SYMPTOMEN VAN ULCER IN MAAG OF DUODENE
We noemen het maagzweer de laesies die ontstaan in de meest oppervlakkige laag van de mucosa die de maag of de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm) vormt. Wanneer de zweer in de maag verschijnt, wordt dit maagzweer genoemd ; wanneer het in de twaalfvingerige darm verschijnt, wordt het de zweer in de twaalfvingerige darm genoemd.
Zoals je weet produceert de maag zoutzuur, een stof die helpt bij het verteringsproces van voedsel. Meestal heeft de binnenkant van onze maag een zure pH van ongeveer 4 tot 5. Wanneer we echter eten, stijgt de productie van zoutzuur en de pH van de maag kan dalen tot 1 of 2, waardoor het een extreem zuur en vijandig tegenover elk organisch element.
Zodat al dit geproduceerde zuur de wand van de maag zelf niet aantast, is het bedekt met een dikke laag slijm, dat dient als bescherming voor zijn slijmvlies (weefsel dat de binnenwand bedekt).
Zweren komen voor wanneer er een faling is in deze bescherming, ofwel omdat de hoeveelheid slijm is verminderd of omdat de hoeveelheid zuur buitensporig is geworden. Ongeacht de oorzaak, ontstaan peptische ulcera wanneer het zuur in het maagdarmkanaal het oppervlak van de binnenwand van de maag of de twaalfvingerige darm erodeert. Contact van het zuur met het slijmvlies kan een wond openen, de meest voorkomende symptomen zijn pijn en bloeding (spijsverteringsbloeding).
In dit artikel zullen we de belangrijkste symptomen van maagzweren en darmzweren bespreken.
Verschillen tussen de symptomen van een maagzweer en een maagzweer
De twee vormen van maagzweer hebben zeer vergelijkbare presentaties. In de meeste gevallen zijn maagzweren meestal asymptomatisch of veroorzaken ze irrelevante symptomen, of ze zich nu in de twaalfvingerige darm of in de maag bevinden. Wanneer er daadwerkelijk symptomen zijn, zijn zowel bloedingen als buikpijn meer gebruikelijke presentatievormen.
De intensiteit van de pijn is niet direct gerelateerd aan de ernst of grootte van de zweer. In feite, zoals we later zullen uitleggen, zijn zweren die spijsverteringsbloedingen veroorzaken meestal degenen die asymptomatisch ontwikkelen.
Maagzweerpijn wordt vaak dyspepsie genoemd, wat in feite de naam is die wordt gebruikt om een verscheidenheid aan symptomen te beschrijven die in de maag ontstaan, zoals verbranding in de maag, maagpijn, indigestie, maagklachten, volheid, opgeblazen gevoel, opgezwollen maag, etc. Dyspepsie treedt op bij zowel ulcera als gastritis (lees: GASTRITE SYMPTOMEN).
In overeenstemming met wat we hieronder zullen uitleggen, zijn er enkele details die duodenale ulcuspijn onderscheiden van maagzweerpijn, zoals de relatie met eten en het tijdstip waarop de pijn het meest intens is. Deze verschillen zijn echter vaak subtiel, wat ons in de meeste gevallen niet toestaat om de locatie van de zweer nauwkeurig in te stellen zonder de hulp van de bovenste digestieve endoscopie (lees: HOGE SPIJSBESCHRIJVING ENDOSCOPIE). Het is niet ongebruikelijk dat een patiënt met een klacht die meer op een duodenumzweer lijkt, daadwerkelijk een maagzweer of alleen een gastritis heeft.
Maagzweren komen vaker voor bij patiënten ouder dan 50 jaar, terwijl zweren aan de twaalfvingerige darm meestal jong volwassenen vanaf 25 jaar treffen. Maar nogmaals, dit is geen regel. Oudere mensen kunnen zweren in de twaalfvingerige darm hebben en jongeren kunnen een maagzweer hebben.
Symptomen van maagzweren
Zweren in de maag hebben meestal buikpijn als het belangrijkste symptoom (lees: PIJN IN BUIGENPIJN - Belangrijke oorzaken). De pijn van de maagzweer is meestal een pijn of ongemak zoals een branderig gevoel of een gevoel van iets dat de maag aantast, meestal gelegen in het bovenste deel van de buik, ongeveer 4 vingers boven de navel, een locatie die de leken pijn noemen in de put van de maag.
Af en toe bevindt dit ongemak van de maagzweer zich net onder de ribben, rechts of links, in de regio die hypochondrium wordt genoemd. Bij sommige patiënten kan pijn naar achteren uitstralen. Pijn alleen op de rug is echter niet typisch een presentatie van maagzweren.
