MEDICIJNEN VOOR DRUGS VAN DE ANTICONCEPCIONAL-REGELING

MEDICIJNEN VOOR DRUGS VAN DE ANTICONCEPCIONAL-REGELING

Het orale anticonceptiemiddel, in de volksmond bekend als anticonceptiepil, is een wijdverspreide methode voor anticonceptie, die op grote schaal door de vrouwelijke bevolking gedurende meerdere decennia wordt gebruikt. Bij correct gebruik bereikt het slagingspercentage 99, 9%. In het echte leven wordt bijna 8% van de vrouwen die voorbehoedsmiddelen gebruiken echter zwanger door fouten bij het nemen van het medicijn.

Naast de juiste manier om het anticonceptiemiddel in te nemen, is het belangrijk om in gedachten te houden dat sommige geneesmiddelen een wisselwerking hebben met de pil, waardoor de effecten en de doeltreffendheid ervan worden veranderd.

Er zijn veel mythen en veel verwarring over de interactie van voorbehoedmiddelen met voedsel en medicijnen. In dit artikel zullen we proberen dit probleem een ​​beetje te verhelderen, waarbij we de risico's van het gebruik van de anticonceptiepil aanpakken met de volgende geneesmiddelen:

  • Antibiotica.
  • Alcohol.
  • Anti-epileptica.
  • Antihypertensiva.
  • Kruid van St. John.
  • Andere medicijnen worden vaak voorgeschreven.

Interactie tussen anticonceptiva en antibiotica

Voor het merendeel van de bevolking is de belangrijkste schurk in anticonceptie antibiotica. Het idee dat antibiotica het effect van de pil verminderen, is wijdverspreid en de medische professie zelf heeft lange tijd gehandeld om deze informatie te verspreiden. Er zijn altijd sporadische meldingen geweest van hormonale anticonceptiemislukkingen na antibioticagebruik, waarvan verondersteld werd dat het wetenschappelijke ondersteuning biedt.

In het laatste decennium zijn er echter verschillende onderzoeken uitgevoerd om de feitelijke interactie tussen anticonceptiva en antibiotica te evalueren. De resultaten waren enigszins verrassend.

De enige antibiotica die het effect van de pil daadwerkelijk verminderen zijn Rifampicine en het afgeleide rifabutine, veelgebruikte geneesmiddelen tegen tuberculose, lepra (lepra) en profylaxe van meningitis. Rifampicine verlaagt de bloedspiegels van Ethinyl Estradiol en Progestin, de synthetische vormen van oestrogeen en progesteron die aanwezig zijn in anticonceptiva, waardoor de werkzaamheid van de pil afneemt. Vrouwen die dit medicijn moeten gebruiken, moeten een niet-hormonale anticonceptiemethode kiezen, zoals condooms.

Voor andere klassen antibiotica is er GEEN wetenschappelijk bewijs dat een van deze klassen effecten op de werkzaamheid van de pil kan hebben.

Tot een paar jaar geleden werd voorzichtigheid geadviseerd in de associatie van voorbehoedmiddelen en antibiotica, zoals tetracyclines, metronidazol en penicillinederivaten, zoals amoxicilline en cefalosporines, omdat er sporadische meldingen waren van nietigverklaring van het effect van de pil op die antibiotica. Zoals gezegd, hebben recentere studies deze relatie niet kunnen bewijzen. Daarom wordt momenteel geen zorg aanbevolen voor vrouwen die tegelijkertijd antibiotica en anticonceptiva gebruiken (behalve natuurlijk voor rifampicine).

Voor de duidelijkheid, er is geen wetenschappelijk bewijs dat de volgende antibiotica het effect van de anticonceptiepil hebben afgesneden:

- Amoxicilline.
- Amoxicilline + clavulaanzuur.
- Azithromycin.
- Cephalexin.
- Cefazolin.
- cefotaxime.
- Cefuroxim.
- Claritromycine.
- Clindamycin.
- Ciprofloxacine.
- Doxycycline.
- Erytromycine.
- Flucloxacilline
- Fosfomycin.
- Gentamicine.
- Levofloxacine.
- Metronidazol.
- Minocycline.
- Moxifloxacine.
- Nitrofurantoin.
- Norfloxacine.
- Ofloxacine.
- Benzathine penicilline (benzetacil).
- Penicilline V.
- Tetracyclines.
- Trimethoprim-sulfamethoxazol.

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel de tekst veel over de anticonceptiepil spreekt, geen van de hormonale anticonceptiemiddelen, of het nu gaat om pillen, injecties, pleisters of implantaten, hun werkzaamheid verminderen door antibiotica.

Daarom is de wijdverbreide opvatting dat antibiotica het effect van anticonceptiva afsnijden in de overgrote meerderheid van de gevallen onjuist.

Als je je in het onderwerp wilt verdiepen, lees dan: Antibiotica Verminder het effect van voorbehoedmiddelen?

Interactie tussen anticonceptiva en alcohol

Regelmatige consumptie van alcohol (ethanol) veroorzaakt een toename van het oestradiolgehalte, wat de bijwerkingen op de lange termijn van anticonceptiva, zoals trombose en borstkanker, kan versterken. De snelheid van het alcoholmetabolisme wordt ook verminderd bij degenen die deze hormonen nemen, waardoor het voor langere tijd in het bloed circuleert.

