Antibiotica verminderen het effect van voorbehoedmiddelen?
Lange tijd werden de antibiotica beschouwd als de grote schurken van de vrouwen die de anticonceptiepil namen. Het ontbreken van wetenschappelijke onderzoeken die exclusief zijn ontwikkeld om de interactie tussen antibiotica en de pil te onderzoeken, in combinatie met incidentele meldingen van het falen van orale anticonceptiva na het gebruik van bepaalde antibiotica, heeft ertoe bijgedragen, zelfs binnen de medische klasse zelf, de mythe te creëren dat zou antibiotica en hormonale anticonceptiva kunnen mengen.
Veel artsen voelen zich vandaag ongemakkelijk bij het voorschrijven van bepaalde antibiotica, zoals amoxicilline, metronidazol of tetracycline, voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd en hormonaal anticonceptivegebruik.
Dit veronderstelde risico was echter nooit gebaseerd op krachtig wetenschappelijk bewijs, maar op ongecontroleerde studies en onbewezen theorieën. Antibiotica zoals ampicilline en amoxicilline werden bijvoorbeeld als gevaarlijk beschouwd voor mensen die de pil innamen, simpelweg omdat er een theoretisch risico was van een verandering in de darmbacteriële flora die een vermindering van de absorptie van de oestrogeen- en progesteronhormonen in de darmen zou veroorzaken. Ondanks het theoretische risico, had geen enkele studie onderzocht wat er echt was gebeurd met de vrouwen die de pil en amoxicilline samen slikten. Het maakt niet uit hoeveel een theorie logisch is, je moet in de praktijk bewijzen dat het klopt.
In de afgelopen decennia is dit veranderd, omdat evidence-based medicine plaats heeft gemaakt voor wat we 'op theorie gebaseerde geneeskunde' zouden kunnen noemen. Sinds de jaren negentig is het aantal gepubliceerde artikelen over vrouwen die antibiotica gebruiken samen met de pil exponentieel toegenomen en we zijn nu veel meer geneigd om meningen te uiten over de risico's van combinatie-antibiotica met hormonale anticonceptiva, of het nu gaat om vorm van pillen, implantaten, hechtmiddelen of injecties.
Op basis van een grote wetenschappelijke literatuur kan slechts één type antibioticum daadwerkelijk verantwoordelijk worden geacht voor het verminderen van de effectiviteit van hormonale anticonceptiva: rifampicine (en zijn afgeleide rifabutine). Afgezien van Rifampicin, nee - ja, nee - heeft een ander antibioticum in de verschillende onderzoeken enig teken getoond dat het de effecten van de anticonceptiepil kan afsnijden.
Dus, vanuit strikt wetenschappelijk oogpunt, is er geen bewijs dat de overgrote meerderheid van antibiotica het anticonceptieve effect van hormonale anticonceptiva, inclusief de morning-afterpil (lees: VOLGENDE DAG PILL), heeft doorgesneden.
Dit betekent dat er momenteel geen wetenschappelijke basis is om enige aanvullende zorg aan te geven voor patiënten die hormonale anticonceptiva gebruiken die moeten worden behandeld met de volgende antibiotica:
- Amoxicilline (met of zonder clavulaanzuur).
- Azitromycine.
- Cephalexin.
- Cefazoline.
- Cefotaxime.
- Claritromycine.
- Clindamycin.
- Ciprofloxacine.
- Doxycycline.
- Fosfomycin.
- Levofloxacin.
- Metronidazole.
- Minocycline.
- Moxifloxacin.
- Nitrofurantoin.
- Norfloxacin.
- Ofloxacin.
- Penicilline.
- Tetracyclines.
- Trimethoprim-sulfamethoxazol (Bactrim).
* De bovenstaande lijst is niet compleet, het toont alleen de meest voorgeschreven antibiotica.
Het is belangrijk op te merken dat vrouwen met enige infectie en het gebruik van antibiotica menstruatievertraging kunnen hebben. Dit betekent echter niet dat het antibioticum rechtstreeks het hormonale systeem beïnvloedt om de effectiviteit van de anticonceptiepil te verminderen.