In tegenstelling tot een duodenumzweer, verergert de maagzweerpijn snel na maaltijd, vooral in gevallen waar de maagzweer zich in de pylorus, eindstreep van de maag bevindt die met de twaalfvingerdarm verbindt. In sommige gevallen kan de zweer in de pylorus zwelling van de mucosa en obstructie van de voedselpassage veroorzaken, waardoor een gevoel van epigastrische volheid (volle maag), vroege verzadiging (tevreden zijn met te weinig voedsel) en braken na de maaltijd ontstaat.
Andere mogelijke symptomen van maagzweren zijn onder meer verhoogde oprispingen (oprisping), intolerantie voor vette voedingsmiddelen en af en toe misselijkheid en braken.
Maagzweren kunnen geen symptomen veroorzaken, maar alleen als de patiënt een spijsverteringsbloeding heeft. Patiënten met asymptomatische ulcera zijn degenen met een verhoogd risico op het ontwikkelen van bloedingen omdat, omdat deze ulcera niet gediagnosticeerd zijn, ze het maagslijmvlies kunnen blijven eroderen tot het punt waar ze een bloedvat tegenkomen. Wanneer het vat corrosie ondergaat, ontstaat er een bloeding.
De patiënt met een bloedende zweer kan 4 soorten klinische presentatie hebben:
- Als de bloeding klein maar constant is, zal de hoeveelheid bloed niet voldoende zijn om de kenmerken van de ontlasting te veranderen of bloederig te braken. Het aanhoudende verlies van kleine hoeveelheden bloed leidt op de middellange termijn tot bloedarmoede door ijzertekort (lees: ANEMIA DE CARÊNCIA DE FERRO). In deze gevallen van bloedarmoede zonder duidelijke oorzaak, kan de bovenste digestieve endoscopie de diagnose stellen.
- Als de bloeding matig is, kan de patiënt bloedig braken (hematemesis genoemd) of zeer donkere ontlasting ervaren, die het gevolg is van de vertering van bloed wanneer het door de darmen passeert. Dit type ontlasting met verteerd en donker bloed wordt melena genoemd, heeft een zeer sterke en onaangename geur en heeft meestal een zeer dichte consistentie (lees: BLOED IN VOCHT EN DONKERE FOUTEN).
- Als het bloeden van de zweer omvangrijk is, vertoont de patiënt gewoonlijk braken met overvloedig levend bloed en ontlasting ook met levend bloed omdat de snelheid en het volume van het bloed zo groot zijn dat er geen tijd meer is om het te verteeren en te transformeren in manen .
Naast een spijsverteringsbloeding is een andere ernstige complicatie van maagzweren de perforatie van de maag. Als de zweer asymptomatisch is en geen groot vat vindt, zet het zijn corrosieproces voort van de wand naar de maag tot het een gat maakt aan de andere kant. De symptomen van perforatie zijn een plotselinge buikpijn geassocieerd met een stijfheid van de buik.
Symptomen van zweren aan de twaalfvingerige darm
Zoals eerder vermeld, lijken de symptomen van zweren aan de twaalfvingerige darm sterk op die van maagzweren. Veel van wat hierboven is beschreven, is van toepassing op dit onderwerp.
Het is echter de moeite waard mogelijke verschillen aan te wijzen. Over het algemeen doen duodenale ulcera het meestal meer pijn in de periode tussen de maaltijden of tijdens het vasten bij nacht. "Klassieke" pijn bij ulcera van de twaalfvingerige darm komt twee tot vijf uur na een maaltijd voor en loopt tussen 23:00 en 02:00, het tijdstip waarop de pH van de twaalfvingerige darm gewoonlijk lager is.
Dyspepsie van zweren in de twaalfvingerige darm wordt meestal verlicht met voedsel, terwijl maagzweren kunnen worden verergerd. Maar dat is geen regel.
In verband met complicaties veroorzaakt duodenale ulcusbloeding meestal melena vaker dan bloederig braken. De bloedende zweren in de maag veroorzaken vaak hematemesie.
Ulcera in de twaalfvingerige darm veroorzaken meestal geen obstructie van de doorgang van voedsel.
SCLERODERMIE - oorzaken, symptomen en behandeling
Sclerodermie, afgeleid van de Griekse woorden skleros (verhard) en derma (huid), is een huidaandoening met een auto-immune oorsprong, gekenmerkt door een progressieve verstijving van de huid. Wanneer naast de kenmerkende laesies van de huid, waarbij de patiënt ook bloedvaten en inwendige organen omvat, noemen we de ziekte van systemische sclerose.
PIJN - oorzaken, symptomen en behandeling
Keelpijn is een van de meest voorkomende symptomen van de medische praktijk, zowel bij volwassenen als bij kinderen. De ontsteking van de keel is meestal het gevolg van een foto van faryngitis en / of tonsillitis, dat wil zeggen een ontsteking van de farynx of amygdala. Er zijn verschillende oorzaken voor keelpijn, met meer dan de helft van de gevallen van virale oorsprong, meestal veroorzaakt door griep, verkoudheid of mononucleosis
