DENGUE - Symptomen, complicaties en behandeling

Dengue-koorts is een febriele ziekte veroorzaakt door een virale infectie die wordt overgedragen door muggen. Er zijn 4 serotypen van het virus: DEN-1, DEN-2, DEN-3 en DEN-4. Infectie door een serotype geeft alleen immunisatie tegen zichzelf, en het individu kan opnieuw dengue hebben als het wordt blootgesteld aan een ander subtype.

Het wordt geschat op 100 miljoen mensen die jaarlijks wereldwijd worden geïnfecteerd. De meeste gevallen komen voor in Latijns-Amerika, Azië en Afrika, waar sprake is van een hoge concentratie van Aedes aegypti- mug. In Portugal is de mug te vinden op het eiland Madeira.

In 2013 werden meer dan 1, 4 miljoen gevallen van dengue geregistreerd in Brazilië. Ondanks het grote aantal patiënten in het Braziliaanse territorium en zijn Amerikaanse buren, is het Aziatische continent echter verreweg de meeste dengue-site, goed voor meer dan 70% van de records.

In deze tekst bespreken we de kenmerken van de dengue-mug, hoe de ziekte wordt overgedragen, wat de symptomen zijn, wat de tekenen van ernst zijn, wat voor soort complicaties kunnen optreden en hoe de behandeling wordt uitgevoerd.

Obs: Dengue is een zelfstandig naamwoord van twee genera, dat wil zeggen, men zou kunnen zeggen "dengue" of "dengue". Omdat de meest populaire vorm 'dengue' is, laten we hier in deze tekst de voorkeur aan geven.

Dengue Mosquito

Het dengue-virus kan worden overgedragen door twee soorten muggen: Aedes aegypti en Aedes albopictus. Laten we een beetje over elk onderwerp praten:

1. Aedes aegypti

De Aedes aegypti is een mug van ongeveer 1 cm lang, zwart met witte strepen verdeeld over het lichaam en de benen (zie onderstaande foto). In tegenstelling tot gewone muggen heeft de dengue-mug overdag gewoonten en vliegt meestal laag, bij voorkeur stekend op de voeten, enkels en benen. Aedes aegypti houdt niet van warmte, dus het is actiever in de vroege uren van de ochtend en late namiddag.

Om meer foto's van de Aedes-mug te zien, ga naar: MOSQUITO DO DENGUE PHOTOS.

Aedes aegypti leeft en reproduceert in gebieden dicht bij huishoudens waar er relatief schoon en stil water is (banden, vazen, blikjes, waterkasten en zelfs bromelia's). De mug legt zijn eieren meestal af in vochtige ruimtes, zoals buitenbandwanden of open waterkasten. Als het regent, wordt het afgezette ei weer nat en kan het zijn ontwikkelingscyclus afronden.

Aedes aegypti is een mug die moeilijk te bestrijden is, de eieren zijn zeer resistent en kunnen maandenlang in het milieu overleven, wachtend op regenwater om de ontwikkelingscyclus af te ronden. Na contact met water geeft het afgezette ei aanleiding tot een larve, en later tot een mug, in minder dan 10 dagen, waardoor Aedes aegypti een zeer snelle reproductiesoort is. Dit betekent dat zelfs als gezondheidswerkers in een regio alle muggen en larven kunnen elimineren, als er eieren in het milieu zijn, regen genoeg is om de muggenpopulatie weer te laten groeien. Daarom is de medewerking van de bevolking van essentieel belang, waarbij wordt vermeden dat er containers achterblijven die water kunnen verzamelen in de open lucht.

Aedes aegypti is ook verantwoordelijk voor de overdracht van gele koorts, Chikungunya-koorts en Zika-koorts.

• GEEL KOORTS | Vaccin en symptomen.
• CHIKUNGUNYA FEVER - Verschijnselen, overdracht en behandeling.
• ZIKA FEVER - ZIKA VIRUS.

