INFLAMMED UNION - PARONIKY
De paronychia, in de volksmond een panaritix of een ijzer, is een ontsteking van de huid rond de nagel, meestal van bacteriële oorsprong, die ontstaat na een verwonding in deze regio. De paronychia kan acuut zijn, enkele dagen aanhouden of chronisch, en enkele weken aanhouden.
In dit artikel zullen we de volgende punten over de paronychia behandelen:
- Hoe de paronychia ontstaat.
- Wat veroorzaakt nagelontsteking.
- Symptomen van nagelontsteking.
- Behandeling van de paronychia.
Hoe de paronychia ontstaat
De paronychia is in de meeste gevallen een infectie van bacteriële oorsprong, die een intense ontsteking in de huid van de nagel veroorzaakt. Paronychia kan op de vingers of tenen verschijnen.
Ontsteking treedt op wanneer gewone huidbacteriën de wonden rond de nagel kunnen besmetten, meestal na een klein trauma, zoals nagelriemschade, nagelbijten, overmatig spijkeren, teenbobbels, strakke schoenen of wanneer de manicure "een steak neemt" van je vinger.
Het is belangrijk om te begrijpen dat de huid een fysieke barrière is die ons lichaam beschermt tegen bacteriën van de buitenomgeving. Wanneer deze barrière is gewond, opent een toegangsdeur zodat de huidbacteriën toegang hebben tot de diepere weefsels.
Naast trauma kunnen andere situaties ook kleine fissuren in de huid rondom de nagel veroorzaken, waardoor invasie door bacteriën wordt bevorderd.
Risicofactoren zijn vingerzuigen, werk waarbij de handen langdurig in het water moeten worden ondergedompeld, frequent chemisch contact met de handen, tuinmannen, patiënten met diabetes mellitus of patiënten met problemen met de bloedsomloop. Lidstaten.
Oorzaken van nagelontsteking
In de meeste gevallen wordt het letsel binnengedrongen door bacteriën die onze huid koloniseren. Het meest voorkomende middel is Staphylococcus aureus (zie: STAPHYLOCOCCUS AUREUS). Andere bacteriën in de huid kunnen ook de paronychia veroorzaken, waaronder Streptococcus en Pseudomonas .
Wanneer huidbeschadiging rond de nagel wordt veroorzaakt door bijten of nagelbijten, kunnen natuurlijke micro-organismen in de mond het binnendringende middel zijn, waaronder, naast Staphylococcus en Streptococcus, bacteriën zoals Eikenella corrodens, Fusobacterium, Peptostreptococcus, Prevotella en Porphyromonas .
Als bij acute paronychia bacteriën de meest voorkomende oorzaken zijn, kan het infectieuze agens in de chronische vorm de schimmel Candida albicans zijn . Zelfs in de chronische vormen is de prevalentie van bacteriële infecties echter hoog, wat algemeen is voor de gemengde infectie door bacteriën en schimmels op hetzelfde moment.
Chronische paronychia kan ook worden veroorzaakt door een eczemateus proces, met een ontsteking van de huid die niet is gerelateerd aan infectieuze agentia. In deze gevallen is er geen infectie, alleen een ontsteking. Deze vorm komt vaak voor bij mensen die met chemicaliën werken of met natte handen leven.
Symptomen van de paronychia
De acute paronychia treft meestal een enkele vinger en wordt gekenmerkt door ontsteking, met zwelling, roodheid en pijn, in een hoek van de nagel in het gebied waar het trauma dat aanleiding gaf tot de bacteriële invasie plaatsvond.
Het is normaal dat de infectie aanleiding geeft tot een klein abces en het is vaak mogelijk om de aanwezigheid van pus onder de huid op te merken. De patiënt presenteert de goed ontstoken nagelhoek met een kleine witte of gelige vlek, de verzameling van pus net onder de epidermis.
In de acute vorm ontstaat de ontsteking snel, slechts een paar uur nadat de huid is gewond. Het beeld is snel geëvolueerd en de ontsteking bereikt zijn top in ongeveer 1 of 2 dagen. Koorts komt meestal niet voor. Indien aanwezig, is dit een teken dat de infectie zich kan verspreiden. Een van de meest voorkomende complicaties van de paronychia is erysipelas of cellulitis (lees: ERISIPELA | CELLULITE | Symptomen en behandeling).
De chronische vorm vertoont meestal een minder intense ontsteking en heeft geen gewoonte om pus te hebben. De punt van de aangedane vingers wordt meestal erg opgezwollen, maar de pijn en de roodheid zijn niet zo ernstig. Meer dan één nagel kan tegelijkertijd ontstoken zijn. In geval van een schimmelinfectie, heeft het beeld een langzamere installatie en duurt het dagen voordat de ontsteking volledig is ontstaan.
Behandeling van ontstoken nagel
In de meeste gevallen kan de paronychia alleen worden behandeld met warme kompressen, 3 tot 4 keer per dag, en goede hygiëne van de site.
Als er tekenen van pus zijn, is het aan te bevelen deze af te voeren. Als de hoeveelheid pus klein is, vergemakkelijkt een zachte massage van de vinger ondergedompeld in warm water meestal drainage. Vergeet niet om het gebied altijd goed schoon te houden om herinfectie te voorkomen. Als de zwelling en verzameling van pus groot is, kan de drainage het best worden uitgevoerd door een arts. Probeer geen abcessen thuis te persen.
In de meeste gevallen is het niet nodig om antibiotica te gebruiken, maar als de laesie steeds erger wordt, kunnen ze worden geïndiceerd om de verspreiding van de bacteriën naar diepere weefsels te voorkomen. De meest gebruikte antibiotica zijn cefalexine (lees: INFORMATIE OVER CEFALEXIN), amoxicilline + clavulanaat of clindamycine.
In gevallen van chronische paronychia zijn de meest aangegeven maatregelen om vocht en contact met chemicaliën in de getroffen vingers te voorkomen. Om de genezing te versnellen, kunnen zalven met antischimmelmiddelen (ketoconazol, itraconazol of fluconazol) en corticosteroïden worden gebruikt. In sommige gevallen, als er geen bijbehorende infectie is, volstaat een eenvoudige zalf met corticosteroïden.
PYROFOCYTOPENISCHE IDIOPATHISCHE (PTI)
Idiopathische trombocytopenische purpura (ITP) is een ziekte die wordt gekenmerkt door de vernietiging van bloedplaatjes, de bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor de eerste stadia van de bloedstolling. Het is daarom niet verrassend dat een van de meest voorkomende klinische manifestaties van ITP bloedingen is
KAPOSI SARCOMA - HIV, symptomen en behandeling
Kaposi-sarcoom is een ongewoon type kanker dat al tientallen jaren zeldzaam is, maar dat vaak in de medische praktijk is gezien na het begin van de aids-pandemie en de verhoogde incidentie van behandelingen met immunosuppressiva, zoals het geval is bij orgaantransplantaties. In deze tekst zullen we ingaan op de oorzaken, symptomen en behandeling van Kaposi-sarcoom