Sommige vrouwen kunnen vaginaal bloedverlies ervaren tijdens het gebruik van antibiotica. Dit is geen aanwijzing voor het falen van de pil of relevante vermindering van de circulerende hormoonspiegels. Studies tonen aan dat vrouwen die een uitweg uit een ontsnapping ervaren, geen groter risico lopen onbedoeld zwanger te worden.
Andere antimicrobiële geneesmiddelen, zoals antivirale of antischimmelmiddelen, hebben ook geen bewijs voor het beperken van de effecten van voorbehoedmiddelen, zoals aciclovir, valaciclovir, ketoconazol, fluconazol, miconazol, nystatine, enz.
De enige uitzondering op deze regel zijn de antiretrovirale middelen die worden gebruikt bij de behandeling van AIDS. Geneesmiddelen zoals Nelfinavir, Nevirapine, Ritonavir, onder andere, zijn gerelateerd aan een afname van de werkzaamheid van de pil. Om voor de hand liggende redenen mogen patiënten met het HIV-virus geen gemeenschap hebben zonder het gebruik van condooms, dus dit probleem wordt uiteindelijk tot een minimum beperkt.
Als u een vollediger tekst wilt lezen over de interacties van verschillende geneesmiddelen met de anticonceptiepil, ga dan naar de volgende link: ANTICONCEPCIONAL PILL | Geneesmiddelinteracties
Op dit moment geeft geen van 's werelds toonaangevende gynaecologische en verloskundige verenigingen, noch de Wereldgezondheidsorganisatie zelf aan dat er aanvullende anticonceptie wordt gebruikt voor vrouwen die hormonale anticonceptie gebruiken en andere antibiotica dan rifampicine moeten gebruiken. rifambutina.
Vrouwen die rifampicine of rifamputine moeten nemen, moeten echter gedurende de hele behandelingsperiode met deze antibiotica een andere niet-hormonale anticonceptiemethode gebruiken (lees: 20 MEESTE COMMONCONNAMEERMETHODEN). Het hormonale anticonceptiemiddel kan worden teruggebracht op de eerste dag van de eerste menstruatiecyclus zonder het gebruik van antibiotica.
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het leren van de studies die werden gebruikt bij de voorbereiding van dit artikel:
- Orale anticonceptieve werkzaamheid en antibioticuminteractie: een ontkende mythe. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=12063491
- Interactie tussen breedspectrumantibiotica en de gecombineerde orale anticonceptiepil. Een literatuuroverzicht. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=10361620
- Geneesmiddelinteracties tussen orale anticonceptiva en antibiotica. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=11704183
- Oraal anticonceptiemiddel faalpercentages en orale antibiotica. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9146531
- De effecten van rifampicine en rifabutine op de farmacokinetiek en farmacodynamiek van combinatie van orale contraceptiva. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=10223781
- Antibiotica en orale anticonceptiva. - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12436822
H1N1 FLU - oorzaken, symptomen en behandeling
Tussen 2009 en 2010 heeft de wereld een grieppandemie A (H1N1) doorgemaakt, die in de volksmond bekend werd als de Mexicaanse griep, een variant van de gewone griep veroorzaakt door het influenza A-virus. Het virus Influenza A (H1N1) circuleert in de wereld sinds minstens het begin van de twintigste eeuw, en was verantwoordelijk voor grote griepepidemieën in het verleden, zoals de beroemde Spaanse griep van 1918, waarbij ongeveer 60 miljoen mensen gedood werden mensen over de hele wereld.
De vaccins werken door het immuunsysteem te stimuleren antilichamen te produceren, die besmettelijke ziekten kunnen bestrijden, waardoor het individu immuun voor hen wordt. In deze tekst behandelen we de volgende problemen: Hoe immunisaties en vaccins werken. Wat zijn de soorten vaccins. Wat zijn vaccins met verzwakte kiemen, levende bacteriën of met toxoïden.
