ATOMIC DERMATITIS - Symptomen, oorzaken en behandeling

ATOMIC DERMATITIS - Symptomen, oorzaken en behandeling

Atopische dermatitis, ook bekend als atopisch eczeem, is een veel voorkomend huidprobleem bij baby's en kinderen, maar het kan ook volwassenen treffen.

Toen de ziekte werd beschreven, werd gedacht dat het een soort huidallergie was die verband hield met andere atopieën, zoals allergische rhinitis, astma en voedselallergie; vandaar de naam atopische dermatitis.

Recente studies hebben echter aangetoond dat atopisch eczeem geen allergische ziekte is. Het lijkt te ontstaan ​​door een genetisch defect in een huid-eiwit, dat het begin van chronische ontstekingen en symptomen zoals jeuk, peeling, droge huid en plaatselijke roodheid vergemakkelijkt.

In dit artikel zullen we atopische dermatitis uitleggen, de oorzaken, symptomen en behandeling aanpakken.

Als u op zoek bent naar andere vormen van huidallergie, ga dan naar de onderstaande links:
- ALLERGIE IN DE HUID.
- VOEDSELALLERGIE.
- URTICARIA.
- CONTACT MET DERMATIET.
- DERMATITE SEBORREICA.

Wat is atopische dermatitis?

Zoals opgemerkt in de inleiding van de tekst lijkt atopisch eczeem een ​​inflammatoire huidaandoening te zijn die wordt veroorzaakt door een of meer genetische defecten in zijn eiwitten. De ontdekking van deze defecten heeft geleid tot het opgeven van de theorie dat atopische dermatitis een proces van allergische oorsprong is.

Zoals we allemaal weten, is de huid het orgaan dat verantwoordelijk is voor het creëren van een barrière tussen de binnenkant van ons lichaam en de externe omgeving. Het is onze eerste verdedigingslinie tegen milieu-agressies. Een intacte huid voorkomt dat microben en irriterende stoffen de binnenkant van ons lichaam bereiken.

De permeabiliteit van de huid wordt bepaald door een complexe interactie tussen eiwitten en natuurlijke cellen van de huid zelf. Elke verstoring van deze componenten, hetzij door genetische defecten, trauma, verminderde vochtigheid, pH-verandering of infectie, kan interfereren met het vermogen van de epidermis om als een effectieve barrière te fungeren. Door de huidbarrière te doorbreken kunnen talloze irriterende stoffen in de omgeving doordringen en in contact komen met de cellen van het immuunsysteem die zich net onder de huid bevinden. Deze interactie tussen geabsorbeerde irriterende stoffen en het immuunsysteem leidt tot de vrijlating van pro-inflammatoire mediatoren, die de klinische en pathologische bevindingen van atopische dermatitis produceren.

Op dezelfde manier dat het breken van de barrière en de toename van de doorlaatbaarheid de invasie door irriterende stoffen vergemakkelijken, maakt het ook een grotere verdamping van water uit de huid mogelijk, waardoor het meer droog wordt. De droogte veroorzaakt scheuren in de huid, wat verder bijdraagt ​​aan het verbreken van de barrière tegen de externe omgeving, waardoor de symptomen van atopische dermatitis verergeren. Dit creëert een vicieuze cirkel.

Symptomen van atopische dermatitis

Atopische dermatitis is een typische ziekte van zuigelingen en kinderen, maar kan ook bij volwassenen voorkomen. 85% van de gevallen verschijnen in de eerste 4 levensjaren; bij meer dan de helft hiervan verdwijnt de ontsteking alleen door de jaren heen. Tot de adolescentie heeft ongeveer 60 tot 80% van de patiënten geen eczeem meer.

Over het algemeen zijn volwassenen met atopische dermatitis personen die de ziekte van kinds af aan meebrengen. Slechts 1% van de volwassenen presenteert atopische dermatitis met begin na de adolescentie.

Atopisch eczeem kan worden onderverdeeld in drie fasen:

- Jeugdfase (3 maanden tot 2 jaar).
- Prepuberale fase (2 tot 12 jaar).
- Volwassen fase (vanaf 12 jaar).

Het klinische beeld van atopische dermatitis verandert volgens het stadium van de ziekte.

1- In het infantiele stadium is de afbeelding roodachtig, schilferige laesies, met korsten en intense jeuk. De extensor gezichten van de gewrichten, zoals ellebogen en knieën, gezicht en hoofdhuid zijn de meest getroffen plaatsen. In sommige gevallen kunnen de laesies zeer uitgebreid zijn en een groot deel van het oppervlak van de huid innemen.