2. Aedes albopictus

Het belangrijkste middel dat dengue uitzendt, is Aedes aegypti- mug, maar dengue kan ook worden overgedragen door de mug Aedes albopictus . Deze mug lijkt echter niet dezelfde overdrachtcapaciteit van Aedes aegypti te hebben.

De reden is niet goed begrepen, maar de snelheid van Aedes albopictus in de omgeving die besmet is met het dengue-virus is veel lager dan die van Aedes aegypti . Er wordt gedacht dat een van de oorzaken het feit is dat deze mug bij voorkeur andere zoogdieren bijt die gewoonlijk niet met het dengue-virus zijn geïnfecteerd, in tegenstelling tot Aedes aegypti, die zich het liefst op menselijk bloed voedt.

Het is een feit dat dengue-epidemieën zeldzaam zijn in gebieden waar alleen Aedes albopictus voorkomt. Dus we weten vandaag dat deze soort het virus kan overbrengen, maar het lijkt niet de kenmerken te hebben die nodig zijn om epidemieën uit te lokken zoals Aedes aegypti doet .

Het uiterlijk van Aedes albopictus lijkt sterk op dat van Aedes aegypti, en het is erg moeilijk om ze te onderscheiden als de persoon geen kennis van de soort heeft.

VORMEN VAN OVERDRACHT

Wie steekt de mens is vrouwelijke Aedes-mug. Voor overdracht van de ziekte moet de mug besmet zijn met virussen. Dit betekent dat niet alle Aedes aegypti dengue uitzendt. Dus als je door een Aedes bent gestoken, is er alleen gevaar voor het ontwikkelen van dengue als deze mug het virus met zich meedraagt.

In aanvulling op de besmetting met het virus, verzendt de dengue-mug alleen de ziekte als het virus langer dan twee weken is samengetrokken. Dit komt omdat het denguevirus binnen de mug 10 tot 14 dagen nodig heeft om levensvatbaar te worden voor overdracht. Dus als een Aedes aegypti iemand besmet en minuten of uren later je prikt, is er geen risico op overdracht van dengue, tenzij de mug natuurlijk meerdere dagen besmet was met het virus.

Dengue wordt niet rechtstreeks overgedragen van mens op mens. Familieleden van een dengue-patiënt hebben geen verzorging nodig. De ziekte wordt niet overgedragen door zoenen, knuffelen, handen schudden, bestek, handdoeken, enz.

Aangezien er vier serotypes van het dengue-virus zijn, is het mogelijk 4-maal te contamineren. De patiënt die reeds DEN-1 1 had, kan de ziekte opnieuw krijgen als de Aedes aegypti dat de angel is besmet met de types 2, 3 of 4.

Lees ook: MOSQUITO PICADA - Behandeling en preventie.

Symptomen van dengue

Eens gebeten door het dragermugvirus, is de incubatietijd gemiddeld 4 tot 7 dagen. De 4 serotypen: DEN-1, DEN-2, DEN-3 en DEN-4 veroorzaken dezelfde symptomen en het is niet mogelijk om ze alleen te onderscheiden door het klinische beeld.

Het spectrum van manifestaties van dengue varieert van een asymptomatische of met minimale symptomen tot de gevreesde hemorragische knokkelkoorts. Ja, je leest het goed, het is perfect mogelijk om te besmetten met een van de soorten denguevirus en niets aan te bieden; dit geldt met name bij adolescenten en kinderen.

Bij patiënten die symptomen ontwikkelen, hebben we twee typische presentaties: klassieke en hemorrhagische dengue.

Symptomen van klassieke knokkelkoorts

Klassieke dengue manifesteert zich als een afbeelding van hoge koorts, gepaard gaand met hoofdpijn, oogpijn, vermoeidheid en intense spier- en botpijn, die de bijnaam van "botbrekende koorts" rechtvaardigt. Een ander veel voorkomend symptoom zijn de uitslag, overheersende roodachtige vlekken op de thorax en de bovenste ledematen, die tijdelijk verdwijnen bij het drukcijfer. De uitslag ontstaat meestal vanaf de derde dag van koorts.

