HOE JE RONCAR STOPT

De handeling van snurken, ook wel snurken genoemd, komt zeer vaak voor en treft ongeveer 40% van de bevolking op terugkerende basis. Snurken ontstaat wanneer ademhalen tijdens de slaap gedeeltelijk wordt belemmerd, waardoor lucht door de luchtwegen wordt gevoerd om trillingen in de omliggende weefsels te veroorzaken.

Daarom kan snurken tijdig optreden bij iedereen die enige mate van tijdelijke obstructie van de luchtwegen heeft, zoals tijdens een respiratoire virale ziekte of allergische rhinitis. Wanneer snurken intens, frequent en in verband met slechte slaapkwaliteit is, kan dit een teken zijn van andere ziekten, zoals obstructief slaapapnoesyndroom (OSAS).

In dit artikel zullen we het snurken bespreken, met de oorzaken en kenmerken die de aanwezigheid van obstructief slaapapnoesyndroom suggereren. We zullen ook praten over behandelingsopties om iemand te laten stoppen met snurken.

Wat is snurken?

Zoals reeds vermeld in de inleiding van het artikel, snurken ontstaat wanneer er enige mate van obstructie in de luchtwegen is, waardoor de omliggende weefsels trillen als gevolg van de verhoogde weerstand tegen luchtpassage. Het zachte gehemelte, het zachtste deel van de "lucht van de mond" en dichtbij de keel, is meestal het gebied dat het typische geluid van snurken produceert. Snurken ontstaat in de regel tijdens de inspiratie, maar kan ook tijdens het uitademen worden geactiveerd.

Tijdens de slaap, neigt de musculatuur van de tong en rond de oropharynx meer ontspannen te zijn en neigt te "vallen", waardoor het kaliber van de luchtwegen wordt verminderd en de doorgang van lucht wordt belemmerd. Bij de meeste mensen is deze ontspanning niet voldoende om relevante obstructies te veroorzaken, maar bij patiënten met een bepaalde mate van obstructie in de bovenste luchtwegen is obstructie voldoende om snurken te veroorzaken.

Wanneer de weerstand tegen luchtpassage klein is, heeft de patiënt milde, intermitterende snurken en wordt de slaapkwaliteit meestal niet beïnvloed. De man slaapt en voelt zich hersteld als hij 's ochtends wakker wordt. Naarmate de weerstand voor luchtpassage toeneemt, nemen ook de intensiteit en frequentie van snurken toe en kan de kwaliteit van de slaap worden beïnvloed.

Om de longventilatie adequaat te houden, moet het individu met enige mate van luchtwegobstructie de ademhalingsinspanning verhogen om deze weerstand te overwinnen. Deze verhoogde inspanning van het diafragma en de ademhalingsspieren gebeurt onwillekeurig, omdat de patiënt slaapt.

In sommige gevallen wordt de obstructie echter zo belangrijk dat de hersenen het individu moeten wakker maken zodat hij weer goed kan ademen. Deze perioden van apneu (onderbreking van de ademhaling) zijn een teken van ernst en karakteriseren het obstructieve slaapapnoesyndroom.

Snurken en obstructief slaapapneusyndroom

Snurken is een typisch symptoom van obstructief slaapapnoesyndroom (OSAS), maar niet iedereen die snurkt heeft dit syndroom noodzakelijkerwijs.

Naast snurken, wordt obstructieve slaapapneu gekenmerkt door perioden van onderbreking van de ademhaling, die kan duren van 10 seconden tot meer dan 1 minuut, en door intense slaperigheid overdag, aangezien frequente episodes van luchtwegobstructie voorkomen de patiënt heeft een herstellende slaap 's nachts.

Zelfs als de patiënt intens en bijna de hele nacht snurkt om OSAS te krijgen, moet hij ook perioden van nachtelijke apneu hebben en de volgende dag vaak moe en slaperig zijn, wat een teken is van slechte slaap de avond ervoor.

Obstructieve slaapapneu is daarom slechts een van de mogelijke oorzaken van snurken tijdens de slaap. Omdat het een van de ernstigste oorzaken is, moet het altijd worden weggegooid, maar in de meeste gevallen is dit niet de hoofddiagnostiek, vooral als de persoon mager is en het snurken slechts milde en korte duur heeft 's nachts.

Als u meer wilt weten over obstructief slaapapnoesyndroom, hebben we een exclusief artikel over het onderwerp, dat toegankelijk is via de volgende link: ONRECHTMATIGE SLAAP APNEIA - Oorzaken, symptomen en behandeling.

Waarom snurken we?

Vele factoren, zoals veranderingen in de anatomie van de luchtwegen en sinussen, alcohol- of tabaksgebruik, allergieën, luchtweginfecties, enz. Kunnen een persoon ertoe brengen te snurken. Leeftijd en overgewicht lijken echter de meest voorkomende risicofactoren voor snurken te zijn. Mannen snurken ook meestal meer dan vrouwen.

Snurken kan van invloed zijn op kinderen, volwassenen en ouderen, maar het komt veel vaker voor in de laatste groep. Naarmate we ouder worden, neigen de weefsels van de keel en tong losser te worden, waardoor de mate van ontspanning van de weefsels tijdens de slaap wordt verhoogd. Daarom zijn obstakels van de luchtwegen terwijl we slapen gemakkelijker vanaf de leeftijd van 40.

