN'S ZIEKTE EN ULCERATIEVE RETOCOLIET), pancreasinsufficiëntie en coeliakie.

Vitamine E lijkt de spermaproductie te stimuleren en kan geïndiceerd zijn voor de behandeling van mannelijke onvruchtbaarheid.

VITAMIN K

- Bronnen: groene bladeren, kazen, chocolade, fruit

- Tekort: Vitamine K is een belangrijke factor in de coagulatiecascade en het tekort veroorzaakt blauwe plekken, blauwe plekken en bloedingen. Overtollige vitamine A en E kunnen vitamine K inactiveren.

Intoxicatie: leverschade en bloedarmoede.

- Aanbevelingen: Vitamine K-tekort bij volwassenen is zeldzaam en hangt samen met lange antibioticakuren en ziektes die de absorptie voorkomen van de in vet oplosbare vitamines die hierboven al zijn beschreven.

Bij patiënten behandeld met antistolling tegen warfarine die bloeden, kunnen ze worden behandeld met doses vitamine K (zie: VARFARIN (Marevan, Varfine, Coumadin | Controle van de INR).

2) In water oplosbare vitaminen

De familie van vitamine B en vitamine C zijn oplosbaar in water en hopen zich niet op in het lichaam. Daarom is het erg zeldzaam om vergiftigd te worden. Omdat ze niet in het lichaam worden bewaard, is het noodzakelijk om deze vitamines constant te consumeren. Omdat het voedingsstoffen zijn die rijk zijn aan verschillende voedingsmiddelen, komt hun tekort hoofdzakelijk voor bij ondervoede en alcoholische dranken.

De belangrijkste ziektes door een tekort aan in water oplosbare vitaminen zijn:

Vitamine C - Scheurbuik.

Zeer gebruikelijk op het moment van ontdekking, toen reizigers enkele maanden op zee verbleven, is scheurbuik nu de ziekte van ondervoede, alcoholisten en drugsverslaafden.

Het manifesteert zich als gingivale bloedingen, veranderingen in genezing, huidlaesies en gewrichtspijn.

Er is geen bewijs dat vitamine C verkoudheid en griep voorkomt (lees: VERSCHILLEN TUSSEN INFLUENZA EN COOL), veel minder kankers.

Inname van vitamine C verhoogt de opname van ijzer door het maagdarmkanaal en is meestal geïndiceerd bij patiënten met bloedarmoede met ijzertekort (lees: ANEMIA FERROPRIVA - ijzergebreksanemie).

Overmatige consumptie van vitamine C lijkt te worden geassocieerd met een hogere incidentie van nierstenen (RENAL CALCULUS - Oorzaken en symptomen).

We praten specifiek over vitamine C in een apart artikel: VITAMIN C - Belang, effecten en rijke voedingsmiddelen.

Vitamine B1 - Beriberi.

Vitamine B3 - Pellagra.

Vitamine B9 (foliumzuur) - Foetale malformaties - lees: WAAROM IS FOLINEZUUR BELANGRIJK IN ZWANGERSCHAP?

Vitamine B12 - Megaloblastaire bloedarmoede.

conclusie:

De voordelen van vitamines worden enorm overschat. Ze zijn noodzakelijk voor de gezondheid, maar doses boven de aanbevolen waarden brengen geen enkel voordeel; integendeel.

Multivitamines hebben meestal lage doses van elke vitamine. Op het einde doen ze geen pijn, maar brengen ze ook geen enkel voordeel mee. Het zijn praktisch placebo's.

Veel mensen verwarren de voordelen van vitamines met eiwitten en denken dat ze kunnen aankomen of sterker worden door hun inname te verhogen. Vitamine niet-vetmesten, vitamine geeft geen kracht, vitamine helpt niet om spieren te creëren.

Een normaal dieet biedt voldoende hoeveelheden vitamines, met als voordeel dat het ook andere voedingsstoffen zoals eiwitten, koolhydraten, vezels, enz. Levert.

BRONQUIOLITE - Wat het is, symptomen, oorzaken en behandeling

Bronchiolitis is een ontsteking van de bronchiolen, een van de diepste delen van de luchtwegen van de longen. Bronchiolitis wordt meestal veroorzaakt door een virale infectie en treft vooral kinderen jonger dan 2 jaar. In dit artikel zullen we ingaan op de volgende punten over bronchiolitis: Wat is. Oorzaken en risicofactoren

(geneeskunde)

GRANULOMATOSE VAN WEGENER - Granulomatose met Poliangiite

Wegener-granulomatose, ook wel granulomatosis met polyangiitis genoemd, is een vasculitis van auto-immune oorsprong, dat wil zeggen een ziekte die optreedt bij diffuse ontsteking van de bloedvaten van het lichaam, veroorzaakt door de ongepaste productie van auto-antilichamen en, in uiteindelijk leidt tot een beperking van de bloedstroom in de aangetaste organen

(geneeskunde)