Let op: sommige patiënten met klassieke dengue kunnen een kleine bloeding in de neus en het tandvlees hebben. De aanwezigheid van bloedingen geeft niet noodzakelijk de diagnose van hemorragische vorm aan. Ik zal deze vraag verder uitleggen.

Andere manifestaties zoals diarree, braken, hoesten en verstopte neus komen vaak voor en kunnen leiden tot verwarring met andere virussen.

De klassieke knokkelkoortsfoto duurt 5 tot 7 dagen en verdwijnt spontaan. De patiënt geneest meestal zonder gevolgen.

Symptomen van hemorrhagische dengue

Hemorrhagic dengue is de meest ernstige manifestatie van de ziekte. Het wordt gekenmerkt door veranderingen in de bloedstolling en door diffuse ontsteking van bloedvaten, namelijk de haarvaten (kleinere vaten van het lichaam). Als gevolg hiervan hebben we de volgende manifestaties:

1) Verhoogde vatdoorlaatbaarheid. De ontsteking van de haarvaten veroorzaakt capillaire lekkage van vloeistof naar de weefsels, wat pleurale effusie kan veroorzaken (water in de longpleura, lees: PLEURAL SPILL - Behandeling, symptomen en oorzaken) en ascites (water in de buikholte, lees : WAT IS ASCITE?). De extravasatie kan zo intens zijn dat de patiënt kan evolueren tot een shock in de bloedsomloop.

2) Thrombocytopenie (daling van het aantal trombocyten). Bloedplaatjes zijn cellen die deel uitmaken van het coagulatiesysteem. Ze zijn de eerste verdedigingslinie tegen bloedingen. Normale individuen hebben een telling tussen 150.000 en 400.000 bloedplaatjes. Bij hemorragische dengue daalt dit aantal tot minder dan 100.000, soms minder dan 10.000 (ernstige trombocytopenie). Lees: BEGRIJP DE RESULTATEN VAN UW HEMOGRAM voor meer informatie over het aantal bloedplaatjes.

Door instorting van bloedplaatjes en vaatontsteking zijn patiënten vatbaar voor bloedingen. Nogmaals, de aanwezigheid van bloeden zonder bewijs van capillaritis en bloedplaatjes onder 100.000 kenmerkt hemorragische dengue niet. Omdat de hemorragische vorm echter in uren is geëvolueerd, bij twijfel, is het beter om de patiënt altijd te laten evalueren door een arts.

Een veel voorkomend symptoom bij hemorragische dengue is buikpijn. Dengue hepatitis kan ook voorkomen (lees: DE VERSCHILLEN TUSSEN DE HEPATIETEN).

Het optreden van de hemorragische vorm lijkt vaker voor te komen bij patiënten met een tweede episode van dengue, veroorzaakt door een ander serotype van het eerste geval.

Tekenen van zwaartekracht

• Intense buikpijn.
• Koude, klamme en klamme huid.
• Hypotensie (shock).
• Bloedingen die niet spontaan stoppen.
• Lethargie.
• Ademhalingsproblemen.

Als je meer informatie wilt over de symptomen van dengue en de verschillen tussen klassieke en hemorragische dengue, ga dan naar het volgende artikel: DENGUE SYMPTOMS - Tekenen van zwaartekracht.

diagnose

De diagnose van klassieke knokkelkoorts is altijd klinisch geweest, omdat tot voor kort de serologieën slechts enkele dagen na het begin van de symptomen positief waren. De patiënt zocht medische aandacht met typische symptomen, maar er was geen test die de ziekte kon bevestigen. Voor serologische bevestiging moest de patiënt 5 dagen later terugkeren naar de medische post om bloed te verzamelen. Omdat de meeste van deze al waren genezen, kwamen maar weinigen terug om de diagnose te bevestigen

Deze geschiedenis is veranderd sinds de komst van de snelle test voor dengue-koorts, bekend als Assure IgA Rapid Test . Deze nieuwe serologietechniek zoekt naar IgA-antilichamen, die al op de eerste dag van knokkelklachten in het bloed aanwezig zijn. IgG- en IgM-antilichamen, gebruikt bij de oude onderzoeken, hebben 4 tot 5 dagen nodig om te worden gedetecteerd.