Naast leeftijd is een andere bepalende factor overgewicht. Studies tonen aan dat een toename van slechts 10% in gewichtstoename 6 keer groter is dan het risico dat de patiënt ademhalingsstoornissen ontwikkelt tijdens de slaap. Bovendien is ongeveer tweederde van de patiënten met obstructief slaapapnoesyndroom ten minste 20% boven hun ideale lichaamsgewicht.

Overgewicht houdt meestal verband met een opeenhoping van vet rond de keel en een afname van de spiertonus in deze regio. Beide gevallen bevorderen obstructie van de luchtwegen tijdens de slaap.

Andere risicofactoren voor het begin van snurken zijn:

• Roken.
• Consumptie van alcoholische dranken.
• Spierverslappers, kalmerend (antiallergisch) of anxiolytisch (verzachtend) antihistaminicum.
• Familiegeschiedenis van snurken.
• Mannelijk geslacht
• Slaap op je buik omhoog.
• Slaap met een heel groot of zacht kussen.
• Zwangerschap.
• Rhinitis.
• Sinusitis.
• Luchtwegen virussen.
• Afwijking van het neustussenschot.
• Sedentaire levensstijl.
• Hypertrofische adenoïden.
• Hypertrophied amandelen.
• Anatomische veranderingen van het zachte gehemelte of de huig.
• Heb een korte, brede nek, met een omtrek van meer dan 43 cm.
• Onbehandelde hypothyreoïdie.

Diagnose van snurken

De persoon die snurkt, is zich meestal niet bewust van zijn snurken, tenzij iemand die in hetzelfde huis of bed slaapt, dat vertelt. Aan de andere kant, mensen die in hetzelfde huishouden slapen, twijfelen er niet aan dat er een snurker onder hen is, het heeft immers niet veel glans nodig om te weten of iemand snurkt.

De vraag is dus niet of iemand snurkt of niet, maar eerder om te identificeren wanneer snurken een teken is van meer ernstige ademhalingsproblemen, zoals obstructieve slaapapneu.

Als het onderwerp te zwaar is, luid snurkt, episodes heeft van onderbreking van de ademhaling of hapt tijdens de slaap, en de volgende dag altijd moe en slaperig is, moet de diagnose van obstructieve slaapapneu worden overwogen. In deze gevallen moeten patiënten worden beoordeeld met een polysomnografisch onderzoek, dat gewoonlijk wordt uitgevoerd in gespecialiseerde centra voor de behandeling van slaapstoornissen.

Is het mogelijk om te stoppen met snurken?

Ja, het is mogelijk om te stoppen met snurken. Maar hiervoor is het noodzakelijk dat de oorzaken van snurken goed worden omschreven. In sommige gevallen is de oplossing eenvoudig: afvallen, aërobe oefeningen doen, de sigaret doorknippen, het gebruik van alcoholische dranken en medicijnen matigen met een kalmerend effect, enz. Bekijk de bovengenoemde risicofactoren dat u verschillende omkeerbare risicofactoren voor snurken kunt vinden.

Gewichtsverlies voor diegenen met een BMI van meer dan 25 kg / m² is een van de belangrijkste attitudes (lees: Berekenen van de Body Mass Index). Een onderzoek aan de Universiteit van Florida met intense snurkers toonde aan dat het verlies van slechts 3 pond in staat was om het aantal snurken per uur terug te brengen van 320 naar 176. Bij patiënten die minstens 7 pond verloren, daalde het aantal snurken per uur naar slechts 14.

In sommige gevallen is de oplossing echter niet zo eenvoudig. Sommige patiënten met chronische rhinitis of sinusitis moeten worden opgevolgd door een KNO-arts. Als de neusgangen niet succesvol zijn, stopt de patiënt nauwelijks met snurken.

Een soortgelijke situatie presenteert diegenen die een afwijkend neustussenschot hebben gehad. Hierin is een operatie voor correctie van het anatomische defect meestal de enige optie met een relevant therapeutisch effect.

De tandarts kan in sommige omstandigheden ook helpen door het gebruik van een intraoraal apparaat aan te geven, dat helpt de positie van de tong en het zachte gehemelte tijdens de slaap te corrigeren, waardoor het optreden van obstructies wordt verminderd.

Bij patiënten met intens en hardnekkig snurken is het gebruik van CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) een optie waarmee rekening moet worden gehouden. CPAP is een behandeling die bestaat uit het gebruik van een beademingsmachine die lucht onder druk levert via een masker dat vóór het slapengaan aan de patiënt moet worden bevestigd.

CPAP vermindert het aantal ademhalingsgebeurtenissen 's nachts, vermindert slaperigheid overdag en verbetert de kwaliteit van leven van de patiënt. Dit is de meest geschikte behandeling voor patiënten met OSAS.

MEFENAMIC ACID - Remedy voor menstrual cramps

Mefenaminezuur, ook bekend onder de handelsnaam Ponstan, is een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID), dat pijnstillende en ontstekingsremmende eigenschappen heeft. Hoewel mefenaminezuur een inflammatoir en analgetisch effect heeft van milde tot matige intensiteit, lijkt het vooral effectief te zijn bij de behandeling van menstruatiekrampen.

(geneeskunde)

TERBINAFINECHLORIDRAAT - remedie voor Mycoses

Terbinafine hydrochloride is een geneesmiddel met antischimmelactiviteit, dat momenteel de meest effectieve behandeling is tegen nagelschimmel (onychomycose). Hoewel het meestal wordt voorgeschreven voor patiënten met onychomycose, is terbinafine ook effectief tegen andere vormen van ringworm van de huid.

(geneeskunde)