Vreemd genoeg wordt het gebied dat wordt bedekt door luiers vaak gespaard. In de meest acute fase van de laesies kunnen vesicles (kleine blaren) en eliminatie van etterachtig materiaal zijn.

In de pre-puberale fase, naast roodheid en intense jeuk, is het ook heel gebruikelijk om de huid te verdikken in de vorm van ruwe plaques op de flexorvlakken van de gewrichten, zoals de cubital fossa (elleboogfossa) en popliteale fossa knie). Nek, polsen en enkels worden ook vaak aangetast. In dit stadium is de huid ernstig droog en zijn wonden veroorzaakt door krassen gebruikelijk.

3- Op volwassen leeftijd zijn de laesies van atopische dermatitis doorgaans verdikt en jeukachtig. Eczeem kan beperkt zijn tot de handen en voeten, maar de nek, ulna fossa en popliteale fossa worden ook vaak aangetast. Diffuse droogheid van de huid is een ander veel voorkomend teken.

Over het algemeen is atopisch eczeem een ​​opruiend beeld van de huid die heen en weer gaat, met tussenpozen van maanden of jaren tussen de ene crisis en de andere.

Eczeem kan intense jeuk veroorzaken, en jeuk kan je geïrriteerd en jeukende maken. De jeuk kan leiden tot huidletsels door de nagel, wat invasie en contaminatie van wonden door bacteriën, in het bijzonder Staphylococcus aureus, vergemakkelijkt.

Atopische dermatitis is geen besmettelijke ziekte. Men kan de laesies naar believen aanraken dat er geen risico is op overdracht.

Behandeling van atopische dermatitis

Het doel van de behandeling van atopische dermatitis is jeuk te beheersen, ontsteking van de huid te verminderen en recidieven te voorkomen.

Een van de eerste stappen bij het beheersen van atopisch eczeem is het elimineren van factoren die de verslechtering van de laesies bevorderen, zoals:

- Warmte, zweet of droge omgevingen.
- Stress of angst.
- Plotselinge temperatuurverschillen.
- Blootstelling aan bepaalde chemicaliën of reinigingsoplossingen, waaronder zepen en detergenten, parfums, cosmetica, zwembad chloor, kleding van wol of synthetische vezels, stof, zand of sigarettenrook.

Hydraterende huid is een andere noodzakelijke maatregel om eczeem te verlichten. Waterarme moisturizers, zoals Eucerin, Cetaphil en Nutraderm, moeten dagelijks na het baden worden gebruikt. Vaseline is een andere geldige optie.

Topisch gebruik van crèmes die corticosteroïden bevatten, is zeer nuttig bij het verminderen van huidirritatie. Het gebruik van lokale corticosteroïden moet echter worden beperkt tot de acute stadia en duurt enkele dagen om bijwerkingen te voorkomen. Als behandeling met crèmes langer dan 3 weken nodig is, is het ideaal om corticosteroïden te vermijden en om producten op basis van tacrolimus of pimecrolimus te gebruiken (zie: CORTICOIDES | Bijwerkingen).

In gevallen van ernstig en moeilijk te beheersen eczeem, kan het gebruik van orale corticosteroïden gedurende enkele dagen worden geïndiceerd.

Fototherapie, behandeling met ultraviolette stralen, is behoorlijk effectief bij het beheersen van eczeem. Het is echter een dure behandeling, die het risico op huidkanker verhoogt en vroegtijdige veroudering veroorzaakt, daarom is het meestal beperkt tot ernstige gevallen en moeilijk te controleren.


ULTRASSOM IN ZWANGERSCHAP - Wanneer te doen en waar het voor dient

ULTRASSOM IN ZWANGERSCHAP - Wanneer te doen en waar het voor dient

Bij zwangere vrouwen moeten examens die straling gebruiken, zoals röntgenfoto's en computertomografie, worden vermeden vanwege de voor de hand liggende risico's voor de baby. Daarom is echografie het eerste beeldvormingsonderzoek voor prenatale follow-up. Echografie is een goedkoop onderzoek, zonder risico voor de foetus, dat geen bijwerkingen veroorzaakt en geen contra-indicaties heeft.

(geneeskunde)

ALOPURINOL - wat dient, doses en bijwerkingen

ALOPURINOL - wat dient, doses en bijwerkingen

Allopurinol, ook bekend onder de handelsnaam Zyloric, is een medicijn dat de werking van het verminderen van de productie van urinezuur door het lichaam heeft en daarom nuttig is bij het voorkomen van aanvallen van jichtartritis en sommige soorten nierstenen. De verlaging van de bloedspiegels van urinezuur begint merkbaar te worden op de tweede dag van de behandeling en het maximale effect van het medicijn wordt bereikt in ongeveer 1 tot 2 weken

(geneeskunde)