Daarom kan de snelle test worden gedaan op iedereen met symptomen die wijzen op dengue, zelfs op de eerste dag van ziekte. De snelle test kan alle vier de serotypen van het virus identificeren en heeft een gevoeligheid van 85 tot 90%. Een ander voordeel van de snelle test is dat het resultaat in slechts 20 minuten klaar is. Het is sneller dan een bloedtelling. De patiënt verlaat de medische post al met de vastgestelde diagnose.

Diagnose van hemorrhagische dengue

Voor hemorragische denguediagnose zijn, naast de snelle positieve test, ook een afname van het aantal bloedplaatjes en een verhoging van de hematocriet nodig, veranderingen die door de bloedtelling kunnen worden geïdentificeerd.

Behandeling van dengue

Er is geen specifieke behandeling voor dengue. Het aangegeven is rust en royale inname van vloeistoffen.

Het belangrijkste is om ziekten uit te sluiten met vergelijkbare presentaties die een specifieke behandeling hebben, zoals malaria, leptospirose (lees: LEPTOSPIROSE SYMPTOMS) en meningitis (lees: MENINGITE).

Aspirine (acetylsalicylzuur (ASA)) is gecontra-indiceerd bij dengue omdat het een medicijn is dat de bloedplaatjesfunctie verlaagt. Aangezien de patiënt met knokkelkoorts al hemorragische neigingen en een verminderd aantal bloedplaatjes heeft, zal het remmen van de functie van de restanten geen enkel belang hebben (lees: ASPIRINA | Indicaties en bijwerkingen). Om pijn en koorts te verlichten zijn de meest aangeduide Dipirone (Methimazole in Portugal) en Paracetamol.

Patiënten met tekenen van ernst moeten in het ziekenhuis worden opgenomen en agressief worden behandeld om progressie van de bloedsomloop te voorkomen.

Er is nog steeds geen vaccin voor dengue, hoewel er al enkele in de testfase zitten.

het voorkomen

De belangrijkste maatregel bij het voorkomen van dengue is het bestrijden van de mug, zijn larven en eieren. Hiervoor is het belangrijk om geen containers achter te laten die water kunnen verzamelen in de open lucht. Dit omvat blikjes, banden, emmers, potplanten, flessen, enz.

Watertanks die buiten blijven, moeten wekelijks worden gewassen om alle eieren te verwijderen die aan hun zijkanten kunnen worden bevestigd. Plantpotenschotels moeten grond opnemen om opstapelend water te voorkomen. Laat geen water op de mat achter en verwijder geen bladeren uit de goten zodat er water kan stromen.

Het gebruik van "rook" -auto's is alleen geïndiceerd tijdens epidemische perioden, omdat het alleen de mug doodt, en niet interfereert met de larven en eieren. Rook voorkomt daarom niet het begin van epidemieën, maar het helpt om de muggenpopulatie tijdelijk onder controle te houden.

RHINITE ALLERGIC - Symptomen, oorzaken en behandeling

Allergische rhinitis is een beeld van ontsteking van de slijmvliezen van de neusholte veroorzaakt door een overdreven reactie van het immuunsysteem op allergene luchtdeeltjes. Wat is allergie? Allergeen is een deeltje dat het vermogen heeft om een ​​allergische reactie te veroorzaken, wat niets meer is dan een reactie van het systeem dat immuun is voor vreemde stoffen. Al

(geneeskunde)

HANSENÍASE (LEPRA) - Symptomen, oorzaken en behandeling

Lepra is een infectieziekte veroorzaakt door de bacillus Mycobacterium leprae , een type bacterie dat van persoon tot persoon kan worden overgedragen. Lepra is ook bekend als lepra, morfea, de ziekte van Hansen of de ziekte van Lazarus. De ziekte van Hansen is een van de oudste ziekten in de mensheid, met beschrijvingen ervan die meer dan 3000 jaar oud zijn

(geneeskunde)