Interactie tussen anticonceptiva en anticonvulsiva

Geneesmiddelen die worden gebruikt om epilepsie en toevallen te behandelen, kunnen de werking van anticonceptiva verminderen. Onder hen kunnen we noemen:

- Fenytoïne.
- Fenobarbital.
- Carbamazepine.
- Primidone.
- Topiramate.
- Oxcarbazepine.

Gelukkig zijn er andere klassen van anticonvulsiva die samen met orale anticonceptiva kunnen worden gebruikt zonder risico op interactie. Ze zijn:

- Gabapentina.
- Lamotrigine.
- Levetiracetam.
- Tiagabine.
- Valproïnezuur

Zie ook: EPILEPSY | CONVULSIVE CRISIS | Symptomen en behandeling.

Interactie tussen anticonceptiva en antihypertensiva

Er zijn geen grote problemen in deze combinatie, omdat antihypertensiva de effecten van de pil niet verminderen.

Patiënten die diuretisch spironolacton of antihypertensiva uit de ACE-remmerklasse gebruiken, zoals ramipril, enalapril en lisinopril, kunnen een iets hogere kaliumspiegel in het bloed hebben. Over het algemeen is een dosiscorrectie van de medicijnen voldoende om deze verandering te beheersen.

Zie ook: HIGH DRESS REMEDIES

Interactie tussen anticonceptiva en Sint-Janskruid

St. Janskruid is een natuurlijk medicijn dat wordt gebruikt voor depressie (nog niet bewezen klinische werkzaamheid), dat niet samen met de pil moet worden gebruikt omdat het de effectiviteit van anticonceptiva vermindert.

Andere contraceptieve interacties

Er is geen bewijs dat Orlistat (Xenical®) de effecten van anticonceptiva vermindert.

Retinoïnezuurderivaten zoals isotretinoïne (Roacutan) kunnen de effectiviteit van de anticonceptiepil verminderen. Patiënten die Roacutan gebruiken, moeten naast de pil een aanvullende anticonceptiemethode gebruiken, zoals een condoom.

Lees ook:

  • VARFARIN (Marevan, Varfine, Coumadin)
  • PREDNISONE EN CORTICOÏDEN
  • fluconazol
  • ISOTRETINOINE - ROACUTAN

Het antischimmelmiddel fluconazol interfereert niet met de werkzaamheid van de pil, maar het verhoogt de bloedspiegels van oestrogeen wanneer het samen met orale anticonceptiva wordt gebruikt.

De combinatie van anticonceptiva met het anticoagulant Warfarine moet met voorzichtigheid gebeuren, omdat de pil het effect van dit medicijn vermindert.

Corticosteroïden, zoals prednison en prednisolon, verminderen het effect niet, maar kunnen hun bijwerkingen versterken door associatie met de anticonceptiepil.

Antiretrovirale geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van AIDS, zoals Nelfinavir, Nevirapine en Ritonavir, kunnen de effectiviteit van anticonceptiva verminderen. Om voor de hand liggende redenen mogen HIV-patiënten echter geen seks hebben zonder het gebruik van condooms, waardoor het risico op zwangerschap door falen van de pil op een bepaalde manier wordt beperkt.

De volgende geneesmiddelen tonen ook GEEN bewijs voor verminderde werkzaamheid van hormonale anticonceptiva:

- Antidepressiva, zoals paroxetine, sertraline, escitalopram, citalopram of fluoxetine.
- Antivirale middelen, zoals acyclovir.
- Orale antidiabetica of insuline.
- Benzodiazepines, zoals diazepam, clonazepam, alprazolam.
- Cholesterolverlagende medicijnen, zoals simvastatine, atorvastatine of rosuvastatine.
- Ontstekingsremmend of aspirine.
- Pijnstillers zoals dipyrone of paracetamol.
- Sibutramine.
- Diuretica.
- Omeprazol.

Lees ook over de anticonceptiepil:

  • HOE WORDT ANTICONCEPCIONAL INGENOMEN
  • COLLATERALE EFFECTEN VAN CONTRACEPTIVES
  • DE VOLGENDE DAG PILL
  • ANTICONCEPCIONAL ENGORDA?


12 TERUGBETALINGSMOGELIJKHEDEN

12 TERUGBETALINGSMOGELIJKHEDEN

De term worm is een onwetenschappelijke manier om elk dier met een langwerpig en zacht lichaam te beschrijven, dat geen ledematen of intern of extern skelet heeft, zoals een worm. Wormen worden ook veel gebruikt door de lekenpopulatie om de verschillende soorten protozoa en helminten te beschrijven die ons darmkanaal kunnen parasiteren, zoals amoeben, giardia, ascaris en lintwormen

(geneeskunde)

MONONUCLEOSE - Symptomen, oorzaken en behandeling

MONONUCLEOSE - Symptomen, oorzaken en behandeling

Infectieuze mononucleosis, ook bekend als zoenziekte, is een besmettelijke ziekte veroorzaakt door een virus van de herpesfamilie genaamd Epstein-Barr-virus (EBV), overgedragen via speeksel. Mononucleosis komt vaker voor bij adolescenten en jonge volwassenen en wordt gekenmerkt door symptomen van koorts, keelpijn en vergrote lymfeklieren

(geneeskunde)